Recenzje

Barokowy tytuł „Pobij swój rekord. Skuteczne treningi od 5 krn do maratonu dla ambitnych biegaczy" i mnóstwo fachowych rad proponują Peter Pfitzinger i Scott Douglas. Swój poradnik adresują do wszystkich biegających - po parku lub na trasie wyniki, czy POBIJ też mają SWÓJ REKORD zmierzenia się z innymi biegaczami. Z tej książki można dowiedzieć się, jak trenować mądrzej i biegać szybciej na dowolnym dystansie.

Bieganie jest dziś jednym z najpopularniejszych sportów na świecie, a i na naszych ścieżkach to widać. Jednak zasada „bieg to zdrowie" sprawdza się przy zachowaniu odpowiednich zasad, także żywieniowych, o czym przypominają Jeff Galloway, znakomity biegacz, członek kadry olimpijskiej USA, oraz Nancy Clark, kreatywna dietetyczka, zawodowo zajmująca się odżywianiem sportowców w wydanym przez Septem / Helion poradniku „Optymalna dieta dla biegaczy". Znajdujemy tu mnóstwo informacji na temat, co biegacz powinien jeść, a czego unikać, jak stworzyć swój dzienny bilans kaloryczny i dlaczego tak trudno pozbyć się tłuszczu. Uczymy się odczytywać potrzeby swojego organizmu i dostarczać mu właściwych składników, by biegać lekko jak piórko.

W części fabularnej, w części instruktażowej książce Jurga Wirza „Paul Tergat. Biegaj z mistrzem" autor prezentuje Paula Tergata, który z biedy w kenijskiej wiosce wyrósł na sławnego sportowca, wielokrotnego mistrza i rekordzistę świata na różnych dystansach. To nie tylko opowieści sekretach, zwycięstwach porażkach mistrza, inspirujące historie o jego rodzinie i działalności charytatywnej, ale również poradnik dla osób pragnących bić swoje rekordy i tych, które dopiero chcą rozpocząć przygodę z bieganiem.

Arthur Lydiard w książce „Wbiec na szczyt" zachęca - biegnij na szczyt swoich możliwości! Tłumaczy również, dlaczego bieganie jest wartościowe (czyli po co w ogóle się męczyć...) oraz jak stworzyć plan treningowy, czyli przygotować się do biegów na różnych dystansach. Jedno jest pewne, że niezależnie od tego, czy chce się zdobywać trofea, czy też bezpiecznie i bez kontuzji biegać każdego dnia - znajdzie się w tej książce coś dla siebie.

Przyjemność to puszczenie, poddanie się, podążenie za tym, co się przydarza, jednak my czujemy się w obowiązku kontrolować siebie i otaczający nas świat. 
Kiedy byłam mała, często słyszałam, że powinnam dbać o sprawy ciała, nosić czapkę, nie siadać na podłodze i nie rezygnować z lekcji wf-u. Teraźniejszość ludzi małych wiekiem – mam na myśli dzieci i młodych – jest jednak z natury nieśmiertelna, zazwyczaj nieograniczona i niepokorna. I tak jest w porządku. Dopiero potem mamy szansę nauczyć się świadomego szacunku dla naszej głowy, która poprzez ból informuje, że czegoś mamy w życiu za dużo, lub kręgosłupa, który poprzez różnego typu napięcia domaga się ruchu, lub mięśni okolic szyi i barków, które mówią do nas: „odpręż się”.

Czasami potrzebujemy trochę więcej czasu, żeby zrozumieć język ciała, który niektórzy terapeuci nazywają naszym „językiem ojczystym”. W przeciwieństwie do języka rozumu – czyli słów i myśli, za pomocą których potrafimy dopasować do siebie świat, wiele wytłumaczyć, wiele odroczyć, wielu sprawom zaprzeczyć – język ciała pozwala nam dopasować się do świata, zgodzić się nań. Wydaje się, że współczesny świat promuje ekspresję słowną – nazywanie rzeczy, interpretowanie ich i wyjaśnianie.

Tymczasem, warto czasami powiedzieć stop, zatrzymać się, wyciszyć i przypomnieć sobie, że jedynie w ciszy możemy dostrzec to, co dla nas ważne i na co mamy zgodę. I jednocześnie, jak piszą autorzy książki – ponownie uświadomić sobie, że mamy dłonie, że one dotykają różnych faktur, że to może być przyjemne, jeśli będzie zauważone. Że czasami warto zdjąć rękawiczki, które – symbolicznie – nakładamy, by schronić się przed bezpośrednim kontaktem ze światem.

Różowa rękawiczka, to książka o naturalnym dialogu ciała i emocji. Napisana wspólnie przez doświadczoną psychoterapeutkę i uważnego fizjoterapeutę-osteopatę pokazuje jak często zapominamy o tym połączeniu. Po latach osobnej praktyki, autorzy doszli do wniosku, że połączenie sfer psyche i soma ma ogromny sens i może okazać się bardziej pomocne we wspieraniu pacjentów w ich życiowych trudnościach. Poprzez liczne przykłady pokazują, jak odblokowanie i rozluźnienie napięć umiejscowionych w ciele (na poziomie mięśni i powięzi) może wspierać poszukiwanie uwięzionych, trudnych emocji i uwalnianie tych przyjemnych. Warto być może przypomnieć, że gdy próbujemy zrezygnować z przeżywania lęku, złości i smutku, jednocześnie zamykamy dostęp do radości, dumy i wdzięczności.

Ilekroć przytulając się, przywierasz do brzucha drugiej osoby, za każdym razem tęsknisz za szczerym i radosnym przyjęciem. Z tej tęsknoty zrodzone jest pragnienie dotyku.

Nasze ciało pamięta wiele. Pamięta zarówno przyjemne doświadczenia, jak bliski dotyk rodziców, dotyk erotyczny, odprężenie po dniu pracy, jak i wydarzenia trudne – różnego rodzaju naruszenia naszego ciała – bez naszej zgody, akty przemocy, ale i długotrwałe zmęczenie. Ciało z natury swojej dąży do przyjemności i chce unikać cierpienia, dyskomfortu. Ciało jest mądre i jeśli sami zapominamy czasem jego języka i nieco może zbyt intensywnie zaczynamy przekonywać siebie, że damy radę jeszcze trochę bez urlopu, albo że uporczywy ból żołądka pochodzi z sytuacji restauracyjnej, a kołatanie serca zdarza się czasami wszystkim – uparcie przypomina nam o potrzebie zatrzymania i wysłuchania swojej opowieści.

Polecam Państwu lekturę Różowej rękawiczki również dlatego, że jest to książka przypominająca o tym, że bezpośredni dostęp mamy jedynie do teraźniejszości, że wszystko, czego potrzebujemy do swobodnego, satysfakcjonującego nas życia – mamy pod ręką. Czasami wystarczy posłuchać, co takiego mówi nam ciało i dać mu się poprowadzić.