Recenzje

"Hack Wars" autorstwa Johna Chirillo to pozycja kierowana głównie do czytelnika, który dopiero zamierza poważniej zainteresować się kwestiami związanymi z bezpieczeństwem komputerowym. Pierwszy tom książki ("Na tropie hackerów") rozpoczyna krótka historia Internetu, wprowadzenie do technologii sieciowych, opis protokołów komunikacyjnych, standardowych portów i związanych z nimi usług, a także podstawowych technik rozpoznania i skanowania. Jest także krótki kurs programowania w C, przegląd podstawowych poleceń DOS i powłok uniksowych oraz krótkie charakterystyki najpopularniejszych systemów operacyjnych z wypunktowaniem ich mocnych i słabych stron (oczywiście w kontekście bezpieczeństwa). Czytelnik zapozna się także z metodami przeprowadzania ataków oraz wykorzystywanymi przez intruzów narzędziami. Tom drugi ("Administrator kontratakuje") poświęcony jest głównie zabezpieczaniu portów i usług oraz mechanizmom obrony przed włamaniami, jak również podstawowym zagadnieniom związanym ogólnie z planowaniem i wdrażaniem polityki bezpieczeństwa. Na dołączonych płytach CD zawarto opisywane narzędzia, w tym bardzo polecany przez autora zestaw TigerSuite. Całość dopełniają dość obszerne listingi w C, których uważna lektura na pewno nikomu nie zaszkodzi, lista portów, szablony planu zabezpieczeń oraz słowniczek najważniejszych terminów.

Książka jest swego rodzaju wstępem do zagadnień związanych z bezpieczeństwem komputerowym, wprowadzeniem, które ma pomóc laikowi zyskać niezbędne "obycie" i zachęcić go do późniejszych, bardziej szczegółowych badań. Doświadczonego administratora mogą irytować stosowane często w książce uproszczenia, jednak początkującemu powinny one pomóc w wyrobieniu sobie ogólnego poglądu. W wielkim skrócie, można by "Hack Wars" określić chyba raczej jako pozycję popularnonaukową (czasem nawet bardziej popularną, niż naukową) i wybaczyć autorowi nadużywanie słowa "hacker" w odniesieniu do rozmaitych "script-kiddies", zaś tłumaczowi termin "podsłuchiwacz sieciowy" w kontekście sniffera. Warto jednak mieć na uwadze, że bezpieczeństwo sieci, czy systemów, choć czasem może i przypomina zabawę w "policjantów i złodziei", jest jednak zagadnieniem o wiele bardziej złożonym niż obraz, który kreuje momentami John Chirillo.

Książka jest skierowana do szerokiego grona początkujących programistów, dopiero rozpoczynających swoją wielką przygodę z komputerem. Nie oznacza to, że z książki nie mogą skorzystać osoby doskonale znające Turbo Pascala. Każdy, kto kiedykolwiek grał w gry komputerowe, zapragnął z pewnością stworzyć własną, idealną grę. Dzięki tej książce osoby te będą mogły spełnić swoje marzenia w profesjonalny sposób. Poznają techniki wprawiania w ruch grafiki dwu- i trójwymiarowej, nauczą się tworzyć grafikę spotykaną w grach typu RTS i FPP, poznają podstawy szybkiego języka programowania jakim jest assembler i nie tylko. Książka nauczy determinacji i poświęcenia, potrzebne do stworzenia własnego Quake'a czy StarCrafta.

Turbo Pascal to kompilator, który robił furorę w pierwszej połowie lat 90-tych. Dlaczego więc ktoś zdecydował się napisać książkę o tak przestarzałym narzędziu, mocno jeszcze zakorzenionym w systemie DOS? Trudno było mi znaleźć odpowiedź na to pytanie, bo ten pomysł wydał mi się całkowicie chybiony. Mimo to, postanowiłem książkę przeczytać.

Nie powiem, lektura mnie wciągnęła. Z nostalgią wspominałem czasy, kiedy używałem kompilatorów TP/BP, odkrywałem tajemnice przerwań, stawiałem pierwsze kroki w assemblerze itd. W pewnym momencie zrozumiałem, co podoba mi się w książce najbardziej. Przede wszystkim myśl, że gdyby wpadła w moje ręce dziesięć lat temu, to na pewno przez długi czas bym z niej korzystał, a w przerwach trzymał na honorowym miejscu. Z założenia jest to więc książka dla osób początkujących.

Pozostaje tylko pytanie: po co uczyć rzeczy, które dziś mogą okazać się względnie przydatne? To fakt, że jeśli czytelnik tej pozycji posiądzie wiedzę podstawową, to później będzie mógł nauczyć się Delphi, C lub C++, zacząć myśleć o wykorzystaniu DirectX, OpenGL, czy jakichkolwiek bibliotek typu Allegro lub SDL. Nie lepiej jednak od razu nauczyć się Delphi, a jeśli myślimy o pisaniu gier wziąć się za C lub C++?

Lekarz skomputeryzowany

"Access. Praktyczne tworzenie aplikacji. Gabinet lekarski" to książka jakiej jeszcze nie było. Od początku do końca autor wraz z czytelnikiem tworzą kompletną i funkcjonalną bazę danych obsługi gabinetu lekarskiego, przy okazji omawiając i ćwicząc umiejętności niezbędne dla administratora baz danych. Od czytelnika nie jest wymagana żadna wcześniejsza wiedza z umiejętności projektowania, programowania baz danych, gdyż na przykładzie jednej konkretnej bazy danych (gabinet lekarski) krok po kroku poznajemy zasady tworzenia baz danych zupełnie od podstaw.

Do publikacji dołączony jest CD-ROM na którym zamieszczono produkcyjną bazę danych "Gabinet lekarski" gotową do użycia. Aby móc jej używać np. w jednym gabinecie lekarskim wystarczy zakupić jeden egzemplarz książki, który stanowi skróconą wielostanowiskową umowę licencyjną.

Wbrew tytułowi, w prezentowanej książce zawarto ekspresowy przewodnik po świcie układów cyfrowych. Pierwsze dwa rozdziały zawierają informacje o wybranych układach TTL (w gronie przedstawionych układów czasowych znalazł się także 555) i ich parametrach, a także przykłady ilustrujące sposób dobierania wartości rezystorów organizujących prąd wyjściowy do wartości bezpiecznej dla różnych wersji tych układów.

W "mikroprocesorowej" części książki autor skrótowo przedstawił dwa mikrokontrolery: 8048 i 8051 oraz mikroprocesor Z-80, a także opisał różne układy peryferyjne: pamięci stałe (także archaiczne bipolarne PROM-y), statyczne i dynamiczne pamięci RAM, równoległe programowane porty I/O (8255, Z80-PIO oraz wykonywane z układów TTL -- w interfejsy wyświetlaczy LED), układy czasowe (8253 i Z80-CTC). Autor zamieścił w książce wiele interesujących przykładów, przy czym większość z nich dotyczy budowania dekoderów adresowych umożliwiających "upakowanie" niezbędnych peryferiów w przestrzeni adresowej mikrokontrolera lub mikroprocesora.

Teraz najtrudniejsza część recenzji -- podsumowanie.

Naszym zdaniem książka może być naprawdę użyteczna, jednak po wprowadzeniu szeregu poprawek dotyczących nazewnictwa, a także dostosowaniu treści książki do współczesnych realiów (pominięcie PIC-ów i AVR-ów, a prezentacja 8048). Podczas przeglądania książki zwróciliśmy także uwagę na to, że w większości opisywane w książce układy TTL (w tym 555) nie są wykorzystywane w prezentowanych projektach -- po co zatem zostały opisane w książce pod tytułem "Układy mikroprocesorowe..."?

Odbiorców książki może wprowadzić w błąd stwierdzenie, że Z-80 jest kompatybilny z 8080 -- osoby znające te mikroprocesory wiedzą, że jest to porównanie malucha z mniej-więcej Hondą Civic.

Pomimo tych uwag, gorąco zachęcamy zarówno autora, jak i wydawnictwo Helion, które co jakiś czas zasila elektroników dobrymi książkami, do rozwijania tej gałęzi swojej działalności. Przyznajemy książce 4 lutownice.