Kroniki Diuny (#1). Diuna (ebook)(audiobook)(audiobook)

1. 6 oceniona przez: 2022-01-04

   Genialne

2. 6 oceniona przez: Joanna, 2020-11-10

   Świetna książka, sięgnęłam po nią po trailerze nowej Diuny od Denisa Villeneuve. Sci-fi wybiegające daleko w przyszłość. Bardzo skomplikowany świat przedstawiony, co mi się bardzo podobało.

3. 6 oceniona przez: Marcin, 2021-09-04

   Piękny wstęp do epopei o wiele bardziej znaczące dla gatunku s-f niż Gwiezdne Wojny. Umysł Herberta pokazał tutaj swój niedościgniony potencjał, przez co powstało wiekopomne dzieło. Krzysztof Gosztyła również się spisał na medal, aczkolwiek trzeba ustawić przyspieszenie x1.2 . Niestety nastepne audiobook nagrane przy udziale Miłogosta Reczka wyszły średnio, bo chyba za bardzo się lektor starał przez co brzmi sztucznie, a niektore sceny wrecz irytuja. Tutaj nie mam takich uwag. Realizacja na 5.

4. 6 oceniona przez: 2021-10-26

   Do "Diuny" i pozostałych tomów sagi często wracam. Świat "Diuny" jest plastyczny i bogaty w szczegóły. Bohaterzy są nietuzinkowi, skomplikowani i niejednoznaczni. Książka jest przy tym wielowarstwowa. Śledzimy historię waśni dwóch Wysokich Rodów, realizację wielopokoleniowych planów żeńskiego zakonu Bene Gesserit, wytrwałą walkę o spełnienie marzeń pokoleń Fremenów... i konsekwencje. Tak, nawet wizje przyszłości nie chronią przed konsekwencjami choćby błahych wyborów. Gorąco polecam!

5. 6 oceniona przez: 2021-12-13

   Wspaniała. Cudowna. Genialna. Doskonała. To pierwsze słowa jakie cisną mi się na usta kiedy za każdym razem przypomnę sobie ten wspaniały utwór. Bohaterowie są bogaci w swych kreacjach. Fabuła jest prowadzona nieśpiesznie jednak nie nużąco. Intrygi są zaawansowane. Niekiedy dość skomplikowane. Najlepsze są jednak dialogi. Widać naocznie różnice między wielkimi, wykształconymi bohaterami a prostymi fremenami czy sardaukarami. Nie bez kozery na okładce znajduje się informacja, iż jest to arcydzieło. Jednak nie dajcie się zwieść, że jest to SF. Diuna to tak na prawdę high fantasy ukryte pod płaszczykiem SF. Gorąco polecam.

6. 6 oceniona przez: Nina, 2022-01-03

   Klasyk. Fantastyczny i spójny(!) klasyk :)

7. 5 oceniona przez: 2019-07-27

   Doskonała książka. Dawniej przeczytałem, teraz chcąc sobie przypomnieć słucham. Można się nie przejmować podaną długością 5 godz. 50 min., w rzeczywistości jest cała książka.

8. 5 oceniona przez: Celina , 2021-12-13

   Za sprawą głośnego filmu Diuna z tego roku (2021) w reżyserii Dennisa Villeneuve'a wzrosło zainteresowanie powieścią Franka Herberta pod tym samym tytułem. To powieść science-fiction drukowana w latach 1963/64 w odcinkach w czasopiśmie Analog Science Fact and Fiction. Wydanie książkowe Diuny ukazało się w 1965 roku, a w Polsce dopiero w 1985 roku, a cała saga Kroniki Diuny dopiero w latach 1992-1993. Rzadko sięgam po gatunek science fiction, bo nie jestem w stanie przyjąć tej konwencji. Z tej racji niewiele utworów tego gatunku udało mi się przeczytać. Powieść zdobyła jednak szalone uznanie czytelników i krytyków. Otrzymała nagrodę Nebula (1965), nagrodę Hugo (1966), a według czytelników czasopisma Locus jest najlepszą powieścią science fiction wszechczasów (1987). Zatem to już klasyka gatunku. Czytanie było dla mnie pewnym zaskoczeniem. Koncepcja uniwersum jest dość złożona. Wszechświatem rządzi Gildia transportu międzyplanetarnego. Najważniejszym towarem jest przyprawa z planety Arrakis-Diuny. Uzależnienie od tego specyfiku powoduje kolonialne uwarunkowania na Diunie. Herbert wykorzystuje w powieści wiele nurtujących świat problemów: imperializm, kolonializm, zaborczość władzy, kastowy podział społeczeństwa, różnorodność kulturową, religię, tradycję, przesądy, wiedzę tajemną, technologie, konflikty zbrojne. Książę Paul z rodu Atrydów wprowadza zmianę w układzie sił. Wypowiada wojnę Imperatorowi i z mieszkańcami Arrakis zwanymi Fremenami, ludźmi pustyni, dokonuje podboju planety. Ludzka psychika i potęga umysłu jest w powieści warstwą nader rozbudowaną. Rozważania o różnych stylach władzy, tyranii, manipulacji uczuciami i emocjami, sterowanie populacją według planu eugenicznego Bene Gesserit, religii. Gama poruszanych problemów jest szeroka. Dla mnie ważne były myśli o życiu. Jak żyć? Na to chyba nie ma w powieści konkretnej odpowiedzi. Najważniejszą wskazówka jest pozbycie się strachu. Lejtmotywem są słowa - nie wolno się bać, strach zabija duszę. Wartością jest życie plemienne widziane jako walka o odbudowanie życia na Arrakis.

9. 5 oceniona przez: Albert, 2021-02-12

   Co można napisać o książce dla wielu kultowej, uznawanej od kilkudziesięciu lat za klasykę sf? Może tylko tyle, że kto jeszcze nie przeczytał, to niech da sobie szansę na poznanie tego niezwykłego świata powstałego w wyobraźni autora... A kto już czytał, to nie zaszkodzi jak zrobi to jeszcze raz, bo warto, bo książka wciąga, jak piaski Arrakis.

10. 5 oceniona przez: Wystukane Recenzje, 2021-11-15

    "Diuna" u mnie zagościła całkiem niedawno, bo okazało się, że wrócił czas, gdy sięgam z ogromną chęcią po powieści science-fiction i fantasy. Zakupiłam pierwszy tom, z założeniem, że chapnę całą serię jeśli okaże się dobry, a w połowie czytania wiedziałam już, że tak będzie i co lepsze, od Wydawnictwa Rebis przyjechała do mnie z okładką filmową, która niezwykle mi się podoba. Jest klimatyczna i oddaje to, co można znaleźć w środku. Czy przepadłam w tę serię? Wraz z ekranizacjami wiele osób postanawia najpierw sięgnąć po książki. Ze mną w zasadzie często jest tak samo, choć nie lubię skończyć czytać i od razu iść oglądać. Jeśli jednak mija nieco czasu i wtedy czerpię większą przyjemność z ekranizacji, to jestem na tak! Z tego samego powodu jeszcze nie była w kinie na Diunie... tylko czy faktycznie jest godna uwagi? Pierwszy to jest potężny. Dosłownie. Niemal 800 stron wcale nie za wielką czcionką i od razu czuć, że trzeba się skupić, bo później może być ciężko się odnaleźć. Poznajemy głównego bohatera od razu, a jest nim Paul. Chłopakowi przyszło walczyć na pustyni po tym jak stracił ojca. Nie jest lekko, bo jednak wody brakuje, a do tego skwar, ogromne robale i w zasadzie niekończąca się walka o przetrwanie. Na tytułowej Diunie istnieje coś takiego, jak melanż. Jest to przyprawa, która charakteryzuje się dziwnymi właściwościami... i tylko tam można ją zdobyć, a wielu jest chętnych. Co z Diuną wspólnego ma Paul? A no, staje na jej czele, a raczej na czele rdzennych jej mieszkańców, zasiada na tronie... co dalej? Musicie sprawdzić sami! Ta powieść, a raczej cała seria, jest ponadczasowa. Pewnie wiele osób jeśli nie czytało, a tylko oglądało to powie, ale tak to już jest ze sporą częścią dzieł z gatunku sci-fi. Tutaj mamy wizję przyszłości, a napisaną wiele lat temu. Myślę, że jest nadal bardzo aktualna i może siać w głowach zamęt, niepokój, a nawet powodować, że pojawią się w umysłach wizje chociażby braku wody. Nie jesteśmy tak dalecy od tego, prawda? W tego typu książkach, podczas czytania, ważne są postacie, bo każda ma nietypowe imię i tak samo jest ze światem, który jest nam obcy i dopiero autor otwiera przed nami jego wrota. Winszuję Herbertowi stworzenia tak świetnie świata, w który podczas czytania wpadłam i uderzyłam o twarde podłoże. Śledzenie losów Paula było wręcz fascynujące. Chłopak choć po wielkiej stracie, wstał i postanowił, że się nie poddadzą. I na koniec o klimacie. No kurczę, uwielbiam post apokaliptyczne historie, te właśnie sci-fi, zapowiadające okropną przyszłość, którą sami jako ludzie sobie mamy stworzyć. Uwielbiam też światy, kosmos, przestrzenie nie tylko te ziemskie, ale podróże na planety inne niż nam znane, łamanie w wyobraźni praw fizyki. Żałuję, że Diunę poznałam dopiero teraz, ale już wiem, że na półce będzie stała cała seria...

11. 4 oceniona przez: Robert, 2019-06-25

    Ciekawa, na jej podstawie powstał scenariusz do Gwiezdnych Wojen...

więcej opinii

ukryj opinie