Polityka publiczna. Teoria i jakość

Prezentowane opracowanie stanowi próbę interdyscyplinarnego ujęcia elementów teorii i mechanizmów funkcjonowania współczesnego państwa oraz jego organów w kontekście nowo powstałej dyscypliny naukowej, jaką są nauki o polityce publicznej. Próbuje się ją określać jako dziedzinę systemowych i uporządkowanych działań instytucji publicznych ukierunkowanych na realizację podstawowych funkcji państwa oraz rozwiązywanie kluczowych problemów zbiorowych. Narastające w ostatnich dziesięcioleciach kryzysy gospodarcze połączone z pogarszającą się sytuacją w sferze finansów publicznych, kryzysy zaufania do instytucji finansowych połączone w wielu państwach z kryzysami zaufania do państwa, skłaniają do poszukiwania nowych rozwiązań w sferze współrządzenia instytucjami publicznymi oraz ich relacjami z otoczeniem krajowym i międzynarodowym. W okresie dominacji doktryny neoliberalnej w ekonomii i części nauk społecznych w odniesieniu do sposobu organizacji i funkcjonowania administracji publicznej dominowała koncepcja nowego zarządzania publicznego (New Public Management - NPM). Współcześnie jednak w wielu państwach koncepcję tę traktuje się jedynie jako historyczny etap w tworzeniu teoretycznych i praktycznych reguł oraz mechanizmów funkcjonowania administracji. Historycznie ta niejednorodna wiązka koncepcji określonych mianem NPM zastąpiła podejście klasycznego zarządzania publicznego, a jednocześnie posłużyła do jego odbudowy. W ramach bowiem nowego zarządzania publicznego przejściowo powrócono do koncepcji public Management, w której próbuje się kryteria, cele i narzędzia stosowane w sektorze prywatnym, a przede wszystkim w przedsiębiorstwach, adaptować, a niekiedy wręcz przenosić do sektora publicznego.