Nikotyna, alkohol, kokaina. Niemyte dusze

Przede wszystkim Witkacy był twórcą wszechstronnym, nie tylko dramaturgiem i powieściopisarzem, ale malarzem i rysownikiem, teoretykiem sztuki i publicystą, filozofem i historiozofem, autorem setek rewelacyjnych fotografii. I jest jeszcze w jedna ważna nitka w tym kłębku - to jego biografia, pełna tajemnic i zagadek, które stopniowo odkrywaliśmy i nadal odkrywamy, m.in. dzięki obfitej korespondencji, jaką prowadził z żoną i wieloma znanymi osobami. Trzeba bowiem podkreślić, że Witkacy to taki twórca, który właściwie stale nam towarzyszy, jego twórczość się nie starzeje, wprost przeciwnie - odnawia swoje znaczenia, o czym decyduje aktualny kontekst społeczny, polityczny, kulturowy, artystyczny. Od roku 1956, kiedy wolno było go wystawiać i o nim pisać, w różnych okresach jakaś część jego dorobku stawała się dla nas szalenie ważna to postać wciąż budząca wiele skrajnych emocji. Mówiono o nim: kobieciarz, dziwak, pijak; posądzano go o narkomanię. Nierozumiany i kontrowersyjny artysta, geniusz i prorok, twórca koncepcji Czystej Formy, autor wielu sztuk, powieści, pism estetycznych czy filozoficznych, a także malarz i fotograf. Był płodnym, zdecydowanym, niebojącym się podejmowania odważnych eksperymentów twórcą. Mimo licznych informacji o Witkacym część historii jego życia owiana jest tajemnicą. Nic w jego życiu ani nawet śmierci nie było do końca pewne. Niby filozof, niby prozaik, dramaturg, malarz, rysownik, eseista, krytyk, ale tak naprawdę - przede wszystkim główny aktor autorskiego teatru życia, który - przyznajmy - najbardziej jest fascynujący. Bo to życie Witkacego było jego największym dziełem sztuki. I kopalnią niezłych historii. Witkacy lubił szokować. Uwielbiał przywdziewać dziwaczne stroje, układać erotyczne wiersze i przesyłać je niczego niespodziewającym się znajomym, zbierać osobliwe przedmioty jak kawałek wytatuowanej skóry ludzkiej czy rzekomy niedopałek papierosa samego Piłsudskiego. Prowokował nietypowe sytuacje i z zainteresowaniem obserwował ich rozwój. Czasami zakładał płaszcz, za pasek którego zatykał berety w kilku kolorach, żeby nosić je na zmianę. Podejmował gości w jaskrawych piżamach lub zupełnie nago[4]. Jedna z pierwszych myśli, jaka przychodzi do głowy po usłyszeniu nazwiska Witkacy, to narkotyki. Warto jednak podkreślić, że artysta nigdy nie uważał się za narkomana. Za nałogowego palacza owszem, za pijaka niekiedy, ale nigdy za osobę uzależnioną od narkotyków. Zażywał je w celach poznawczych i artystycznych, często pod kontrolą znajomych lekarzy, od których niektóre z nich otrzymywał. Zażywał kokainę, którą uważał za świństwo (co nie przeszkadzało mu w jej stosowaniu). Eksperymentował także z silnym halucynogenem, jakim jest peyotl, który uważał za nieszkodliwy i mogący pomóc w leczeniu uzależnień, zwłaszcza alkoholowych. To pod jego wpływem stworzył bardzo wiele swoich najlepszych portretów. Próbował również meskaliny czy eteru... #8UrodzinyEbookpointKonkurs