Przebaczenie. Kaci Hadesa Tillie Cole

Recenzje książki: Przebaczenie. Kaci Hadesa (21) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: Marta wśród książek Marta Daft

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Czasem kroczymy niezmiennie po raz wybranej ścieżce. Pomimo bólu i przeszkód nie zmieniamy w naszym życiu zupełnie nic. Od nieznanego stronimy bardziej niż od cierpienia, które naznacza nas każdego dnia. Zmiana jest możliwa, uczucie może oczyścić nawet największy mrok, tylko czy Ty dasz radę pokonać duchy przeszłości? Phoebe urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. Tam też uczyła się sztuki uwodzenia, opanowując ją do perfekcji. Zbieg okoliczności sprawił, że stała się prezentem dla przywódcy Bractwa Aryjskiego. Tam zaczęło się jej piekło. Bita, gwałcona, okaleczana i faszerowana narkotykami doznała wielu odcieni cierpienia. Trwała w zawieszeniu między realnością a narkotycznym snem za pewnik biorąc tylko nieznośny ból. Xavier „AK” Heyes widział wiele złego. Sam ma duszę splamioną czynami niegodnymi i brutalnymi. Dawniej snajper służb specjalnych, teraz członek grupy zwanej Kaci Hadesa. Nie znał strachu, wiedział jak zadać ból i z tego korzystał. Gdy trzeba było odbić szwagierkę wiceprezesa z rąk handlarzy żywym towarem, zgłosił się na ochotnika. Pamiętał ją i to jak piękną kobietą była. Ich spotkanie przywołuje najciemniejsze wspomnienia. Strach na stałe miesza się z nadzieją, że to, co już było, nie odciśnie piętna na przyszłości. Czy przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca zasługują na szczęście? To już piąte spotkanie z Tillie Cole i jej serią Kaci Hadesa. Tym razem na głównej scenie zaprezentuje się AK w całej okazałości. Co skrywa? Czy Przebaczenie to wciąż te same emocje? Przez każdą kolejną stronę, zaczynając od tomu pierwszego, aż dotąd historia stworzona przez Tillie Cole wciąga, fascynuje i oburza jednocześnie. Czytając, niemal czułam ból, strach i chęć zemsty. Brutalność i seksualność, miłość i brak szacunku dla drugiego człowieka. Niemal od początku nie mogłam pozbyć się wrażenia, że historia niesie za sobą przekaz. Powieściopisarka każdym czynem, emocją, a nawet opisem stara się nam udowodnić, że zło przybiera przeróżne formy i wcale nie musi znajdować się tam, gdzie z wierzchu już przypięto komuś łatkę. Tu pod pierzynką domysłów i schematów rozgrywają się historię pełne emocji, emanujące bólem i tętniące niczym otwarta rana. Każde zdarzenie jest niemal namacalne, pochłania czytelnika bez reszty. Nie ma mowy o wytchnieniu. Wciąż jest mrocznie, brutalnie i zachłannie. Cały czas czujesz siłę, która kieruje uczuciami, pomaga wybrać właściwą drogę, ale i nie strzeże przed popełnianiem błędów. Przebaczenie to Xavier i Phoebe. Historia uczuć tej dwójki jest tak zagmatwana i niepewna, a równocześnie silna i prosta, że czytelnik boi się choćby próbować przewidywać kolejny ruch autorki. Mrok tylko czeka na jedno potknięcie i zaciera ręce. Zło czai się tam, gdzie głoszą fałszywe świadectwo, ale i w nich samych. Przebaczenie dało mi satysfakcje. Od fabuły, która trzyma poziom mroku, brutalności i tajemniczości, przez akcje, która zasysa niczym odkurzacz, aż po kreacje bohaterów. Postaci są niesamowicie realne, nie dają się łatwo odkryć do końca, a nie oczywistość dodaje im uroku. Całość pochłania się z prędkością światła, a właściwie z równowartością mroku i zła. Tillie Cole szokuje, poucza i daje nadzieje. Nie zapomina o uczuciach, ale i o bólu, który na stałe łączy się z życiem i kształtuje w nas to, co dojrzy w nas świat. Ocena: 9/10

2. Recenzja: ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com Weronika Tomala

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Była wykorzystywanym prezentem. Czy zostanie ocalona? Fani prozy Tillie Cole wiedzą, że autorka miewa dwa oblicza. Jedno przejawia się w książkach łagodnych, poruszających, emocjonujących. Drugie spowite jest mrokiem, pośród którego przebywający w skrajnych warunkach bohaterowie zdają się nie mieć żadnych granic. Jakiś czas temu miałam okazję sięgnąć po pierwszy tom serii Kaci Hadesa, który wręcz sparaliżował mnie brutalnym obrazem miłości. Na przekór kontrowersjom i obawom, chciałam więcej i tak właśnie dotarłam do piątej już części pt. „Przebaczenie”. Co zastałam na jej kartach? ZARYS FABUŁY Kiedy Phebe trafia w ręce Bractwa Aryjskiego ma okazję poczuć jak smakuje piekło na ziemi. Nieludzkie warunki, pośród których musi przetrwać, bita, wykorzystywana seksualnie, faszerowana prochami. Nie tak łatwo zostać przy zdrowych zmysłach zdając się balansować na granicy ludzkiej wytrzymałości. Wtedy pojawia się on, Xavier „AK” Heyes, jeden z członków gangu Hadesa, który obiera sobie za cel uratowanie jej. Biorąc pod uwagę fakt, że mężczyznę nie ogranicza strach, akcja zostaje zakończona powodzeniem. Ale to dopiero początek nowej, trudnej drogi. Kiedy tych dwoje znajduje się blisko siebie, odżywają demony przeszłości. Czy będą potrafili wybawić siebie nawzajem? Czy Xavierowi wystarczy sił, by ochronić Phebe? RUDA JAKO BOGINI NAMIĘTNOŚCI Główna bohaterka powieści, Phebe, częściej nadmieniana jako „Ruda” – od koloru włosów, dorastała jako uwodzicielka, przyzwyczajona do tego, by kusić, nęcić, omamiać. Sęk w tym, że pewnego dnia zupełnie niespodziewanie trafia z Zakonu Dawida prosto do niechlubnego bractwa. Tam zostaje wyzbyta godności i traktowana jak własność, jak prezent, jak seksualna niewolnica. W końcu stała się marionetką, która bez zmrużenia oka wykona każdą najbardziej zaawansowaną technikę wyjętą rodem z filmu pornograficznego. Pomimo tego, że na pierwszy rzut oka dziewczyna może sprawiać wrażenie pozbawionej wstydu, i pojawiają się takie sytuacje, które wzbudzą wątpliwości, Ruda potrzebuje ciepła i bezpieczeństwa, wydaje się wręcz niepewna i przestraszona stając przed obliczem nieznanego jej dotąd mężczyzny AK. W końcu inaczej zachowuje się człowiek nafaszerowany narkotykami, inaczej będąc po prostu sobą. AK, CZYLI KONTROWERSYJNY WYBAWICIEL Były snajper służb specjalnych, Xavier „AK”, to członek gangu Hadesa, więc jak na faceta wyjętego rodem z szeregów takiej organizacji przystało, nie przebiera w słowach. „Suki”, „kurwy”… No niestety trzeba do tego przywyknąć, bo książka ma dość mocny wydźwięk całą swoją konstrukcją przypominając o kontrowersjach. Odważny, gotowy do niesienia pomocy, choć nieraz działający niekoniecznie według pożądanych zasad. Tę parę można polubić albo znienawidzić. A wyznacznikiem sympatii na pewno okażą się poprzednie tomy serii, bo jeśli tamte się Wam spodobały, ten ma równie wysokie szanse. SCHEMATY, CZYLI JAK CZYTAĆ Otóż… W prawie wszystkich książkach należących do tej serii można zauważyć ten sam schemat. Dobrze jest więc sięgać po nie w odpowiednich odstępach czasowych, nie od razu po kolei, żeby się nie przejeść. Bez obaw, pomimo wspólnego tła każdy tom dotyczy innej pary. Jest ktoś uwięziony, potem następuje przejęcie i trudna droga w kierunku wybawienia. Zakończonego oczywiście powodzeniem. Jeśli więc liczy ktoś na zupełnie nowy pomysł, i tym razem nic z tego. Ów fakt dla zagorzałych fanów fabularnych ram poprzednich części może się jednak okazać dobrą nowiną. SKŁADNIKI AKCJI AK, jako snajper mający na swoich rękach śmierć wielu ludzi, nie stroni od demonów przeszłości. W końcu życie mocno naznaczyło go niełatwymi do przetrawienia doświadczeniami. Nie wspominając już o Rudej, która została pozbawiona należnego człowiekowi szacunku. Książka jest więc nie tylko obrazem skomplikowanego uczucia, które nie rodzi się od razu, a wymaga czasu, otwarcia i szczerości, ale także wizerunkiem walki ze wspomnieniami, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. W końcu nie da się jednym ruchem odciąć od tego, co było. Jak na serię przystało, sporo tutaj pikantnych scen, które towarzyszą czytelnikowi od samego początku, co prawda z różnym wydźwiękiem i pod różną postacią. PODSUMOWANIE Książka jest wulgarna, odważna, kontrowersyjna. W końcu w grę wchodzą bohaterowie w pewnym stopniu zdemoralizowani, a jednak stawiający pierwsze kroki w stronę normalności. Postępując zgodnie z sugestią Wam zapodaną, ja sięgam po kolejne tomy w pewnych odstępach czasowych, toteż nie narzekam na schematy, które niewątpliwie wraz z każdą kolejną częścią mają swój powtarzalny rytm. Powieść jest mroczna, niekoniecznie mocno życiowa, za to atrakcyjna i w pełni oddająca klimat mroku, który skomponowany z wielu współgrających ze sobą składników takich jak trudne wspomnienia, niekonwencjonalne postaci i kontrowersyjne działania daje swojego rodzaju wiarygodność. Lektura ma poziom poprzednich części, tak więc bez obaw. Może nie jest to książka dla wszystkich czytelników, ale ci hołdujący gatunkowi dark romance powinni być usatysfakcjonowani.

3. Recenzja: www.libraryofvelaris.blogspot.com Kinga Skrzypalik

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Rudowłosa Phebe o pięknych oczach urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. W życiu miała tylko jeden cel: uwodzić. Nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i pragnęli jej dotyku, jak dotyku bogini. Na skutek fatalnego zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. W tym momencie zaczyna się jej droga przez piekło, jest gwałcona, torturowana, okaleczana i odurzana narkotykami. Zawieszona między majakami a potworną rzeczywistością, odczuwa tylko rozpacz, beznadzieję i ból. Mnóstwo odcieni bólu. Xavier "AK" Heyes potrafi walczyć. Był snajperem w służbach specjalnych, przeszedł znakomite przeszkolenie wojskowe i został osławionym członkiem gangu znanego powszechnie jako Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać - ma na koncie ponad sto trzydzieści śmiertelnych trafień. Widział paskudne rzeczy, a robił jeszcze gorsze. Nie poznał smaku strachu. Gdy któregoś dnia wiceprezes Katów potrzebował pomocy w odbiciu swojej szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Pamiętał tę dziewczynę. Miała na imię Phebe i była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Uwolnienie dziewczyny wywołuje demony przeszłości. I on, i ona mają wspomnienia, których nie chcą pamiętać. Przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca stają obok siebie, by się wspierać, chronić i uleczyć swoje złamane serca. W obojgu szybko budzą się nadzieja i miłość. Jednak skrywane grzechy przeszłości nie pozwalają im cieszyć się niespodziewanym szczęściem. Bezlitosny los postawi przed AK i Phebe trudny wybór. Stawką jest potępienie na zawsze albo wybaczenie. Dla obojga. Między rozpaczą a nadzieją jest miejsce na wiarę w miłość... "Obserwowałam cię i zastanawiałam się, dlaczego odgrywasz w życiu dwie role. I myślę, że poznałam odpowiedź: ponieważ chcesz odnaleźć szczęście w tej, którą odgrywasz obecnie, a nie w poprzedniej, która sprawiła ci ból, zraniła ciało i serce... nieodwracalnie. Chyba nikogo nie zdziwię, kiedy wspomnę, że i w tej książce pojawi się schemat mężczyzna z gangu kobieta z zakonu. Nie nastawiałabym się jednak na żadna powtórkę z rozgrywki. Każda z tych książek niesie ze sobą jakaś ciężką i traumatyczną historię, która nie jest ani łatwa ani przyjemna. W tej części narratorami jest kilka osób, głównymi są AK (Xavier) i Phebe. Ta część jest jednak inna niż pozostałe. Otóż poprzednie dziewczyny, które trafiły do gangu były przestraszone, zlęknione. Z kolei Phebe jest inna, bo ona znała świat poza Zakonem, wiedziała czego może się spodziewać i co ją może czekać. W Zakonie była Świętą Siostrą. Mimo yo autorka i tak nas zaskoczyła. Phebe znajduje się już poza Zakonem, ale miejsce jest gorsze niż piekło. Karty odkrywane są po kolei, więc nie jesteśmy zasypywani informacjami. Napięcie jest odpowiednio dawkowane. Tillie Cole potrafi budować napięcie i trzymać styl. Xavier „AK" Heyes obecny kat, były snajper Marines. To kim jest teraz, to zasługa dramatycznych przeżyć z wojska, gdzie odbył kilka misji, ale też wydarzenia, które miały miejsce już po misjach, co doprowadziło do tego, że taki jest. "Należy słuchać snów, bo każdy sen kryje w sobie jakieś przesłanie. Trzeba je tylko rozszyfrować." AK czuje się w obowiązku „ratować” Phebe. W książce wypłynie kilka dość nieprzyjemnych sytuacji, które będą go do tego skłaniać. Dwie postaci z bardzo bogatą i mroczną przeszłością. Wiele drastycznych scen, pojawia się też sporo brutalności, handel ludźmi, morderstwa. Ta relacja zdecydowanie nie należy do łatwych. Dwie osobny z bardzo poranionymi duszami, które próbują naprawić siebie nawzajem, ale też siebie samych od środka. Czy przełamią swoje słabości i podejmą wyzwanie, by postarać się żyć po ludzku, tak jak się to należy? "Oczy są zwierciadłem duszy. Nie ukryjesz jej przed kimś, kto naprawdę potrafi ją dostrzec." Całe szczęście, że wśród całej tej brutalności, nienawiści i smutku znajdziemy tu przebijające się do nas miłość w czystej postaci, radość, taką prostą dziecięcą i nadzieję, tą żywą, prawdziwą, tą która tli się w nas do samego końca, przebaczenie, które jest na wyciągnięcie ręki, które czeka aż po nie sięgniemy. Nie będę ukrywać i nie dziwię Was, kiedy powiem, że polecam Wam Cole. Jej książki potrafią zaskoczyć. Kiedy myślicie, że już coś wiecie i przejrzeliście autorkę, ona w odpowiednim momencie i tak Cię zaskoczy i tak ci udowodni, że byłeś w błędzie i się myślałeś.

4. Recenzja: literacki Świat Cyrysi (DEPRECATED) Cyrysia; 2019-07-09

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Rudowłosa Phebe o pięknych oczach urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. W życiu miała tylko jeden cel: uwodzić. Nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i pragnęli jej dotyku, jak dotyku bogini. Na skutek fatalnego zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. W tym momencie zaczyna się jej droga przez piekło, jest gwałcona, torturowana, okaleczana i odurzana narkotykami. Zawieszona między majakami a potworną rzeczywistością, odczuwa tylko rozpacz, beznadzieję i ból. Mnóstwo odcieni bólu. Xavier "AK" Heyes potrafi walczyć. Był snajperem w służbach specjalnych, przeszedł znakomite przeszkolenie wojskowe i został osławionym członkiem gangu znanego powszechnie jako Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać - ma na koncie ponad sto trzydzieści śmiertelnych trafień. Widział paskudne rzeczy, a robił jeszcze gorsze. Nie poznał smaku strachu. Gdy któregoś dnia wiceprezes Katów potrzebował pomocy w odbiciu swojej szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Pamiętał tę dziewczynę. Miała na imię Phebe i była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Uwolnienie dziewczyny wywołuje demony przeszłości. I on, i ona mają wspomnienia, których nie chcą pamiętać. Przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca stają obok siebie, by się wspierać, chronić i uleczyć swoje złamane serca. W obojgu szybko budzą się nadzieja i miłość. Jednak skrywane grzechy przeszłości nie pozwalają im cieszyć się niespodziewanym szczęściem. Bezlitosny los postawi przed AK i Phebe trudny wybór. Stawką jest potępienie na zawsze albo wybaczenie. Dla obojga. Między rozpaczą a nadzieją jest miejsce na wiarę w miłość... [opis wydawcy] Powieści Tillie Cole były wielokrotnie wyróżniane przez Amazon i „USA Today”. Pisarka wychowywała się na rodzinnej farmie w północno-wschodniej Anglii z mamą Angielką, tatą Szkotem, starszą siostrą i całym mnóstwem adoptowanych zwierząt. Po ukończeniu studiów przez dziesięć lat podróżowała po świecie wraz z mężem — zawodowym rugbystą. Obecnie mieszka w Austin w stanie Teksas i oddaje się temu, co lubi najbardziej: pisaniu świetnych powieści. W wolnych chwilach szaleje na parkiecie, ogląda filmy, pije stanowczo zbyt dużo kawy i zajada się czekoladą. Tillie Cole należy do ścisłej czołówki moich ulubionych zagranicznych autorów. Przeczytałam jej wszystkie dotychczas wydane w Polsce powieści i już nie mogę się doczekać kolejnych publikacji. To samo tyczy się serii ''Kaci Hadesa'', która skutecznie pobudza czytelniczy apetyt na więcej. Moim zdaniem to jedna z lepszych historii z gatunku dark romance. Mroczna, wstrząsająca, romantyczna. Po prostu doskonała w każdym calu. Nie da się o niej zapomnieć - poważnie. Dlatego też bardzo ucieszyłam się, kiedy w moje ręce trafił piąty tom ww. cyklu o jakże wymownym tytule ''Przebaczenie''. Czy i tym razem jestem usatysfakcjonowana? Tak, choć nie ukrywam, że troszkę drażni mnie fakt, iż wszystkie części niemalże zawsze opierają się na tym samym schemacie. Według mnie można by trochę urozmaić kolejne tomy, dodając do nich przeróżne "smaczki" i nowatorskie rozwiązania. Ale generalnie jest dobrze, więc nie będę szukać dziury w całym. Tym razem bliżej poznajemy Phebe – czarującą, rudowłosą kusicielkę. Dziewczyna została ''wyszkolona'' do zwabiania mężczyzn, aby stali się nowymi zwolennikami Klanu, wyznawcami ideologii Bractwa Aryjskiego. Nikt nie potrafi jej się oprzeć, także Meister – zaborczy, agresywny i bezwzględny przywódca apokaliptycznej sekty, który pewnego dnia czyni ją swoją własnością. W efekcie czego Phebe trafia w sam środek najgorszego koszmaru, gdzie cielesna rozkosz przybiera sadystyczny kształt. Na szczęście z pomocą przychodzi jej AK – były snajper służb specjalnych, członek Klubu Katów Hadesa. Tylko czy uwolnienie Rudej zakończy się sukcesem? A może cały misterny plan spali na panewce? To pełna udręki, dramatów i przemocy historia o wszechobecnym terrorze, uzależnieniu i ubezwłasnowolnieniu drugiego człowieka, nieustanej walce z demonami przeszłości oraz próbach wyzwolenia się z ciężaru pamięci i skutków przeżytej traumy. To także niezwykle piękne ujęcie ogromnej, uzdrowicielskiej siły miłości, która leczy najgłębsze, najboleśniejsze i najtrudniejsze zranienia duszy. Autorka porywa nas w otchłań zła i ludzkiego zezwierzęcenia, skłania do licznych refleksji na temat otaczającego świata i pokazuje, że nie wszystko, co widzimy, jest czarno-białe. Istnieją też liczne odcienie szarości. Jeśli ktoś jeszcze nie miał do czynienia z tą serią, to ostrzegam, że jest ona skierowana wyłącznie do pełnoletnich odbiorców o mocnych nerwach. Zawiera bowiem nie tylko szokujące opisy wierzeń i praktyk religijnych, ale także mnóstwo scen przemocy, gwałtów oraz bestialskiego wykorzystywania seksualnego dzieci. Mnie najbardziej wstrząsnęło bezduszne traktowanie martwych kobiet z Nowego Syjonu, które często umierały na wskutek wycieńczenia organizmu, wygłodzenia lub odniesionych ran powstałych podczas brutalnych czynności kopulacyjnych. "Zabierz ją stąd, kurwa, i spal – rozkazał Meister. Mężczyzna uniósł Rachel. Jej nagie, blade ciało wyglądało w jego wielkich rękach jak szkielet. Przerzucił sobie jej ciało przez ramię, jakby nie była osobą, jakby nigdy nie miała w sobie duszy. Jakby była niczym, produktem jednorazowego ubytku. Jakby nie zasługiwała na szacunek po śmierci." Najmocniejszą stroną książki są bez wątpienia wyraziści, nietuzinkowi bohaterowie. Każdy z nich ma swój charakterek i wyróżnia się czymś wyjątkowym na tle pozostałych. Dzięki czemu otrzymujemy niezapomnianą mieszankę wybuchową. Muszę przyznać, że zarówno AK jak i Phebe budzą niesamowite emocje. Oboje dźwigają na swoich barkach ciężki bagaż doświadczeń, który z każdym dniem coraz bardziej ich przytłacza. Dlatego też z łatwością odnajdują wspólny język i zbliżają się do siebie. Pytanie tylko, czy uda im się wzajemnie wyleczyć swoje poharatane wnętrze? Przekonajcie się sami. Całość napisana jest prostym, dobitym językiem, bez zbędnego rozdrabniania się na szczegóły. Niezwykle plastyczne opisy przemawiają do wyobraźni, zaś żywe, choć naszpikowane wulgaryzmami dialogi – idealnie odzwierciedlają stan udręczonych umysłów poszczególnych jednostek. Na uznanie zasługuje również wartkie tempo akcji, obfitujące w różnorodne dramaty, niespodziewane epizody i namiętne sceny erotyczne. Autorka potrafi doskonale budować napięcie i utrzymuje je do samego końca. Oby tak dalej! Podsumowując: ''Przebaczenie'' to hipnotyzująca opowieść o złożoności ludzkiej natury, przekraczaniu wszelkich granic moralnych, społecznych i psychologicznych, krwawej zemście, niezłomnej nadziei oraz drugiej szansie i nowych początkach, które otwierają drzwi do normalności. Ta książka poraża swoim autentyzmem, wzrusza, rozczula i prowokuje do stawiania trudnych pytań. Krótko mówiąc - literacki rollercoaster dla osób żądnych silnych wrażeń. Zapraszam zainteresowanych.

5. Recenzja: Recenzjekrolewskie.blogspot.com Patrycja Sudoł

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "I nie miałam nic przeciwko temu. Bo w tym całym zamęcie on był iskierką nadziei. Tylko ten widok, widok jego twarzy sprawiał, że czułam się bezpiecznie. Bo on też miał w sobie mrok. Był moim kompanem podróży. Obydwoje podróżowaliśmy tą samą niełatwą drogą. Pozwoliłam więc jego anielskim oczom czuwa nade mną i zasnęłam na krześle." Rudowłosa Phoebe urodziła się i wychowała w Zakonie. Jako święta siostra miała tylko jedno zadanie- swoim ciałem ściągać do zgromadzenia więcej mężczyzn. Od dziecka uczona była jak kusić i sprawiać mężczyznom przyjemność. Była dobra w tym co robiła. Dlatego została podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. "Bezpieczna..." Xavier "AK" Heyes jest byłym snajperem w służbach specjalnych. Teraz należy do Katów Hadesa. Nie boi się zabijać, ale wciąż prześladują go krwawe wspomnienia z przeszłości, z którymi nie potrafi sobie poradzić. Kiedy trzeba odbić Phebe z rąk Bractwa Aryjskiego, AK zgłasza się na ochotnika. Uwolnienie dziewczyny sprawia, że demony przeszłości powracają. Obydwoje mają wspomnienia, o których lepiej nie pamiętać. Obydwoje poranieni przeszłością niosą sobie nawzajem ukojenie... "Zasługiwałyśmy na szczęście." Przebaczenie to już piąty tom z serii Kaci Hadesa i chociaż nie przeczytałam dwóch poprzednich części, to bez problemu odnalazłam się w fabule. Wszystko było dla mnie jasne, a jednocześnie myślę, że nie natknęłam się na spojlery poprzednich części. Tym razem auorka stworzyła historię Phebe i AK. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Tacy prawdziwi, bez koloryzowania czy zbędnych cech. To nie jest lekka powieść. Pełno w niej niebezpieczeństw. To świat sekt, gangów i przemocy. Nie ma tu słodyczy, kwiatów i serduszek. To bezlitosny świat, w którym pełno krwi i strachu. Jest surowy, ale jest w nim też jakieś piękno. To książka, na którą trzeba być gotowym. Jeśli nie przerażają Cię wulgaryzmy, przemoc i brutalny świat, to polecam Ci tę książkę z całego serca. Moja ocena: 9/10

6. Recenzja: www.coraciemnosci.pl/ Justyna Dziura

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Ocena: 10/10 Phoebe nie miała łatwego życia. Od najmłodszych lat wychowywana w Zakonie, gdzie przestrzegano ją przed światem zewnętrznym. Nie znała innego życia niż bycie posłuszną Braciom. Gdy już stała się kobietą jej kolejnym obowiązkiem było sprawienie przyjemności im. Wiedziała jakie życie ją czeka. Poniżanie i wykorzystywanie seksualne było na porządku dziennym. Jednak wydarzenia doprowadziły ją z piekła, do jeszcze większego bagna. Dziewczyna staje się prezentem, dla przywódcy Bractwa Aryjskiego. Tam doświadcza gwałtu, tortur, odurzania narkotykami, od których staje się uzależniona. Gdy Kaci ratują ją z rąk oprawcy, kobieta nie ma już nic. Co z tego, że żyje, gdy jej ciało pozbawione jest jakiejkolwiek moralności. Dziewczyna nie odczuwa nic. Boi się nowego życia, którego nie zna. Xavier "AK" to były snajper Marines. Do wojska zaciągnął się ze swoim bratem, z którego tylko on wyszedł cało. Nic dziwnego, że przez to wszystko stał się tym kim się stał. Należy do "tria psycholi", jednak ta postać równie mocno mnie intrygowała, co czasem i przerażała. To w społeczności Katów znalazł swoje miejsce na ziemi. Phoebe wpadła mu w oko już na terenie Zakonu, gdzie przywiązał ją do drzewa. Teraz ma szansę by ją ocalić. Ale czy zdoła poradzić sobie z przeszłością, która ciągle dobija się do jego głowy? AK to dla mnie cudowny człowiek, skrzywdzony przez życie. Strata bliskiej osoby zawsze pozostawia w nas jakieś piętno, a tym bardziej coś tak strasznego. Ale podobała mi się jego kreacja. Można było poznać go z tej dobrej strony. Największą sztuczką diabła było to, że udało mu się przekonać świat, że nie istnieje. Styl autorki jest dla mnie czymś cudownym. Mimo iż pisze o strasznych rzeczach, to robi to lekko i przyjemnie. Czyta się z prędkością światła. Ciężko jest odłożyć książkę, przed skończeniem jej, bo tak trzyma w napięciu. Mamy tutaj i sceny 18+ i wulgaryzmy, jednak mnie one nie przeszkadzają, po prostu pasują do tej serii. Akcja w obu tomach ani na chwilę nie zwalnia. Cały czas coś się dzieje, a wydarzenia sprawiają, że ze strachu serce bije nam bardzo szybko. W obu tomach również wszystko co, się dzieje łączy się ze sobą, w spójną całość w której się nie pogubimy. Wydarzenia poznajemy zarówno z punktu widzenia jednego, jak i drugiego bohatera, przez co mocniej możemy wczuć się w czytane kwestie. Okładki są mroczne, utrzymane w szarościach i tylko czerwony napis, lub czerwone elementy lasu nadają jej takiego charakteru. Mamy podział na rozdziały, w których każdy zawiera imię tego, czyimi oczyma widzimy daną scenę. Ogromnie podobają mi się te okładki. [...] Usiadłem na łóżku i zacząłem zmywać Phoebe makijaż z twarzy. Kiedy zobaczyłem jej jasną skórę i piegi, trochę się rozluźniłem. Chuj wie, po co w ogóle je zakrywała. Nie przestawałem, dopóki nie zmyłem wszystkiego i nie zobaczyłem prawdziwej Phoebe. Autorka nie boi się trudnych tematów. W tomie czwartym mamy ogromne cierpienie i poddawanie torturom, które jak wiadomo nie są przyjemne. To coś, co siedzi mi mocno w głowie i staram się pojąć, jak możliwe są takie okrucieństwa, ale nic nie przychodzi mi do głowy. Ta książka to prawdziwa bomba emocji. Drżymy o życie bohaterów, zastanawiamy się, co się wydarzy za chwilę. To piękna, choć brutalna historia o miłości, dawaniu drugich szans i o odkupywaniu swoich win. To coś, z czym można spotkać się na co dzień. No oprócz tych strasznych metod. W tomie piątym mamy bowiem pokonywanie swojej przeszłości i poszukiwanie siebie, co jest cechą wspólną całej serii. Miłość jest bowiem tym co łączy i pozwala bohaterom stawić czoła każdej przeciwności losu. Tutaj mamy również problem gwałtu, który jest okropny, ale niestety bardzo prawdziwy. Również uzależnienie od narkotyków jest czymś strasznym. To, coś z czym nie łatwo sobie poradzić. Seria nie jest czymś łatwym. To brutalny, trudny świat, w którym bohaterowie starają się odnaleźć to, co w życiu najważniejsze - miłość. Muszą o nią walczyć, starać się o nią i ją pielęgnować, ponieważ każdy z nich jest emocjonalnym wrakiem na różne sposoby. To piękna seria o drugich szansach dla swojego życia. Z całego serca polecam Wam serię i już nie mogę się doczekać kolejnych tomów. Strach. Nie czułam nic prócz strachu.

7. Recenzja: mojswiatliteratury.blogspot.com Katarzyna Krupska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Czy można w jednej chwili stracić wszystko? Czy nasza dusza może się rozpaść na kawałki ? Zapraszam Was dzisiaj na recenzję już piątego tomu serii ,,Kaci Hadesa". Phebe urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. Została w nim Świętą Siostrą, a jej celem było uwodzenie mężczyzn; sprawienie, by uzależnili się od jej dotyku. Na skutek zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana okrutnemu Meisterowi - przywódcy Bractwa Aryjskiego, przez którego jest bita, gwałcona, odurzana narkotykami. Xavier ,,AK" Deyes to były żołnierz marines, jeden z najlepszych strzelców, który jest członkiem klubu Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać, nie zna strachu, ale pewnego dnia jego sercem zawładnęła rudowłosa piękność. Czy uda mu się ją odzyskać ? Czy oboje będą mogli zaznać szczęścia ? Tillie Cole jest autorką bestsellerów wyróżnianych przez Amazon i ,,USA Today". Mieszka w Wielkiej Brytanii i oddaje się temu, co lubi najbardziej, czyli pisaniu świetnych powieści. Kto by przewidział, gdy czytałam jeszcze pierwszy tom czyli ,,To nie ja, kochanie", że tak wkręcę się w tę serię. Nim się obejrzałam wyszła już piąta część, a ja nadal mam niedosyt. Tillie Cole cały czas oczarowuje czytelników. I chociaż zdarzały się tej autorce lepsze i gorsze powieści z tej serii, nadal mam wrażenie, że jest w nich coś, co do Katów przyciąga. Być może to specyficzny klimat, a może intrygujący bohaterowie. A jak jest z piątą już odsłoną tego cyklu ? Czy warto się zapoznać z historią Phebe i AK ? Zdecydowanie tak. AK to bohater, którego mieliśmy już okazję poznać nieco bliżej w poprzednich częściach te serii. Nie był wysunięty w serii na pierwszy plan jak np. Ky czy Kain/Rider, ale autorka co jakiś czas wplatała jego imię w jakieś akcje. Teraz przyszła więc pora, by i on miał swoją historię, a Cole postanowiła połączyć go z Phebe - rudowłosą siostrą Lilah. AK, a tak właściwie Xavier Deyes to były strzelec Marines (piechoty morskiej). Po ogromnej tragedii, która go spotkała postanowił przyłączyć się do Katów. To tak naprawdę kolejny bohater, która wiele przeżył. Colle nie boi się poruszać trudnych tematów, co udowodniła w poprzednich powieściach z tej serii, ale poruszenie za sprawą AK losu żołnierzy - bohaterów, którzy są w stanie walczyć o dobro swojej Ojczyzny wydaje się ciekawe. Mało tego, mam wrażenie, że autorka stawia wiele pytań i próbuje szukać na nie odpowiedzi właśnie za sprawą historii Xaviera. Ale czy to się jej udaje ? Według mnie w połowie, ale jednak to zawsze coś. Główną protagonistką w tej części została (chciałoby się powiedzieć wreszcie!) Phebe, która już wcześniej przewijała się gdzieś przez wszystkie części tej serii. Kobieta podobnie jak jej siostra Lilah, również należała do Zakonu, ale nie została uznana za Przeklętą. Mimo wszystko jej życie nie było łatwe. Pełniła funkcję Świętej Siostry w Zakonie, a więc jej zadaniem było nakłanianie, za pomocą ciała, stosunków seksualnych mężczyzn, by dołączyli do Zakonu. Dla tych, którzy nie mieli do czynienia z tą serią takie postępowanie może wydać się szokujące. Sama Phebe to kobieta, która bardzo wierzyła w to, co mówił w Zakonie prorok, starała się jak najlepiej wypełniać swoje zadania, ale miała też w tym swój własny cel. Nie chcę Wam spojlerować, ale jeśli poznacie sekret Phebe będziecie jej jeszcze bardziej współczuć. Sami główni bohaterowie są bardzo ciekawie dobrani i oboje wiele przeżyli. Ona była wielokrotnie wykorzystywana, bita, poniżana, że już nie wspomnę o gorszych rzeczach. Natomiast AK w swoim życiu również stracił bardzo wiele. Wojsko odebrało mu właściwie wszystko i sprawiło, że ciężko jest mu do teraz żyć z wydarzeniami, które rozegrały się na froncie. Na dodatek nadal obarcza się winą za sytuację, która wydarzyła się parę lat temu. Cole może z przesadnym dramatyzmem zwraca uwagę na bardzo wiele trudnych, wręcz nurtujących społeczeństwo tematów. Niedostateczna pomoc żołnierzom wracającym z krajów, w których toczy się wojna np. Iraku, stres pourazowy, a to tylko nieliczne problemy. Z drugiej zaś strony mamy Phebe i to, że była latami wykorzystywana, wierzyła w to, co mówili jej w Zakonie, a na dodatek, to co jej zrobiono, ile musiała wycierpieć. Jej postać sprawia, że zastanawiamy się, do jakiego stopnia może zostać zmanipulowany człowiek. Chyba ciężko odpowiedzieć na to pytanie. Cole podczas całej serii ma swoje wzloty i upadki. Myślałam, że po poprzedniej części, czyli ,,Odkupienie" autorka mnie już nie zaskoczy. A jednak jej się udało. Bałam się powrotu do klimatów z ,,Uleczone dusze", które były jak dla mnie najgorszym tomem tej serii, ale okazuje się, że autorka całkiem dobrze poradziła sobie z bohaterami. Co prawda, poziom dramatu w tej części niemal wzrósł do tego z pierwszych części, ale chyba o to właśnie chodziło. Seria na początku szokowała, wydawało się, że już więcej brutalności, trudnych przeżyć, manipulowania człowiekiem nie da się zmieścić w powieści, a jednak po raz kolejny granice się zatarły, a ja, pomimo, że mam za sobą pozostałe części, w których brutalności nie brakowało, byłam zszokowana. Jeśli więc czytaliście ,,Odkupienie" i myśleliście, że już pozostałe części z serii będą mniej brutalne i ,,delikatniejsze" to grubo się mylicie. W ,,Przebaczeniu" autorka zadziwia, a my mimo wszystko coraz bardziej wsiąkamy w fabułę. Poza tym sami bohaterowie są według mnie bardzo dobrze dobrani. Zarówno Phebe, jak i AK wiele ze sobą łączy i czuć pomiędzy nimi tą literacką chemię. Wydaje mi się też, że sama historia AK, jest najbardziej poruszająca. Łatwiej jest nam go sobie wyobrazić jako żołnierza, jest bardziej ,,ludzki", szybciej się z nim oswajamy. To sprawia, że historię jeszcze lepiej się czyta i czujemy się z bohaterem bardziej związani. Przynajmniej tak było w moim przypadku. ,,Przebaczenie" okazało się bardzo dobrą powieścią z serii Kaci Hadesa. Bałam się małego niewypału, jak w przypadku ,,Uleczone dusze" , ale moje obawy na szczęście się nie spełniły. Jest też w tej książce bardzo piękna scena, która uzmysławia nam, że to, co uważamy za nasze wady, w oczach innych jest naszą największą zaletą. Phebe oglądając gwiazdy zastanawia się nad ich pięknem i mówi, że nie lubi swoich piegów. AK uzmysławia jej, że jej piegi są jak gwiazdy na niebie. Upiększają ją. Chociażby dla tej sceny moim zdaniem warto przeczytać tę powieść. To piękna historia o miłości, macierzyństwie, ale również żalu i okrucieństwie. Jak dla mnie to jedna z lepszych historii z tej serii. Poza tym jeśli lubicie Flame, to będziecie bardzo mile zaskoczeni, ponieważ parę rozdziałów zostało poprowadzonych z jego punktu widzenia. Ja mam nadzieję, że nie przyjdzie nam długo czekać na kolejne części z tej serii, bo jestem ciekawa innych historii innych mężczyzn z klubu Kaci Hadesa. ,,Alkohol to dobry sługa, ale (...) okrutny pan." Ocena: 8/10

8. Recenzja: podrugiejstronieokladki6.blogspot.com

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Człowiek diabła z oczami anioła. Poznaliśmy już czterech członków klubu motocyklowego Kaci Hadesa. Kiedy za granicą wychodziła ósma część tej serii u nas pokazała się piąta, którą jest „Przebaczenie” opowiadające o znanym nam już Xavierze Heyesie. Phebe, jako mała dziewczynka została oddana do Zakonu Dawida. Dziewczynka wychowała się tam, a będąc trenowaną od małego posiadła zdolności, niezbędne do pełnienia w Zakonie funkcji starszej siostry. Jej jedynym celem było uwodzenie mężczyzn, którzy dołączyliby do Zakonu, a także nauczanie o tym uwodzeniu innych sióstr. Dziewczyna zostaje jednak podarowana Meisterowi, który jest przywódcą Bractwa Aryjskiego, gdzie przeżywa prawdziwe tortury. Phebe jest siostrą jednej z kobiet należących członka Katów, co dla motocyklistów oznacza, że musi zostać odbita. Zadania tego podejmuje się Xavier Heyes, który nosi ksywę AK, razem z grupą innych śmiałków. Mężczyźni mają za zacznie przeniknąć w szeregi Bractwa Aryjskiego i odbić Phebe. Czy jednak misja zakończy się powodzeniem? I czy były snajper, który ma na koncie niemało trupów będzie potrafił pozbyć się swoich trosk za sprawą kobiety, która przedrze się przez mur w jego sercu? Cze Phebe upora się ze swoimi rozterkami i zacznie żyć na nowo? Wolna, niezależna i kochana? Chociaż sam AK jest dla mnie ciekawą postacią, tak „Przebaczenie” okazało się być aktualnie jedną ze słabszych książek Tillie Cole w serii „Katów Hadesa”. Kiedy podczas czytania innych nie mogłam się oderwać, tutaj wlekło mi się to strasznie. Najbardziej nie pasowała mi tu Phebe i jej problemy. Można o nich wspomnieć kilka razy, ale żeby ciągle o nich pisać? Stare czasy AK miały sens i to, jak jego życie wygląda aktualnie też ma jakąś rację bytu. U Phebe, cóż... nudziło mnie to. Jej problemy nie były wyssane z palca, ale Cole opisała je w sposób niezwykle męczący, przez co dłużyło mi się to. W dodatku Phebe robiła z siebie kogoś kim nie była, żeby nie wiem... pokazać, że potrafi być niegrzeczna? (chodzi mi o akcję w barze). W każdym razie ten tom byłby lepszy, gdyby był o sto stron krótszy i, gdyby było znacznie mniej rozmyślań Phebe. Po „Przebaczeniu”, który jest piątym tomem mamy nowelkę na raptem sześćdziesiąt stron „I do, Babe”, która opowiada o przygotowaniach Mae i Styxa do ślubu. Styx, chcąc w końcu powiedzieć coś konkretnego do swojej przyszłej żony prosi Ky, aby ten pomógł mu przemóc się i nauczył go mówić. Ky podejmuje wyzwanie, które spełza na niczym, ale końcem końców wszystkich czeka wielkie zaskoczenie. Tej nowelki, zapewne nie będzie w Polsce, ale w sumie z tego co przyuważyłam po angielsku też jej nie ma w papierze. Czy warto ją przeczytać? Jak ktoś nie ma problemu z językiem to warto. Ale jeżeli jej nie przeczytacie to też za dużo nie stracicie. „Przebaczenie” jest dla mnie najsłabszą częścią serii. Zbyt długie, rozwlekłe i momentami nudzące. Mimo to, historia AK jest ciekawa i warto ją przeczytać (chociaż Phebe już niekoniecznie). Oczywiście czekam na kolejną książkę z serii, bo jakby nie patrzeć to „Kaci Hadesa” są jedną z lepszych motocyklowych pozycji na naszym rynku. Brutalni, intensywni i ocierający się o granice, których nie powinno się przekraczać. Jeżeli jesteście fanami Tillie Cole to oczywiście jest to pozycja obowiązkowa dla Was. Być może Wam historia AK i Phebe spodoba się bardziej, niż mnie.

9. Recenzja: http://iskraczyta.blogspot.com/ Kinga Ksel

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Bo w całym tym zamęcie był iskierką nadziei. Tylko ten widok, widok jego twarzy sprawiał, że czułam się bezpiecznie. Bo on też miał w sobie mrok. Był moim kompanem podróży." Jeżeli ktoś z Was kojarzy poprzednie recenzje, to powinniście wiedzieć, że ja kocham tę serię. Każdy tom oceniałam coraz lepiej i lepiej. Po skończeniu 4 części pisałam, że za kolejną książkę wezmę się z zapasem chusteczek i alkoholem dla przetrwania tych emocji. Nie mogłam się doczekać tej historii szczególnie dlatego, że byłam bardzo ciekawa postaci AK. Jak wypadło? PHEBE to postać, która pojawiała się niejednokrotnie w poprzednich tomach. Przyjazna, uprzejma i wiernie oddana Bogu z sekty. Dla mnie była postacią neutralną, która jakoś szczególnie mnie nie interesowała. Gdy poznajemy jej historię widzimy, że przeszła wiele złego, co mocno odbiło się na jej psychice. W sekcie straciła bliską osobę, a poprzez uwodzenie mężczyzn starała się utrzymać z nią kontakt. Kiedy zostaje porwana przez Meistra wszystko się zmienia. Traci kontakt ze znanym otoczeniem, jest wielokrotnie gwałcona i uzależniona od narkotyków. Świat "na haju" jest jej jedynym ratunkiem, jedynym źródłem szczęścia. Kiedy zostaje uratowana jej życie nie staje się kolorowe i bezproblemowe. Uzależnienia dają się we znaki, a dziewczynie bardzo trudno ogarnąć swoje myśli i emocje. Staje się rozgoryczona i lekko rozhisteryzowana, co zmusza jej bliskich do drastycznych działań, aby ją uratować. XAVIER "AK" to członek Katów, który od akcji w miejscu sekty miał rudowłosą piękność w głowie. Kiedy dowiaduje się o jej porwaniu chce ją uratować. Cel zostaje osiągnięty, ale okazuje się, że dziewczyna przeszła wiele... być może zbyt wiele. Cała sytuacja budzi w nim wspomnienia, które starał się zakopać. Jego przeszłość nie daje mu spokoju, a on próbując ratować dziewczynę sam powoli traci rozum. Czy ta dwójka może być dla siebie wzajemnym ratunkiem? Niestety ten tom nie jest lepszy, niż poprzednie. W sumie powiedziałabym, że ta część była dla mnie najsłabsza. Nie mam na myśli tego, że była zła, bo Tillie Cole mimo wszystko trzyma dobry poziom! Ale problemy głównych bohaterów tym razem były tak jakoś sztucznie wyolbrzymione. Brzemię, jakie dźwiga Phebe jest ogromne, a przeżycia AK wcale nie są mniejsze. Miałam wrażenie tego, że bohaterowie biją się o to, kto ma gorzej. Autorka chciała w tej części umieścić wiele bólu i pokazać nam istotę tytułowego przebaczenia, ale jakoś tak... przekombinowała. Historia owszem jest wzruszająca i piękna, ale nieco przesycona ilością szczegółów i nieprawdopodobieństwem pewnych wydarzeń. Owszem te książki to fikcja i to, co tam się dzieje bardzo często jest nieprawdopodobne, ale jakoś tak sensowne i dobrze przedstawione. Tutaj nieco brakło dla mnie tej logiki. Dla mnie kolejnym minusem było odejście od tematyki motocyklowej. Większość wydarzeń dzieje się poza klubem, co zabiera nam trochę magii tej serii. Ogólnie czułam się lekko zawiedziona, choć historia jest obowiązkowa dla tych, którzy znają poprzednie tomy. Nie będziecie tutaj jakoś mocno zaskoczeni, ale spędzicie czas dość emocjonalnie. Mimo minusów nie brakuje tutaj miłości, smutku, walki oraz poświęcenia. Bohaterowie nie mają łatwej drogi życiowej, a my możemy im kibicować choć przez chwilę.

10. Recenzja: Woceanieslow.pl Anka Ania

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    To już piąta książka z serii Katów Hadesa. Od początku autorka porusza trudne wątki i nie boi się tematów tabu. Tak jak poprzednie opiera się na tym samym schemacie, czyli jeden z Katów pragnie kobiety z sekty. Tym razem poznajemy historię AK, czyli jednego z „trio psycholi” oraz siostry Lilah, Phebe. To ona miała duży wpływ na rozwój sytuacji w poprzednim tomie, ale niestety trafia do jeszcze większego piekła. Meister upodobał ją sobie i uważa ją za swoją kobietę. Gwałci, bije, odurza. Jednak Kaci ruszają na ratunek. Ale Phebe została odarta ze wszystkiego. Jak ma odnaleźć się w nowej rzeczywistości po tym wszystkim, przez co przeszła? AK od początku miał oko na Phebe. Myśli o niej odkąd przywiązał ją do drzewa na terenie sekty. A i ona pamięta jego oczy. Obydwoje z ranami w sercu i głowie. Czy uda im się przezwyciężyć demony? Jak w poprzednich tomach, tak i tutaj akcja toczy się swoim rytmem. Członkowie klubu znowu wdają się w konflikt, z którym muszą sobie poradzić. Historia opowiedziana jest z obu perspektyw, dlatego mamy wgląd w myśli bohaterów. Czyta się szybko, rozdziały są krótkie. Okładka pasuje do pozostałych części. Odcienie szarości, na środku para, a w tle motocykl. Xavier „AK” Heyes ma za sobą mroczną przeszłość snajpera Marines. Wstąpił do wojska z bratem, ale tylko jeden przeżył. Czuje się winny, nie rozmawia o przeszłości, ale to cały czas jest w nim. Odkąd wstąpił do Katów ma swoje miejsce i cel w życiu. Teraz jego celem jest uratowanie Phebe. Jednak to wiąże się z powrotem do mrocznej przeszłości. Phebe od dziecka uwodziła mężczyzn, to umiała najlepiej. Jej ciało służyło jako wabik, narzędzie do wyznaczonego celu. Teraz nie ma już nic. Ciało to tylko skorupa bez duszy. Uzależniona od narkotyków nie może bez nich przetrwać. Historia Phebe i AK jest bardzo podobna do poprzednich. Oczywiście są one inne, ale mają wspólne cechy. AK musi pokonać przeszłość, Phebe odnaleźć siebie. Pomóc może im tylko miłość. Seria jest brutalna i mroczna, ale to właśnie miłość jest jej jasnym światełkiem. Autorka pokazuje jak wielka jest jej siła i co sprawia. Ta część jest nieco słabsza od poprzedniczki, ale nadal dobrze się czyta, a ten świat nie nudzi. Ja jak najbardziej polecam i czekam na kolejne tomy. Największą sztuczką diabła było to, że udało mu się przekonać świat, że nie istnieje.,k

11. Recenzja: Detektyw Książkowy Natalia Kleczewska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Każdy z nas w życiu popełnił jakieś błędy. Niektóre z nich są mniejsze, inne większe i poważniejsze. Aczkolwiek najważniejsze jest to, aby wyciągać z nich błędy i próbować ich nie popełniać. Niestety bardzo często te nasze przewinienia ciągną się za nami całymi latami. Nie potrafimy się od nich uwolnić, ani stanąć z nimi twarzą w twarzą. Uciekamy, kombinujemy, a one i tak znajdują do nas drogę. Niszczą. Niszczą wszystko nad czym pracowaliśmy przez lata. Rudowłosa Phebe o pięknych oczach urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. W życiu miała tylko jeden cel: uwodzić. Nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i pragnęli jej dotyku, jak dotyku bogini. Na skutek fatalnego zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. W tym momencie zaczyna się jej droga przez piekło, jest gwałcona, torturowana, okaleczana i odurzana narkotykami. Zawieszona między majakami a potworną rzeczywistością, odczuwa tylko rozpacz, beznadzieję i ból. Mnóstwo odcieni bólu.Xavier "AK" Heyes potrafi walczyć. Był snajperem w służbach specjalnych, przeszedł znakomite przeszkolenie wojskowe i został osławionym członkiem gangu znanego powszechnie jako Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać - ma na koncie ponad sto trzydzieści śmiertelnych trafień. Widział paskudne rzeczy, a robił jeszcze gorsze. Nie poznał smaku strachu. Gdy któregoś dnia wiceprezes Katów potrzebował pomocy w odbiciu swojej szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Pamiętał tę dziewczynę. Miała na imię Phebe i była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział.Uwolnienie dziewczyny wywołuje demony przeszłości. I on, i ona mają wspomnienia, k tórych nie chcą pamiętać. Przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca stają obok siebie, by się wspierać, chronić i uleczyć swoje złamane serca. W obojgu szybko budzą się nadzieja i miłość. Jednak skrywane grzechy przeszłości nie pozwalają im cieszyć się niespodziewanym szczęściem. Bezlitosny los postawi przed AK i Phebe trudny wybór. Stawką jest potępienie na zawsze albo wybaczenie. Dla obojga. Nigdy wcześniej nie miałam styczności z twórczością Pani Cole, ale słyszałam o niej bardzo wiele dobrego. Doskonale jednak pamiętam czas kiedy na rynek wydawniczy szturmem wpadł pierwszy tom "Katów Hadesa". Wszyscy, dosłownie wszyscy blogerzy, youtuberzy, instagramerzy i czytelnicy zachwycali się piórem, pomysłowością i wyobraźnią autorki, a ja kompletnie nie miałam pojęcia o co im chodzi. Oczywiście, chciałam się z tą serią zapoznać - nawet bardzo, ale tak się złożyło, że się z nią nie zapoznałam. Czy tego żałuję? Minimalnie tak, ponieważ czytając "Przebaczenie" uświadomiłam sobie, iż naprawdę wiele straciłam, a przy okazji zaspoilerowłam sobie kilka istotnych wydarzeń, ale w każdym razie nie żałuję tego, że sięgnęłam po ten tom. Nie mogę także napisać, iż świetnie bawiłam się podczas czytania tej historii, ponieważ była naprawdę traumatyczna, trudna i przygnębiająca, ale takie utwory są potrzebne czytelnikom. Świat nie składa się z samych dobrych chwil, a ludzie nie są nieskazitelnie doskonali. Dlatego jeżeli lubicie mocne, mroczne i trudne powieści to powinniście zastanowić się nad "Katami Hadesa". Ale zanim sięgniecie po tę pozycję musicie o czymś wiedzieć. Po pierwsze moim skromnym zdaniem ta książka nie powinna wpaść w ręce czytelnikom poniżej szesnastego życia, ponieważ w tym utworze znajdziecie masę przekleństw, brutalnych opisów i tuzin specyficznych bohaterów. Kto czytał tę serię na pewno przyzna mi rację, że ten cykl nie jest dla każdego. Jeżeli jesteś bardzo wrażliwą i czułą osobą to powinnaś sobie tę pozycję odpuścić, ponieważ jest ona bardzo ostra, czasami pieprzna i totalnie nieprzewidywalna. Bohaterowie popełniają masę błędów, kochają całym sercem, ale potrafią też całą duszą nienawidzić. Kochanie ich z pewnością nie będzie łatwe, ale wykonalne. Autorka wykreowała bardzo ciekawe i intrygujące postacie, które zyskują naszą sympatię już od pierwszej strony. Nie wiem jak Wam, ale mnie wcale nie przeszkadzał fakt, że główni bohaterowie często przeklinali i mieli dość specyficzne podejście do ludzi czy kobiet. Aczkolwiek tak jak wcześniej wspomniałam nie da się ich nie polubić, ponieważ byli szczerzy, bezkompromisowi i niesamowicie odważni. Czasami nie mogłam zrozumieć ich wyborów i poczynań, ale mimo wszystko kibicowałam im na każdym kroku i nie chciałam, aby stała się im krzywda. Komu poleciłabym najnowszą powieść Pani Cole? Przede wszystkim czytelniczkom, które kochają sięgać po oryginalne, mroczne i nietuzinkowe romanse, które zostały okraszone porządną dawką erotyzmu, bólu i niesprawiedliwości. Autorka w sposób brutalny, lecz i romantyczny przedstawiła obraz miłości, która zrodziła się nagle i niespodziewanie, ale pochłonęła wszystko co znajdowało się wokoło.

12. Recenzja: Pisanie / czytanie - moja pasja

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    „Rudowłosa Phebe o pięknych oczach urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. W życiu miała tylko jeden cel: uwodzić. Nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i pragnęli jej dotyku, jak dotyku bogini. Na skutek fatalnego zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. W tym momencie zaczyna się jej droga przez piekło, jest gwałcona, torturowana, okaleczana i odurzana narkotykami. Zawieszona między majakami a potworną rzeczywistością, odczuwa tylko rozpacz, beznadzieję i ból. Mnóstwo odcieni bólu. Xavier "AK" Heyes potrafi walczyć. Był snajperem w służbach specjalnych, przeszedł znakomite przeszkolenie wojskowe i został osławionym członkiem gangu znanego powszechnie jako Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać - ma na koncie ponad sto trzydzieści śmiertelnych trafień. Widział paskudne rzeczy, a robił jeszcze gorsze. Nie poznał smaku strachu. Gdy któregoś dnia wiceprezes Katów potrzebował pomocy w odbiciu swojej szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Pamiętał tę dziewczynę. Miała na imię Phebe i była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Uwolnienie dziewczyny wywołuje demony przeszłości. I on, i ona mają wspomnienia, których nie chcą pamiętać. Przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca stają obok siebie, by się wspierać, chronić i uleczyć swoje złamane serca. W obojgu szybko budzą się nadzieja i miłość. Jednak skrywane grzechy przeszłości nie pozwalają im cieszyć się niespodziewanym szczęściem. Bezlitosny los postawi przed AK i Phebe trudny wybór. Stawką jest potępienie na zawsze albo wybaczenie. Dla obojga”. Kolejne część Katów Hadesa i kolejny raz dałam się porwać historii. Chociaż za każdym razem myślę, że autorka nie przygotuje nic czego nie znam, to po raz kolejny urzekła mnie. Znów mamy podobny schemat, ale również postacie bardzo charakterystyczne, które nie powielają się. Phebe i Xavier, mają swoje demony, z którymi przyszło im walczyć. Dręczą ich wspomnienia, które nie sposób porzucić. Ale razem dają sobie ukojenie, którego tak usilnie potrzebują. Nie jest łatwo w ich świecie o miłość, nie jest łatwo kochać, bo nawet miłość przynosi ból, ale czy nie warto właśnie jej się poddać? Chociaż w przypadku tej dwójki, przeszłość chce niebywale namieszać. Co się wydarzy? Przekonajcie się sami. Autorka po raz kolejny skrzyżowała los osób, które doznały ogromnych krzywd. Tillie Cole nie ma dla nas ciepłej i lekkiej pozycji, ale pełną brutalności i cierpienia opowieść, o dwóch zbłąkanych duszach. Phebe, nie jest zlękniona, ona wkraczając do świata Katów, wie co ją może czekać, ale nie spodziewała się, że może spotkać ją coś dobrego. Dla AK jest talizmanem na koszmary, on wojownik, też ma poranioną duszę, którą ona leczy. Autorka pokazała, że wśród brutalności, może być też ogromna namiętność. Nasze emocje w trakcie czytania osiągają przeróżny poziom. Ważnym przesłaniem powieści jest to, że aby ruszyć na przód, należy pogodzić się z przeszłością, bez tego dalsza podróż nie jest możliwa.

13. Recenzja: beauty-little-moment.blogspot.com Patka

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Rudowłosa kusicielka i człowiek diabła z oczami anioła… dwie potępione dusze poszukujące przebaczenia Niektóre winy skazują człowieka na wieczne potępienie. Przynajmniej w jego mniemaniu, bo najciężej wybaczyć samemu sobie. Phebe i AK widzieli i przeżyli wiele okropieństw, ale sen z powiek spędza im głównie świadomość, że w znacznym stopniu się do nich przyczynili. Phebe jako święta siostra Zakonu, miała za zadanie uwodzić mężczyzn i nakłaniać ich do przyłączenia się do sekty. Mimo bólu, cierpienia i upokorzeń, naprawdę wierzyła, że to, co robi ma sens. Do czasu… Xavier „AK”, pod maską bezlitosnego zabójcy z gangu motocyklowego Kaci Hadesa, skrywa duszę poranioną wydarzeniami z przeszłości. Ta dwójka spotkała się tylko raz, ale jedno spojrzenie wystarczyło, by dostrzegli w swoich oczach podobne cierpienie. Kiedy Phebe zostaje porwana przez okrutnego Meistera, AK postanawia poruszyć niebo i ziemię by ją odnaleźć. Problem w tym, że przy niej budzą się w mężczyźnie wspomnienia, które na zawsze miały pozostać uśpione. Czy dwie poranione i potępione dusze będą w stanie uleczyć się nawzajem? Czy bohaterowie wybaczą sami sobie i odnajdą bezpieczną przystań w swoich ramionach? Muszę przyznać, że „Przebaczenie” nie było jak poprzednie tomy, miłością od pierwszego wejrzenia. Długo nie mogłam wciągnąć się w historię Phebe i AK i nie czułam między nimi chemii, jedynie nikłą fascynację związaną z tym, że mają za sobą podobnie bolesne przeżycia. Z czasem jednak, udało im się zdobyć moją sympatię, a ich losy naprawdę chwyciły mnie za serducho, wstrząsnęły, zszokowały, a nawet wycisnęły z oczu łzy. „Ktoś, kto nie zaznał takiego bólu jak my, ludzie, którzy nie mają za sobą tak wyboistej drogi, nie zobaczą w sobie towarzysza podróży, który desperacko pragnie dojąć do celu. Do celu, którym jest przebaczenie.” Tillie Cole już w pierwszym tomie cyklu stworzyła pewien schemat, którego trzyma się konsekwentnie i na jego podstawie tworzy fabułę każdej kolejnej części Katów. Ponieważ „Odkupienie” nieco się od tego wzoru różniło, miałam nadzieję, że autorka postara się by i kolejny tom nie był kalką pierwszych trzech. Niestety mimo zmiany scenerii, główny scenariusz pozostaje ten sam i myślę, że większość wydarzeń będzie dla Was oczywista. Nie myślcie jednak, że Tillie niczym Was nie zaskoczy. Ta kobieta to prawdziwy literacki potwór, który z przyjemnością doświadcza swoich bohaterów na najboleśniejsze możliwe sposoby. Zarówno wspomnienia Phebe jak i AK, autentycznie złamały mi serce, wstrząsnęły mną i zszokowały. Chyba nawet przy setnym tomie tego cyklu nie byłabym w stanie z obojętnością czytać o TAKICH tragediach. O CZYM? „Przebaczenie”, to kolejny udany tom mrocznej serii o Katach Hadesa i kobietach, które na zawsze zmieniły ich życie. Może nie aż tak udany jak poprzednie, nieco schematyczny i pozbawiony tej „magii” obecnej we wcześniejszych tomach, ale i tak wciągający, mocny i nieźle napisany. Jak każda poprzednia część, tak i ta jest ostra, wulgarna, pełna namiętnych scen, ale też wstrząsających i szokujących momentów. Nie jest to książka (ani seria) dla łagodnych, delikatnych romantyczek, a raczej dla czytelników o mocnych nerwach, którzy lubią czasem zanurzyć się w najczarniejszym mroku. Miłym dodatkiem do tej historii były rozdziały z punktu widzenia mojego ulubieńca Flame’a, a także zalążek romantycznej historii młodszego pokolenia Katów. Swoją drogą, ciekawe czy autorka decyduje się rozwinąć ją w oddzielnym tomie, bo mógłby być naprawdę ciekawy i inny niż wszystkie. Jeśli jeszcze nie znacie serii o Katach Hadesa, a lubicie mroczne i wstrząsające historie- czas nadrobić zaległości- ta seria jest stworzona dla Was. Ocena: 7/10

14. Recenzja: girlsbookslovers.blogspot.com Kasia

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Phebe to siostra Lilah, która także urodziła i wychowała się w Zakonie. Jako dziesięciolatka została wybrana na Świętą siostrę, której zadaniem było nauczyć się, jak uwodzić i sprawiać, żeby mężczyźni uzależniali się od jej dotyku. Jednak po latach, podczas katastrofalnego zdarzenia Phebe zostaje podarowana w prezencie jednemu z najbardziej psychicznych mężczyzn, jacy mogą być i tym samym przywódcy Ku Klux Klanu. W tym momencie zaczyna się jej piekło, gdzie zostaje bita, gwałcona, torturowana i odurzana narkotykami. Zawieszona pomiędzy jawą a snem, odczuwa bezsilność, rozpacz, beznadziejność i ból. Xawier “AK” Deyes to były snajper służb specjalnych marines. Poszedł w ślady swojego starszego brata Devina i został żołnierzem. Jednak po tragedii, którą przeżył, dołączył i stał się członkiem gangu motocyklowego zwanego powszechnie Katami Hadesa. Nie boi się zabijać i ma na swoim koncie ponad 130 śmiertelnych trafień. Kiedy pewnego dnia wiceprezes Katów, prosi o pomoc w uwolnieniu szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, to AK zgłasza się jako pierwszy. Pamiętał rudowłosą dziewczynę, która była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Aczkolwiek nie spodziewał się, że uwolnienie dziewczyny wywoła jego demony z przeszłości. Obydwoje mają wspomnienia, których nie chcą pamiętać. Bezwzględny zabójca i przeklęta grzesznica stają ramię w ramię, by się wspierać, chronić i leczyć swe złamane dusze. Jednak grzechy, które skrywają z przeszłości, im na to nie pozwalają i nie dają się cieszyć niespodziewanym szczęściem. Tillie Cole jest zdecydowanie geniuszem w pisaniu darków z połączeniem przemocy i romansu. Zabiera nas na tak cholernie ostrą jazdę bez trzymanki, że szok. Emocje, emocje i jeszcze raz emocje, których jest w tej książce tyle, że aż ciężko je wszystkie znieść i są czasami przytłaczające. Kiedy zaczęłam czytać tę serię, to nie spodziewałam się, że będzie aż tak dobra. Myślałam, że każda kolejna część będzie słabsza, a tu zonk, bo jedna jest lepsza od drugiej. Jak dostaje do recenzji te książki to, aż się boję je czytać, ponieważ nie wiem jaki tym razem los autorka zgotowała swoim bohaterom i czy moje serducho przeżyje po kolejnym złamaniu. Historia Phebe i AK jest ciężka, tragiczna, ale zawsze gdzieś tam kiełkuje ta iskierka nadziei, że wszystko się jakoś ułoży. Ogólnie pomysł na fabułę był świetny, ale miejscami drastyczny, stylem książka się nie różni od poprzednich tomów. Narracja jest prowadzona dwutorowo, co lubię. W tej części spotykamy więcej Flame’a, Vike’a, małego Asha i naprawdę bardzo mi się podobały wątki z ich udziałem. Książkę się czyta bardzo szybko, bo wciąga już od pierwszej strony, zapewne jej przeczytanie zajęło by mi jeden wieczór, ale spać też trzeba, więc przeczytałam ją w dwa wieczory. Chociaż AK i Phebe wychowali się i żyli w całkiem inny sposób, to są do siebie podobni, bardziej niż można sobie wyobrazić. Oni się naprawdę rozumieli. To świetne postacie i całkowicie zniszczone, jednak nic nie było lepszego niż to, że mogliśmy zaobserwować, jak zaczynają się wzajemnie naprawiać. Uwielbiałam ich połączenie mimo tego, co przeżyli. Po “Przebaczeniu” mogę stwierdzić, że osoby o słabych nerwach nie powinny po te serię sięgać, bo opisy tu zawarte są mrożące krew w żyłach i wstrząsające. Jedni tą serię pokochają, a drudzy będą nienawidzić, ja się zaliczam do tej pierwszej grupy i tak już będzie zawsze :) “- Sądzę… Sądzę, że jesteśmy sobie przeznaczeni, AK. Mieliśmy się odnaleźć po to, żeby razem uciec z piekła. - Nie odpowiedziałem. Nie znałem słów. - Myślę, że nie ma szybkich rozwiązań i nic nie uśmierzy naszego bólu jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Moim zdaniem musimy znieść ból, żeby ruszyć naprzód. I uważam, że Bóg — czy jakaś inna moc — skrzyżował nasze drogi, abyśmy mogli uleczyć się razem. Uleczyć się nawzajem, tak jak nikt inny by nie potrafił.” AK to postać, którą dręczą demony. Na pozór jest silnym i aroganckim mężczyzną, ale w środku to kompletnie złamany człowiek. Kiedy w jego życiu pojawia się Phebe, to upiory z przeszłości ujawniają się ze zdwojoną siłą, jednak mimo tego chce jej pomóc, bo czuje, że musi, nie zważając na siebie. Phebe, boże co, ta dziewczyna przeszła, to się w głowie nie mieści. Została podarowana Meisterowi, człowiekowi, który miał na jej punkcie obsesję. Był bezwzględny, bardziej sadystyczny i brutalny niż którykolwiek członek Zakonu. Uwierzcie mi, że miała dużo gorzej niż Mae, Maddie, Lilah czy Bella, ale kiedy diabeł o oczach anioła ją uratował, to była mu wdzięczna, bo nie zrobił tego raz, a kilka razy. Czuła przy AK poczucie bezpieczeństwa i więź. “Objął mnie i usłyszałam jego oddech. Poczułam ulgę w jego bezpiecznych ramionach i zapadłam w sen. Po raz pierwszy w życiu leżałam w łóżku z mężczyzną tylko po to, żeby spać. Byłam bezpieczna w jego ramionach… … i być może moja dusza też.” Oprócz akcji i romansu pomiędzy bohaterami dowiadujemy się również, jak powstało Trio psycholi, czyli AK, Flame i Vike oraz to, jak AK spotkał Flame’a. Ahhh powiem Wam, że w ogóle to się poryczałam na tym, jak Flame rozmawiał ze swoim bratem Ashem. No normalnie, aż mi się serducho ściskało z radości. Co tu dużo pisać, musicie się sami przekonać, o czym jest ta opowieść, bo po pierwsze nie chcę spoilerować, a po drugie to już 5 część z kolei i jest mi coraz trudniej je opisywać, nie zdradzając za dużo z fabuły. Podsumowując “Przebaczenie” to piąty tom z serii Kaci Hadesa i zdecydowanie najbardziej drastyczna część ze wszystkich dotychczas wydanych. Jest w niej pełno bólu, cierpienia, ale również i spotkanego po drodze szczęścia. To historia o udręce, przemocy, miłości i przede wszystkim wybaczeniu samemu sobie. Bohaterzy nie mieli lekko, bo to, co ich dręczy, jest ciężkie i trudne do zniesienia. Jednak, kiedy obok siebie mamy kogoś, kto nas wspiera, to cała ta sytuacja staje się choć trochę znośniejsza. Z całego serducha Wam polecam!

15. Recenzja: senseofreading.blogspot.com/ Monika Majorke

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    O Tillie Cole wiele już się mówiło na tym blogu i nie wiem, czy przy okazji piątego tomu serii o Katach Hadesa jestem w stanie powiedzieć coś więcej. Wydawałoby się, że autorka wyczerpała swoją formułę przy okazji części poprzedniej, jednak okazuje się, że można jeszcze bardziej szokować, jeszcze bardziej zaangażować czytelnika w fabułę i jeszcze mocniej łapać go za gardło. Dlatego ostrzegam przed ewentualnymi spoilerami, bo trudno będzie mówić mi o kolejnej części z serii bez choćby niewielkich odniesień do poprzednich. Wraz z "Przebaczeniem" wkraczamy w świat jednego z Katów, który dotychczas raczej trzymał się w cieniu. Wysoki, dobrze zbudowany, z sokolim okiem i mnóstwem odebranych żyć na koncie. Nie bez powodu jego klubowe imię to... AK. Wydawałoby się, że nie istnieje nic gorszego od Nowego Syjonu. A jednak. Rusza misja uratowania rudowłosej Phebe, siostry Lilah, która na dobre zadomowiła się w szeregach klubu u boku Kylera. Do siedziby przywódcy Bractwa Aryjskiego, Meistera, udaje się kilkoro najbardziej bezwzględnych członków Katów Hadesa, łącznie z AK, który nie mógł zapomnieć o Phebe od czasu ich ostatniego spotkania w siedzibie sekty. Jednak na miejscu okazuje się, że oprócz szaleńczej nienawiści do innych ras, w siedzibie Meistera dochodzi do najbardziej obrzydliwych i przerażających rzeczy, jakie Kaci mogli sobie wyobrazić. A wśród tego wszystkiego, a właściwie w samym tego centrum, znajduje się odurzona narkotykami Phebe, marionetka w rękach Meistera. Bo w całym tym zamęcie był iskierką nadziei. Tylko ten widok, widok jego twarzy sprawiał, że czułam się bezpiecznie. Bo on też miał w sobie mrok. Był moim kompanem podróży. Kaci Hadesa znów stają do wojny. Uzbrojeni w najnowocześniejszą broń, żądzę zemsty, potrzebę sprawiedliwości i zwykłe ludzkie współczucie, ruszają do walki z tymi, którzy wykorzystują najbardziej niewinnych ludzi dla swoich celów. Czy po raz kolejny uda im się uratować skrzywdzoną duszę i wyprzeć z jej pamięci przerażające, pełne niewyobrażalnego zła wspomnienia? Przeszłość, szczególnie ta skomplikowana, może okazać się trudną towarzyszką w życiu. AK, a właściwie Xavier, wie o tym doskonale. Kiedy jako młody chłopak zaciągał się do wojska, był podekscytowany perspektywą walki dla kraju u boku ukochanego starszego brata. Nie miał jednak świadomości, że to, co wydawało się dla niego tak pociągające, okaże się przekleństwem na resztę życia. Jednak okazuje się, że na świecie jest ktoś, kto w pełni rozumie cały bałagan, który dzieje się w głowie AK. Pewna rudowłosa, jasnooka kobieta doskonale wie, co to znaczy walczyć z przeszłością. Tillie Cole trochę mnie zaskoczyła. Przy okazji piątego tomu miałam wrażenie, że im dalej będzie szła w tą historię, tym będzie gorzej. Bardzo się jednak myliłam. Autorka poszła w trochę innym, choć równie wstrząsającym kierunku, nie gubiąc przy tym sensacyjnego charakteru swojej opowieści, dosadnego języka Katów Hadesa i ich w wielu aspektach godnego potępienia życia. Jest wulgarnie, jest dosadnie i szokująco. Ale jednocześnie Cole ze zdumiewającym realizmem opisała skomplikowaną psychikę obojga głównych bohaterów, nasączając powieść bólem, poświęceniem, konfrontacją z własną przeszłością oraz, oczywiście, płomiennym uczuciem, które rozkwita z czasem na solidnych fundamentach wzajemnego zaufania. I choć w tym miłosnym fragmencie, oprócz przeszłości Phebe i AK, raczej nie dostajemy żadnych oryginalnych wątków i otrzymujemy z grubsza przewidywalną historię, tak w wątku sensacyjnym, szczególnie na początku Przebaczenia, autorka wydaje się iść na całość. I dobrze! Bardzo bałam się pewnej powtarzalności schematów, jednak książkę czytało się szybko, dając się ponieść najbardziej skrajnym emocjom. Bo oprócz niepewności, współczucia i smutku nie brakuje tu także śmiechu, związanej przede wszystkim z tą klasyczną, wręcz stereotypową męską przyjaźnią. Czy Przebaczenie dorównuje poprzednim częściom? Myślę, że nie. Na razie nic nie jest w stanie przebić pierwszych tomów serii, jednak autorka utrzymuje wysoki poziom całej opowieści. Co będzie dalej? Tego nie wiem. Ale z pewnością polecał całą serię Kaci Hadesa.

16. Recenzja: zaczarowana-ksiazka.blogspot.com Beata Matuszewska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tillie Cole jest dziewczyną z północy. Pochodzi z miejscowości zwanej Teesside w Wielkiej Brytani. Została wychowana w otoczeniu matki, ojca, siostry i wielu zwierząt i koni. Będąc szaloną mieszanką krwi szkockiej i angielskiej, Tillie czerpie z obu kultur. W wieku 19 lat przeniosła się na północ do "Toon", Newcastle-Upon-Tyne, gdzie uczęszczała do Newcastle University i ukończyła go z wyróżnieniem w religioznawstwa. Dwa lata później ukończyła podyplomowe Certificate in Teaching High School Social Studies...... Już wcześniej mieliśmy okazję poznać twórczość autorki. Serią Kaci Hadesa zaskarbiła sobie uczucia wielu czytelników na całym świecie. Od pierwszej części poznaliśmy losy Katów a teraz przyszedł czas na AK, czyli Xaviera Charlesa Deyesa i piękną rudowłosą Phebe. Oboje mają swoją historię, która jest przeklęta, co niesamowicie cudowna. Tylko prawdziwa miłość może przezwyciężyć wszystko nawet ten najgorszy koszmar. Autorka wykreowała bohaterów bardzo realnych i którzy mają swoja trudną i mroczną przeszłość. Poznajemy AK snajpera, który służył krajowi aż do pewnego momentu, gdy w jego rodzinie stała się tragedia. To go zmieniło jego dusza i demony przejęły nad nim kontrole. Po latach ukrywania całej tej tragedii wszystko zmienia się, kiedy poznaje piękną rudowłosą kobietę siostrę Li. Postanawia pomóc jej wydostać się z miejsca zwane gorszym niż piekło. Phebe od dziecka wychowywała się w zakonie. Wierzyła w każde ich słowo, które są tak naprawdę absurdalne i niemoralne. W wieku dla nich osiągnęła dorosłość zaczęła służyć mężczyzną w seksualny sposób. Nie sprzeciwiała się a kiedy wybrano ją na świętą siostrę robiła wszystko, aby być jedną z najlepszych, aby zasłużyć na nagrodę. Bo tylko jej osiągnięcia mogły przybliżyć ja do widzeń z jedną osobą. Kiedy zostaje oddana w prezencie Meisterowi trafia do najgorszego piekła, jaki mogła sobie wyobrazić. Nie wiedziała tylko, co tam i kogo może zastać. Książka jest zdecydowanie dla osób o mocnych nerwach. Z każdą przeczytaną stroną coś się dzieje a opisy z przeszłości Phebe jak i AK są jak dla mnie bardzo mocne. Zdecydowanie znajdziemy przemoc fizyczną jak i psychiczną, pedofilię, handel żywym towarem, gwałty i zabójstwa. Przeszłość obojgu jest tragiczna tylko ich wzajemna pomoc sobie może ich wyleczyć. „Przebaczenie” jest to piąty cykl o Katach Hadesa, których wcześniej już poznaliśmy. Książka bardzo mi się podobała a mroczne i niebezpieczne opisy powodowały, że książkę czytałam z przerwami. Bałam się, że nie dam rady przeczytać tego, co działo się. Bardzo byłam ciekawa tej historii gdyż AK należał do trio psycholi ciekawiło mnie to jak to wszystko się zaczęło. Momentami sama miałam ochotę wkroczyć i wymierzyć komuś sprawiedliwość. Seria bardzo mnie urzekła i wyczekuję teraz kolejnej części tak abym mogła poznać losy kolejnych bohaterów. Polecam!

17. Recenzja: coffee-cup90.blogspot.com/ Justyna Coffee_Cup90

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Sama nie mogę w to uwierzyć, ale dzisiaj przychodzę do Was, już z piątym tomem serii Kaci Hadesa. Nadal uważam, że ta seria nie ma sobie równych (na chwilę obecną), jeżeli chodzi o gatunek dark romance. Tillie Cole jest mistrzynią w pisaniu przerażających historii, które chwytają czytelnika za serce, a przez to nie może on o nich zapomnieć na bardzo długo. Kaci to seria, po którą sięgam w ciemno, bo wiem, że nie będę się nudziła podczas jej czytania. A zatem o czym jest książka Przebaczenie??? „Rudowłosa Phebe o pięknych oczach urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. W życiu miała tylko jeden cel: uwodzić. Nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i pragnęli jej dotyku, jak dotyku bogini. Na skutek fatalnego zbiegu okoliczności dziewczyna zostaje podarowana w prezencie Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. W tym momencie zaczyna się jej droga przez piekło, jest gwałcona, torturowana, okaleczana i odurzana narkotykami. Zawieszona między majakami a potworną rzeczywistością, odczuwa tylko rozpacz, beznadzieję i ból. Mnóstwo odcieni bólu. Xavier "AK" Heyes potrafi walczyć. Był snajperem w służbach specjalnych, przeszedł znakomite przeszkolenie wojskowe i został osławionym członkiem gangu znanego powszechnie jako Kaci Hadesa. Nie boi się zabijać - ma na koncie ponad sto trzydzieści śmiertelnych trafień. Widział paskudne rzeczy, a robił jeszcze gorsze. Nie poznał smaku strachu. Gdy któregoś dnia wiceprezes Katów potrzebował pomocy w odbiciu swojej szwagierki z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Pamiętał tę dziewczynę. Miała na imię Phebe i była najpiękniejszą kobietą, jaką kiedykolwiek widział. Uwolnienie dziewczyny wywołuje demony przeszłości. I on, i ona mają wspomnienia, których nie chcą pamiętać. Przeklęta ladacznica i bezwzględny zabójca stają obok siebie, by się wspierać, chronić i uleczyć swoje złamane serca. W obojgu szybko budzą się nadzieja i miłość. Jednak skrywane grzechy przeszłości nie pozwalają im cieszyć się niespodziewanym szczęściem. Bezlitosny los postawi przed AK i Phebe trudny wybór. Stawką jest potępienie na zawsze albo wybaczenie. Dla obojga.” Przebaczenie to książka, która jest emocjonalną mieszanką wybuchową. Przeplata się w niej brutalność i subtelność, cierpienie i radość, mroczna przeszłość oraz szczęśliwa przyszłość. Czytając tę część Katów Hdesa była zafascynowana losami głównych bohaterów, ponieważ ich przeszłość nie była kolorowa, a na dodatek nie pozwalała im ona ruszyć dalej. Byłam bardzo ciekawa, co sprawiło, że AK i Phebe tylko egzystowali, a nie żyli naprawdę. Widać było po nich, że są ludzkimi "wrakami". Na całe szczęście, kiedy drogi tej dwójki się połączyły to widać było, jak AK i Phebe doskonale się rozumieją, pomimo tak odmiennego życia, jakie do tej pory prowadzili. Obydwoje mieli ogromny bagaż doświadczeń, który nie należał do najlżejszych, a mimo to razem próbowali stawić czoła demonom przeszłości. Cała ta seria jest oparta na pewnym schemacie i można odnieść wrażenie, że Tillie Cole się powtarza, ale od razu mówię, że mi to nie przeszkadza, jednak zdaję sobie sprawę, że może to być dla niektórych uciążliwe. Bohaterowie poszczególnych książek są tak różni, a zarazem tak podobni, że z ogromną przyjemnością czytam o ich losach, a w szczególności o ich przeszłości, ponieważ to ona kształtuje te postacie. Kasi Hadesa to dość specyficzna seria i przez to nie jest ona odpowiednia dla każdego. W tych książkach pojawia się brutalność, niezliczona liczba wulgaryzmów oraz m. in. pedofilia. Zdecydowanie Przebaczenie nie jest książką dla ludzi o słabych nerwach, ponieważ niektóre opisane w niej sceny potrafią zmrozić człowiekowi krew w żyłach. Sceny w opuszczonym mieście nawet mnie momentami potrafił zniesmaczyć. Cieszę się, bo dzięki Przebaczeniu dowiaduję się, jak powstało Trio Psycholi, którego jestem ogromną fanką. AK, Flame i Viking to postacie, które w tym swoim szaleństwie są genialne i zabawne. Te ich wymiany zdań rozkładają mnie łopatki i kiedy je czytam to śmieję się, jak nawiedzona. Kaci Hadesa Tillie Cole to nie jest przeciętna seria, o której szybko zapomnicie. Przebaczenie może i nie jest najlepszą częścią tej serii, ale czytając ją byłam zachwycona historią AK i Phebe, a przez to nie mogłam przestać tej czytać książki. Muszę przyznać, że były momenty, kiedy trudno czytało mi się pewne sceny, jednak nadawały one autentyczności tej historii za co jestem wdzięczna autorce. Książka Przebaczenie otrzymuje ode mnie 5 gwiazdek.

18. Recenzja: blackcrow87.wordpress.com Ewelina Chojnacka

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Przebaczenie to piąta część piekielno-namiętnej i miłosno-mrocznej serii Kaci Hadesa, która swoją premierę na rynku polskim miała 19 marca 2019 roku za pośrednictwem Wydawnictwa EditioRed. Jej autorką jest Tillie Cole -bestsellerowa pisarka Amazon i USA Today, która znana jest w Polsce z takich tytułów jak: Reap, Raze, Sick Fux oraz Tysiąc pocałunków.Jej styl jest niesamowicie wciągający, plastyczny i wypełniony elektryzującą nutką emocji, które nie obawiają się poruszać spraw kontrowersyjnych i tzw. tematów tabu. Głównymi bohaterami tej części są: Phebe – ognistowłosa, piekielnie zmysłowa grzesznica, która jednym tylko dotykiem może ofiarować mężczyźnie zarówno niebiański raj, jak i ogniste piekło. Phebe urodziła się i wychowała w zakonie Dawida. To tam nauczono ją sprawiać, by mężczyźni uzależniali się od niej i jej zmysłowego, kuszącego ciała. Miała być boginią, która zniewala męskie zmysły, pragnienia i namiętności. Niestety, ten zatruty raj zamienił się w jeszcze gorsze piekło z chwilą, w której to została podarowana Meisterowi – sadystycznemu przywódcy Bractwa Aryjskiego. Pod jego władzą była codziennie odurzana narkotykami i gwałcona. Torturowano nie tylko jej piękne ciało, ale i wrażliwą duszę, która po czasie wypełniła się mrokiem, rozpaczą, beznadziejną i wszechobecnym bólem. Xavier „AK” Heyes – to odważny i bezkomprowy snajper, który należał kiedyś do służb specjalnych. Teraz jest członkiem gangu, znanego powszechnie jako Kaci Hadesa, który walczy z niesprawiedliwością w sposób brutalny, krwawy i bezlitosny. Ak nie boi śmierci. W swoim życiu widział tak okrutne i niewyobrażalne rzeczy, że mimowolnie uodpornił się na nią. On sam nie należał nigdy do aniołów, co potwierdzić może aż 130 osób, którzy zasnęli snem wiecznym. Gdy wiceprezes Katów znalazł się w potrzasku i szukał pomocy w odbiciu Phebe z rąk handlarzy żywym towarem, AK zgłosił się na ochotnika. Choć minęło trochę czasu, to nadal pamiętał rudowłosą, przepiękną Phebe, która zrobiła na nim niecodzienne, piorunujące wrażenie. Dlatego pragnie ujrzeć ją ponownie. Całą i zdrową. Bez ran na duszy i rozpaczy w tych przepięknych, bystrych oczach. W tej bajce nie ma grzecznych księżniczek i przystojnych, czystych jak łza rycerzy. Jest za to zmysłowa kusicielka i bezwzględny morderca, którzy nie mieszczą się w schemat „happy endu”. Oboje nie mają wstępu do bram raju, a piekło stało się dla ich obecnym domem. Ona została stworzona, by kusić. Zniewalać zmysły mężczyzn jednym kokieteryjnym dotykiem. On został stworzony, by zabijać. Przynosić śmierć tam, gdzie rozkaże mu gniew. Obydwoje są przeklęci i naznaczeni demonami przeszłości. Nie zasługują ani na miłość, ani na przebaczenie, a mimo to je otrzymują. Czy latawica i zabójca mają prawo do szczęścia? Czy zasługują na nutkę przebaczenia i dotyk szczerej miłości? Czy pokuta, jaką zesłał im los, oczyści ich dusze z pierworodnego grzechu? Podsumowując: Przebaczenie to niebezpiecznie intrygująca, piekielnie wciągająca i szczera aż do bólu historia, która opowiada o słodko-gorzkiej miłości, wypełnionej smakiem zakazanego owocu, dotykiem przeklętego piekła, zapachem krawej zemsty i magią ulotnej nadziei, która pozwala ujrzeć światło tam, gdzie dotąd panował wyłącznie bezkresnym, głuchy mrok. Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy tej mroczno-miłosnej serii. Polecam gorąco!

19. Recenzja: thievingbooks.blogspot.com Thieving Books

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Największą sztuczką diabła było to, że udało mu się przekonać świat, że nie istnieje." Mrok i ciemność przytłoczyły bohaterów, którzy zatracili granice między dobrem a złem. Zapomnieli, że mają prawdo do własnych osądów i decyzji. Czy tym razem Tillie Cole pozwoli swoim bohaterom ujrzeć cień nadziei? Nie da się nie lubić serii Kaci Hadesa od Tillie Cole. To zaskakująca, niebanalna historia sekty, której techniki i zasady przesycone są złem do szpiku kości. Autorka wpadła na interesujący pomysł, który kontynuuje w wielotomowej serii. Czy słusznie? I tak, i nie. Z jednej strony z przyjemnością sięgam po kolejne tomy i zawsze doskonale bawię się podczas lektury, z drugiej nie jestem fanką tak licznych książkowych historii. Na razie jednak stoję murem za autorką, ponieważ pomysły jeszcze się nie wyczerpały i wciąż na fundamentach starej historii buduje nowe opowieści. Phebe, główna bohaterka, to urocza rudowłosa piękność, która urodziła się i wychowała w Zakonie Dawida. Wyznaczono jej tylko jeden cel - swoją urodą miała manipulować i uwodzić. Miała zrobić wszystko, by uzależniać od siebie mężczyzn. Jednak pewnego dnia podarowano ją Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego i od tej pory rozpoczęło się jej największe piekło. Terror przez który przeszła odebrał jej resztki godności. Jedyna nadzieja leży w rękach tego, który nie boi się zabijać. Czy AK, były snajperem w służbach specjalnych i aktualny członek gangu uwolni dziewczynę, która oczarowała go swoim pięknem? To nie jest łatwa historia. Podobnie z resztą jak każda powieść w serii. Nie wiem skąd wziął się w głowie autorki pomysł na tak ciężkie klimaty, ale podoba mi się, że nie boi się głośno mówić o bólu, śmierci i tragedii w sposób inny niż znamy do tej pory. Nie znajdziecie w tej książce czułości, słodkości i radosnych dialogów. Tutaj na pierwszym planie pojawia się ciężki klimat śmierci, dramatów, wykorzystywania, bezwzględności. Bohaterowie nie mają skrupułów, dążą po trupach do celu, osiągają to czego pragną bez patrzenia wstecz. Wielokrotnie czułam dreszcz przerażenia czytając o losach bohaterów i chociaż trzymałam za nich kciuki nie byłam do końca pewna czy mogę postawić ich po stronie tych dobrych. Myślę, że tutaj chodzi wyłącznie o większe i mniejsze zło. Bez wątpienia jednak to niebanalna książka o miłości i problemach, które może nie są na porządku dziennym, ale rozgrywają się gdzieś tam, w dalekim świecie. Kto nie słyszał o skrajnie zagorzałych sektach rujnujących życie? Cole z determinacją i dbałością o szczegóły opisuje ich działania i zasady, wielokrotnie podkreśla absurdy sytuacji i zachowań, nawiązuje do brutalnych gwałtów, tortur, narkotyków. W jej książkach prawda miesza się z okrucieństwem, które uleczyć może wyłącznie szczera miłość. Życie bohaterów nie należy do najłatwiejszych a przed nimi droga, która będzie stanowiła konfrontację z przeszłością. Czy wyzwolą się spod jarzma tragedii i bólu? O tym musicie przekonać się sami. Jedno jednak mogę zapewnić - "Przebaczenie" to wciąż dobrze napisana, zaskakująca kontynuacja ze skrajnymi emocjami, która chociaż przeraża, sprawia jednocześnie że trudno się od niej oderwać.

20. Recenzja: Przez-zamrozone-okulary.blogspot.com Agata Wróblewska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Cykl „Kaci Hadesa” autorstwa Tillie Cole jest niezwykle mroczną i brutalną serią, w której możemy dopatrzeć się także wiele miłości, zrozumienia i walki o przetrwanie. W poprzednich częściach poznaliśmy, kilku katów, począwszy od ich przywódcy Styxa po ukochanym Flame kończąc. Dałyśmy sobą wstrząsnąć obserwując o, co tak naprawdę walczył Raider, jaką wielką cenę przyszło mu zapłacić dla ukochanej kobiety, był gotowy dać się zabić, w ramach kary za dopuszczoną zdradę względem swoich braci. Przyszła kolej na AK, członka pewnego trio, muszę przyznać, że byłam ciekawa tego, jaki bagaż doświadczeń niósł ze sobą na barkach. Czy otrzymamy jedną z najmroczniejszych historii w cały cyklu? Tak wiele jeszcze przed nami, obyśmy nie musiały długo czekać na szósty tom, tymczasem opowiem Wam trochę o tym, co otrzymamy w „Przebaczeniu”. Historia Xaviera „AK” Heyes’a jest mroczna, opowiada o swojej przeszłości, o czasach, kiedy był specjalnym snajperem w Marines. Nosi na sobie piętno, to, co się stało z jego rodziną ukształtowało go na człowieka, którym się stał, jednego z Katów. Dowiadujemy się z jego perspektywy wydarzeń, które miały miejsce, kiedy spotkał na swej drodze Flame’a. Rudowłosa Phebe urodziła się w Zakonie Dawida, wyróżnia się pośród poznanych Sióstr, ponieważ wychowano ją zupełnie inaczej. Była świadoma swego ciała, została stworzona do tego, aby uwodzić, a jej dotyk, niczym bogini sprawiał mężczyznom taką przyjemność, jakby nic innego się nie liczyło. Najgorsze dopiero przed nią, została podarowana Meisterowi, okrutnemu przywódcy Bractwa Aryjskiego, wtedy też przechodzi prawdziwe męki. Mężczyzna ją torturuje na wiele sposobów, faszeruje prochami, robi, co żywnie mu się podoba, wszystko, aby upodlić dziewczynę, ponieważ jest Meister i może wszystko. Miał obsesję na jej punkcie, niezwykle sadystyczne i brutalne upodobania, a ona wszystkie je musiała spełnić. Misją ratunkowej dziewczyny podejmuje się AK, chce odzyskać Phebe z rąk tego potwora w ludzkiej skórze i zwrócenia jej siostrze. Doskonale pamiętał, kiedy pierwszy raz zobaczył dziewczyne w Nowym Syjonie, w jakiś sposób była dla niego wyjątkowa, chociaż nie zauważył tego wcześniej. Lubił dziewczynę za to, kim naprawdę była, nie dla jej ciała ani dla tego, co może dla niego zrobić. Nigdy nie znalazła mężczyzny, który traktował ją w ten wyjątkowy sposób, dopóki nie spotkała Xaviera Heyes’a, wtedy poznała, czym taka naprawdę są damsko-męskie relacje. Detoks nie był łatwą sprawa, AK zrobił wszystko, aby Ruda dała radę przez niego przejść, jednak musiał uważać i nie stracić czujności. Phebe w głębi serca bardzo żałowała udziału, jaki miała w torturach, jakie były zadawane jej siostrze, całe szczęście przestała być zaślepioną przez wiarę w fałszywych proroków Nowego Syjonu. Teraz była więźniem i silną kobietą, prawdziwym cudem było to, że w tamtej chwili nie próbowała odebrać sobie życia. Kobiety Katów mimo swojej brutalnej i krzywdzącej przeszłości są naprawdę silne i niezłomne. Dorównują swoim Katom i w pełni zasługują na to, by tak wiele zmienić swoją miłością. Nic nie jest równie piękne, co spoglądanie na zniszczonych, złamanych dusz, które zaczynają się zabliźniać, leczyć, kiedy natrafiają na ta drugą, która także potrzebuje rozgrzeszenia. Ruda miała bardzo niezłomną wolę przetrwania, wydaje się być silniejsza niż wszystkie demony, które nawiedzają ją zarówno na jawie, jak i we śnie. W chwilach, kiedy pozostaje sama z AK dowiadujemy się o niektórych łamiących serce tajemnicach, które ich dręczą. Wydaje się, że życie przyniosło im tylko ból i poczucie winy, które było wprost nie do zniesienia. Mimo wszystko, tylko wspólnie potrafią obie ofiarować to przebaczenie, którego łakną bardziej niż powietrza. Bliskość, jaką rozwijali pomagając sobie nawzajem w naprawdę budowała ich związek. Cykl Katów Hadesa jest przepełniony brutalnością, opisami przemocy i gwałtami, więc nie jest dla każdego, zwłaszcza „Przebaczenie”. Myślę, że jest na tyle rozpoznawalny, że większość go kojarzy i na podstawie poprzednich książek wie, czy tak mocne historie są czymś, co jest w stanie przetrawić, lubić , czy to coś dla Was. Muszę przyznać, że przez niektóre sceny było mi trudno przejść, jednak rozumiem, że w wizji Tillie Cole musiały się znaleźć. W książkach tej autorki jest też wiele nadziei, wiary w to, że wszystko się ułoży, kiedy obok jest ktoś, kto jest gotowy, aby wskoczyć za Tobą w ogień, wyciągnie dłoń, kiedy potrzebujesz jej najbardziej. Po raz kolejny Tillie Cole stworzyła intensywny świat, w którym niewinna kobieta z Zakonu zostaje brutalizowana, a Kaci Hadesa zabiją, aby uczynić świat lepszym. Relacje między postaciami są złożone i głęboko zakorzenione w miłości. Akcja jest intensywna i napędza fabułę od pierwszej do ostatniej strony, z każdym mruczeniem silnika motoru, każdego namiętnego pocałunku, każdej chwili szczęścia, mężczyźni i kobiety Katów Hadesa tworzą świat, z którego nie chcę odejść.

21. Recenzja: https://www.instagram.com/angelikaserweta/ Angelika Serweta-Dziuba

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Głównymi bohaterami piątej części Katów Hadesa są Xavier ,,AK" Heyes - były snajper w służbach specjalnych, oraz rudowłosa Phebe, która została wychowana w Zakonie, jako święta siostra, która miała za zadanie uwodzenie mężczyzn. AK nie może zapomnieć o pięknej Phebe, która znalazła się w rękach bezwzględnego Meistera - przywódcy Bractwa Aryjskiego. AK wraz ze swoimi braćmi przenika w szeregi Bractwa, aby odbić Phebe. Nie zdają sobie sprawy jakie katusze cierpią dziewczyny, które są w rękach Meistera. Bite, gwałcone, odurzane narkotykami i okaleczane, muszą każdego dnia walczyć o życie. Wśród nich Phebe, która została własnością Meistera. AK odbija Phebe z rąk jej oprawców, ale nie zdaje sobie sprawy, że to dopiero początek drogi do uwolnienia jej od przeszłości. Każdą część Katów Hadesa uwielbiam, tak też jest w przypadku ,,Przebaczenia". Kocham historię AK, która ściskała mi serce. W końcu możemy go poznać i dowiedzieć się jakie demony go prześladują. Z kolei Phebe, która całe życie należała do Zakonu i nie zaznała normalnego życie, w końcu może odsapnąć i uwolnić się ze szponów jej sadystycznych oprawców. Jednak przeszłość nie da jej o sobie zapomnieć, będzie jej trudno uwolnić się od wspomnień i skrywanych grzechów. Oboje będą się wspierać, chronić i uleczać swoje złamane serca, jednak na drodze do ich szczęścia pojawi się jeszcze wiele problemów, które będą musieli pokonać. W pewnych momentach byłam urzeczona, w innych się śmiałam, ale łzy też zostały wylane. Świetna książka, mogę polecić z czystym sumieniem całą serię, która w mojej biblioteczce zajmuje szczególne miejsce. Na pewno za jakiś czas wrócę do Katów i rozpocznę czytanie od pierwszej części, tylko po to, aby przypomnieć sobie wszystko od początku. Z wielką przyjemnością daje 10/10.

więcej recenzji

ukryj recenzje