Papierowe duchy

Młoda kobieta zjawia się w specjalistycznym ośrodku, w którym przebywa morderca. Mężczyzna  twierdzi, że nie pamięta zarzucanych mu czynów i odwiedzającej, która podaje się za jego córkę. W jakim celu przybyła kobieta? 

Mapa Teksasu, na niej trzy czerwone punkty niczym krople krwi. Seryjny morderca, który twierdzi, że cierpi na demencję. Tajemnicza młoda kobieta, która domaga się odpowiedzi.

Carl Louis Feldman za młodu był słynnym fotografem dokumentalistą. To było kiedyś, w innym życiu, zanim został oskarżony o zamordowanie młodej kobiety. Uniewinniono go i teraz z powodu demencji leczy się w specjalistycznym ośrodku. Któregoś dnia pojawia się tam jego córka, która chce zabrać go na wycieczkę...

Czekała na ten moment połowę swojego życia. Planowała, zbierała informacje, trenowała. Układała w głowie wszystkie możliwe scenariusze. Dlatego teraz ma prawie całkowitą pewność, że mężczyzna, który siedzi obok niej na fotelu pasażera, przed laty porwał i zamordował jej siostrę Rachel.

Carl nie wierzy jej za grosz, gdy ona próbuje mu wmówić, że jest jego córką. Gdy z kolei on twierdzi, że nie pamięta, aby zamordował jakąś dziewczynę - ona nie wierzy jemu. Które z nich kłamie?

A może kłamią oboje?

Słońce zachodzi, pierś Carla unosi się i opada w stałym rytmie, a ja wyobrażam sobie, jak by to było, gdybym zatrzymała auto, wyjęła pistolet ze schowka i wpakowała mojemu towarzyszowi podróży kulkę w głowę w samym środku pustyni Chihuahua. Patrzyłabym, jak jego krew kapie na ciemną tapicerkę niczym czarne krople deszczu. To by była najprzyjemniejsza chwila mojego życia - choć ceną za nią byłyby wszystkie następne.

 fragment