Poranki na Miodowej 1 Joanna Szarańska

1. Opinia: anonimowa Opinia dodana: 2023-01-15 Ocena: 6   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Poranki na Miodowej" to pierwsza część cyklu "Na Miodowej" autorstwa Joanny Szarańskiej. Jest to również kolejne po cyklu "Cztery płatki śniegu" moje spotkanie z twórczością Autorki i oczywiście tak samo udane. Pomysł na fabułę powieści jest niezwykle trafiony, a historia opowiedziana w ciekawy sposób. Akcja powieści toczy się gdzieś w Polsce, w niewielkim miasteczku na ulicy Miodowej. Autorka kolejny raz świetnie wykreowała bohaterów, którzy są wyraziści. Szczególnie główne bohaterki Małgorzata ? młoda powieściopisarka i Wanda ? właścicielka księgarni. Losy tych dwóch spokrewnionych ze sobą kobiet, przecięły się dawno temu, jednakże ich przeszłe i obecne relacje były i są niezwykle trudne. Ponadto drugoplanowa postać Barbary, właścicielki piekarnio-kawiarni jest dobrym duchem tej powieści. W jakich okolicznościach się spotkały i co było tego przyczyną oraz jak potoczyła się historia dwóch tych dwóch kobiet, zainteresowanych odsyłam do kart powieści. W mojej ocenie książka jest napisana bardzo ładnym językiem, co sprawia że książkę czyta się dobrze i płynnie. Autorka ma niezwykły dar do szczegółowo opisywania krajobrazu otaczającego okolicę i przepięknych opisów przyrody, tak że mogłam poczuć się jakbym była w danym miejscu. Książka jest prowadzona w podwójnej narracji dotyczącej przeszłości i teraźniejszości Małgosi, dopasowanej do określonej sytuacji. Dzięki temu możemy poznać motywy działania bohaterki i poznać jej emocje w danej chwili. Jest to piękna książka o miłości, trudnych relacjach rodzinnych, poszukiwaniu siebie oraz o przebaczeniu. Zakończenie historii jest niezwykle ciekawe i zaskakujące, nie mniej jednak wyjaśnia relację Małgosi i Wandzi. Polecam tę książkę, ponieważ jest dobrym przedstawicielem gatunku literatury obyczajowej oraz zachęcam do przeczytania kolejnych tomów cyklu.

   Rozwiń »
2. Opinia: @kasia.rzymowska Opinia dodana: 2020-04-29 Ocena: 6   

   Opinia niepotwierdzona zakupem

   Opinia dotyczy produktu: ebook

   Czy opinia była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Wczoraj przeniosłam się na Miodową. Odwiedziłam małą księgarnię i wdychałam zapach znajdujących się w niej książek. Przycupnęłam na chwilę w fotelu w kratę, przed małym stolikiem, na którym często rozłożone były Harleqiny. Zajrzałam do domu. Spojrzałam na ulubioną zastawę ciotki Wandy, tę w granatowy wzorek. Przegoniłam z blatu mrówki, rozglądające się w poszukiwaniu jedzenia. Zajrzałam do jednego pokoju, w którym nadal czuć lawendowy zapach. Wyjrzałam przez okno, tam gdzie jeszcze niedawno znajdował się brzozowy zagajnik. Odwiedziłam bistro po drugiej stronie. Bistro, które jeszcze jakiś czas temu było malutką, domową piekarnią. Czuć w nim ciepło Barbary i cudowny zapach jej wypieków. To był cudowny spacer i już wiem, że chcę tam wracać. ? Cudowna książka, była dla mnie plastrem na moje serce. Wprawdzie dotychczas znałam autorkę raczej od strony komediowych opowieści, których akcja toczyła się w bożonarodzeniowym klimacie, to jednak historia z Miodowej zachwyciła mnie ogromnie. Nie jest to powieść cukierkowa, chociaż traktuje o trudnym kwestiach w lekki, nieprzytłaczający sposób. Jedną z głównych bohaterek jest Małgorzata, wracająca do domu, w którym spędziła dzieciństwo, pod wpływem listu w błękitnej kopercie. Kopercie - znaku rozpoznawczym ciotki Wandy, apodyktycznej, dystyngowanej, wyznającej żelazne zasady i nieco oschłej, jedynej krewnej Małgosi. Dziewczyna trafiła pod jej opiekę w wieku ośmiu lat, kiedy jej ojciec postanowił wyruszyć za ocean. Wiadomości, które przyniosła ze sobą błękitna koperta, nie były optymistyczne. Ciotka znajdowała się w szpitalu po przebytym zawale. Po piętnastu latach Małgosia wraca więc na Miodową...nie sądząc ile czasu naprawdę spędzi w domu, ze swojego dzieciństwa. Czytając naprawdę czułam kurz w opuszczonej przez właścicielkę księgarni, zapach wypieków Barbary i lepkość soku ze śliwek. Wciągałam się coraz głębiej w wzajemne, trudne relacje między Wandą a Małgosią. Relacje trudne, pełne wzajemnego dystansu i humorów ciotki. Relacje, które poznajemy ze wspomnień Małgorzaty, przytaczanych pomiędzy opisami współczesnych wydarzeń. Zapraszam Was ogromnie na Miodową, może tak jak ja, zapragnięcie tam wrócić wraz z kolejnym tomem

   Rozwiń »

więcej opinii

ukryj opinie