Cholerna książka

Recenzje ebooka: Cholerna książka (17) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: ksiazkawsercu.blogspot.com/ Martyna Balcerzak

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Cześć dziubki! Jak tam wasze życie? Od 3 lat zaczynam bardzoo ale to bardzo nie lubić miesiąca styczeń, za pewne minie mi to po studiach. Na chwilę obecną jest udręka, tyle książek a ja tonę ale w książkach mniej przyjemnych "Cholerna książka" została już przeze mnie przeczytana baardzo dawno, ale nie było czasu na chwile wolnego aby się z Wami podzielić tą wiadomością jaka ta książka jest przyjemna! Pewnie już słyszeliście to porównanie, że Maria Łódzka, dla przyjaciół Maryśka jest Polską Bridget Jones. Dla tych, którzy nie znają Bridget niech poznają Maryśkę, która jest o niebo lepsza! Maria jest kobietą, która ma swoje potrzeby pomimo tego, że jest matką dwójki chłopców. Jako samotna matka z dziećmi nie ma lekko pod kątem finansowym. Jednak wiecie pomimo to stara się! A ja jestem zakochana w tej książce i na pewno do niej wrócę nie raz. Polecam Wam tą książkę! Poznałam kiedyś muzyka. Zagrał koncertowo na moich uczuciach. Targały mną sprzeczne emocje, od gniewu po ekstazę. Bo byłam na siebie wściekła, że tak łatwo dałam się omotać i znowu nie umiałam zapanować (...)

2. Recenzja: https://www.instagram.com/kseniula/ Ksenia Klimas-Kupis

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Wieczorową porą mam dla Was recenzje książki, od której będzie płakać ze śmiechu, ale i ze wzruszenia i na pewno, na długo ją zapamiętacie. „Cholerna książka” od @editio.red to fantastyczny debiut Magdaleny Czmochowskiej. Główna bohaterka - Marysia, to samotna matka dwójki nastolatków. Od rozwodu bardzo brakuje jej oparcia w mężczyźnie. Nie tylko ze względu na pomoc w utemperowaniu nad aktywnego potomstwa, ale żeby po prostu tak po ludzku przytulił, pocieszył i zrozumiał. Niestety, jedynym kandydatem na horyzoncie pozostaje były mąż Maryśki, który namolnie informuje ją, że chciałby wrócić na stare śmieci. Ledwo ‚zipiąca’ firma, mąż ‚truciciel’ i dzieciaki, które dają w kość - jak z tym wszystkim sobie poradzi nasza bohaterka? Okazuje się, że Marysia jest pełna siły, wigoru i optymizmu. Nie jedna z nas powinna uczyć się od niej podejścia do życia i pozytywnego postrzegania świata. Ta książka to świetna lektura dla wszystkich fanów Bridget Jones. Polecam z czystym sumieniem.

3. Recenzja: www.oksiazkachinietylko.pl

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Choć Bridget Jones nie zachwyciła mnie tak, jak innych, to kiedy przeczytałam, że Cholerna książka będzie o perypetiach takiej polskiej Bridget - uznałam, że muszę to przeczytać. Z racji tego, że mam już jakieś zaufanie do polskich autorów spodziewałam się czegoś po prostu przyjemnego w odbiorze. No dobrze, to jak wyszło w rzeczywistości? Maryśka jest prawie czterdziestoletnią rozwódką, singielką, z dwójką dzieci. Próbuje sobie radzić w tym pokręconym życiu, choć los często rzuca jej kłody pod nogi. Nie ma nawet zrozumienia w swoich synach, którzy wolą dzień spędzić przed komputerem, niż pogadać z własną matką. No cóż. Żeby było jeszcze ciekawiej, Maryśka ma ogromny problem z facetami: każdy ma w sobie jakiś defekt, który z miejsca go dyskwalifikuje. Poznaje ich na jednym z portali randkowych, więc w zasadzie nie ma czemu się dziwić. Może jednak zawsze liczyć na swoje najlepsze przyjaciółki oraz przyjaciela, Krystiana (były gangster). Jak widać na załączonym obrazku, życie kobiety nie do końca jest usłane różami, jednak i tak czerpie z niego, ile się da. Czy dasz się porwać przygodom Maryśki? Standardowo zacznę od mojej opinii na temat głównej bohaterki. Otóż Maryśka lub może bardziej poważnie: Marysia nie jest kobietą, którą polubi każdy. Jej podejście do życia, ciągłe narzekanie na życie miłosne i naiwność mogą niejednego czytelnika wprawić w złość. Przyznaję się bez bicia, że ja również czułam zniesmaczenie, czytając o tym, jak kobieta na siłę próbowała znaleźć mężczyznę, a potem uprawiała seks z ledwo poznanym facetem. No, ja jestem w stanie zrozumieć takie rzeczy: że samotność, że potrzeba i tak dalej, ale się szanujmy. W końcowym rozrachunku jest to jednak sympatyczna babka, która mimo swojej naiwności ma ogromne serce i zawsze jest gotowa przybyć na ratunek. Ciekawy jest również sposób wychowywania synów. Pozwala im na całodniowe sesje grania, ale kiedy muszą coś zrobić, to pozostaje stanowcza. Najczęściej patrzy na Jaśka i Krzyśka wzrokiem zabójcy i podobno to działa. Podobno. Wiadomo, że każda matka wychowuje swoje dzieci inaczej, a ja dzieci nie mam i też nie powinnam się za bardzo wypowiadać na ten temat, jednak... No takie pozwalanie chłopakom na tyle czasu spędzonego w domu, przed komputerem jest po prostu nieodpowiednie. Przejdę już do samej fabuły książki. Przede wszystkim muszę się przyczepić do zbyt rozwlekłego przedstawienia całej tej historii. Książka ma ponad 500 stron, jednak gdyby wyciąć niepotrzebne dialogi i opisy sytuacji, miałaby ona spokojnie 300 z hakiem. Przez to, czytanie musiałam sobie podzielić na kilka dni (wyszedł ponad tydzień...), bo po prostu nie dałabym rady machnąć jej w dwa czy trzy dni. Męczyłam się i po kilkudziesięciu stronach musiałam ją odkładać. Na wielki plus jest zdecydowanie humor, jaki czytelnik może spotkać w tej Cholernej książce. Uwierzcie mi, ale bywały fragmenty, przy których po prostu ryczałam ze śmiechu. Najmilej wspominam scenę, gdzie główna bohaterka udaje się na basen z przyjaciółkami, a tam natyka wiele przeszkód. W dodatku akurat doszłam do tego momentu późnym wieczorem, więc ciszę nocną zakłócało moje chrząkanie ze śmiechu. No cóż. Przepraszam mamo i tato? Jest to powieść, która nie wszystkim przypadnie do gustu. Niektórzy uznają, że humor, jaki jest tu przedstawiony, sięga poziomem dna oceanu, ale innym może akurat się on spodobać. Gdyby nie to, że lektura książki mnie chwilami zbyt mocno męczyła, dałabym jej zdecydowanie wyższą ocenę. Ponieważ uważam, że Cholerna książka będzie świetnym rozluźnieniem po całym dniu pracy, nawet gdy będzie czytana po kilka stron. Jeżeli poszukujecie dobrej książki, która okaże się świetną komedią obyczajową w wersji książkowej, to polecam Wam właśnie powieść Magdaleny Czmochowskiej. Jednak, jeśli nie lubicie tak grubych książek, to być może warto zainteresować się przykładowo Bezradnikiem małżeńskim Polly Williams, który może być równie świetną rozluźniającą lekturą. 4,5/6

4. Recenzja: kobietainspiruje.blogspot.com Dorota Poneta

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Świetna! Z humorem! Cudowna wręcz! Poznajcie Maryśkę! Czyli niejaką Marię Łódzką, która uchodzi za Polską Bridget Jones. No tak, jaki kraj taka gwiazda (tu proszę o przymrużenie oka na moje żarty) . Maryśka się rozwiodła i ma dwójkę nastolatków pod swoimi skrzydłami. Oczywiście chłopców. Nie jest łatwo, zwłaszcza gdy jest się na tyle pechową kobietą, że aż strach pomyśleć. Ona nie może robić dwóch rzeczy na raz np. iść i rzuć gumy. No po prostu wszystkie pechowe sytuacje, nawet te najmniej realne mają miejsce w życiu Maryśki. Będzie szła pusta, prostą drogą, to i tak "wywinie orła". Jej synowie patrzą czasem na nią z politowaniem, ale jak to do matki, szacunek mają. Z drugiej strony Łódzka nie jest w tym wszystkim sama. Ma przyjaciółki, co prawda mniej niezdarne od niej, ale zawsze są przy niej. Mańka makijażystka, Ewelina co bardziej bezrobotna niż zapracowana. Lekarka Agata, o której nie ma co dużo mówić. I we czwórkę tworzą całkiem zgraną paczkę. Oprócz kobiet w życiu Marii są również mężczyźni. Tutaj jednak jest to totalnie temat rzeka. Krystian, Przemek, Cieszmir, Balbin, Pancerny, a no i na końcu wybranek serca naszej bohaterki Tymon, ale nie taki zwykły Tymon, to Łysy Tymon. Wszystkich ich poznała oczywiście w internecie. No, bo gdzie samotnej matce szukać jej zbawiciela, księcia jak nie właśnie w sieci. Co ja się uśmiałam przy tej książce. Ile to wracałam do cytatów. Noc nawet zarwałam by ją skończyć. I wiecie co? O niej nie można mówić! Ją musicie przeczytać! Koniecznie !

5. Recenzja: Milczenie jest najgłośniejszym krzykiem każdego z nas.

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Choć na dworze królują ujemne temperatury, to w moim sercu radość! Zapytacie pewnie co jest tego przyczyną? Przecież nikt nie lubi mrozów. Otóż dlatego, że przeczytałam właśnie najnowszą powieść Magdaleny Czmochowskiej pod tytułem "Cholerna Książka". Tytuł intrygujący, prawda? Nic bardziej mylnego. Cała powieść jest intrygująca, tak samo jak główna bohaterka, Maryśka. "Cholerna książka" została wydana nakładem Helion jeszcze w roku 2019, a dokładniej w listopadzie. Maryśka prawie w stu procentach przypomina mi mnie, więc może to właśnie dlatego tak bardzo się z nią zżyłam. Cierpi na brak stabilizacji we wszystkich możliwych aspektach życia, ma niesamowity talent do bycia w złych miejscach o złym czasie. Pozytywnie zakręcona czterdziestolatka, rozwiedziona, samotnie wychowująca dwójkę dorastających chłopców, Jaśka i Krzyśka. Jak każda kobieta, tak i Maryśka ma oddane grono przyjaciółek. To postacie niezwykle barwne, z mocnymi charakterami. Cała paczka mieszka nieopodal siebie. Uwielbiają swoje problemy zatapiać w kieliszku, dwóch, no ewentualnie litrze wódki, zatem możecie sobie wyobrazić poziom komizmu (ale przesłania również, a jakże!) jakimi nas obdarowują. Jednakże głównym problemem, z którym boryka się nasza główna bohaterka to przejmowanie się wszystkim i wszystkimi naokoło, nawet jeśli nie istnieje taka potrzeba, oraz (o, w tym miejscu to sto procent mnie!) wyobraża sobie najgorsze katastrofy życiowe. Jest samotną kobietą, a chciałaby, jak każda z nas, zaznać od czasu do czasu ciepła, zostać przytuloną, pocałowaną, przytrzymaną za dłoń przez ukochanego, ktöry by stwierdził, że wszystko będzie dobrze. Jednak jak to Maryśka, nie trwoni czasu, nie siedzi z założonymi rękoma, niczym księżniczka na ziarnku grochu i nie czeka, kiedy pod jej okno podjedzie książę na białym koniu. Postanawia obrać sprawy w swoje ręce i zakłada konto na profilu randkowym. Jak to się skończy? Jakie przygody czekają na Maryśkę, będąc użytkownikiem portalu? Czy Maryśka znajdzie spokój w ramionach "Tego Jedynego"? Tego dowiecie się czytając powieść Cholerna Książka - Magdalena Czmochowska. Przezabawna, przebarwna powieść, o kobietach i dla kobiet. Jako jedna z nich stwierdzam, iż Magda zrobiła mi dzień, ponieważ trudno mi było się od niej oderwać od rzeczywistości, a tak bardzo pragnęłam choć przez jeden dzień przeleżeć w łóżku z kubkiem gorącej kawy (choć przez wciągającą fabułę i zapominalstwo o kawie robiłam je chyba ze cztery). Pamiętacie postać Brigdet Jones? To teraz zestawcie sobie te dwie kobiety i sami oceńcie, czy nie są one przypadkiem bliźniaczkami? ;) A teraz tak poważnie. Odsyłam Was do tej powieści, bo naprawdę warto.

6. Recenzja: W szponach literek Marta Korycka

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Miejsce wydarzeń: Łódź. Czas wydarzeń: współcześnie, rok z bardzo upalnym latem. Ona: Maria, czyli Maryśka, lat 38. Rozwódka. Matka. Niepewna swoich możliwości emocjonalna ameba cierpiąca na syndrom odrzucenia. Właścicielka galopującej wyobraźni, niepowtarzalnego uroku osobistego i specyficznego toku myślenia. Rozpaczliwa w swoich pragnieniach. Z pracą krucho. Tkwi w finansowym dołku. Eksperymentuje w kuchni. Lubi oglądać świat przez pryzmat Disneya. Ma pecha i wiele marzeń, wielkie serce i naiwność dziecka. Głupio wierzy w miłość. Pragnie dobrego, mądrego i odpowiedzialnego faceta. Wyflacza się w myślach. Co czwartek celebruje Dzień Sprzątania. Pisze cholerną książkę. Stan posiadania: 2 rodziców, 0 męża; 2 synów Krzyśka i Jaśka; 3 przyjaciółki: makijażystka Mania, lekarka Agata z doczepką – studiującą córką Wiki, częściowo bezrobotna Ewelina; „przyjaciele”: Konrad, postrach osiedla Krystian wzrostu siedzącego psa; znajomi: Pancerny. * * * * * Na Dadźboga i Trygława! Oesu! Nie-wiary-kuźwa-godne! Urwa mać! Co też w tej Cholernej książce się działo! Co? Normalne życie się toczyło... Ale jak! Często był to rollercoaster, z rzadka koło młyńskie. Komplikacji nie brakuje, z każdej strony. Ot, życie! Samo życie… – Mama… – zaczął nieśmiało Jasiek. – Czy to dzień, kiedy leci ci krew i mówisz nam, że mamy nie zwracać uwagi, kiedy będziesz płakać albo na nas krzyczeć? (s. 424) Samotne wychowywanie nastoletnich synów do łatwych nie należy. Maria dba o swoje latorośle, ale czasem uważa się z nieodpowiedzialną i niedojrzałą matkę. Stosuje niewerbalny mobbing na dzieciach, trenuje na nich swoją dorosłość, a oni czasami traktują ją z pobłażaniem. Ich dom to istny dom wariatów, bo ciągle coś się w nim dzieje. Ale kto by nie chciał zjeść na śniadanie maminych naleśników z mlekiem i colą, cynamonem, serkiem waniliowym czy kakao? Bo Maria dla swoich dzieci zrobi niemalże wszystko. Kocha ich miłością nieustającą (z wzajemnością), bo to jedyni mężczyźni w jej życiu. Który to już facet? Który to już raz? (s. 510) Maryśka za bardzo chce męskiego ramienia (i nie tylko), a potem za szybko i za bardzo się angażuje. Portal randkowy Akuku spełnia swoje zadanie w nieco przewrotny sposób. Bohaterka wikła się w dziwne relacje z facetami, którzy chcą od niej tylko jednego. Przyciąga do siebie pewien typ mężczyzn, których nawet nie odstrasza jej dwudziestokilogramowy nadbagaż. Ponoć każda potwora… Współczesny świat skomplikowanych relacji damsko-męskich nie ułatwia jej znalezienia tego jedynego. Maria sama zadaje sobie pytanie: „Jak to jest z tymi facetami, że żyć się bez nich nie da, a zabić szkoda?” – ot, dylemat, nie tylko bohaterki. W powieści rozwija się miłość dojrzała w różnych odsłonach i w różnych relacjach: z dziećmi, rodzicami, przyjaciółmi, z mężczyznami, tworząc psychologiczny obraz polskiego społeczeństwa. Chcę napisać tę cholerną książkę, bo pochwaliłam się znajomym na Facebooku, że zamierzam to zrobić… (s. 12) Słowo się rzekło, kobyłka… nie chce podejść do płota. Początki pisania do łatwych nie należą. Z czasem zapala się żaróweczka, że jej „takie” życie jest dobrym tematem. Maryśka pisze, robi notatki i martwi się o zawartość cholernej książki. Wskakuje na główkę w świat swojego książkowego alter ego i dłubie w niej. Odniosłam wrażenie, że bohaterka do pewnego stopnia jest alter ego autorki. Obie łączy wiek, zawód, własny biznes, bycie mamą dwóch synów. Ożeż ty pierogu w kropki! (s. 263) Od humoru w tej książce aż kipi! Komizm rozmnaża się przez pączkowanie (chyba). Maryśka to mieszanka wybuchowa sama dla siebie i dla otoczenia, ściągająca na siebie wszelkie katastrofy. Jest nieźle zakręcona i to ona napędza akcję, a wtóruje jej grono przyjaciół i nowi znajomi. Sytuacje komiczne pojawiają się jedna po drugiej. Uśmiech nie schodził mi z twarzy, kilka razy śmiałam się w głos i płakałam ze śmiechu! Bo Maryśka ma… ryśka na punkcie facetów, choć czasem obiera politykę „precz z facetami”. Gubi się w świecie współczesnych randek i ponosi tego zabawne konsekwencje, zwłaszcza dla czytelnika. Do tego jej zabawne listy wszelkiej maści. Swobodny i lekki styl, komunikatywny język, w którym pojawiają się „żyletki” i insze wulgaryzmy, sarkazm i autoironia w użyciu, świetne dialogi, także w esemesach i komunikatorach, autokorekta w telefonach, specyfika języka kilku bohaterów. Rozbrajały mnie niektóre metafory („pluła żyletkami”) i porównania („myśli o Aleksie wyciągnęły mnie z objęć Morfeusza jak marchewkę z ziemi”). Powiedzonka Maryśki weszły już do mojego słownictwa oraz „grzebalnia”. Podziwiam talent onomastyczny autorki do tworzenia niebanalnych nazw własnych w połączeniu z zawodem i osobowością: Cieszmir Wykręt, Balbin Rącznik, Krystian Poppcuci. Sza-po-ba! – Bowe, Kfyfiek, dajef go, kokfif! (s. 574) Bawią też panowie niezależnie od wieku, a jest ich w powieści wielu. Stanowią paletę (nie)nasyconych barw. Piękny policjant i jego syn Marek z wadą wymowy, aptekarz mówiący z prędkością karabinu maszynowego, Krystian walczący z przerywnikami łacińskimi, osiłek Pancerny od podnoszenia żabki, malujący Konrad, łysy Tymon, namolny Julek, za młody Darek, mamiąco-pasożytujący Szymon, faszysta umysłowy Jerzy, małoletni dżentelmen Przemek, złotousty Remigiusz. Mężczyźni całkiem, całkiem (nie) do rzeczy. W którym Maryśka zakocha się bez pamięci? Prawda, że pozory mylą. Że w fajnej okładce znowu nie kryła się żadna fabuła. (s. 416) Mimo humorystycznego wydźwięku i lekkiego tonu, to powieść, w którą autorka wplotła niejedną mądrość życiową. Na kilku przykładach pokazała, jak bardzo pozory mylą, jak powierzchowne ocenianie ludzi krzywdzi ich i wystawia nam ocenę z człowieczeństwa. Obrywa się facetom za ich niestałość w uczuciach i latanie jak motylek z kwiatka na kwiatek. Za to podkreślona została przyjaźń – nieważne są różnice charakterów i systemy wartości, gdy można się znakomicie uzupełniać, pomagać sobie, razem spędzać czas, dzielić się radościami i smutkami nie tylko w cztery oczy, ale i dzięki esemesom i komunikatorowi. Czasami przyjaciel ma siusiaka i można to przeboleć. Codzienne literackie bolączki i problemy, sukcesy i porażki, nadzieje i marzenia to wszystko skłania do zadumy nad własnym życiem. Poznałam faceta, rozumiesz. Przez net, bo jakoś mi to klubowe towarzystwo nie podchodzi. (s. 64) Cholerna książka wypełniona jest miękkimi emocjami, humorem, rodzinnym ciepłem, przyjaźnią i miłością, w której rzeczywistość jest naszą codziennością z problemami współczesnego społeczeństwa, a rodzina (patchworkowa) i przyjaciele stanowią jej główny ośrodek. Przypomina, aby być sobą, a nie tylko funkcjonować w rolach społecznych. Cholerna książka Magdaleny Czmochowskiej absolutnie nie jest cholerną książką! Jest życiowa i mądra, a Maryśka to polska Bridget. Obowiązkowa lektura dla każdej kobiety. Sięgnijcie po ten debiut literacki i spędźcie rok z Maryśką. Zacznijcie w Nowy Rok.

7. Recenzja: QulturaSlowa Justyna Gul

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Myślicie, że wychowanie dwójki nastolatków, to pestka? Szczególnie, kiedy jest się samotną matką, to zadanie przekraczające niekiedy możliwości przeciętnej kobiety. Jeszcze gorzej jest, kiedy do tej dwójki dorastających chłopców dorzucimy kiepsko prosperującą firmę, skłonność do prokrastynacji oraz … słodkich wypieków. Przysłowiowym gwoździem do trumny jest przemożna tęsknota za męskim ramieniem (i nie tylko ramieniem) oraz namolny były partner, który chce powrotu. Jak w takiej sytuacji egzystować nie pogrążając się przy tym w odmętach szaleństwa? Przekonamy się o tym dzięki rewelacyjnej książce autorstwa Magdaleny Czmochowskiej. Powieść pt. „Cholerna książka”, opublikowana nakładem Wydawnictwa Editio, to nie tylko sposób na spędzenie kilku godzin przy dobrej lekturze, ale też sposób zarówno na potężną depresję, jak i małe smutki, smuteczki, które dotykają nas, kobiety. Okrzyknięta mianem polskiej Bridget Jones Maryśka zmaga się bowiem z problemami, jakie dotyczą przeciętnej Polki, tyle tylko, że u niej się one nawarstwiają, zaś jej życie jest potwierdzeniem jednego z praw Murphy`ego, sprowadzającego się do stwierdzenia, że jeśli coś ma iść źle, to pójdzie. Po książkę sięgnąć mogą (a nawet powinny!) wszystkie kobiety, niezależnie od statusu społecznego, ilości dzieci czy stanu posiadania majątku (bądź jego braku). Warunek jest jeden – trzeba wyposażyć się w solidne pudełko chusteczek oraz igłę z nitką, bowiem potoki łez ze śmiechu są gwarantowane, zaś ryzyko pęknięcia z tego samego powodu wysokie. Autorka przedstawia nam Marię Łódzką, czyli Maryśkę, rozwódkę samotnie wychowującą dwóch nastolatków z nadwagą: Krzysztofa i Jacka. Z oponką tu i ówdzie sama się zresztą boryka, ubolewając nad dodatkowymi kilogramami przy jeszcze ciepłych babeczkach, pizzy jedzonej z przyjaciółkami, przepijanej oczywiście … winem. Nie ma się jednak co dziwić, wszak życie kobiety wcale nie jest łatwe, a życie graficzki prowadzącej własny biznes i zmagającej się z polską rzeczywistością tym bardziej. ZUS, US, wszystkie te PIT-y i zaświadczenia o niezaleganiu, wszak żeby to przetrwać rzeczywiście trzeba się napić. Tyle tylko, że często nie ma za co, bowiem kapryśni klienci najlepiej wykorzystaliby jej projekty bez konieczności płacenia. Gdyby jeszcze można było wypłakać się w ramionach mężczyzny. Tymczasem jedynym mężczyzną w jej życiu (poza synami) jest ojciec, który i tak ma niepochlebne zdanie na temat współczesnych kobiet i ich wyzwolenia. Maryśka, w przypływie desperacji, zakłada zatem konto na portalu randkowym Akuku, ale jedyne, co jej się trafia, to przytulany i dobrze rokujący Darek, który rozpływa się po kilku randach oraz prawdziwy młodociany ogier, któremu wydaje się, że starsza kobieta zastąpi mu matkę / opiekunkę, a na dodatek będzie łożyć na jego utrzymanie. Całe szczęście, że są jeszcze przyjaciółki, które trzymają Maryśkę w pionie. Czy jednak zawsze już tak będzie? Czy jest skazana na porażkę w każdej dziedzinie życia? Przekonamy się o tym sięgając po „Cholerną książkę”, powieść napisaną lekko i ze swadą, okraszoną solidną dawką humoru, choć niekiedy to czarny humor. Jeśli do fabuły (pisanej przez samo życie) dodamy wartką akcję, a także wspaniale wykreowanych bohaterów z Maryśką na czele – spokojną, jakby była „Hannibalem Lecterem nafaszerowanym prozakiem”, otrzymujemy mieszankę wybuchową, której po prostu trzeba skosztować!

8. Recenzja: czerwonakaja Katarzyna Raczkowska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Człowiek to taki rodzaj ssaka, który wyróżnia się wśród innych chodzących po tej ziemi. Mamy najbardziej rozwiniętą psychikę i podobno też życie społeczne 😉 Ale co najważniejsze, to jako jedyne istoty na tej ziemi mamy mózg przystosowany do abstrakcyjnego myślenia. Jak to jest z abstrakcyjnym myśleniem u kobiet? Zachęcam Was do przeczytania Cholernej książki, która przeprowadzi Was przez kawałek z życia czterdziestolatki, która w pogoni za szczęściem nie zawaha się go szukać na portalu randkowym. Coraz więcej kobiet jest w sytuacji, kiedy ich związki się rozpadają, a one same w lepszy lub gorszy sposób radzą sobie z nową sytuacją. Maryśka po rozwodzie zostaje samotną matką dwóch dorastających chłopców, jej firma nie przynosi kokosów (często brakuje pieniędzy), dlatego nie trudno o depresję. Na szczęście ma przyjaciółki, które podtrzymują ją na duchu i sporą dawkę autoironii, która pozwala przetrwać. Ale gdyby nie umiejętność myślenia abstrakcyjnego właśnie, ta historia mogłaby być jedną z wielu. Tymczasem dostajemy książkę, która Was rozbawi, a nawet wzruszy. Posiedzimy też w głowie Maryśki, która jak przystało na kobietę będzie rozkminiać sytuacje, i często niepotrzebnie przemyśliwać coś, co powinno natychmiast pójść w zapomnienie. Ale taka jest natura kobiety 😜 A wracając do wspomnianego portalu randkowego, to osobników płci męskiej i zabawnych historyjek (czasem powieje ) nam tu nie zabraknie. A będzie temu towarzyszyć ironia, sarkazm oraz dobrze skonstruowane dialogi. Kochane do chwil w fotelu z debiutem Was zachęcam. Zapamiętajcie ten tytuł CHOLERNA KSIĄŻKA

9. Recenzja: Instagram.com/inperfect.beauty Martyna Laszczyk

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Jak relaks i chwila dla siebie... To książka i dobra kawa... Macie tą chwilę na relaks czy złapała Was już gorączka sylwestrowych przygotowań? Kiedyś pisałam Wam, że ja lubię historyczne książki, ale czasem wolę poczytać coś lżejszego i przyjemnego. "Cholerna książka" Magdaleny Czmochowskiej to pozycja, którą dobrze się czyta. Bohaterka określana jako polska Bridget Jones, samotna matka przeżywa różne perypetie z facetami, poznanymi w różnych, nie zawsze zwykłych okolicznościach. Mężczyzn przewinęło się sporo, wiele przeszła, ale czy znalazła tego jedynego, czy odpuściła? Tego juz Wam nie powiem, warto sięgnąć po tą książkę i przekonać się samej, idealna na zimowe popołudnia i wieczory

10. Recenzja: https://czytajodlewej.wordpress.com

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Dawno żadna powieść nie wywołała u mnie podczas lektury, łez… ze śmiechu. Historia Marysi jest napisana tak przezabawnie, że śmiałam się często wręcz w głos. Mówią, że książka podobna jest do historii Bridget Jones, ale chyba nie tak do końca, choć owszem, podobieństw jest sporo. Nasza bohaterka jest rozwódką, ma dwójkę fajnych synków, jest prawie czterdziestolatką, pracuje jako grafik na zlecenie, ledwo wiąże koniec z końcem i … szuka miłości. Ma dość bycia samotną matką. Podobało mi się, że Marysia jest taka normalna. Z jej problemami mogą identyfikować się właściwie wszystkie kobiety w tym kraju. Każda z nas czasem jęczy na za duży brzuch, opadające cycki, za grube uda. Każda z nas czasem przeklina, upija się, wysyła beznadziejne smsy, które autokorekta w telefonie przerabia na tylko sobie znany szyfr – oto przykład, który mnie doprowadził do długiego rechotu: „Dzień dobry Darku. Przepraszam, była u przyjacielski. Niebieski wzięłam telefonami”. Psia kość, nienawidzę autokorekty! Po cholerę ona jest w ogóle, jak człowiek i tak wypisuje takie bzdury? Dobra, jeszcze raz. „Dzień dobry Darku. Przepraszam, byłam u przyjaciółki, nie wzięłam telefonu.” Dżizes […] Wchodzę pod całkiem chłodny prysznic i piszczę z zimna i szoku jak dziewica podczas gradobicia otoczona plutonem wyposzczonych żołnierzy”. Każda z nas czasem się potyka i rozsypuje zakupy, albo chrapie, albo łazi cały dzień w brudnym dresie, bo się po prostu „nic nie chce”, a kiedy dzieci wyjeżdżają na wakacje, otwiera wino i ogląda seriale, leniąc się całe dnie. Która z nas nie próbowała „jak to jest” na portalu randkowym? Która z nas nie dostawała zbereźnych maili od facetów szukających tylko seksu? Która z nas wreszcie nie miała kilku zaufanych „psiapsiółek” od serca, z którymi można się upić, które cieszą się naszym szczęściem, albo kopią w tyłek, kiedy nie wiemy co dalej i marudzimy, że jesteśmy beznadziejne? Która z nas nie miała też kilku fajnych kumpli – przyjaciół, z którymi można przegadać całą noc bez podtekstów? Tak jest właśnie z Marysią. Szuka szczęścia w miłości, żyjąc jak wiele z nas. Często przytłacza ją rzeczywistość, ale często też budzi się w niej odwaga i wariactwo. Wszystko w zależności od okoliczności. Bywa naiwnie ufna, niedojrzała, czasem dziecinna, sparza się na kilku znajomościach, o których sądziła, że będą już na zawsze, zakochuje się zbyt szybko, potem płacze, ale z pomocą przyjaciół (Agaty, Manii, Eweliny, Krystiana, Cieszmira (!), Tymona, Balbina…) jakoś daje radę. Jest w tym wszystkim chęć i motywacja, choć bywa, że łapie chandra. Czy Maryśka znajdzie swoją drugą połówkę? Czego oczekuje od mężczyzn i czy jej wyobrażenia o nich znajdą odzwierciedlenie w rzeczywistości? No, powiem tylko, że będzie się działo. Perypetii wielorakich będzie multum. Przewinie się w życiu Marysi wiele ciekawych postaci. Jedne zostaną z nią, inne nie. Już te wszystkie wymienione wyżej to baaaardzo ciekawe osobowości. Każda z nich jest świetnie przedstawiona i każda odgrywa wielką rolę w życiu Marysi, ale też w życiach pozostałych osób. Świetnie się wszyscy uzupełniają, takich przyjaźni tylko pozazdrościć! A czym jest tytułowa „cholerna książka”? To też fajny wątek. To bardzo dobra powieść! Czyta się jednym tchem, zżyłam się z bohaterką i z innymi, do tej pory pamiętam różne śmieszne sytuacje, jakie im się przydarzyły i pamiętam, jak charakterystyczna jest każda z tych postaci, jak ciekawa i jak inna od pozostałych. Krystian jest przegenialny. Balbin również! Wszyscy zasługują na zapamiętanie :) Świetna książka. Nie byłam przekonana do niej na początku, bo jak słyszę „Bridget Jones” to mnie lekko odrzuca, no ale… Maryśka bije Bridget o głowę, albo i dwie. Cudowna postać (dodatkowo świetna według mnie w roli matki). Autorce gratuluję świetnego pióra, poczucia humoru (z którym bardzo się identyfikuję) oraz pomysłu na wszystkie postaci. Bardzo polecam!!!

11. Recenzja: https://www.instagram.com/wioletreaderbooks/ Wioleta Kuflewska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kolejna debiutantka na naszym rynku wydawniczym, która chce się wkraść na listy bestsellerów. Pierwsze co rzuca się w oczy to tytuł – cholerna książka. Cholerna że w sensie taka, która denerwuje, czy ten tytuł ma zupełnie inne znaczenie ? Druga rzecz to na stronie tytułowej informacja – polska Bridget Jones, czyli znana większości na świecie bohaterka książek i filmów. Czy Maryśka będzie tutaj godną jej następczynią ? Czterdziestka, po rozwodzie z dziećmi, wydaje się, że to nudna kobieta, zmęczona życiem i obowiązkami. Tutaj jest zdecydowanie postacią energiczną z poczuciem humoru i pechem, który zdarza jej się praktyczne na każdym kroku. Jak to większość kobiet problemy analizuj i roztrząsa, dzieląc na małe kawałeczki. W książce jest wszystkiego po trochu, trochę humoru, trochę łez, trochę szaleństwa. Jako że na pierwszy rzut oka jest grubasem to i mamy sporo akcji, która dzieje się w książce. Czytelnik nie ma ani chwili na nudę i niektóre sytuacje bawią do łez. Dialogi są tutaj istotnym elementem, bo idealnie nakręcają całą akcję i dodają uroku. Książka jest znakomitym oderwaniem się od rzeczywistości i miło spędzicie czas z Maryśką i jej życiowymi perypetiami. .

12. Recenzja: Strefa Booki

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Cholerna książka" Magdaleny Czmochowskiej stała się swoistym remedium na ponure, jesienne wieczory. Dawkowałam ją sobie po troszku, chichrając się pod nosem, albo ukradkiem ocierając łzy. Od początku wiedziałam, że to będzie świetna książka. Madziu, dziękuję Ci, że do mnie napisałaś i miałam przyjemność poznać nie tylko kolejną, świetną polską autorkę, ale i świetną, fajną dziewczynę. Maryśka - polska Bridget Jones! Maria Łódzka, dla przyjaciół Maryśka. Samotna matka dwóch nastolatków, rozwódka. Wyjątkowo pechowy człowiek; tylko jej w bezwietrzny dzień spada na głowę sucha bułka, i to z drzewa! Maryśka ma wielkie serce, naiwność dziecka i mnóstwo marzeń. Zdarza jej się być konsekwentną, a swoją dorosłość trenuje na synach, którzy zazwyczaj traktują ją z pobłażaniem. Ma wspaniałe przyjaciółki - lekarkę Agatę, makijażystkę Mańkę i częściowo bezrobotną Ewelinę. Każda z nich jest inna, ma odmienny system wartości, a jednak w czwórkę znakomicie się uzupełniają. Maryśka wikła się w dziwne relacje z facetami, poznanymi na przykład na portalach randkowych, jej najlepszym kumplem zaś jest gangster Krystian Poppucci (po ojcu Włochu, żołnierzu neapolitańskiej mafii), postrach osiedla wzrostu siedzącego psa. Galerię męskich postaci uzupełniają: piękny policjant Cieszmir Wykręt, przedziwny aptekarz Balbin Rącznik, który słowami strzela jak z karabinu, podkomendny Krystiana, czyli osiłek Pancerny, małolat Przemek i ten najważniejszy - łysy Tymon, w którym Maryśka zakochuje się bez pamięci. Nie obywa się przy tym bez komplikacji, rzecz jasna. Zresztą jak we wszystkim w jej życiu. *** Na zachętę by sięgnąć po "Cholerną książkę" wystarczył mi sam jej opis. Mój nos wyczuł świetną i zabawną lekturę i nie pomylił się. Warto słuchać swojego wewnętrznego głosu, chociaż porównanie Maryśki do polskiej Bridget Jones nieco moje zapędy ostudziło, ale o tym nieco dalej. Poznajcie Marysię "Maryśka ma wielkie serce, naiwność dziecka i mnóstwo marzeń. Zdarza jej się być konsekwentną, a swoją dorosłość trenuje na synach, którzy zazwyczaj traktują ją z pobłażaniem." Maryśka to bohaterka, której nie da się nie lubić. Ja w każdym razie polubiłam ją od pierwszej strony i wcale nie dlatego, że jestem w jej wieku, mam dorastającego syna, na którym szkolę się z dorosłości i w ogóle trochę mam z Marysią wspólnego. Oprócz głównej bohaterki, która wprowadza nas w swój świat i jest jego narratorką, mamy całą gamę nie mniej ciekawych i barwnych postaci. Jednym z moich ulubionych jest Krystian Poppucci. W ogóle bohaterowie nazywają się bardzo oryginalnie. Z pewnością taki zabieg miał za zadanie dodać książce komediowej lekkości. *** Humor jest nieodzownym elementem tej powieści. I choć jest go tu sporo, to jest on odpowiednio wyważony i naturalny. Owszem Marysi przytrafiają się niekiedy mało sympatyczne przygody, niekiedy robi z siebie idiotkę do kwadratu, niekiedy popada w czarną rozpacz i snuje się w całe dnie w piżamie, ale jest przy tym jak najbardziej realistyczna. I jestem pewna, że wiele czytelniczek w obliczach Marysi ujrzy samych siebie. "Cholerna książka" to nie tylko Marysia, chociaż ona jest bezwarunkowo najważniejsza, ale i inne osoby: jej przyjaciółki: Agata, Mania i Ewelina, to także pojawiający się w historii osobnicy płci męskiej, tacy jak: Przemek, Cieszmir, Balbin, Jerzy czy Tymon. Oprócz scen komediowych, obyczajowych, a nawet dramatycznych (takich, że łezka się w oku zakręci) znajdziecie tu również łagodne sceny erotyczne, opisane delikatnie, bez wdawania się w fizjologiczne szczegóły, ale na tyle sugestywnie, żeby dać swobodnie podziałać wyobraźni. *** To powieść napisana przez kobietę, dla kobiet, o kobietach. Opowiada nie tylko o pragnieniach (całkiem naturalnych i nikomu nie obcych) kobiet w wieku 35+, przede wszystkim to zapis pięknej i głębokiej przyjaźni pomiędzy kobietami, które znalazły wspólny język pomimo różnych zawodów, stanów cywilnych i charakterów. Wspierają się wzajemnie, ochrzaniają kiedy zajdzie taka potrzeba, po prostu są. *** Główna bohaterka jest też mamą. I to bycie mamą jest świetnie przez autorkę przedstawione. Maryśka jest taką matką jakich wiele. Nie jest idealna. Nie jest nieugięta. Dialogi jakie prowadzi ze swoimi nastoletnimi synami przypominają te, które sama prowadzę ze swoim nastolatkiem. I ten realizm, nie przecukrowany, a właśnie słodko-gorzki sprawia, że "Cholerna książka" jest tak dobra. Powieść Magdaleny Czmochowskiej silnie oddziaływała na moje emocje. Czytając wkraczałam do jej świata, co prawda innego niż mój, ale w jakiś sposób znajomego. Śmiałam się kiedy przytrafiały jej się zabawne przygody, cierpiałam, gdy nie udawały się jej kolejne związki i kiedy dopadały ją wątpliwości i bezsens życia. *** Wypadałoby wspomnieć choć jednym zdaniem o stylu... Styl niewymuszony, lekki, czyta się płynnie, a przy tym widać, że redakcja i korekta jest na wysokim poziomie. Nie da się ukryć, że książka jest długa i zdecydowanie nie nadaje się na przeczytanie w dwa, czy trzy wieczory. Być może objętość powieści, dla niektórych będzie pewną przeszkodą. Ja ją sobie dawkowałam w niewielkich fragmentach i to był strzał w dziesiątkę. *** Podsumowując zakochałam się w Maryśce od przeczytania opisu. Już wtedy wiedziałam, że jest to książka dla mnie i się nie pomyliłam. Życiowa, realistyczna, doprawiona humorem, a co najważniejsze nie przesłodzona, bo życie przecież takie nie jest. Życie jest właśnie słodko-gorzkie, takie jak "Cholerna książka", składa się z zabawnych sytuacji, ze śmiechu, drobnych radości, ale także z łez i niepowodzeń. Na okładce znajdziecie opis, że Marysia to polska Bridget Jones. Wiecie co? To bzdura! Maryśka jest o niebo lepsza! Czy polecam? Tak, tak, tak. Moja ocena 9/10.

13. Recenzja: www.instagram.com/wystukanerecenzje/ Kłokosińska Paulina

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Oczekiwałam zabawnej powieści, z którą miło spędzę czas. Czy taką dostałam? Zacznijmy więc od początku. O głównej bohaterce samo wydawnictwo pisze, że to taka nasza polska Bridget Jones. Zgadzam się w 100%. Maryśka Łódzka ma wiecznie pecha. Jest po rozwodzie, ma dwójkę dzieci. Niestety, z dorosłością jej nie do twarzy i odbija się to na relacjach z mężczyznami. Oj tak, takie relacje potrafią komplikować życie, a już takiego pechowca, jak Maryśka… przeczytajcie sami. Uśmiać się można porządnie. I wierzcie mi, ciężko w autobusie się tylko nad tą książką uśmiechnąć, a nie wybuchnąć niekontrolowanym chichotem! Druga fajna sprawa to fakt, że główna bohaterka ma trzy przyjaciółki. Każda inna, a jednak uzupełniają się genialnie. Pewnie myślicie sobie teraz, że to taki trochę „seks w wielkim mieście”? I macie rację. Ale to nie jest wada tej powieści! To ogromna zaleta. Myślę, że warto żebym Wam podrzuciła opis wydawcy, bo im bardziej będę wchodzić w szczegóły, tym bliżej mi będzie do spojlerów. A tego przecież nie chcemy… prawda? Łapcie opis: „Maryśka - polska Bridget Jones! Maria Łódzka, dla przyjaciół Maryśka. Samotna matka dwóch nastolatków, rozwódka. Wyjątkowo pechowy człowiek; tylko jej w bezwietrzny dzień spada na głowę sucha bułka, i to z drzewa! Maryśka ma wielkie serce, naiwność dziecka i mnóstwo marzeń. Zdarza jej się być konsekwentną, a swoją dorosłość trenuje na synach, którzy zazwyczaj traktują ją z pobłażaniem. Ma wspaniałe przyjaciółki - lekarkę Agatę, makijażystkę Mańkę i częściowo bezrobotną Ewelinę. Każda z nich jest inna, ma odmienny system wartości, a jednak w czwórkę znakomicie się uzupełniają. Maryśka wikła się w dziwne relacje z facetami, poznanymi na przykład na portalach randkowych, jej najlepszym kumplem zaś jest gangster Krystian Poppucci (po ojcu Włochu, żołnierzu neapolitańskiej mafii), postrach osiedla wzrostu siedzącego psa. Galerię męskich postaci uzupełniają: piękny policjant Cieszmir Wykręt, przedziwny aptekarz Balbin Rącznik, który słowami strzela jak z karabinu, podkomendny Krystiana, czyli osiłek Pancerny, małolat Przemek i ten najważniejszy - łysy Tymon, w którym Maryśka zakochuje się bez pamięci. Nie obywa się przy tym bez komplikacji, rzecz jasna. Zresztą jak we wszystkim w jej życiu.” Źródło opisu pochodzi od Editio. Generalnie, jak na debiut literacki (a to właśnie jest pierwsza książka spod pióra Magdaleny Czmochowskiej), to jest bardzo dobrze. Nie uświadczyłam błędów, albo się zdarzyły gdzieś tam w czeluściach tekstu jakieś drobne, niezauważalne. Ale nie na tyle to raziło w oczy, żeby narzekać (a czasem się przecież aż człowiek wścieka). Jedyną wadą, jaką mogę wymienić (aczkolwiek bardzo subiektywną) jest to, że książka jest nieco za długa. Śmiało mogłaby być o jakieś trzydzieści procent objętościowo mniejsza. Opisy czasami są zbyt rozwlekłe i na siłę wyciągane. To jest moje osobiste zdanie, ale ja wolę powieści zwięzłe i na temat. Są natomiast osoby, które uwielbiają potężne tomiszcza z wielostronicowymi opisami postaci czy przyrody. To nie ja. Ja zaczynam się nudzić po jakimś czasie. Podsumowując: jest to świetna, lekka i przyjemna lektura na gorsze dni. Na poprawę humoru czy dla odprężenia. Objętość co prawda nie pozwala na rzucenie się na nią na przysłowiowy jeden wieczór, ale jak się ją łapie po kilkadziesiąt stron, to człowiek się uśmieje, rozluźni i zapomni o problemach na kilkanaście czy kilkadziesiąt minut. Super. Gratuluję Autorce debiutu z przytupem. A wydawnictwu Editio złowienia kolejnej, miejmy nadzieję, przyszłościowej pisarki. Ja sięgnę z przyjemnością po kolejne książki Pani Magdy.

14. Recenzja: ANTYTERRORYSTKA

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Co ciekawego może dziać się w życiu kobiety po rozwodzie, z dwójką dzieci na pokładzie? Brak faceta, długi, praca na zlecenie...ciągła niepewność jutra. Najczęściej w takich sytuacjach pojawia się jedynie pesymizm. Człowiek widzi wszystko w ciemnych barwach... ale nie Maryśka, która co prawda lubi sobie ponarzekać ( jak każdy z nas), ale na pewno nie ma nudnego życia. Ma przyjaciółki, znajomych, rodziców i dwóch synów, na których zawsze może liczyć. Osoby z najbliższego otoczenia głównej bohaterki "Cholernej książki" Magdaleny Czmochowskiej, potrafią pocieszyć w najgorszych momentach, podnieść ciśnienie lepiej niż solidna dawka kawy i dać kopniaka w tyłek w chwilach zwątpienia. Przyjaciele Maryśki są bardzo zróżnicowanym towarzystwem- kryminalista, który jest synem żołnierza włoskiej mafii, dziwny aptekarz, lekarka, makijażystka, oraz wiele osób, które z czasem dołączają do szalonego grona. "Cholerna książka" napisana jest w formie pamiętnika. Maryśka określona jest mianem polskiej Bridget Jones. Niestety nie mogę się z tym określeniem zgodzić. Ona jest zdecydowanie lepsza! Przyciąga katastrofy z prędkością światła. Rzeczy, które wielu się nawet nie śniły, są jej codziennością. Walka ze zbędnymi kilogramami, niezapłaconymi ratami kredytu, zaległości i problemy z urzędami...poszukiwanie tego jedynego mężczyzny. Brzmi jak codzienność większości społeczeństwa. Magdalena Czmochowska oprawia tę szarą rzeczywistość w takie ozdobniki, że nawet smutki są do przyjęcia, nie ma czasu na nudę. Zabawne sytuacje, komiczne dialogi, chwile w których było mniej wesoło. Wszystko idealnie wyważone, przedstawione jak w dobrym filmie, wciąga tak, że naprawdę ciężko odłożyć książkę. Chociaż jednego dnia, mając 100 stron do końca odłożyłam książkę. Nie chciałam kończyć przygody z Maryśką i spółką. Do głównej bohaterki wpada się jak do najlepszej przyjaciółki na kawę. Ma kobieta w sobie coś, co przyciąga i nie wypuszcza. Jej poczucie humoru, świetne porównania. Taka swojska babka, którą chętnie przyjęłabym do swojego grona znajomych. Oprócz Maryśki najbardziej polubiłam Krystiana- mężczyznę z kryminalną przeszłością, synem mafioza, który przy bohaterce i jej dzieciach nie powie brzydkiego słowa, a normalnie rzuca mięsem częściej niż rzeźnik. Taki pozytywny popapraniec, który wrócił na właściwe tory. Ogólnie całe towarzystwo jest świetne- jak już wcześniej wspomniałam. Nie da się ich nie lubić. Mogłabym o książce opowiadać bez końca. Nie będę Was jednak zanudzać ;) jedno co zrobię to polecę "Cholerną książkę" do przeczytania w trybie natychmiastowym. Jest naprawdę rewelacyjna. W skali 1-10, daję jej 20 punktów- tyle chyba wystarczy, żeby Was przekonać ;)

15. Recenzja: biblioteka_edymona

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Dałam się namówić na spotkanie z Polską Bridget Jones. Czy okaże się równie zabawna i oryginalna? Zobaczymy. Liczę na wyjątkowy chumor i szalone emocje. Maryśka - samotna matka dwóch nastolatków, rozwódka i wyjątkowo pechowy postać. Uwikłana w dziwne relacje z facetami i zakochana po uszy. Maryśka - kobieta, która nie umie żyć bez komplikacji. Już ją chyba lubię. A Wy?

16. Recenzja: kit_katbooks Kasia

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    "Cholerna książka" cholerne życie , można by tak cholerować do woli . Powiem wam, że mam mieszane uczucia co do tej książki , bo podoba mi się ten pomysł na książkę i cała historia,Maryśka to jak najbardziej mój człowiek , choć czasami nie wiedziałam, czy śmiać się, czy płakać. Kobieta koło 40 ,dwójka dzieci , po rozwodzie z dobrym zawodem, lecz kiepską pracą. Jest zabawna ,choć za bardzo dramatyzuje,ale co może robić kobieta na tak zwanym"zakręcie" kiedy zamiast być lepiej, jest coraz gorzej. Książka jest długa,tu właśnie jest to, ale. Niektóre rozdziały bym skróciła bądź wyrzuciła, bo mało wnoszą. Nasza Marysia,trochę za bardzo chce sobie znaleźć faceta, i jak to ostatnio często bywa w książkach , tak tu też pada na internet. Bywało,że podczas czytania śmiałam się jak głupia , aby przez kolejny rozdział, bądź kilka następnych ledwo brnęłam, wałkowanie tego samego tematu . To taka historia "z życia wzięte" gdzie bohaterka nie czeka na księcia na białym koniu , nie szuka przygód na jedną noc (choć się zdarzają ) chce znaleźć kogoś, kto będzie z nią na dobre i złe tylko czy internet to dobre miejsce ? Czy w obecnych czasach, można ufać facetom poznamy online ? Dobrze, że Maria ma swoje przyjaciółki , które tak jak ona, mają kiepskie zdanie na temat mężczyzn, jednak jedna za drugą starają się stać murem i wspierać w najgorszych chwilach , taka przyjaźń jak ich to prawdziwy skarb. Powiem wam, że na pewno sięgnę po tę książkę w przyszłości , powiedzmy bliżej 40, żeby się pośmiać. Czasami są książki, których nie chce się kończyć , w moim przypadku to są właśnie te z księciem, albo z przystojniakiem o niezwykłych oczach, wróć mocach :) Nie w głowie mi Darki, Radki, bo nie oszukujmy się , ja mam w domu swojego "Tomka " w przenośni i dosłownie :) Podsumowując Maryśka ma bardzo dużo z Bridget , ale dla mnie lepiej jak zostanie po prostu Maryśką , tą zakręconą kobietą. Jeśli lubicie posiedzieć dłużej przy książce, bo na raz czy dwa ciężko się ją czyta ,to jak najbardziej tak, dużo życiowego humoru,dystansu do samego siebie.

17. Recenzja: booknieci.pl

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Maryśka przyciąga pecha jak piorunochron pioruny. Intencje ma dobre, ale wszystko wychodzi jej „jak zwykle”. Chciałaby być piękna, mądra, powabna i bogata, a tymczasem pociążowe brzuszysko wpędza ją w kompleksy, nastoletni synowie wydają się być o wiele bardziej ogarnięci od niej (przynajmniej nie doprawiają kawy olejem jak ich matka!), a pasek a la lata 80-te w jej rękach może zmienić się w narzędzie zbrodni. Chce kochać i być kochana, ale ma z tym pod górkę, bo „przecież faceci się popsuli”. O dziwo wzbudza w nich zainteresowanie, nawet z foliową torbą na głowie, tudzież z fryzurą na pożyczkę, która zakrywa ślady po wietrznej ospie (bo jak mieć pecha, to na całego, czyż nie?). Maryśka jest wspaniałą przyjaciółką, dobrą mamą i nawet udaje jej się, nie schrzanić wszystkiego, czego się dotknie, chociaż jest zakręcona jak słoik po ogórkach. Polubilibyście kogoś takiego, jak Maryśka? A może macie taką przyjaciółkę, która częstuje Was posoloną kawą, bo „znowu coś jej się pomyliło”? Autorka książki nie raz weszła pod prysznic w skarpetkach, a co durnego Wam się przytrafiło?

więcej recenzji

ukryj recenzje