Pogodzeni z mrokiem. Kaci Hadesa Tillie Cole

Recenzje książki: Pogodzeni z mrokiem. Kaci Hadesa (33) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: WystukaneRecenzje Paulina Kłokosińska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Book Morning! Dzisiaj mam dla Was kolejną propozycję od Editio Red. Przepiękna okładka, a czy treść warta uwagi? Chodźcie, podpowiem! Czy Wy wiecie, że to już siódmy tom Katów Hadesa? Kurczę, muszę się przyznać bez bicia, że nie znałam do tej pory tej serii, choć z widzenia kojarzę, bo okładki są dość charakterystyczne. A Wy, czytaliście? A może uwielbiacie tę serię i zaraz polecą w moją stronę sztylety, bo dopiero obudziłam się i za nią wzięłam? Zdarza mi się czytać cykle od środka, od końca i w zależności od tego co to za seria, to nie mam problemu z tym, żeby dosłownie czytać wstecz. Tak miałam z serią o Tracy Crosswhite od Roberta Dugoni i powiem szczerze, że mimo częściowych spojlerów... czytało się wybornie. Akcja poprowadzona tak, że przy każdym kolejnym tomie nie były opowiadane najpierw poprzednie (czego szczerze mówiąc nie trawię) tylko akcja brnęła do przodu. Czy z Katami Hadesa też tak jest dowiecie się za chwilę. "Pogodzeni z mrokiem" to historia miłości otoczona walką o panowanie, o to by było inaczej. Bo jak się okazuje para, której miłość jest pisana to osoby, które urodziły się po to, by zasiąść na tronach, ale cały problem polega na tym, że na przeciwległych. Nie jest t więc historia niczym z Disneya i księżniczka nie może być z księciem. To uczucie również nie jest oczywiste. Adelita i Tanner, bo takie noszą imiona nasi główni bohaterowie, na początku pałali do siebie nienawiścią. To przerodziło się w pożądanie, a od tego do miłości już blisko i tak oto zastało ich uczucie, którego żadne z nich się nie spodziewało! Spodziewacie się happy endu? No tego to Wam nie zdradzę, ale wspomnę, że Tanner szuka sposobu, by być ze swoją ukochaną. Porzuca nawet swoje królestwo, ale to nie wystarcza. Zaczyna się wojna i to, czy ktokolwiek wyjdzie z niej żywy jeszcze nie jest przesądzone... Wpadłam oczywiście w serię na sam koniec, ale tak, jak pisałam wyżej, mi to nie przeszkadza ani trochę. Ta opowieść zakazanej miłości przypomina już pewne opowieści, które miałam okazję czytać wcześniej, ale wpleciona została w stworzony przez Autorkę świat, co dodaje jej koloru. Bohaterowie to taka typowa para pod tytułem "Boże, jak ja go nienawidzę, ale to taki przystojniak!" i gdzieś tam przeradza się to w uczucie. Myślę, że każde powoli dorastało do tego, co się między nimi dzieje i, mimo że nieco irytowali swoją niedojrzałością, to z czasem nabrali w moich oczach wyrazistości i dojrzałam wiele zalet. A właśnie, świat stworzony przez Tillie Cole jest bardzo charakterystyczny, ale widać, że jest też zlepkiem wielu innych. To nie jest wada, bo przecież jeśli bardzo dużo się czyta, ogląda, to gdzieś tam pisarz się nieco zainspiruje. Najważniejsze, że nie kopiowała. Za to ode mnie ogromny plus. Podobało mi się! Tak, nareszcie Wam zdradzam czy w ogóle jest to książka warta uwagi. Ja teraz z chęcią sięgnę po pozostałe tomy i przekonam się co tam się wcześniej działo. Myślę też, aby cała serię umieścić na mojej półce, a co ;) Podsumowując: to ciekawa, wciągająca, pełna emocji książka, po którą myślę, że każdy fan historii takich, jak "Romeo i Julia" powinien spróbować. Może się okazać, że znajdziecie w tym pewnego rodzaju retelling, ale to jest coś innego, ciekawego i jeśli potrzebujecie odskoczyć od słodkich komedii romantycznych to może to być strzał w dziesiątkę! A wydawnictwu Editio Red dziękuję za egzemplarz. Dzięki Wam poznałam kolejną świetną książkę, a także serię!

2. Recenzja: https://ksiazki-takie-jak-my.blogspot.com Agnieszka Nikczyńska-Wojciechowska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Kolejny tom serii Kaci Hadesa uważam za jeden z najlepszych z tego cyklu, naprawdę! Autorka zręcznie prowadzi tę serię, bo nie pogubiłam się w tomach, nie gubię się w bohaterach, wydarzeniach, ogólnie w fabule. W tej, już siódmej części opowieści o Katach Tillie Cole skupiła się na historii Adelity, córce okropnego człowieka. Ta kobieta nie wie, co to miłość rodzicielska, ponieważ nie wychowywała jej matka, a oschły ojciec nie pokazał jej, czym jest prawdziwe dzieciństwo. Samotna Adelita musi samodzielnie stawiać czoła brutalnemu otoczeniu, w którym się znajduje. Wychowana wśród mężczyzn, wiernie służąca swojemu ojcu ma powoli dosyć. Widać, że pragnie od życia czegoś więcej, jednak jak znaleźć szczęście w tak patowej sytuacji, w jakiej się znajduje? Tanner został wychowany w nienawiści i bólu. Jego życie od najmłodszych lat było pasmem zadań, które musiał wykonywać i zasad, których musiał przestrzegać. Surowo wychowany mężczyzna musi iść śladami swojego ojca i zostać przywódcą Klanu. W tej powieści pojawi się motyw zakazanej miłości, gdyż Adelita i Tanner pochodzą z dwóch zwaśnionych rodów. W ich historii nic nie powinno skończyć się dobrze, jednak czy prawdziwe uczucie naprawdę jest w stanie pokonać wszystkie bariery nienawiści? Ta książka jest naprawdę dobrze napisana, jest wciągająca, intrygująca i zaciekawiła mnie już od pierwszych stron. Bardzo przypadł mi do gustu motyw zakazanego uczucia oraz pomysł na to, aby bohaterowie mieli trudne dzieciństwo. Przyznam, że autorka naprawdę ciekawie to przedstawiła i mimo że miałam opory co do kolejnego tomu, gdyż bałam się, że kolejny tom z tego cyklu może być męczący, to naprawdę się myliłam. Rewelacyjna powieść!

3. Recenzja: www.instagram.com/weraandksiazki/ Weronika Gosek

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Ta seria mogłaby się nie kończyć! Mogę ogłosić wszem i wobec, że Kocham Katów. Jest to zdecydowanie najlepsza seria w klimacie gangów motocyklowych, jaką miałam przyjemność czytać i którą ogromnie Wam polecam! „Pogodzeni z mrokiem” to siódmy tom, więc jeśli jeszcze nie znacie tej serii, odsyłam Was do pierwszej części :„To nie ja kochanie”. . Historia Adelity i Tannera, należy do tych bolesnych, niespodziewanych i zaskakujących. Tutaj każda strona to zagadka. Tak naprawdę, nie wiadomo czego możemy spodziewać się po bohaterach, ich decyzje są spontaniczne, skierowane z myślą o innych, a nie o sobie: Tanner jest jednym z członków gangu motocyklowego „Kaci Hadesa”, jednak dawniej był dziedzicem teksańskiego klanu Ku Klux. Dążący do celu, wybuchowy i tajemniczy. Adelita jest za to Meksykańską księżniczką i jedyną córeczką szefa meksykańskiego kartelu. Zadziorna, dumna i odważna: Dwa lata temu, podczas załatwiania interesów Adelita i Tanner poznali się i w sobie zakochali. Połączyło ich pożądanie i odgórny zakaz głębszych znajomości. Ich związek nie miał szans na przetrwanie w tym świecie, co więcej oznaczał hańbę dla mienia rodziny klanu Ku Klux. Połączenie krwi czystej z brudną. Tanner postanowił jednak nie odpuszczać i zrobić wszystko, aby wybranka była blisko niego. . No co ja mogę napisać, „ta seria po prostu wymiata”! Co zaczynam czytać, przenoszę się w wykreowany świat przez @authortilliecole i w pełni oddaje się przygodom Katów. Każda cześć opowiada o innych bohaterach i w każdej z nich jest coś co mnie urzeka. Tym razem była to postawa bohaterów. Ta walka, przeciwstawianie się losowi, trud podjęty, aby być blisko siebie i rezygnacja z wielkiej miłości dla innych. Jestem zauroczona tą częścią, podczas czytania przepłynęła we mnie masa emocji. Od szczęścia po smutek i łzy.Autorka niejednokrotnie zaskoczyła mnie zwrotami w fabule i tworzyła niesamowicie nerwowa i napięta atmosferę. Tyle tu się dzieje, że nie ma czasu pomyśleć o czymkolwiek, po prostu się czyta, pochłania! Już nie mogę się doczekać kolejnej części, Wam ogromnie polecam!

4. Recenzja: werka_books Rybak Weronika

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   🔫"Nie można oddać komuś serca, jeśli należy do kogoś innego." . . Nikt z nas nie ma możliwości wybrania sobie rodziny w której przyjdzie na świat. Nie mamy na to jakiegokolwiek wpływu i tak samo zostali go pozbawieni Adelita oraz Tanner. Ta dwójka urodziła się po to, aby zasiąść na przeciwległych tronach. Wszepiono w nich przerażające przekonania oraz ideologię, które w przyszłości mieli pielęgnować i szerzyć. Tanner jako dziedzic Ku Klux Klanu, dysponował potężną wiedzą. Od narodzin wpajano mu nienawiść i nietolerancję. Zawsze przekonywano go, iż robi dobrze, zabijając i patrząc na cierpienie osób o innym kolorze skóry. Jednak, kiedy poznał Adelitę doszedł do wniosku, iż może całe życie się mylił. Zaczął kwestionować uczone go racje i zastawiać się czy, aby na pewno postępowanie jego rasy względem osób o ciemniejszym kolorze skóry jest słuszne... Adelita to córka najbrutalniejszego szefa meksykańskiego kartelu. Od zawsze żyła w klatce, odizolowana od świata zewnętrznego. W momencie, gdy spotkała Tannera od razu poczuła do niego nienawiść, ale nie tylko. Między nimi zaczęło tworzyć się, coś niewytłumaczalnego, niemożliwego do spełnienia. Osoby pochodzące z całkowicie innych światów zapragnęły połączyć się w jedno. Poczuli do siebie coś niezwykłego, hipnotyzującego, prawdziwą miłość, która nigdy nie miała prawa się pojawić. Ale czy w obliczu wpajanych przekonań, uda im się znaleźć złoty środek i być razem już na zawsze? Jak ciężka okaże się walka o ich miłość? Oraz jak wiele będą musieli poświęcić, aby w końcu znaleźć się w swoich ramionach? . Tillie Cole to istna mistrzyni w łamaniu serc czytelników. Każda jej historia to droga pełna zakrętów, zapewniająca nam ogrom emocji oraz niepowtarzalnych wrażeń. Uwielbiam tę autorkę za to, iż porusza ważne tematy. Wychodzi poza schematy udowadniając, na przykład, że można darzyć miłością dwie osoby jednocześnie oraz związać się z kimś z innej rasy. Pokazuje, że miłość nie patrzy na pochodzenie czy kolor skóry, pojawia się niespodziewanie i staje się światełkiem dającym nadzieję. Często zdarza się tak, że z każdym tomem jakiejś serii opowieści są coraz słabsze, gdyż twórcom brakuje na nie pomysłu i tylko bezsensownie wydłużają cykle. Jednak u Tillie Cole nie ma miejsca na rozczarowania. Każda z części Katów Hadesa to wyjątkowa przygoda, inna od poprzedniczek, pełna bólu, mroku, ale i piękna. Tym razem na główny plan wysuwa się wojna Katów z Ku Klux Klanem oraz zakazane uczucie, które połączyło Tannera oraz Adelitę - Białego Księcia oraz Księżniczkę kartelu. Od zawsze wpajano im, iż nawet spojrzenie w stronę drugiego człowieka, o innym kolorze skóry jest złe. Stali się zwykłymi marionetkami w rękach swoich rodzin. Powinni od samego początku czuć wobec siebie tylko nienawiść, a jednak między nimi zaczęło rodzić się piękne uczucie. Zawładnęło nimi pożądanie, stopniowo przeradzające się w miłość. Mimo tego, że od zawsze uczono ich braku tolerancji wobec odmiennego koloru skóry, oni postanowili sprzeciwić się tej ideologii, rozpoczynając trudną, pełną niebezpieczeństw batalię o to, aby być na zawsze razem... "Pogodzeni z mrokiem" to już 7 tom serii KACI HADESA, a autorka dalej pozostaje w formie. Pokazuje, że ma głowę pełną świetnych pomysłów i dalej tworzy historie na wysokim poziomie, których nigdy nie będę miała dość. Bohaterowie tej części mimo wielu różnic - dla siebie zostali idealnie stworzeni. Adelita - piękna, silna, charakterna, a przede wszystkim mądra kobieta o wielkim sercu udowodniła Tannerowi, iż całe życie rodzina wprowadzała go w błąd. Mężczyzna po prostu nie potrafił nienawidzić tej temperamentnej Meksykanki. Porzucił swoich bliskich oraz klan, a to wszystko dla kobiety, która pokazała mu jak wygląda miłość. Dała mu siłę, aby uwolnić się z klatki w której dotąd pozostawał zamknięty. Autorka przeplotła wydarzenia z przeszłości z teraźniejszością dając nam pełen obraz tego, jak rozwijała się miłość między bohaterami. Dowiadujemy się, w jaki sposób zakochali się w sobie i jak udawało im się wymykać na potajemne spotkania. W fabule nie brakuje zwrotów akcji, napięcia czy dynamizmu. Nie mamy czasu na nudę, ani na chwilę wytchnienia. Pewne wydarzenia łamały mi serce i pozbawiały nadziei na szczęśliwe zakończenie, ale do końca wierzyłam, iż bohaterowie wygrają walkę o swoją wyjątkową miłość. Nie brakowało tu również mroku, wulgarnego języka, a czasami też makabrycznych obrazów, mrożących krew w żyłach. Tillie Cole gra na naszych emocjach: raz rozśmieszając, raz doprowadzając do płaczu. Tworzy emocjonalne opowieści od których po prostu nie można się oderwać. Nie sposób też domyślić się w jaki sposób potoczą się losy bohaterów, jakie zwloty i upadki tym razem na nich czekają. Bardzo też podoba mi się fakt, iż mimo tylu tomów, autorka nigdy nie zapomina wspomnieć, co słychać u wcześniej poznanych bohaterów. Dostaliśmy tu możliwość poznania przeszłości Styxa oraz odkrycia zaskakujących faktów z jego dzieciństwa. W historii Adelity oraz Tanner ważną rolę odgrywa erotyka, pasja i namiętność. Mówię Wam sceny erotyczne to istny ogień! Ten tom, co prawda do moich ulubionych nie dołączy, gdyż moje serce niezmiennie od dłuższego czasu należy do Maddie oraz Flame'a, ale nie zmienia to faktu, że to była naprawdę przepiękna opowieść, która na zawsze pozostanie w moim sercu i pamięci. Na koniec muszę wspomnieć o jednym szczególe działającym mi na nerwy podczas lektury, a mianowicie mowa o występującyh w mnogich ilościach literówkach. Zamiast imienia Tanner często pojawiało się imię Tank. Błędy widoczne są gołym okiem i nie trzeba być mistrzem interpunkcji i ortografii, aby je zauważyć. . "Pogodzeni z mrokiem" to historia o zakazanej miłości osób z dwóch wrogich światów, przełamująca stereotypy oraz wpajane od maleńkości przekonania. Ten tom jest pełen mroku, nadziei oraz brutalności. Pokazuje, jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić, zrobić dla osoby, którą kochamy całym sercem. Śledzimy również zaciętą walkę o miłość, która nigdy nie powinna się pojawić. Od tej wspaniałej powieści nie sposób się oderwać, a emocje doświadczane podczas czytania wyczuwalne są na całym ciele. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji poznać serii KACI HADESA, koniecznie polecam Wam ją nadrobić, a do osób zwlekających z poznaniem losów Lity oraz Tannera powiem tylko tyle: nie pożałujecie i spędzicie świetnie czas przy tej historii w której najsilniejsza miłość zrodziła się z najgłębszej nienawiści.

5. Recenzja: W krainie absurdu Patrycja Kuchta

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Biały książkę i księżniczka kartelu Ta miłość nie powinna się wydarzyć... Tanner i Adelita. On jest dziedzicem Ku Klux Klanu, a ona księżniczką meksykańskiego kartelu narkotykowego. Poznają się przypadkiem kiedy ich ojcowie zawieszają broń, by robić wspólne interesy. Na początku czują do siebie jedynie nienawiść. Dla Tannera wychowanego w surowych zasadach Klanu, który uznaje wyższość białej rasy, ciemnoskóra Adelita jest kimś gorszej kategorii. Dziewczyna postanawia mu jednak udowodnić jak bardzo się myli. A okazji ma bez liku, bo codziennie musi zabawiać niechcianego gościa, który podobnie jak ona nie jest wtajemniczony w interesy ojca. Na wybuch namiętności nie trzeba było długo czekać jednak uczucie, które połączyło tą dwójkę pojawiło się nieproszone i sprawiło, że oboje zaczęli kwestionować wszystko w co wierzyli do tej pory. Jedno wiedzą na pewno- muszą być razem za wszelką cenę. W ich świcie nie jest to jednak możliwe dlatego potrzebują planu i czasu na jego wykonanie. Problem w tym, że nie mają go zbyt wiele a sama miłość nie wystarczy, by zapewnić im bezpieczeństwo. Najgorsze jednak dopiero przed nimi... Jeśli czytaliście poprzednie tomy, doskonale znacie historie wszystkich głównych bohaterów. By kontynuować przygodę z serią, autorka postanowiła opowiedzieć również o tych pozornie mniej istotnych postaciach. Szczerze mówiąc nie sądziłam, że opowieść Tannera aż tak bardzo mnie zaciekawi, bo były nazista nie skradł mojego serca w poprzednich częściach. A jednak zakochałam się w tym tomie gdy tylko zaczęłam go czytać. Motyw "Romea i Julii" wyszedł autorce po mistrzowsku. Był namiętny, zakazany i bardzo dramatyczny. Pełne akcji i napięcia sceny z teraźniejszości, przeplatają się z retrospekcjami opisującym początek znajomości Tannera i Adelity. Bardzo lubię ten zabieg, bo dodaje powieści tajemniczości i sprawia, że nie wszystko od razu jest oczywiste. Mimo początkowej obojętności wobec Tannera ogromnie poruszyła mnie jego historia. Bardzo polubiłam też Adelitę, która jest prawdziwą drapieżną meksykańską księżniczką. Ale największym pozytywnym zaskoczeniem były rozdziały z perspektywy prezesa Katów, Styxa. Jeśli myśleliście, że wiecie już o nim wszystko, byliście w błędzie. Uniwersum Katów Hadesa rozrosło się do ogromnych rozmiarów, a ja wciąż nie mogę się nadziwić jak zgrabnie autorka połączyła wszystkie wątki. Gang motocyklowy, sekta, Ku Klux Klan, kartel narkotykowy i wielka wojna między nimi, a to wszystko okraszone płomienną namiętnością i szczerą miłością. Jeśli myśleliście, że po tylu napisanych tomach autorce wyczerpały się pomysły, jesteście w błędzie. Każdy kolejny tom trzyma poziom i jest równie dramatyczny, szokujący i namiętny, co poprzednie. Wątki romansowe przeplatają się tu z gangsterskimi porachunkami, a intryga jest doskonale przemyślana. Nie jest to kolejny romans mafijny, w którym mafia majaczy tylko gdzieś w tle. Autorka bardzo dokładnie opisuje niebezpieczny świat Katów Hadesa i nie boi się brutalności, przemocy i szokujących zwrotów akcji. Tylko dla czytelników o mocnych nerwach. O CZYM? "Pogodzeni z mrokiem", to współczesna, gangsterska wersja Romea i Julii. Pełna dramatów, napięcia i adrenaliny. Zwroty fabularne na które zdecydowała się autorka, były kompletnie nie do przewidzenia i choć wydają się odrobinę za bardzo przekombinowane, mnie osobiście wbiły w fotel. Uwielbiam tą serię, choć jest mocno brutalna i szokująca, ma szczególne miejsce w moim sercu. Polecam! Ocena: 8/10

6. Recenzja: W krainie absurdu Patrycja Kuchta

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Biały książkę i księżniczka kartelu Ta miłość nie powinna się wydarzyć... Tanner i Adelita. On jest dziedzicem Ku Klux Klanu, a ona księżniczką meksykańskiego kartelu narkotykowego. Poznają się przypadkiem kiedy ich ojcowie zawieszają broń, by robić wspólne interesy. Na początku czują do siebie jedynie nienawiść. Dla Tannera wychowanego w surowych zasadach Klanu, który uznaje wyższość białej rasy, ciemnoskóra Adelita jest kimś gorszej kategorii. Dziewczyna postanawia mu jednak udowodnić jak bardzo się myli. A okazji ma bez liku, bo codziennie musi zabawiać niechcianego gościa, który podobnie jak ona nie jest wtajemniczony w interesy ojca. Na wybuch namiętności nie trzeba było długo czekać jednak uczucie, które połączyło tą dwójkę pojawiło się nieproszone i sprawiło, że oboje zaczęli kwestionować wszystko w co wierzyli do tej pory. Jedno wiedzą na pewno- muszą być razem za wszelką cenę. W ich świcie nie jest to jednak możliwe dlatego potrzebują planu i czasu na jego wykonanie. Problem w tym, że nie mają go zbyt wiele a sama miłość nie wystarczy, by zapewnić im bezpieczeństwo. Najgorsze jednak dopiero przed nimi... Jeśli czytaliście poprzednie tomy, doskonale znacie historie wszystkich głównych bohaterów. By kontynuować przygodę z serią, autorka postanowiła opowiedzieć również o tych pozornie mniej istotnych postaciach. Szczerze mówiąc nie sądziłam, że opowieść Tannera aż tak bardzo mnie zaciekawi, bo były nazista nie skradł mojego serca w poprzednich częściach. A jednak zakochałam się w tym tomie gdy tylko zaczęłam go czytać. Motyw "Romea i Julii" wyszedł autorce po mistrzowsku. Był namiętny, zakazany i bardzo dramatyczny. Pełne akcji i napięcia sceny z teraźniejszości, przeplatają się z retrospekcjami opisującym początek znajomości Tannera i Adelity. Bardzo lubię ten zabieg, bo dodaje powieści tajemniczości i sprawia, że nie wszystko od razu jest oczywiste. Mimo początkowej obojętności wobec Tannera ogromnie poruszyła mnie jego historia. Bardzo polubiłam też Adelitę, która jest prawdziwą drapieżną meksykańską księżniczką. Ale największym pozytywnym zaskoczeniem były rozdziały z perspektywy prezesa Katów, Styxa. Jeśli myśleliście, że wiecie już o nim wszystko, byliście w błędzie. Uniwersum Katów Hadesa rozrosło się do ogromnych rozmiarów, a ja wciąż nie mogę się nadziwić jak zgrabnie autorka połączyła wszystkie wątki. Gang motocyklowy, sekta, Ku Klux Klan, kartel narkotykowy i wielka wojna między nimi, a to wszystko okraszone płomienną namiętnością i szczerą miłością. Jeśli myśleliście, że po tylu napisanych tomach autorce wyczerpały się pomysły, jesteście w błędzie. Każdy kolejny tom trzyma poziom i jest równie dramatyczny, szokujący i namiętny, co poprzednie. Wątki romansowe przeplatają się tu z gangsterskimi porachunkami, a intryga jest doskonale przemyślana. Nie jest to kolejny romans mafijny, w którym mafia majaczy tylko gdzieś w tle. Autorka bardzo dokładnie opisuje niebezpieczny świat Katów Hadesa i nie boi się brutalności, przemocy i szokujących zwrotów akcji. Tylko dla czytelników o mocnych nerwach. O CZYM? "Pogodzeni z mrokiem", to współczesna, gangsterska wersja Romea i Julii. Pełna dramatów, napięcia i adrenaliny. Zwroty fabularne na które zdecydowała się autorka, były kompletnie nie do przewidzenia i choć wydają się odrobinę za bardzo przekombinowane, mnie osobiście wbiły w fotel. Uwielbiam tą serię, choć jest mocno brutalna i szokująca, ma szczególne miejsce w moim sercu. Polecam! Ocena: 8/10

7. Recenzja: zaczarowana-ksiazka.blogspot.com Beata Matuszewska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Kaci Hadesa jest to chyba najlepszy cykl autorki, jaki do tej pory miałam okazje przeczytać. Tillie Cole cały czas zaskakuje nas swoją pomysłowością a teraz wydawnictwo postanowiło wydać siódmy tom, czyli „Pogodzeni z mrokiem”. Dziś możemy poznać historię Tannera, czyli Białego Księcia z Ku Klux Klanu. Wiele pytań kłębiło się w mojej głowie w poprzednich tomach. Czemu odszedł od klanu i swojej rodziny? Czy może przystąpienie do Katów Hadesa to może podstęp, aby zabić ich od środka? Tego wszystkiego możemy dowiedzieć się czytając tą powieść. Zapraszam Autorka jak zawsze pomyślała nie tylko o bohaterach pierwszoplanowych, lecz także i o drugoplanowych. Choć mamy głównie opowiadaną historię Tannera i Adelity to dostajemy kilka rozdziałów z perspektywy Styxa. Kiedy zostaje ojcem dowiadujemy się, jakie ma obawy i czego się boi. Strach towarzyszy nie tylko Nashowi, ale i także innym postaciom w tej okrutnej wojnie ras i nie tylko. Tanner Ayeras dziedzic białej rasy od dziecka był wychowywany w żelaznych zasadach jak to inni kolorem skóry są źli i niedobrzy a jeśli sprzeciwiłby się ojcu został karany. Kiedy dorósł mogłoby się wydawać, że nic nie zakłóci jego myśli i przekonań, co do ludzi. Lecz kiedy poznaje córkę meksykanina szefa kartelu Quintanę, (z którym jego ojciec rozpoczął właśnie interesy) jego serce podpowiada mu już, co innego niż do tej pory. Oboje się zakochują w sobie, lecz jest to miłość zakazana jak miłość Romea i Julii. Tanner zaczyna inaczej postrzegać w to, co wierzył i wpajano mu od dziecka. Postanawia przyłączyć się do Katów i przyjaciela Tanka, aby z czasem odzyskać ukochaną. Czy miłość ma możliwość przetrwać i rodziny pogodzą się z ich wyborem? Co tak naprawdę grozi Katom? Co ma wspólnego Styx z Adelitą? Autorka stopniowo dawkuje nam informacje, lecz zaskakujące jest dla mnie zakończenie, którego przyznam szczerze nie spodziewałam się, że ta historia może tak się zakończyć.. Szok i niedowierzanie to cały czas kłębi się w mojej głowie. Tillie Cole jest kolejną pisarką, która mnie zaskoczyła nie jeden raz. Jej powieść tak bardzo wciągnęła mnie, że nie mogłam odłożyć książki dopóki nie skończyłam czytać. Emocje i wydarzenia, które możemy odczuć nie pozwalają nam się nudzić a powieść tym bardziej staje się ciekawsza. Świetny styl i dopracowani bohaterowie nadają całej tej historii pewien urok. Grzechem byłoby gdybym nie wspomniała słowem o okładce. Przyciąga wzrok i każe stanąć na chwilę gdyż nie możemy przejść obok niej obojętnie. „Pogodzeni z mrokiem” jest to książka, która swoją literaturą nie jedną osobę zaskoczy i pozwoli na chwile oderwania się od rzeczywistości. Autorka pozostawia nas z zakończeniem, które szokuje, ale i mówi nam, że możemy spodziewać się kolejnej historii o Vike. Teraz mam tylko nadzieję, że długo nie będę musiała czekać na kolejną część. Dlaczego? Przekonajcie się sami.

8. Recenzja: amyczyta_ Długosz Amelia

   Recenzja dotyczy produktu: ebook

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Pogodzeni z Mrokiem są pierwszą powieścią z cyklu Kaci Hadesu, którą miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa @editio.red . Poprzednio w moje ręce wpadła nowelka Tak, Kochanie, która bardzo mnie zaciekawiła i cieszę się, że tym razem mogłam pobyć w tym świecie na dłużej! ⁣ ⁣ Powiem wam szczerze, że w tej powieści nie znalazłam chyba żadnych minusów!⁣ ⁣ Mamy tutaj wspaniałe skonstruowanych bohaterów! Mogą oni wydawać się kompletnie różni, ale w głębi duszy są tacy sami. Historia ich miłości wielokrotnie łamała mi serducho, zaskakiwała i wręcz przerażała! Autorka naprawdę zafundowała mi całe spektrum różnorakich emocji!⁣ ⁣ Przede wszystkim bardzo podziwiam ją za stworzenie kreacji Tannera, którego ojciec był nazistą i wychowywał syna właśnie w duchu tej idei. To jest naprawdę trudny temat i bardzo się cieszę, że autorka tutaj umiejętnie się nim posłużyła.⁣ ⁣ Oprócz tego mamy naszą Adelitę - meksykańską księżniczkę. Niezwykle silną kobietę, której kibicowałam przez całą lekturę! Piękna, mądra i zadziorna! Jak dla mnie idealny charakter kobiecy!⁣ ⁣ Wspomniałam wcześniej o emocjach i tutaj chciałabym powiedzieć, że czytając momenty, w których bohaterowie za sobą tęsknią są naprawdę wspaniale napisane i ściskają za serce!⁣ ⁣ Bardzo podobało mi się również kontynuowanie historii z poprzednich tomów! Sama póki co poznałam jedynie Styxa i Mae, ale na pewno jeśli będę miała możliwość to przeczytać poprzednie tomy serii!⁣ ⁣ Podsumowując, Pogodzeni z Mrokiem to powieść pełna miłości, zaskoczeń i brutalności. Nie brak tutaj ciężkiego języka, jakim posługują się Kaci! Ja sama jestem zachwycona i jeszcze raz dziękuję za @editio.red możliwość przeczytania!

9. Recenzja: Velaris' Library Skrzypalik Kinga

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Szczerze, nie potrafię Wam powiedzieć jak Tillie Cole to robi. Zupełnie. Zazwyczaj dzieje się tak, że im więcej tomów, tym historia robi się coraz nudniejsza, coraz bardziej przewidywalna. To już siódmy tom serii i z tego co mi wiadomo nie ostatni. Autorka ma w planach jeszcze kilka. Z tego faktu jestem niezmiernie przeszczęśliwa. Serie Kaci Hadesa pokochało tysiące czytelniczek w Polsce. Ja jestem jedną z nich. Jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych serii mafijnych w ostatnim czasie. W każdym tomie autorka tworzy historię różnych bohaterów, które toczą się z normalnym rytmem, ale widzimy je z perspektywy różnych osób. Zadziwia mnie jej wszechstronność, jeżeli chodzi o style. Z jednej strony potrafi być romantyczna, a z drugiej mroczna i przerażająca. Musicie wiedzieć, że w tej serii nie ma żadnych reguł, a dodatkowo dostaniemy książkę pełną emocji, które zmieniają się jak w kalejdoskopie. Każdy tom to inna przygoda. Ten przedstawia nam historię Tannera Ayersa, dziedzica teksańskiego Ku Klux Klanu oraz słynnego Białego Księcia, który od dziecka wiedział co to nienawiść przemoc oraz Adelity Quintany, córki szefa meksykańskiego kartelu. Nigdy nie mieli być razem. Tanner od najmłodszych lat miał wpajane zasady białej rasy. Zabijał bez wyrzutów sumienia, bo wierzył w to co robił. Wszystko zmienia się z chwilą poznania Adelity. Oboje od początku pałają do siebie nienawiścią. Jednak COŚ między nimi się dzieje i nie potrafią tego wyjaśnić. Nienawiść zmienia się w pożądanie, a ta w miłość. Wtedy Tanner dopuszcza do siebie myśli, że może to wszystko było nieprawdą. Podejmuje najważniejszą decyzję w życiu i opuszcza Ku Klux Klan, rodzinę i wszystko w coporządku wierzył, by dołączyć do Katów Hadesa. Ma nadzieje, że pomogą mu odbić jego ukochaną. Tyle, że Kaci prowadzą teraz wojnę, nie tylko z Klanem, ale również z kartelem Quintany. Autorka nadal trzyma wysoki poziom swoich książek. Nie zapomina o żadnym szczególe z poprzednich części, ale pamięta też o elementach, które budują każdą jedną postać. I to jest chyba najlepsze. Każda historia zazębia się ze sobą, co powoduje, że bieg wydarzeń pędzi do przodu, nie stoimy w miejscu. W książce przy okazji prowadzonej wojny występuje retrospekcja z przeszłości Tannera i Adelity, jak się poznali i jak rodziła się ich miłość. Ta walka ze sobą i ze wszystkimi sprzecznościami losu trwała latami. Na tą chwilę ciężko mi wybrać najlepszą część ze serii, bo każda jest wyjątkowa i charakterystyczna ze względu na bohaterów, którzy tam występują. Ta powieść jest mniej brutalna. Cole skupia się tu na emocjonalnej części. Nie zabrakło tajemnic i nagłych zwrotów akcji, ale przecież to są Kaci. Tu nie ma miejsca na nudę. Jeżeli nie chcecie nadrabiać reszty tomów to ten możecie przeczytać bez znajomości poprzednich, bo jest tak napisana, że się nie pogubicie. Ta seria ma w moim sercu specjalne miejsce. Tak jak sama autorka, spod pióra, której wychodzą małe arcydzieła.

10. Recenzja: Kochamy Romanse Fal Dominika

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tillie Cole to autorka, z którą spotkałam się już nie raz. Osobiście naprawdę lubię jej twórczość i choć klimat niektórych pozycji nie do końca mi odpowiadał, to finalna ocena zawsze była pozytywna. Szczególnie upodobałam sobie mroczniejsze wydanie autorki, czyli między innymi serię Katów Hadesa. Szorstcy, wulgarni i brutalni - brzmi ciekawie! I nawet jeśli sama niekoniecznie marzyłabym o takim mężczyźnie, to i tak uwielbiam czytać o naszych bohaterach. Tym razem na główny plan wychodzi historia Tannera oraz Adelity, ale nie brak też Styxa, czy innych postaci, które zdążyliśmy poznać wcześniej. Czy Pogodzeni z mrokiem to moja nowa ulubiona część? O tym już za chwilę, ale najpierw przejdźmy na moment do opisu. Najsilniejsza miłość może zrodzić się z najgłębszej nienawiści... Urodzili się, by zasiąść na przeciwległych tronach. Mieli odnieść sukces i nigdy nie upaść... Tanner Ayers jest dziedzicem teksańskiego Ku Klux Klanu. Od narodzin był karmiony nienawiścią, przemocą i nietolerancją. Zabija bez wyrzutów sumienia, bo wierzy w to, co robi. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Adelitę Quintanę, córkę najbrutalniejszego szefa meksykańskiego kartelu. Adelita i Tanner od początku się nienawidzą. Jednak jest między nimi coś, czego oboje nie potrafią wyjaśnić. Powoli niechęć zmienia się w pożądanie, a pożądanie w miłość. Wówczas Tanner po raz pierwszy zauważa, że być może całe swoje życie się mylił... Mężczyzna latami stara się znaleźć sposób na to, by on i Adelita mogli być razem. Porzuca Ku Klux Klan, rodzinę i wszystko, w co wierzył, by dołączyć do Katów Hadesa. Tyle że teraz Kaci prowadzą wojnę — i to nie tylko z jego rodziną, ale również z rodziną Adelity. Kiedy oboje znowu się spotykają, muszą walczyć o miłość, która nigdy nie powinna była się narodzić. O uczucie, przez które oni i ich bliscy znajdą się w niebezpieczeństwie. Biały Książę. Księżniczka kartelu. I przyszłość spowita tajemnicą. Jednym z elementów, które spodobały mi się najbardziej były retrospekcje z przeszłości. To chyba dzięki nim postać Tannera przypadła mi tak bardzo do gustu, chyba nawet bardziej niż Adelita. Wydaje mi się też, że ta historia jest jedną z najłagodniejszych części, ale mimo to bardzo mi się podobała. Nie zostanie raczej moją ulubioną, ale bez dwóch zdań plasuje się dość wysoko w tym rankingu. Na ten moment to ostatnia z dostępnych części i sama nie wiem co teraz zrobię ze swoim życiem. Pozostaje czekać na kolejne, a autorce na pewno nie braknie pomysłów.

11. Recenzja: https://www.instagram.com/zaczytana_matka_patka/ Patrycja Piasecka

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Serii Kaci Hadesa, chyba nie muszę nikomu przedstawiać, prawda? Nie przesadzę zapewne, jeśli napiszę, że to najpopularniejsza seria dark/mafia, jaka pojawiła się na naszym rynku. Ostatnio miałam niezwykłą przyjemność przeczytać część siódmą tego cyklu, zatytułowaną "Pogodzeni z mrokiem" Muszę przyznać, że byłam jej bardzo ciekawa, jak z resztą każdej powieści wychodzącej spod pióra Tillie Cole. Jest to historia Tannera Ayersa oraz Adelity Quintany. Tanner to, dziedzic teksańskiego Ku Klux Klanu. Dorastał w otoczeniu nienawiści i przemocy, które miały na niego ogromny wpływ. Adelita jest córką szefa meksykańskiego kartelu. Oboje pałają do siebie nienawiścią, ale jak doskonale wiemy, od nienawiści do miłości, dzieli nas już tylko krok. Czy tak było w przypadku tej dwójki? Czy związek, w tym pełnym brutalności świecie, w którym przyszło im żyć, ma prawdo się narodzić? Tillie Cole bez wątpienia jest jedną z moich ukochanych autorek. Ta autorka ma niepowtarzany dar budowania tak wciągających i niebanalnych historii, jak mało kto. Od sentymentalnych i pełnym delikatności do takich pełnych brudu i przemocy powieści. Mało który autor potrafi tworzyć tak porywające i zapadajace w pamięci czytelnika fabuły. Mimo że "Pogodzeni z mrokiem" jest częścią bardzo mocnego i brutalnego cyklu, to odnoszę jednak wrażenie, że ta powieść była w porównaniu do reszty delikatniejsza. Bardziej emocjonalna i skupiająca się na uczuciach. Oczywiście nie jest to niczym złym — wprost przeciwnie. Przez książkę przepłynęłam wręcz. Kartki znikały mi pod palcami w niesamowitym tempie. To, w jaki sposób autorka kreuje bohaterów, jak realni są i jak bardzo przypadają mi do gustu, jest wręcz niebywałe. Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po siódmą część cyklu Kaci Hadesa, to gorąco Was do tego zapraszam. Nie pożałujecie nawet jednej minuty spędzonej w towarzystwie Tannera Ayersa oraz Adelity Quintany.

12. Recenzja: girlsbookslovers.blogspot.com Paulina Peeters

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    “- Kocham cię - wyszeptał Tanner. Przyciągnął mnie do swojej piersi i przytulił. Musiałam powstrzymać się od łez. - Te amo, Tanner… Siempre.” Zazwyczaj swoje recenzje piszę zawsze po kilku dniach od przeczytania książki, ale w tym przypadku buzują we mnie takie emocje, którymi muszę się z Wami od razu podzielić. Jak zapewne zauważyliście, że seria Kaci Hadesa nie jest dla wszystkich. Jeżeli wrażliwe osoby, będą chciały sięgnąć po te pozycje, to po przeczytaniu, mogą się w nich doszukiwać minusów bądź tego, czemu w ogóle taki cykl powstał. Powiem Wam szczerze, że jak dla mnie te książki są piękne, trafiają do serca czytelnika momentalnie, chociaż autorka podejmuje się w nich bardzo trudnych tematów. Jednak dla mnie te książki są idealnymi opowieściami o miłości, bo zobaczcie sami, ile główni bohaterowie są w stanie poświęcić dla miłości, z czym muszą się zmagać, co muszą zrobić, żeby ich ukochana osoba była bezpieczna i przede wszystkim, ile wyboistych dróg muszą pokonać, żeby być razem. Czasami się zastanawiam, czy my zwykli śmiertelnicy, byśmy tyle poświęcili w imię prawdziwej miłości? Wiem, że nie powinno się porównywać wytworu wyobraźni autora do prawdziwego życia, ale Tillie Cole pisze tak po ludzku, że mnie to naprawdę głęboko zastanawia, ponieważ ja mam takie wrażenie, że jej postacie gdzieś żyją w prawdziwym świecie. Kaci Hadesa to seria, która już na zawsze zostanie w mojej pamięci i wiem, że będę, do niej non stop wracała, chociażby dlatego, że każda książka z tego cyklu jest po prostu wyśmienita. Tym razem spotykamy się z Tannerem i Adelitą. Z białym księciem Ku Klux Klanu i księżniczką kartelu Quintana. On nazista, a ona dziewczyna, która przedstawia inną rasę. Dwie tak odmienne postacie, ale jakże równe sobie. Przecież ich miłość nie miała racji bytu. Z początku się nienawidzą, ale z biegiem czasu zakochują w sobie bez pamięci. Tylko jak mają być razem? Z której strony to wszystko ugryźć? Czy ich miłość przetrwa próbę czasu i rozłąki, która była konieczna? Na te pytania dostaniecie odpowiedź, czytając “Pogodzeni z mrokiem”. Wiecie, co Wam powiem? Ja tej książki nie przeczytałam, ją po prostu przez nią przepłynęłam. Cieszyłam się ze związku Adelity i Tannera, ale również płakałam nad ich losem, który był cholernie trudny. Te wszystkie tajemnice, które powoli wychodziły na światło dzienne, łamały mi serce, ale również były takie, które je radowało. Bohaterzy według mnie są naprawdę idealni. Pokochałam ich już od pierwszej strony. Podobało mi się to powracanie do przeszłości Lity i Tannera, aczkolwiek miejscami czułam już tego lekki przesyt, jednak to dzięki tym wspomnieniom tak naprawdę mogliśmy poznać te postacie bliżej. Oczywiście nie zabraknie tu całego gangu Katów i ich dam. Autorka cały czas prowadzi ten sam poziom pisarki, co przy poprzednich pozycjach, aczkolwiek zmienia się jedynie fabuła i akcja, które są po prostu idealnym zwieńczeniem całej historii. Gwarantuje Wam, że nie będziecie się nudzili nawet przez chwilkę, bo ta opowieść kipi ogromnymi emocjami. Za każdym razem, kiedy wpada w moje ręce kolejna pozycja z tego cyklu (a jest to już siódma), tak naprawdę nie wiem, czego się po niej spodziewać. Czy po raz kolejny mnie zachwyci? A może tym razem będę zawiedziona, ale te książki nie zawodzą. Co to, to nie. Tillie Cole wie, co robi i wie, jak napisać książkę taką, żeby na sto procent wciągnąć czytelnika w swoje szpony. Ja to za każdym razem czuję się tak, jakby pisarka rzuciła na mnie jakiś czar, który każe mi wziąć egzemplarz do ręki i odłożyć go, dopiero kiedy skończę czytać. Ale mi to tam nie przeszkadza, zawsze i wszędzie może mnie czarować, a ja z wielką przyjemnością, będę czytała jej twórczość. Żeby nie było, aż tak pięknie i same ochy i achy, to muszę się przyczepić do literówek. Było ich naprawdę sporo i zaczynałam się wkurzać, że czytam świetną pozycję, a korekta i wyłapanie tych byków było, jakby zrobione po łebkach. Ja rozumiem, jesteśmy tylko ludźmi i mamy prawo coś przeoczyć, ale nie wiem, czy Wy też zauważyliście, że właśnie w książkach z tego cyklu od literówek, aż się roi :/ Mimo wszystko książka to petarda i musicie po nią koniecznie sięgnąć, zresztą po cały cykl, bo jest godny uwagi i polecenia :) Kasia

13. Recenzja: podrugiejstronieokladki6.blogspot.com Emilia Zaręba

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tanner i jego historia. Tillie Cole nie przestaje podawać nam na tacy kolejnych historii członków klubu motocyklowego Kaci Hadesa. W Polsce jesteśmy już na siódmym tomie, który wyszedł całkiem nie dawno, a przed nami jeszcze „My Maddie”, który dla mnie jest jednym z lepszych tomów całej serii. W „Pogodzonych z Mrokiem” poznajemy historie Tannera i Adelity, którzy przewijali się w poprzednich książkach serii. Tanner Ayers jest dziedzicem teksańskiego Ku Klux Klanu. Wychowany bez rodzinnego ciepła na prawdziwego zabójcę, stał się maszyną do zabijania bez serca. Serce to budzi się, kiedy mężczyzna spotyka Adelitę Quintanę, córkę najbrutalniejszego szefa meksykańskiego kartelu. Adelita widząc Tannera pierwszy raz, nie pała do niego przyjaźnią. Ba! Oboje nienawidzą się i nie mogą na siebie patrzeć. Ale nienawiść zaczyna zmieniać się w ogromne pożądanie, z którego rodzi się miłość. Ayers zaczyna zauważać, że Adelita zaczyna być coraz bliższa jego sercu. I to właśnie dla niej postanawia rzucić wszystko, co znał do tej pory. Postawić swoje życie na jedną kartę i po prostu być z kobietą, która rozgrzewa jego serce. Kiedy spotykają się ponownie, zaczynają walczyć o miłość, która nie powinna nigdy powstać. Czy jednak będą w stanie wygrać ze wszystkimi przeciwnościami losu? „Pogodzeni z Mrokiem” to historia mniej brutalna, niż jej poprzednicy, ale ani trochę nie jest to jej ujmą. Tillie Cole w historii Tannera i Adelity skupiła się na pokazaniu miłości rodem z „Romeo i Julia”. Tanner jest „Białym Księciem”. Następcą szefa Ku Klux Klanu. Wychowany na bezlitosnego zabójcę jest mężczyzną, którego serce już dawno zamarzło jest typowym zimnym draniem. Kiedy zauważa Adelitę pierwszy raz, dziewczyna kradnie mu serce jednym spojrzeniem, a Ayers jest w stanie przenieść góry i rzeki, aby móc ją dostać. Adelita zaś, będąc księżniczką kartelu musi patrzeć nie na swoje dobro, a na dobro całego interesu, który prowadzi jej ojciec. Kiedy dziewczyna przyjmuje ustawione oświadczyny mężczyzny, którego nie kocha, w jej głowie pojawia się Tanner, który obiecał, że do niej wróci. Ich relacje to typowe hate -to- love, które przy okazji jest miłością rodem od Szekspira. Nie brakuje tutaj Styxa i Mae oraz mojego ukochanego Flamea i Maddie, chociaż oni akurat są tutaj epizodycznie. Cole pociągnęła wątek szefa Katów Hadesa i w końcu Styx dostał swój szczęśliwy koniec. Chociaż, czy aby na pewno koniec...? Tillie Cole po raz kolejny perfekcyjnie poprowadziła historię swoich bohaterów. Nie da się ukryć, że autorka ta odnajduje się w każdej możliwej fabule i potrafi napisać zarówno delikatną i lekką pozycję, jak i brutalną i ciężką. Ba! Potrafi napisać książkę, która wyciska wszystkie możliwe łzy z oczu, a i tak chce się do niej wracać. „Pogodzeni z Mrokiem” to kolejna, świetna część Katów Hadesa. Pozycja, która daje nam odpocząć przed „My Maddie”, a jednocześnie nie rozstawać się z ulubionymi motocyklistami. Jeżeli jeszcze jest tutaj ktoś, kto dalej nie wie czy warto zaczynać tę serię to powtarzam: WARTO. Nie znać „Katów” to, jak nie znać się na książkowych seriach motocyklowych.

14. Recenzja: thievingbooks.blogspot.com Beata Moskwa

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kaci Hadesa to chyba najbardziej rozpoznawalna seria mafijna w ostatnim czasie. Tillie Cole tworzy historię różnorodnych bohaterów, których losy poznajemy w wielu tomach (aktualnie siódmym) i choć nie jestem zwolenniczką tak długich serii to w tym przypadku za każdym razem pierwsza krzyczę: poproszę o więcej! Autorkę znam z wielu odsłon. Z jednej strony uwielbiam jej uroczy wizerunek, gdy wciela się w postać spokojnej autorki tworzącej słodkie, bardzo romantyczne historie (na przykład "Słodki dom"). Z drugiej jednak z przyjemnością sięgam po jej mroczną, pełną przeróżnych - w tym negatywnych emocji - serię, gdzie przekleństwa nie mają końca, bohaterowie zachowują się jakby nie mieli żadnych zahamowań a sama akcja gna na złamanie karku. Kaci Hadesa reprezentuje sobą wysoki poziom serii mafijnej, ale na pewno należy przygotować się podczas czytania na zaskakującą jazdę bez trzymanki i właśnie to uważam za największy plus. Nowy tom to nowa przygoda, niemal za każdym razem. W tym przypadku na pierwszym planie pojawia się historia Tannera Ayersa oraz Adelity Quintany. On, dziedzic teksańskiego Ku Klux Klanu od najmłodszych lat poczuł smak nienawiści oraz przemocy. Ona, córka szefa meksykańskiego kartelu. Ich związek nigdy nie powinien mieć miejsca a jednak początkowa nienawiść zmieniła się w głębokie uczucie na całe życie. Tylko jak być z kimś kto nigdy nie był nam pisany? Tym razem otrzymujemy mniej brutalną a bardziej emocjonalną powieść, która od pierwszych stron zabiera nas do mrocznego, przepełnionego lękiem świata, w którym morderstwo wydaje się koleją rzeczy. Nie jest to miejsce z którym możemy się utożsamić, ale autorka kreuje ten świat w sposób bardzo obrazowy przez co nie mogę odmówić mu wiarygodności. Dwa gangi, dwie konfrontacje, jedna wojna prowadzą nas przez przeszłość i teraźniejszość opowiadając o tym jak Tanner porzucił swoją rodzinę i klan, by walczyć o ukochaną. To była trudna droga, trwała latami i nie widać było dla tej dwójki dobrego zakończenia, ale czy miłość nie przezwycięża wszystkich barier? "Pogodzeni z mrokiem" to jedna z najlepszych części w tej serii. Wszystkie tomy bardzo sobie cenię, jednak bez wątpienia kilka zasługuje na szczególną pochwałę i ten zdecydowanie się do nich zalicza. To przejmująca historia zakazanej miłości, która musiała stawić czoła wielu przeciwnościom, więc pojawiło się mnóstwo emocji od łez wzruszenia po prawdziwy strach o los ukochanych bohaterów. Jak zakończyła się więc opowieść Tannera i Daelity? O tym musicie przekonać się sami!

15. Recenzja: Woceanieslow.pl Anna Węglarz

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kaci Hadesa Tillie Cole zawładnęli moim sercem, a każda kolejna część jest równie dobra, co poprzednia. Tym razem autorka przedstawia nam historię dwóch wrogich sobie osób: Adelity i Tannera - Księżniczka kartelu i Biały Książę. Co wyniknie z tego połączenia? Przekonajcie się! Adelita wie, czym zajmuje się jej ojcem, ale nie zdaje sobie sprawy ze wszystkiego. Gdy ten sprzymierza się z Ku Klux Klanem nie wie, że na swojej drodze spotka Tannera. Początkowa niechęć i wrogość zostaje zastąpiona powłóczystymi spojrzeniami i chęcią poznania bliżej wrogiej osoby. Choć nie mają przyszłości, chcą czerpać z danej chwili wszystko. Tanner pod wpływem miłości zmienia się, a jego spojrzenie na świat ulega zniszczeniu. Dla miłości odchodzi z klanu i chce zacząć nowe życie. Nie spocznie póki nie odzyska ukochanej. Dzięki Tankowi trafia do Katów. Ale czy zwróci się przeciwko bratu? Styl nie zmienia się. Nadal chcę się czytać bez przerwy, a strony uciekają w mgnieniu oka. Podoba mi się obustronna perspektywa: wiemy, co czują obydwoje i są na, bliżsi. Okładka utrzymana w tym samym stylu, co poprzednie. Odcienie szarości i dwójka bohaterów wysunięta na pierwszy plan. Ci, którzy znają Katów Hadesa z pewnością przeczytają tę książkę i bez mojego polecenia, ale ci, którzy jeszcze nie znają tej serii powinni ją poznać. Zachęcam do tego. Ta seria jest naprawdę mroczna, ale i całkiem inna. Jest tam miłość, przyjaźń, walka o przetrwanie, smutek, łzy, ból i cierpienie. Cała gama emocji, polecam całą serię!

16. Recenzja: Miasto Tęczowych Książek Pogodzińska Daria

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Pogodzeni z mrokiem" pierwszy raz odkładam książkę i nie czytałam jej do końca. Mój błąd, sięgnęłam po powieść sprawdzając jej opis, który mieści się z tyłu powieści a nie sprawdziłam tego, że jest to część serii. Jak się okazuje to już siódmy tom. Z początku coś niby wiedziałam o co chodzi ale jednak coś mi nie pasowało. Mimo to nie czuję się zachęcona aby sięgnąć po wcześniejsze części. Toleruje przekleństwa w książkach, gdy nie są one częste, w tej książce pojawia się nawet kilka w jednym zdaniu. Takie wulgarne słownictwo zdecydowanie mnie odrzuca. Pewien bohater odzywa się w sposób bardzo nieodpowiedni do kobiety, już to sprawiło, że go nie polubiłam. Nie oceniam książki jako całości, bo jej nie przeczytałam, te kilka zdań to moje pierwsze wrażenie. Z przyczyn, że to jest siódmy tom to książki nie będę kontynuować (mój błąd) ale ta część którą przeczytałam, nie zachęciła mnie abym zapoznała się z pierwszą częścią.

17. Recenzja: Instagram.com/motheroftworeads Edyta Giersz

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    „Pogodzeni z mrokiem” to już siódmy tom serii Katów Hadesa, i po raz kolejny Tillie Cole mnie zaskoczyła. Za każdym razem kiedy sięgam po jej książki nie mogę wyjść z podziwu, jak wielki talent się w niej kryje. Prawdą jest, że nigdy nie będę miała dosyć jej twórczości, i choćbym nie wiadomo ile razy czytała tą samą powieść, za każdym razem będzie działać na mnie w ten sam, a może nawet mocniejszy sposób. Kocham emocje, które wywołuje we mnie, a ta seria bez wątpienia zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. Nie da się ukryć, że „Pogodzeni z mrokiem” nie jest już tak „mroczna” jak poprzednie tomy, ale moim zdaniem to jej w żadnym stopniu nie umniejsza, w dalszym ciągu jednak jest brutalnie i niebezpiecznie. Tillie porusza w niej ciężkie tematy, obok których czytelnik nie jest w stanie przejść obojętnie. Niejednokrotnie powoduje nawet, że musimy wstrzymać oddech w obawie przed tym, co znajdziemy na kolejnych stronach, bo nieprzewidywalność historii to znak rozpoznawczy autorki. Od początku do końca trzyma w napięciu, nie pozwalając się oderwać. Historia Tannera i Adelity doskonale pokazuje, jak cienka jest linia między nienawiścią a miłością, i choć rozwijająca się między nimi relacja pełna była wzlotów i upadków, to niewątpliwie była to piękna podróż. Bardzo emocjonalna, angażująca i urzekająca na swój jedyny, niepowtarzalny sposób. Jestem absolutnie w niej zakochana, dlatego całym sercem polecam!

18. Recenzja: https://www.instagram.com/angelikaserweta/ Angelika Serweta-Dziuba

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 • Tanner Ayers, Biały Książę, dziedzic teksańskiego Ku Klux Klanu. Od narodzin szkolony na prawdziwego wojownika, który zabija z zimną krwią. Karmiony nienawiścią, przemocą, nietolerancją. Adelita Quintana, córka największego, najbrutalniejszego narkotykowego szefa meksykańskiego kartelu. Prawdziwa księżniczka, która żyje zamknięta w złotej klatce. Gdy ta dwójka poznaje się, przy okazji interesów ich ojców, od początku się nienawidzą. Ich niechęć stopniowo zmienia się w pożądanie, a pożądanie w miłość. Potajemne spotkania zbliżają ich do siebie, wspólne noce tworzą między nimi więź, która na zawsze połączy księżniczkę i księcia wrogich królestw. Jednak ojciec Tannera wkrótce zakończy interesy z ojcem Adelity, a Tanner będzie musiał wyjechać z Meksyku... Przed wyjazdem Tannera oboje obiecują sobie, że znajdą sposób, aby być razem. Adelita musi tylko zaczekać na swojego ukochanego, dać mu czas. Tanner przez lata stara się znaleźć sposób na to, aby on i Adelita byli bezpieczni i mogli być razem. Porzuca swój Klan i trafia do Katów Hadesa. Jednak Kaci prowadzą wojnę i to nie tylko z jego byłą rodziną, ale również z Kartelem Quintany. To Kaci mogą zagwarantować Tannerowi i jego ukochanej bezpieczeństwo, a on nie spocznie, póki znów nie zobaczy Adelity. Ich ponowne spotkanie, po dwóch latach rozłąki, udowni im, że ich miłość jest w stanie przetrwać wszystko. I dobrze, bo przed nimi jeszcze ciężka walka o uczucie, które nigdy nie powinno się narodzić... • Ta powieść jest przepiękna! Udowadnia nam, że każdy zasługuje na szczęście, a miłość jest w stanie przezwyciężyć nawet największe zło! Historia Tannera i Adelity łapie za serce. Wylałam morze łez przy tej lekturze, jak zresztą przy każdej części Katów. Wrogowie, którym nie było pisane wspólne życie. Ludzie, którzy powinni pałać do siebie nienawiścią i wrogością. Oboje udowodnili, że miłość jest tak silnym uczuciem, że może pokonać każdą przeciwność losu. Do znudzenia będę powtarzać, że Kaci Hadesa to seria, z którą każdy powinien się zaznajomić, chociażby po to, aby wyrobić sobie własne zdanie na temat tych książek. Może są trochę brutalne, może ociekają krwią, a sam język jest pełny przekleństw i zwrotów, które mogą wam się wydawać brutalne, ale tak wygląda książkowy świat Katów! To nie jest cukierkowa seria, z której wylewają się kwiaty i serduszka. Nie! Jest inna niż wszystkie ociekające czułością powieści romantyczne, co nie znaczy, że tutaj nie ma romantycznych scen. Nie brakuje tu takich, a sami Kaci przy swoich kobietach przechodzą jakąś wewnętrzną przemianę i stają się czułymi, kochającymi mężczyznami, którzy pragną dla swoich kobiet wszystkiego co najlepsze. Jednak przede wszystkim są prawdziwymi wojownikami, którzy zabijają bez mrugnięcia okiem. Motocyklistami, którzy walczą na śmierć i życie. Tanner, z bezwzględnego nazisty, który pogardza ludźmi innej rasy niż białej, przy boku Adelity zmienia się w łagodnego, przepełnionego miłością człowieka. Mężczyzna, który został stworzony do bycia brutalnym, przerażającym zabójcą pochłonięty uprzedzeniami i fanatyzmem, dopiero dzięki związkowi z Adelitą zaczyna inaczej patrzeć na życie i kwestionować wartości wpajane mu siłą. Ta miłość nie powinna istnieć, a jednak narodziła się. Nie potrafię zdecydować, która część serii Kaci Hadesa jest moją ulubioną, bo każda z nich jest tak samo świetna. Jestem pewna, że nigdy nie znajdę serii, która spodoba mi się tak samo, jak ta. Co tu dużo mówić - po prostu polecam! • "Zamarłem. Nie mogłem się, kurwa, ruszyć. Każda komórka mojego ciała ożyła. Nawet nie oddychałem. Moje serce obijało się o żebra, a mięśnie napięły tak, że mogły się zerwać. Ani na chwilę nie oderwałem wzroku od tych ciemnobrązowych oczu, cholernie długich rzęs, tych ust... tak idealnych i pełnych. Ścisnęło mnie w płucach, jakby ktoś złapał je w żelaznym uścisku. Ręce zaczęły mi drżeć... bo nie ufałem własnym oczom. Nie wierzyłem w to, kto siedział przede mną. Wytrzeszczyła oczy, a krew odpłynęła z jej twarzy. Zamrugała, jakby też nie mogła uwierzyć w to, co widzi, i jej oczy wypełniły się łzami..."

19. Recenzja: Gypsy_Girl_Recenzuje Pańczyk Ewelina

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Miłość silniejsza niż nienawiść. On członek Ku Klux Klanu. Ona księżniczka meksykańskiego kartelu. Wrogowie, których nie powinno nic łączyć. Jednak połączyło ich uczucie, które.... No właśnie. O tym przekonacie się czytając tę książkę. Pomimo tego, że jest to już siódmy tom z serii Kaci Hadesa, to wiem, że ten cykl nigdy mi się nie znudzi. Tillie potrafi mnie wciągnąć w swój mroczny i pokręcony świat. Ta książka od razu przykuła moją uwagę, ponieważ motyw Ku Klux Klanu jest mi ostatnio dobrze znany, gdyż mam ,,fazę" na takie książki. Muszę wam przyznać, że na podstawie tego co dowiedziałam się o tej ,,instytucji", czytając ,,Pogodzeni z mrokiem" wydaje mi się, że Tillie wiedziała o czym pisze. I z czym to się je. Kocham Tillie całym serduszkiem, a serię Kaci Hadesa uwielbiam, tak ten tom uważam za najsłabszy. Nie jest zły, ponieważ słaba Tillie jest o niebo lepsza niż wielu autorów, gdy wejdą na wyżyny swoich możliwości, to jednak czegoś mi tutaj brakowało. Jednak czego, to zaraz wam powiem, a raczej napiszę. Powiem wam, że moje pierwsze skojarzenie to Romeo i Julia. Dwa wrogie klany, dwie wrogie organizacje, a w nich dzieci ich przywódców. Adelita, księżniczka narkotykowego kartelu i Tanner, dziedzic teksańskiego Ku Klux Klanu. Połączyło ich uczucie. Rozdzielił los, który sprawił, że muszą walczyć nie tylko uczucie, które między nimi wykiełkowało, ale i o przetrwanie w tym okropnym świecie, ponieważ.... Zawsze zastanawiam się jak Tillie to robi. Za każdym razem jej bohaterki mają ten pazur. Niby to kobiety, słaba płeć, ale kiedy przychodzi co do czego, to walczą do samego końca. Adelita cholernie mi zaimponowała. Szła przez życie z uniesioną głową. Jednak nie dlatego, że uważała się za lepszą od innych. O nie. Robiła to tylko dlatego, że jakby spojrzała na chwilę w dół, któryś z jej wrogów z pewnością by z tego skorzystał. Tanner jest natomiast idealnym przykładem, jaką przemianę może przejść bohater. I jak miłość potrafi otworzyć oczy. To właśnie dzięki miłości zmienia się światopogląd Tanner. Właśnie dzięki miłości, nasz bohater zaczyna patrzeć inaczej na świat. Na ludzi. A co najważniejsze, na ludzi o innym kolorze skóry. Biały książę. Księżniczka kartelu. Świat próbował nas rozdzielić. A my powiedzieliśmy światu: Pierdol się. Przyznam wam się, że brakowało mi Tannera, ale z czasów Ku Klux Klanu. Nie wiem czemu, ale chciałabym przeczytać więcej o tej organizacji. Tak jak wcześniej pisałam, jestem na fali z tym tematem i właśnie tego zagłębienia się w tą organizację mi tutaj zabrakło. A szkoda, bo jestem więcej niż pewna, że Tille idealnie by ugryzła ten temat. A co do Adelity. Tak wyżej napisałam, że cholernie mi zaimponowała, jednak brakowało mi czegoś w niej. Fakt, miała pazur, ale jednak..no właśnie. Nawet sama nie wiem jak to napisać. Czegoś mi w niej brakowało i tyle. Generalnie książkę czytało mi się bardzo dobrze. Nie sposób nie zauważyć, że przez powieści Tillie Cole się dosłownie płynie, nie ważne jak ciężkie tematy ona podejmuje. I tak samo było i tym razem. Wręcz nie mogłam się od niej oderwać. Czytałam i czytałam póki nie doszłam do ostatniej strony. A jak jeszcze trafiłam na rozdziały z perspektywy Styx'a...o tak. Te kilka rozdziałów z perspektywy Niemego Kata zrobiły naprawdę dużo zamieszania w historii Adelity i Tannera. No i w sumie całej historii Katów Hadesa, bo....tego wam pisać nie będę, ponieważ nie chcę wam spojlerować, ale w życiu Mae i Styx'a zachodzą poważne zmiany. Czy polecam?? O tak. Tillie Cole polecam zawsze i wszędzie. A jeżeli ktoś zna historię Katów Hadesa, to tym bardziej musi poznać losy Adelity i Tannera. I pomimo, że wielu czytelników może uważać, że cała seria ciągnie się już za długo, to ja jestem innego zdania. Za każdym autorka zaskakuje mnie do tego stopnia, że z niecierpliwością czekam na następny tom. I tak samo było i tym razem. I pomimo, iż uważam, że jest to najsłabsza książka Cole z tej serii, to i tak jest warta przeczytania. Dlatego nawet się nie zastanawiajcie, tylko czym prędzej zamawiajcie i czytajcie.

20. Recenzja: zozo.land Łazarczyk Zofia

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kiedy zaczynałam czytać najnowsza część Katów Hadesa wiedziałam, że mi się spodoba. Cóż...nie wyobrażam sobie, żeby miało być inaczej. • O Tillie trąbie na okrągło i pewnie powoli macie już dosyć, ale nie mogłam zostawić tej pozycji bez komentarza. Szczególnie, że uważam, że wszyscy powinni poznać twórczość tej autorki. • Każda z jej książek jest na swój sposób wyjątkowa i porywająca. Kiedy wchodzę w historię stworzone przez Tillie nie umiem się od nich oderwać. • Mimo iż jej książki wydają się łatwe i przyjemne, niosą ze sobą wiele wartościowych treści. W tej części poruszony był przede wszystkim problem handlu narkotykami oraz ludźmi. • Nie mogę się już doczekać momentu, kiedy cała seria będzie stała na moim regale i kusiła mnie bym po raz kolejny ją przeczytała.

21. Recenzja: justus_reads Justyna Skubis

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    „Pogodzeni z mrokiem” to siódma odsłona Katów Hadesa Tillie Cole. I od niej właśnie zaczyna się moja miłość do tych książek i do całej serii. Nie wiedzieć czemu ale jak po nią sięgałam to myślałam, że to książka o wampirach :P ale okazało się na szczęście inaczej. Tanner Ayers jest dziedzicem Ku Klux Klanu. Wpajano mu od małego, że ludzie jego rasy to coś wspaniałego, a wszystkie inne trzeba tępić i nienawidzić. Gdy pewnego dnia poznaję Adelite Quintanę, meksykankę, której ojciec jest szefem meksykańskiego kartelu, coś w nim pęka. Pomimo początkowej nienawiści, dochodzi między nimi do niewyjaśnionego przyciągania :P pożądanie, które między nimi narasta wkrótce przeradza się w miłość. Niestety nie jest dane im się nią nacieszyć. Parę lat później, Adelita po naciskiem ojca zostaje obiecana brutalnemu Diego. Czy zostanie jego żoną? Co się wydarzy, gdy niespodziewanie spotka ponownie swoją dawną miłość? Co to była za książka <3 Już podczas jej czytania wiedziałam, że na pewno musze mieć poprzednie części. Każda z nich opowiada historię jednego z motocyklistów, a niektórych tak mocno polubiłam, że jestem niezwykle ciekawa ich perypetii życiowych! Mocna książka, która wciąga od pierwszych stron. Z początku natłok imion i ksywek trochę mnie denerwował, ale to tylko i wyłącznie przez to, że nie znam poprzednich książek. Postać Tannera skradła moje serce - brutalny kiedy trzeba, uczuciowy kiedy trzeba i zdecydowanie wierny i lojalny swojej kobiecie. Ah! Tyle emocji i wrażeń dostarczała mi ta książka, że żal było ją kończyć. Na wstępie mamy słowniczek z terminami dotyczącymi Zakonu oraz wyszczególnione szczeble zarządzania jeśli chodzi o Katów Hadesa. Myślę, że to bardzo przydatna rzecz, bowiem dla takiego laika jak ja, był on niezwykle przydatny. Kto by to wiedział, zaczynając przygodę z motocyklistami, że są Lady i że są suczki, a różnica między nimi jest kolosalna :P Fabuła ani na minutę nie zwalnia,co chwile coś się dzieje! A jak już się dzieje to na całego :) Kaci Hadesa to seria, którą zdecydowanie chce poznać od pierwszej części i chce mieć ją w swojej biblioteczce! A jeśli chodzi o „Pogodzonych z mrokiem” to zdecydowanie polecam :) nawet jeśli nie czytaliście wcześniejszych.

22. Recenzja: internet Liszka Katarzyna

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Pogodzeni z mrokiem" Kaci Hadesa Tillie Cole Historia Tannera Ayerasa Białego Księcia Ku Klux Klanu i Adelity Quintany księżniczki meksykańskiego kartelu oraz ich zakazanej miłości. Tanner porzuca rodzinę, klan oraz w to co wierzył aby dołączyć do Katów Hadesa i spełnić daną obietnicę... T.Cole po raz kolejny wciągnęła mnie w mroczny i niebezpieczny świat Katów Hadesa. Były emocje, tajemnice i nie obyło się bez rozlewu krewi ale to w końcu Kaci. Mimo, że to już siódma część oni jeszcze mi się nie znudzili. Po raz kolejny się nie zawiodłam. Polecam!

23. Recenzja: https://www.instagram.com/wioletreaderbooks/ Wioleta Kuflewska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kaci Hadesa jest jedną z najbardziej popularnych i wyczekiwanych serii o świecie niebezpiecznych motocyklistów, którzy tworzą klub. Oni są w stanie zrobić wszystko, aby pomóc braciom i ich kobietom, ale czy Tanner nie wymaga zbyt wiele ? To wywoła wojnę, której nikt nie chce, może odebrać im wszystko, co mają. Czy Styx i reszta zdecydują się pomóc Tannerowi w zdobyciu jego kobiety ? „Biały książę i księżniczka kartelu. To nie miało sensu. Dwoje ludzi, którzy nie powinni być razem, a jednak odnaleźli w sobie bratnie dusze.” On był od najmłodszych lat szkolony do objęcia stołka po ojcu, który robił wszystko, co nielegalne. Podczas jednej z wypraw w interesach do Meksyku widzi ją. Jednak nie od razu postanawia, że odda jej serce. Kiedy znajdują się pod ostrzałem dochodzi do tego, że zbliżają się do siebie i zakochują. Ale ich uczucie jest zakazane, nie ma prawa istnieć w ich świecie, nie ma prawa ujrzeć światła dziennego. Oboje mają już zaplanowane życie, ale czy dostosują się do ludzi, którzy narzucają im to, kogo mają kochać, co mają robić i jak żyć ? „Nie rozmawialiśmy od lat. To było zbyt niebezpieczne, zbyt ryzykowne dla niej. Mimo to ona wciąż miała moje serce.” Kiedy Kaci postanawiają iść na wojnę z meksykańcami Tanner nie spodziewa się, że przed nim stanie Adelita, jego miłość. Ale to oznacza podwójną walkę o nią i o klub, czy Tanner da radę, czy Adelita będzie w stanie zaufać wszystkiemu, czego się dowie ? „Myślałam, że mieszkałam tam z rycerzami…a okazało się, że zostałam uwięziona pośród potworów.” Po tylu częściach, czy autorka jest w stanie jeszcze nas zaskoczyć ? Myślę, że tak, bo każda z części tej serii jest inna, ta w porównaniu do wszystkich jest najmniej mroczna, jednak jedna z tych, które są bliżej mojego podium. Tu Tillie bardziej postawiła na konkrety, aniżeli na błahe, nic nie wnoszące opisy. Mamy teraźniejszość oraz powrót do przeszłości. Jednak nie zabraknie niespodzianek i zwrotów akcji. Oczywiście możemy spotkać pozostałych Katów i ich Damy, zajrzeć co u nich, ale także poznać nowe wątki i nowe wcielenia. Często także pytacie o kolejność części, więc śpieszę Wam zamieścić i oczywiście wszystkie polecić. Seria Kaci Hadesa: To nie ja, kochanie #1 Uleczę twe serce #2 Uleczone dusze #3 Odkupienie #4 Przebaczenie #5 Tak, kochanie #5,5 Nieujarzmiona przeszłość #6 Odnalezione piękno #6,5 Pogodzeni z mrokiem #7

24. Recenzja: katherinethebookworm.blogspot.com Katarzyna Górka

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Choć powiadają, że każdy jest kowalem własnego losu i wiedzie takie życie, na jakie sobie zasłużył, na jakie zapracował, to jednak niezupełnie tak jest. Nie na wszystko bowiem, co nas spotyka, a co pośrednio bądź bezpośrednio przyczynia się do tego, że stajemy się tym, kim się stajemy i lądujemy w miejscu, w którym lądujemy, mamy jakimkolwiek wpływ. Nie mamy wpływu na to, w jakiej rodzinie przychodzimy na świat. Nie możemy wybrać sobie środowiska, w którym dorastamy, a które od najmłodszych lat wkłada nam do głowy pewne zasady, kształtuje nas i w rezultacie czyni takimi osobami, jakimi jesteśmy obecnie. Nie mamy również kontroli nad tymi wszystkimi złymi rzeczami, które nam się przytrafiają. Czasami człowiek musi zmierzyć się w życiu z czymś potwornym, czemu nie może zawczasu zapobiec, ani nie może przed tym uciec. A przynajmniej nie od razu. To, jak został wychowany przez ludzi (zwłaszcza tych złych), którzy dali mu życie, w jakich paskudnych przekonaniach go utwierdzali i jak mieszali mu w głowie, powinien uznać za mroczny okres w soim życiu, z którym nie może już zrobić nic więcej, jak tylko się pogodzić i ulokować go na dnie wspomnień, w szufladce z napisem: ,,przeszłość, która minęła”. Choć przeszłość nie odejdzie nigdy, my czasem odejść możemy od życia, jakie wiedziemy obecnie. Czasami mamy to szczęście, że możemy opuścić swoją klatkę i zawalczyć o inne życie. Nawet jeśli wspomnienia będą ciagle obecne, a przeszłość nie zniknie bezpowrotnie wraz z całym swoim potwornym bagażem... Mrok być może nie jest czymś, czego można się całkowicie wyzbyć. Ale czy może się z nim pogodzić? Czy można uznać go po prostu za cząstkę siebie, zaakceptować i umiejscowić w swojej duszy, a jednocześnie starać się żyć inaczej, według zasad, które są bliższe sercu, a nie tych, które ktoś wcześniej włożył nam do głowy? Czy jest w Polsce choć jedna zagorzała fanka, tudzież fan, powieści należących do gatunku dark romance, która/który nie słyszał nigdy o serii Kaci Hadesa? Raczej wątpię. Moja przygoda z Katami rozpoczęła się dokładnie dwa lata temu, gdy seria dopiero wkraczała na polski rynek. O ile już wtedy lubiłam mocne historie i mroczne klimaty, o tyle fanką motywu MC jeszcze nie byłam. Do tamtej pory nie trafiłam jeszcze na żadną książkę z motocyklistami, która by mi się spodobała. To właśnie dzięki Tillie Cole polubiłam romanse z tym wątkiem i zaczęłam chętniej po nie sięgać. Kaci Hadesa, choć różnie to bywało z moją sympatią względem kolejnych tomów i tak są jedną z moich ulubionych mrocznych serii. Do tej pory w Polsce ukazało się dziewięć tomów (w tym dwie krótkie nowelki) - czyli prawie wszystkie, które już do tej pory napisała i wydała autorka - a ja znam je wszystkie. Łącznie z najnowszą powieścią, która jest przedmiotem niniejszej recenzji. ,,Pogodzeni z mrokiem” to siódmy tom serii Kaci Hadesa. Kolejna powieść - historia kolejnego Kata. Mówi się, że miłość powinna pozostać ponad wszelkimi podziałami i nie powinna baczyć na pochodzenie, narodowość, kolor skóry czy inne cechy. Miłość to takie uczucie, które bez względu na wszystko potrafi połączyć ze sobą dwoje ludzi, którzy nigdy, pod żadnym pozorem nie powinni być razem. Miłość łączy dusze, scala je w jedność. Miłość nadaje ton przyszłości. Miłość przyczynia się również do rewolucyjnych zmian w życiu... Pod wieloma względami byli dla siebie zakazani. Należeli do dwóch odległych światów, stali po dwóch przeciwnych stronach barykady. Ona była księżniczką meksykańskiego kartelu, natomiast on księciem teksańskiego Ku Klux Klanu. Kolor skóry był jednym z powodów, dla których on nigdy nie powinien spojrzeć na nią inaczej niż w sposób, w jaki patrzy się na śmiecia, który przyczepił się do buta, a ona z powodu jego rasizmu, nie powinna nigdy spojrzeć na niego, jak na kogoś wartego szacunku. Jak zwolennik białej supremacji, który dorastał w kulturze nienawiści względem ludzi o innym kolorze skóry mógł w ogóle pomyśleć o tym, by pozwolić Meksykance zbliżyć się do siebie? Miłości to jednak nie obchodzi. Ona nie jest wyborem - po prostu pojawia się w sercu i trzeba jej obecność zaakceptować. Powiadają, że miłość to najsilniejsze uczucie, jakie może połączyć dwa serca. Uczucie to ma to do siebie, że czasami może narodzić się nawet z głębokiej nienawiści. Tylko czy taka miłość, zwłaszcza gdy jest się częścią pewnych światów, ma jakąkolwiek przyszłość? Za taką miłość można zapłacić głową, nie jest ona tolerowana. Ale czyż nie warto jest podjąć dla niej ryzyka? Głównymi bohaterami ,,Pogodzonych z mrokiem” są Adelita Quintana i Tanner Ayers. Córka narkotykowego bossa i syn przywódcy Ku Klux Klanu. Księżniczka i książkę. Dwoje ludzi, których codzienność wygląda zupełnie inaczej, ale łączy ich jedno: oboje żyją w swojej własnej klatce, z której chcieliby się kiedyś wydostać. Ale do pewnego czasu wydaje się to raczej niemożliwe... Adelita to dziewczyna, której nie można odmówić temperamentu. Jest piękna, pyskata, ale równocześnie dobra i niewinna. Odkąd pamięta żyła w złotej klatce. Będąc tym, kim jest, czyli córką najniebezpieczniejszego bossa kartelu narkotykowego w Meksyku, nie mogła wieść normalnego życia. Zawsze był ktoś, kto gotów był wykorzystać ją, by dotrzeć do jej ojca. Adelita nie miała wolności. Nie mogła żyć tak, jak inne dziewczęta w jej wieku. Była księżniczką zamkniętą w wierzy z kości słoniowej, wzniesionej na fundamencie kokainy. Nie miała pełnej kontroli nad swoim życiem, ani przyszłością. Jak się wkrótce okaże, całe życie Adelity tak naprawdę było jednym wielkim kłamstwem, a ona sama żyła w bańce błogiej nieświadomości. Ale bańka w którymś momencie w końcu musiała pęknąć... Adelita nigdy nie miała okazji doświadczyć szczęścia w ramionach mężczyzny. Dopóki w jej życiu nie pojawił się pewien zadufany w sobie, onieśmielający mężczyzna, który jednak należał do klanu, którego nienawiści Adelita nie była w stanie zrozumieć i nawet nie chciała... Tanner to mężczyzna, który od najmłodszych lat karmiony był nienawiścią. Od dziecka wmawiano mu, że to on jest górą, a każdy, kto różni się od niego kolorem skóry jest gorszy i nie zasługuje na szacunek. Pod żadnym pozorem nie wolno mu było przyjaźnić się z kimś, kto nie należał do jego rasy. Tanner znał od zawsze jedynie przemoc i nietolerancję. Żył w mroku, mając na oczach klapki w postaci przekonań wbijanych mu do głowy od zawsze. Tanner od zawsze wiedział, gdzie jest jego miejsce. Był świadomy tego, że kiedyś przyjdzie taki czas, że to on będzie miał zaszczyt stanąć na czele teksańskiego Ku Klux Klanu. Pytanie tylko czy on naprawdę właśnie tego chciał od życia? Ale czy miał prawo pragnąć czegokolwiek innego? Nienawiść kwitła w nim latami, oplatając jego duszę niczym bluszcz. Ale pewnego dnia wydarzyło się coś, czego nigdy by się nie spodziewał. W jego życiu pojawiła się dziewczyna, która otworzyła mu oczy. Stała się jego światełkiem rozświetlającym mrok, w którym żył od zawsze. I choć powinien jej nienawidzić, choć ze względu na kolor skóry powinien traktować ją jak nic niewarty najgorszy sort człowieka, nie potrafił oprzeć się pragnieniu, które zaczęło stopniowo przejmować nad nim kontrolę. Najpierw zaczął jej pożądać, a z czasem w jego sercu narodziło się uczucie, które kazało mu powiedzieć ,,stop!”, na nowo przewartościować swoje życie i dokonać wyboru, jaką drogą chce kroczyć. Czy naprawdę chciała do końca życia pławić się w bezsensownej nienawiści i prześladować niewinnych ludzi, którzy nie są wcale gorsi od niego, nawet jeśli mają inny kolor skóry? A może czas, aby wreszcie złapać byka za rogi i uwolnić się ze swojej klatki? Tanner po raz pierwszy w życiu zaczął rozumieć jak bardzo się mylił. Dopiero temperamentna Meksykanka mu to uświadomiła. To ona była powodem, dla którego wyrzekł się tego, co znał, porzucił rodzinę i klan, po czym dołączył do Katów Hadesa, gdzie odkrył czym jest prawdziwa lojalność, oddanie, braterstwo i akceptacja. To, co narodziło się pomiędzy Adelitą i Tannerem było z góry skazane na porażkę. Ta dwójka nigdy nie powinna była zapałać do siebie czymkolwiek innym niż nienawiścią. I z początku faktycznie to do siebie czuli - nienawidzili się. Gardzili sobą i wartościami, jakie wyznawała ta druga strona. Powinni byli trzymać się od siebie z daleka. Powinni stłumić pożądanie, gdy to zaczęło narastać. Powinni byli wyzbyć się wszelkich myśli na swój temat. Ale tego nie zrobili... Coś się zaczęło między nimi rodzić. Coś, czego ich bliscy pod żadnym pozorem by nie pochwalili, czego by nie zaaprobowali, a nad czym oni sami nie mogli zapanować. Pojawiło się wzajemne przyciągnie, a wkrótce na scenę wkroczyła miłość, za sprawą której postawili całe swoje życie na głowie, podjęli ogromne ryzyko, a która z czasem stała się dodatkowym powodem, wybuchu wielkiej wojny pomiędzy trzeba różnymi organizacjami z ich przestępczego świata... Muszę przyznać, że bardzo podoba mi się uniwersum, które stworzyła Tillie Cole oraz to, że tutaj każdy z bohaterów ma swoją historię, czymś się wyróżnia i jest równie ważny, jak wszyscy pozostali. Podoba mi się to, że wszyscy bohaterowie są obecni praktycznie w każdym tomie, że w tle możemy dowiedzieć się co słychać u bohaterów poprzednich części, obserwować jak radzą sobie z kolejnymi problemami oraz przyglądać się temu, jak funkcjonują w tej swojej rzeczywistości. ,,Pogodzeni z mrokiem” to kolejna dobra powieść w wykonaniu Tillie Cole. Po prawdzie powiem Wam, że to już nie jest to samo, co początkowe tomy Katów Hadesa, które podobały mi się najbadziej i o wiele bardziej mnie ekscytowały, a do których nie miałam praktycznie żadnych ,,ale”. Co wcale nie znaczy jednak, że uważam ,,Pogodzonych z mrokiem” za złą książkę. Jest dobra, zapewniła mi odpowiednio wiele wrażeń podczas lektury, ale to już nie to samo... Historia zakazanej miłości Adelity i Tannera jest pełna mroku, walki i niebezpieczeństwa, ale też i nadziei. Nadziei, która pomimo wszystkich okoliczności ciągle z tą dwójką pozostaje. Nadziei na to, że kiedyś będzie im być razem, budować wspólną przyszłość i cieszyć się chwilami szczęścia, którego doświadczają wyłącznie znajdując się w swoich ramionach. A może jednak nie są oni sobie pisani? Może nieważne jak bardzo by się starali, nie ma takiej możliwości, aby mogli być razem? A przynajmniej nie w tym życiu... Tillie Cole podobnie jak i w poprzednich tomach Katów Hadesa, tak i w ,,Pogodzonych z mrokiem” w słowach nie przebierała. Język, jakim napisała została ta książka może się wielu nie spodobać z uwagi na to, że jest dosyć wulgarny. Ja jednak już się na tego typu sprawy uodporniłam, a poza tym uważam, że używanie kwiecistego słownictwa, pompatycznych i wyszukanych zwrotów w zestawieniu z TAKĄ treścią książki i poruszanymi na jej łamach tematami wypadłoby najpewniej karykaturalnie. Jak nietrudno się domyślić, w ,,Pogodzonych z mrokiem” nie mogło zabraknąć scen erotycznych. Nie mogę powiedzieć, że było ich wiele - aczkolwiek wypadałoby, aby każdy najpierw zdefiniował co dla niego znaczy zbyt wiele scen, bo dla jednego dużo to dwie, a dla innego dwadzieścia - ale trochę ich jednak było. I oczywiście nie można im zarzucić braku pikanterii, ognia. Bo to w końcu Tillie Cole... Podobnie jak w poprzednich tomach Katów Hadesa, tak i tym razem autorka przedstawiła na łamach swojej książki trudne, kontrowersyjne i poniekąd refleksyjne tematy. Jednym z tych głównych jest temat nietolerancji dla odmienności powodowanej kolorem skóry. Zatrważające i godne potępienia jest to, że w świecie współczesnym, gdzie żyją ludzie świadomi, wykształceni i wychowywani w kulturze ogólnej tolerancji (No, powiedzmy...), ciągle jeszcze zdarzają się w pewnych kręgach przypadki dzielenia ludzi na lepszy i gorszy sort z tak trywialnych powodów. Kryterium przydziału do danej grupy jest kolor skóry i pochodzenie. Istnieją ugrupowania, które szerzą nienawiść względem odmienności. Niektórzy ludzie już od najmłodszych lat wmawianie mają, że są lepsi od innych tylko dlatego, że są biali, a każdego, kto ma inny kolor skóry powinni traktować jak śmiecia, który co najwyżej może czyścić buty takim, jak on. To smutne i wysoce niestosowne, aby szykanować kogoś tylko dlatego, że wygląda inaczej. Ja wiem, że to tylko książka, ale nie uszykujemy się - również i w prawdziwym świecie można natknąć się na przypadki dyskryminacji i szerzenia nienawiści względem ludzi o innym kolorze skóry. Rasizm to coś, co powinno było umrzeć już dawno, dawno temu i nigdy nie odradzać się na nowo... W ,,Pogodzonych z mrokiem” na ogół czytamy historię, która rozgrywa się we właściwym czasie akcji, ale nie zabrakło też i rozdziałów/retrospekcji odnoszących się do przeszłości, ukazujących początki znajomości Tannera i Adelity oraz stopniowy rozkwit uczucia, które ich połączyło, a które w przyszłości przyniosło wiele komplikacji. W powieści mamy podział na kilku narratorów. Głównie ,,Pogodzonych z mrokiem” czytamy z punktu widzenia obojga głównych bohaterów, jednakże było też i kilka rozdziałów z perspektywy Styxa, wraz z którym do powieści tej wkradł się kolejny wątek, który stanął obok zakazanego związku Adelity i Tannera oraz zbliżającej się rychło wielkiej wojny pomiędzy Katami Hadesa, a Ku Klux Klanem i kartelem Quintana, czyli dwoma największymi wrogami niepokornej motocyklowej rodzinki. Ale czy każdemu uda się wyjść z niej żywym? A może nie obejdzie się bez pewnych nieodżałowanych strat, uszczuplających szeregi Katów? Hm, któż to może wiedzieć? Ja jako czytelnik nie mogłam narzekać na nudę podczas czytania ,,Pogodzonych z mrokiem”. Sporo się działo w tej książce, dzięki prowadzeniu kilku wątków naraz było ciekawiej. Nie brakowało w tej powieści zwrotów akcji, rozlewu krwi oraz walki, a także niebezpieczeństwa, które czyha na bohaterów z każdej strony. Nie zabrakło również tajemnic przeszłości, które w odpowiednim czasie zaczęły wychodzić na jaw. Jeśli oczekujecie, iż na historii Adelity i Tannera seria się zakończy, jesteście w dużym błędzie. Z zakończenia wynika, iż będzie kolejny tom. I nie sądzę, aby to właśnie "My Maddie” miał być tym ostatnim. Bo choć ręki za tę teorię uciąć sobie nie dam, sądzę, iż za jakiś czas Tillie Cole może nas poinformować o tym, że zostanie wydana historia kolejnej pary, która została tutaj w pewnym momencie zasugerowana. Ale czas pokaże czy moje domniemania się sprawdzą, czy niekoniecznie. ,,Pogodzeni z mrokiem” to historia o miłości, która potrafi narodzić się pomiędzy dwojgiem ludzi nie zważając na dzielące ich różnice kulturowe, poglądy czy odmienny kolor skóry. To opowieść o zakazanej miłości, która nigdy nie powinna była zaistnieć, a jednak tak się stało; głęboko zakorzenionej nienawiści, której trudno się wyzbyć; nietolerancji, którą można zwalczyć jeśli staniemy oko w oko ze świadomością jak bardzo myliliśmy się w pewnych sprawach; walce o siebie; przyszłości, która kryje wielkie niespodzianki; potrzebie wolności od tego, co dotychczas pożerało duszę kawałek po kawałku i wypaczało coraz bardziej światopogląd; zmianie, na którą nigdy nie jest za późno oraz walce o to, czego pragniemy najmocniej na świecie. ,,Pogodzeni z mrokiem” mówi również o tym, że choć nie da się całkowicie wyzbyć mroku, który potrafi stanowić integralną cząstkę duszy człowieka, to można spróbować się z nim pogodzić, zaakceptować to, czego nie da się już cofnąć ani w żaden sposób naprawić, ale można się starać, aby w przyszłości nie popełniać tych samych błędów i nigdy już nie wracać do starych poglądów, które bywały przyczyną krzywdy niewinnych istot ludzkich.

25. Recenzja: studiuje.prawo Rajek Damian

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Po jaki gatunek sięgajcie najrzadziej? § W moim przypadku zdecydowanie jest to romans i erotyk 😃 Miałem z nim do czynienia w liceum i to też tylko w ramach zakładu 😅 I czy się udało i książka mi się podobała? Zdecydowanie tak! Mimo tego, że to juz 7 tom serii Katów Hadesa nie czułem się jakoś specjalnie zagubiony. Książka jest napisana w ten sposób, że osoby takie jak ja, które nie czytały poprzednich tomów spokojnie odnajdą się w tym świecie i poznają naprawdę ciekawą historię, która nie jest tylko tanim erotykiem, a pasjonującą przygodą
    Myślę, że kiedyś wrócę do tego świata i poznam inne przygody i romanse Katów, bo jeżeli taki poziom prezentuje 7 tom, to jak dobrze musiało być wcześniej? 😁 § W książce nie obyło się bez wad. Brakowało mi trochę więcej historii Tannera podczas pobytu w Klanie, myślę, że więcej opowieści o tym co robił i do czego był wtedy zmuszony dodałoby więcej mroku tej opowieści. Irytowało mnie również używanie przez bohaterów określenia suki na swoje dziewczyny, wiem i w słowniku na początku było to zaakcentowane, że w tym środowisku używa się tego określenia pieszczotliwie, ale jakoś to do mnie nie przemawia 😅

26. Recenzja: Snieznooka Wróblewska Agata

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    To już siódmy tom cyklu Kaci Hadesa, jak ten czas szybko leci, jeszcze niedawno zaczytywałam się w historii Styxa i Mae, a tu już tyle za mną! Tillie Cole nie boi się w swoich powieściach poruszać trudnych tematów, które zakasują, szokują i wstrząsną czytelnikiem. Myślę, że są potrzebne, ponieważ sprawiają, że człowiek zaczyna się zastanawiać i współczuć innym, tym, którzy są narażeni na nietolerancję na tle rasowym, czy też nie mają wpływu na to, w jakiej rodzinie przyszli na świat. Często tacy ludzie są zmuszani do robienia rzeczy, których nie chcą, nie mają jednak sił, ani możliwości, aby się przeciwstawić. „Pogodzeni z mrokiem” przedstawia nam historię kolejnej pary, która zawładnęła czytelniczymi serduszkami. To opowieść o Tannerze i Adelicie, jesteście jej ciekawi? Główną bohaterką książki „Pogodzeni z mrokiem” jest Adelita Quintana, kobieta, która jest córką najbrutalniejszego szefa meksykańskiego kartelu. Została wychowana bez matki, a ojciec nie okazywał jej miłości, której potrzebowała. Jedyne, co od niego mogła otrzymać to uznanie za coś co wykonała w jego odczuciu dobrze. Kobieta jest w gruncie rzeczy samotna, musi radzić sobie samodzielnie w męskim i brutalnym świecie. Dziewczyna była na każde zawołanie ojca, jakby była kwiatem w jego krwawej butonierce mającym uśpić czujność potencjalnego wroga. Rodzina Tannera Ayers’a także do świętych nie należała, przez całe życie karmiła jego umysł nienawiścią i agresją. Był dziedzicem teksańskiego Ku Klux Klanu, więc każda „inność” i odmienność była nie do zaakceptowania. Od najmłodszych lat karany za najmniejsze przewinienia był wychowywany niezwykle surowo, na następcę ojca. Miał być niszczycielem i dewastatorem ludzi o odmiennym kolorze skóry. Żył zgodnie z tą ideologią, bo tak naprawdę nie znał żadnej innej, do czasu kiedy staje w twarzą w twarz z Adelitą, chociaż zapałali do siebie nienawiścią, ona była jedynie zasłoną dymną do prawdziwego uczucia, które sprawiło, że Tanner dostrzegł, że ideologia Ku Klux Klanu jest tym z czym powinien walczyć, a nie wspierać. Zakazane uczucie połączyło bohaterów, los rozdzielił, jednak obietnica pozostała. Tanner wróci po nią, choćby nie wiem, co, nie ważne ile czasu upłynie, gdzie się znajdzie, nie zapomni o niej. Mężczyzna staje się dumnym członkiem Katów Hadesa, chociaż nie jest mu łatwo ciężko pracuje na to by dowieść, czego naprawdę jest wart. Motocykliście toczą batalię z kartelem, co oznacza, że spotkanie z Adelitą prędzej czy później nastąpi. Jaki będzie jego finał? Minęły lata, czy kobieta nadal go kocha? A co jeśli pozostała jedynie nienawiść? Czy Tanner dotrzyma złożonej obietnicy? Nie mogłam nie skojarzyć „Pogodzonych z mrokiem” z klasyką Shekspeare’a „Romeo i Julia”, motyw zakazanej miłości, która musi się zmierzyć z wieloma przeciwnościami, wrogością, a także próbą czasu chwycił mnie za serce. Autorka potrafi igrać z czytelnikiem, chwycić go za serce, zmiażdżyć i za chwilę pozwolić mu się stopniowo zregenerować. Tillie Colle pokazała, że miłość jest naprawdę potężnym uczuciem, które potrafi zmienić człowieka, a tego zagubionemu wskazać odpowiednią drogę. Niesprawiedliwość wprost wylewa się ze stron tej powieści, sprawia, że irytujemy się tym, w jaki sposób człowiek potrafi potraktować drugiego człowieka. Z rozkoszą po raz kolejny weszłam w świat Katów Hadesa i przemierzałam trudną drogę z bohaterami kibicując im i trzymając kciuki, aby los okazał się dla nich łaskawy. „Pogodzeni z mrokiem” jest historią, którą powinniście przeczytać, tak samo jak zapoznać się z całym cyklem, dla którego wiele czytelniczek straciło głowę.

27. Recenzja: angelsx_book Kowalska Nikola

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Zapewne, każdy z was kiedyś słyszał, że od nienawiści do miłości jest krótki krok. Tanner jest dziedzicem jednego z teksańskich klanów, od młodości karmiony jest ciągła nienawiścią, przemocą i brakiem tolerancji. Takie wychowanie sprawia, że dorosły już młodzieniec zabija bez żadnych skrupułów, nie czuja absolutnego poczucia winy. Jego podejście do życia diametralnie się zmienia, kiedy poznaje Adelitę, córkę najbrutalniejszych szefa meksykańskiego gangu. Adelita i Tanner od samego początku darzą się szczera i mocną nienawiścią. Jednak obydwoje czuja coś, czego nie potrafią wyjaśnić. Powoli nienawiść, zaczyna zmieniać się w uczucie. Mężczyzna latami zastanawia się, w jaki sposób mógłby związać się z ukochaną. W imię miłość, rezygnuje z wszystkie co było dla niego ważne, opuszcza klan i rodzinę. Dołącza do innego klanu, jednak wtedy okazuje się, że walczy on nie tylko z jego rodziną, ale również ukochaną. Podczas ich kolejnego spotkania, musza walczyć o miłość, która nie miała prawda nigdy się narodzić. To uczucie, przez które oni i ich rodziny będą w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Świetna lektura. Na początku byłam trochę przestraszona, bo dopiero kiedy książka do mnie dotarła, zorientowałam się, że jest to dalszy tom jakieś serii. Bałam się, że nie będę w stanie przedstawić wam recenzji tej książki bez znajomości poprzednich. Myliłam się, może nie rozumiałam kilku wątków, ale książkę idzie przeczytać bez znajomość poprzednich. Pozycja wciągnęła mnie do reszty, to chyba najlepsza książka tego wydawnictwa jaką udało mi się przeczytać. Gorąco polecam!

28. Recenzja: m.oniska__czyta__ Boćwińska Monika

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Pogodzeni z mrokiem" to 7 tom cyklu "Kaci Hadesu", a mój pierwszy. Słyszałam, że jest to mocna i dobra seria... I taka była. Czytałam ją jak zahipnotyzowana. Ale co się dziwić w końcu to Tillie, którą lubię. Zostałam przez tę książkę pożarta. Była niebezpiecznie wciągająca i bardzo mroczna. Bardzo wulgarny język, tragiczne historie, masa przemocy i wszechobecny seks. Czegoś takiego potrzebowałam... Chociaż nie wszystkim może się podobać. Ufff... ja na szczęscie do tych osób nie należę. "Najsilniejsza miłość może zrodzić się z najgłębszej nienawiści..." I tak tu było.

29. Recenzja: booklover_52 Płaza Katarzyna

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    „Pogodzeni z mrokiem” to niebanalna historia, która porusza bardzo bolesne i trudne tematy. Pokazuje jak wpajana od dziecka nienawiść i nietolerancja, wpływa na kształtowanie światopoglądu takiej osoby. To również opowieść skupiająca się na walce o samego siebie, o przetrwanie w brutalnym świecie i o miłość, która w niektórych warunkach nie powinna się narodzić. Adelita jest córką szefa meksykańskiego kartelu. Wychowywana bez matki dziewczyna jest samotna, a jej ojciec niechętnie okazuje uczucia, chyba że zadowolenie ze spełnionych oczekiwań. Pewnego razu Adelita dostaje polecenie, aby oprowadzić gościa po posiadłości. Stara się być dla niego miła, jednak on traktuje ją z wyższością i niechęcią. Tanner jako dziedzic Klanu jest wychowywany w domu pełnym przemocy i nietolerancji dla kogoś, kto według jego ojca jest „inny”. Każde nieposłuszeństwo i łamanie zasad kończy się karą. Takie działania powodują, że chłopak przesiąka ideologią klanu i nie akceptuje innych wartości. Poznanie Adelity sprawia, że jego mury powoli zaczynają opadać, a mężczyzna dostrzega prawdę, która wcześniej wydawała mu się obca. Los nie jest jednak łaskawy dla nowego uczucia rodzącego się między bohaterami. Rozdzieleni, muszą walczyć o swoją miłość i przetrwanie. Czy w świecie, gdzie kolor skóry i pochodzenie ma znaczenie, dwoje tak różnych od siebie osób odnajdzie swoje szczęście? „Pogodzeni z mrokiem” to już 7 część cyklu „Kaci Hadesa”, którym jestem oczarowana. Każdy tom wywołuje w mojej głowie chaos i gdy myślę, że Tillie Cole nie zaskoczy mnie niczym nowym, to znowu jestem w błędzie! Ta książka to istny raj dla spragnionych emocji, akcji i napięcia organizmów. Adelita jest silną i opiekuńczą bohaterką o wielkim sercu, która nie raz imponowała mi swoim zachowaniem. To z jaką godnością i dumą patrzy wrogowi w twarz, mimo że wewnątrz drży z przerażenia, świadczy o wielkiej kontroli sprawowanej nad mimiką i emocjami. Tanner jest postacią przechodzącą naprawdę wielką przemianę. Miłość otwiera mu oczy, dzięki czemu patrzy na świat z innej perspektywy. Dostrzega, że nie liczy się wygląd i pochodzenie człowieka, ale to jakie wartości wyznaje i jaką jest osobą. Z początku uważa Adelitę za kogoś, kto swoim istnieniem kala czystość świata. Zrozumiał jednak swój błąd i za wszelką cenę starał się go naprawić. „Pogodzeni z mrokiem” to historia, która nie raz łamie nasze serce. Jesteśmy świadkami wielkiej niesprawiedliwości, a także poszukiwania własnej drogi życia. Wisienką na torcie okazują się rozdziały z perspektywy Styksa. Dzięki pewnym zapiskom lepiej poznajemy jego mamę i razem z nim odkrywamy tajemnicę, która może zmienić wszystko. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji sięgnąć po tę serię to namawiam Was, aby to zmienić. Ostrzegam jednak, że jak raz dacie się wciągnąć w ten mroczny świat, to tak łatwo z niego nie odejdziecie. „Pogodzeni z mrokiem” to książka, która zasługuje na mocne 10! Oprócz historii miłosnej, która nie miała prawa się zrodzić, doskonałej kreacji bohaterów, dostajemy również dość dużą lekcję dotyczącą wagi przyjaźni i szacunku dla drugiego człowieka.

30. Recenzja: www.coraciemnosci.pl/ Justyna Dziura

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tanner to mężczyzna, który żył po to, by zabijać ludzi, którzy nie są tacy jak on - biali. Był członkiem Ku Klux Klanu, Białym Księciem, który pewnego dnia miał objąć dowodzenie spuścizną przodków. Jednak wszystko się zmieniło, gdy ojciec zabrał go do Meksyku, by tam dobić targu z Quintaną, wpływowym mężczyzną, który z racji swojego pochodzenia, miał ciemną karnację skóry. Mimo nienawiści do tego typu ludzi, Tanner musi znosić obecność Adelity, córki biznesmena. Z początku jest zły, że ojciec nie wtajemnicza go w interesy, tylko każe spędzać czas z Adelitą. Ich burzliwa znajomość, kończy się miłością. Dzięki niej Tanner rozumie jak głupie są wyznania, w które od zawsze wierzył. Opuszcza klan i dołącza do Katów Hadesa, gdzie swój dom i rodzinę znalazł Tank, jego najlepszy przyjaciel z Klanu. Szykuje się wojna między Kartelem Quintany, Klanem Ayers'a, a Katami Hadesa. Tanner za wszelką cenę chce odzyskać swoją kobietę. Ale czy mu się uda? Adelita, to dziewczyna trzymana pod kloszem, w zamknięciu. Gdy wyjeżdża poza tereny posiadłości to tylko z obstawą. Tanner budzi w niej różne emocje. Stara się go rozgryźć, a gdy odkrywa, że jego życie było równie brutalne jak jej, znajdują pewną nić porozumienia. Ich miłość nie powinna się zdarzyć. Teraz po kilku latach rozłąki, gdy ich miłość jest równie mocna, ona zostaje powierzona innemu mężczyźnie. Wszystko to robi z myślą o ojcu, musi grać dobrą córkę, choć jej serce chce czegoś innego. Co z tego wyniknie? Styl autorki jest prosty i przystępny dla każdego. Mamy tutaj mnóstwo wulgaryzmów, więc książka nie nadaje się dla młodszych czytelników, ale to nie zmienia faktu, że wszystko było ze smakiem i nie było odpychające. Akcja jest dynamiczna. Cały czas coś się dzieje i nie ma czasu na nudę. Wydarzenia łączą się ze sobą, stanowiąc całość Okładka jest piękna, mroczna. Dobrze pasuje do historii. Było kilka literówek w tekście, ale nie przeszkadzały w czytaniu. Tekst podzielony na rozdziały, w których poznajemy perspektywę i Adelity i Tannera, a nawet występuje też narracja oczami Styxa. Czcionka niestety jest mniejsza niż zwykle, ale mimo wszystko dało się czytać. Powieści Tillie Cole mają to do siebie, że wciągają czytelnika bez reszty. Tak było i tym razem. Czytając ten tom przepadłam i wczułam się w ten mroczny i niebezpieczny świat. Miłość Adelity i Tannera, nie powinna się zdarzyć. Powinni się nienawidzić, on powinien "polować" na nią. A tymczasem serce nie sługa i wybrało sobie całkowicie inną od niego kobietę. Kobietę z którą stworzenie związku w ich świecie jest czymś wręcz nie możliwym. Jednak to piękne, jak to silne uczucie może namieszać w życiu, jak potrafi zmienić myślenie, postępowanie. To coś niesamowitego i pięknego, ale właśnie taka jest miłość i to tutaj zostało pokazane idealnie. Znajdziemy tutaj też walkę o akceptację w nowej rodzinie, o to jak pozory i poprzednie życie może namieszać w obecnym i jak cenna i ważna jest rodzina. Ale nie tylko ta z którą łączą nas więzy krwi, bo ta może być zła do szpiku kości i destrukcyjna. Ale ta rodzina, która daje wsparcie, opiekę i przede wszystkim przyjaźń i miłość, które są tak ważne. Ten tom Katów, był piękny i jak zwykle zachwycił mnie. Mogłam poznać historię Tannera i jeszcze bardziej go polubić. Dlatego jeśli jeszcze nie znacie serii, koniecznie to zmieńcie, bo warto. Ja polecam Wam z całego serca.

31. Recenzja: www.instagram.com/piekielnie_grzeszne_ksiazki Karolina Koziar

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Umysł Tanera był zatruwany nienawiścią i uprzedzeniami od najmłodszych lat. Surowo wychowany na Białego Księcia, szkolony do niszczenia innych ras, złamał wszystkie zasady w którymi został karmiony dla meksykańskiej dziewczyny. Adelita Quintana, Księżniczka Kartlelu, jest jego światełkiem w mroku, który go z każdym dniem ogarnia... Jest zmuszony porzucić ukochaną, ale przysięga po nią wrócić. Chociaż po dwóch latach jest w innej, nowej rodzinie, wśród motocyklistów nie był traktowany na równi z innymi przez wgląd na jego przeszłość i tatuaże lecz nigdy nie zapomniał o Adelite. Nazista, którego obecność muszą znosić w klubie jest zmuszony udowadniać swoją lojalność. Nie pomagała również myśl, że jego Dama jest oddalona i nie ma z nią żadnego kontaktu oraz fakt, że Kaci toczą wojnę z rodziną do której należy właśnie ONA. Piękna opowieść rodem Romea i Julii rozpoczęta wzajemną bitwą niechęci i odpychaniem, zamieniająca się w ogromne pożądanie oraz chwila w której ich miłość zostaje wystawiona na próbę czasu i okropnej rozłąki. Mężczyzna pełen tęsknoty za kobietą i bratem, gotowy do poświęceń, bezgranicznie oddany i miejscami szalony. Tak, to zdecydowanie jest jeden z jeźdźców Katów Hadesa. 🔥🔥🔥 Szczerze przyznam, że okładka podświadomie wprowadziła mnie w pewne zakończenie tej historii... Dlatego jeszcze bardziej chciałam dotrzeć do sceny z której została zaczerpnięta i nerwowo przewracałam strony. Co było dalej? Musisz sprawdzić osobiście. Ja oczywiście szczerze polecam.

32. Recenzja: szpaczek_czyta Szpak Barbara

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tanner Ayers jest dziedzicem teksańskiego Ku Klux Klanu. Od dziecka był wychowywany twardą ręką, karmiony nienawiścią, przemocą i nietolerancją do wszystkich, którzy nie są czystej rasy. Adelita Quintana to córka najbrutalniejszego szefa meksykańskiej mafii. Dziewczyna jest piękna, dobra i niewinna. Gdy na swojej drodze spotyka Tannera jej serce zaczyna mocniej bić. Początkowo para pała do siebie nienawiścią i odrazą, jednak wspólne doświadczenia zbliżają ich do siebie. Chłopak porzuca Ku Klux Klan, rodzinę i wszystko w co do tej pory wierzył i dołącza do Katów Hadesa. Porzuca również swoją ukochaną, jednak poprzysięga, że pewnego dnia ją odnajdzie. Czy tych dwoje ma szansę na prawdziwą miłość? 🖤 Pióro autorki @authortilliecole jest niezwykle lekkie. ,,Popłynęłam” przez tę książkę. Historia mnie wchłonęła i nie chciała wypuścić. Lektura jest naprawdę dobra, tak na półtora dnia, po prostu nie można się od niej oderwać. W powieści ukazana jest miłość, jako silne uczucie, które jest w stanie pokonać wszystkie przeszkody. Co do tego nie jestem do końca przekonana, bo jednak miłość w związku to nie wszystko. Jest mnóstwo innych uczuć, które scalają osoby sobie przeznaczone. Niemniej jednak ta książka mi się bardzo podobała, mimo tego całego ukazanego bólu, cierpienia, przemocy i brutalności. Bohaterowie niezwykle opisani, czuć ich emocje, to co przeżywają, jak walczą o tę miłość i o siebie samych. Polecam! 🖤

33. Recenzja: Blueberry_cake13 Cieśla Paulina

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Tunner Ayers dla córki szefa meksykańskiego kartelu porzucił teksański Ku Klux Klan, którego był dziedzicem. Dołączył do Katów Hadesu, by znaleźć sposób na wspólne życie z Adelitą. Jednak rozpoczęli wojnę z kartelem oraz byłym klanem mężczyzny. Kiedy w końcu dochodzi do spotkania pomiędzy kochankami, muszą oni walczyć o miłość, która nigdy nie powinna powstać. Jak już wielokrotnie wspominałam serię “Kaci Hadesu” traktuje jako moje guilty pleasure. Nie jest to wybitna seria, ale świetnie się przy niej bawię. Jednak niektóre tomy bardzo odbiegały od poziomu z pierwszych trzech historii. Spadek ten odczułam m.in. w poprzedniej części, gdzie autorka stworzyła przedziwny trójkąt miłosny. Więc jak wypadła najnowsza książka z serii? Zaskakująco dobrze. Spowodowane jest to przede wszystkim dużą ilością akcji, której według mnie jest na równi z samym wątkiem romantycznym. Dodatkowo pierwszy raz poznajemy bohaterów z retrospekcji. Ze względu na występującą wojnę pomiędzy klubami, takie rozwiązanie okazało się najlepsze. Chyba nie zniosłabym też kolejnej nowelki przedstawiającą tę historię. Poznanie tej historii to także przedstawienie postaci, których znało się, ale mało o nich wiedziało. A przynajmniej ja tak miałam z Tunnerem. Okazał się on porywczym, a jednocześnie walecznym o ważne sprawy. Można więc śmiało stwierdzić, że idealnie pasuje do motocyklistów. Adelita natomiast to dziewczyna, która mimo życia pod kloszem jest bardzo przebojowa. O dziwno polubiłam ją i jest ona na moim top 3 ulubionych bohaterek tej serii. Po spadku jakości serii “Pogodzeni z mrokiem” pokazują, że historia Katów ma jeszcze duży potencjał. Książkę czytało mi się świetnie, zwłaszcza dzięki równowadze pomiędzy akcją a romansem, za którą bardzo cenie historie stworzone w tym uniwersum. Ode mnie całość dostaje 6.5, bo mimo wszystko trochę za kolorowe wyszło zakończenie.

więcej recenzji

ukryj recenzje