Jeszcze czego ! (ebook)(audiobook)(audiobook)

Bo wolno Ci żyć tak jak chcesz! 

W Polsce wciąż żyjemy w mentalnej klatce. Niechętnie mówimy o równouprawnieniu w obawie, że może jakiś facet nas wyśmieje. Chcemy równości, ale boimy się o nią walczyć, lub myślimy, że obecny stan rzeczy jest naturalny. Tymczasem kobiety w Stanach i zachodniej Europie podejmują wysiłki na rzecz swoich praw i osiągają w tej dziedzinie sukcesy. Nowa książka Pauliny Młynarskiej podejmuje ten niełatwy temat. To opowieść o wyśrubowanych do granic możliwości oczekiwaniach wobec nas – kobiet, i o naszych prawdziwych pragnieniach. O tym, że dla wielu z nas lepiej by było nigdy nie spotkać swojego „księcia z bajki”, i wreszcie o niełatwej umiejętności trzaskania drzwiami. Też masz czasami wrażenie, że mimo pozorów równouprawnienia, ten świat tak na prawdę nadal jest urządzony przez facetów i dla facetów? Też masz dosyć wmawiania Ci, że żądając dla siebie prawdziwie równego traktowania, prosisz o zbyt wiele? Masz czasami ochotę rzucić wszystko i wyjść, ale boisz się, że nie potrafisz samodzielnie stawić czoła życiu? Jeśli tak, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Paulina Młynarska z charakterystyczną dla siebie szczerością i otwartością zaprasza czytelników do swojego życia. Jej świadomość samej siebie i wewnętrzna siła jej godna podziwu. Autorka opowiada wstrząsające historie bohaterek programu „Miasto kobiet” i oddaje głos swoim czytelniczkom. Wszystko po to, żeby przekonać Cię, że masz prawo żyć tak, jak chcesz.  

(…) Masz pracować, mieć czas dla rodziny, wychowywać, nie mieć cellulitu i zmarszczek, ale też nie wstrzykiwać żadnego botoksu! Masz mieć dobre geny i zbilansowaną dietę. Masz być wyuzdaną kochanką i perfekcyjną panią domu, spalać tłuszcz na siłowni i chudnąć bez wysiłku. Masz gotować jak Gessler i wyglądać, no, niech już będzie, jak Torbicka. A jeśli ci się nie uda, to się nie dziw, kobieto, że zostaniesz sama z rachunkami, że dostaniesz w łeb. Że wywalą cię z pracy, wszystko zwalą na głowę, bezceremonialnie uszczypną w tyłek, zgwałcą pod blokiem lub we własnym łóżku. Za mało się starałaś. Za krótką nosiłaś sukienkę.
Poczucie winy wysysamy z mlekiem matek i zatruwamy nim własne mleko. Mężczyźni mają łatwiej, bo zamiast tej wiecznej „rozkminki” i szukania winy w sobie odziedziczyli po wojowniczych przodkach cudowny odruch odwetu. „Masz do mnie jakieś wąty? To ci jebnę!”.
Dziewczyny, mówię wam: wszystko jest z wami w porządku! (…)