Bezdzietne z wyboru

Bezdzietne z wyboru Justyny Dżbik-Kluge, czyli opowieść o niemacierzyństwie. Historie kobiet, które z różnych powodów nie chcą lub nie mogą posiadać potomstwa. Prawo do decydowania o sobie oraz postrzeganie przez społeczeństwo 

Myślisz tylko o sobie! Jeszcze ci się zmieni!

Kto ci poda na starość szklankę wody?

Takie zdania to codzienność wielu kobiet, które wybrały drogę bezdzietności.

Niektóre z satysfakcją czerpią ze swojej niezależności pełnymi garściami. Do innych w przełomowych momentach wraca pytanie: "Czy na pewno nie chcę mieć dzieci?" i w tym wyborze utwierdzają się w życiu wielokrotnie. Są i takie, które noszą w sobie żal utraconej szansy.

Mówi się, że bezdzietność to emanacja szeroko pojętego kryzysu naszych czasów. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2022 roku urodziło się najmniej dzieci od końca drugiej wojny światowej. Co to oznacza? Co te statystyki mówią nam o współczesnych Polkach? Czy bezdzietne to egoistki czy pragmatyczki? Czy boją się restrykcyjnego prawa, nie mogą znaleźć odpowiedniego partnera, a może nie chcą rodzić ze względu na zmiany klimatyczne?

Bezdzietne z wyboru to pierwsza tak kompleksowa opowieść o niemacierzyństwie. To rozmowy z kobietami o tym, dlaczego nie chcą mieć dzieci. To refleksje osób ze świata nauki - psycholożki, demografki, ginekologa - na temat tego coraz powszechniejszego zjawiska. Ale przede wszystkim to opowieść o prawie do decydowania o swoim życiu bez poczucia winy za niespełnienie społecznych oczekiwań.

Mało jest rodzin, w których nigdy ten temat nie został poruszony. Czasami bliscy wspominają o tym delikatnie, ale bywa, że nie mają żadnych oporów. To jest sprawa nas wszystkich, to jest sprawa całej naszej rodziny, czy ona się będzie powiększała, czy nie. Musimy wszystko wiedzieć.

Tatiana Ostaszewska-Mosak, psycholożka

Żyłam stereotypem - szkoła, studia, mąż, dzieci. Nikt mnie nigdy nie zapytał, czy ja tak chcę, czy taka droga mi się podoba, szłam za tłumem, wszyscy tak żyli, muszę więc i ja. I tak, ja chciałam zobaczyć dwie kreski na teście, być w ciąży, chodzić dumnie z brzuchem i być mamą słodkiego i pachnącego niemowlaka. Ale przecież to tak nie wygląda, to nie jest rzeczywistość. To człowiek, za którego trzeba wziąć odpowiedzialność i go wychować, a tego wcale nie chciałam.

 Agnieszka Jarosławska, bohaterka książki

Dążyłam do wyjazdu z Polski, bo nie chciałam żyć w kraju, gdzie kobiety są traktowane przez rząd jak bydło rozpłodowe, no i udało mi się wyemigrować do Anglii, gdzie legalna jest nie tylko aborcja, ale też np. podwiązanie jajowodów, które rozważam. 

Zofia, bohaterka książki