Recenzje

W przewodnikach turystycznych Mołdawia często traktowana jest łącznie z Rumunią, nigdy z Ukrainą, z którą przecież też graniczy i z którą związana była przez stulecia. Z Besara-bią, historyczną krainą, związana była mocno także nasza Najjaśniejsza. Dziś jest zapomnianym, biednym, ale buforowym pograniczem między Unią Europejską i Dzikimi (nadal) Polami.

Mołdawia to także ropiejące Naddniestrze, wyraźnie ciągnące ku Moskwie, i Gagauzja, autonomiczny region zresztą też promo-skiewski. Gagauzów nie udało się zmołdawić, pisze autorka, ale i nie udało się ich zrumunić. Ten maleńki skrawek niewielkiej przecież Mołdawii jest niezwykłym tyglem kultur i narodów, zamieszkiwanym przez 156 narodowości. Na 160 tys. mieszkańców! Przeciętnemu Polakowi trudno byłoby uświadomić sobie bez mapy terytorium Mołdawii, zaś wymienienie kilku miast ga-gauskich byłoby niemożliwością. Congaz, Comrat, Taraclia, Chirsova brzmią równie egzotycznie jak nazwy indiańskich wsi w Gujanie Holenderskiej.

Po peryferiach Europy, kuszącej wielu reporterów i eseistów, odbyła podróż młoda autorka, która w nieco rozwlekłej formie sprawozdania z podróży, pełnej za to dziewczyńskiego entuzjazmu, opowiedziała własne obserwacje i spostrzeżenia. Zdała relację ze spotkań z mołdawską Polonią, opisała osobliwy świat na styku różnych czasów. Rozmawiała z dziesiątkami ludzi, którzy wprowadzili ją w specyfikę swych narodów, niekiedy tylko interesów. Konstatacja, że w niektórych mołdawskich zakątkach czas stanął w miejscu, to zbyt mało, by zrozumieć, jak żyją i jak sobie muszą radzić ludzie w państwie o najniższym PKB w Europie. Jak kwitnie mołdawska pomysłowość i jak wydać tysiące dolarów w kraju, gdzie miesięczny dochód to równowartość stu dolarów, autorka drobiazgowo zrelacjonowała. Szkoda tylko, że ta bogata w smaki i kolory kraina została przez wydawcę zilustrowana czarno-białymi, amatorskimi fotkami.

Andrzej Jacek Blikle, ikona polskich firm rodzinnych, wieloletni prezes i główny udziałowiec jednej z największych sieci cukierni w Polsce „A. Blikle", dzieli się swoim doświadczeniem z zakresu skutecznego zarządzania. Jak pisze sam autor o swoim dziele „Moja książka jest efektem doświadczeń, jakie nabywałem w latach 1990-2010, wdrażając zarządzanie jakością (TQM) w mojej rodzinnej firmie, a także ucząc tej metody w innych firmach i na uczelniach wyższych, co zresztą czynię do dziś".

Zabawy z elektroniką wydawnictwa Helion (autor: Simon Monk), to ilustrowany przewodnik dla wynalazców i pasjonatów, dzięki któremu Czytelnik może rozpocząć wędrówkę po świecie elektroniki, a potem samodzielnie zaprojektować i zbudować swój pierwszy układ elektroniczny.

Książka ta jest doskonałym źródłem informacji dla wszystkich amatorów elektroniki.

Uczy czytać schematy elektroniczne, identyfikować niezbędne elementy elektroniczne, poznawać podstawowe prawa rządzące światem elektroniki, w tym wykorzystywać platformę Arduino.

W pierwszych rozdziałach są podane proste, ale praktyczne rozwiązania np. termometr czy zestaw migających diod, by w trakcie lektury nauczyć niezbędnych podstaw - lutowania, zdejmowania izolacji oraz rozpoznawania podstawowych podzespołów elektronicznych. Każdy rozdział to kolejna dawka solidnej wiedzy: stosowanie baterii i zapewnianie zasilania, wykorzystanie diod i wiele innych nowych tematów.

Liczne moduły opisane w książce stwarzają ogromne pole do popisu. Dalmierze, wykrywacze ruchu, sterowanie silnikami, pluskwa radiowa, zegar to tylko część projektów, które można zrealizować z Arduino.

Ci którzy na poważnie interesują się Ukrainą tę książkę już przeczytali. Ale zapotrzebowanie na wiedzę na ten temat sięga coraz szerszych kręgów społeczeństwa – można więc zrobić dobry uczynek i polecić tę lekturę, tym którzy jeszcze jej nie znają.

W „Barszczu ukraińskim” Piotra Pogorzelskiego paradoksalnie nie przeczytamy nic o tym, co wszystkich najbardziej interesuje, czyli o wydarzeniach na Euromajdanie oraz, tym bardziej, na Krymie. Autor bowiem zakończył pracę nad książką przysłowiowo „za pięć dwunasta”. W żadnym wypadku nie ujmuje to jednak w niczym tej książce, gdyż wrzenie na Ukrainie nie wzięło się z próżni. Historyczne, polityczne, gospodarcze, społeczne składniki, które złożyły się na ten swoisty tragiczny ukraiński barszcz, który obecnie obserwujemy zostały przez Pogorzelskiego opisane z oddaniem każdego detalu.

Edytorskim mankamentem książki jest brak tabel i mapek – dzięki nim łatwiej by się przyswajało niektóre informacje.

Układy elektroniczne w praktyce autorstwa Witolda Wrotka to kolejna książka oferowana przez wydawnictwo Helion, która wprowadza początkujących czytelników w świat elektroniki.

Autor w bardzo przystępny sposób przedstawia teorię leżącą u podstaw działania kilku często spotykanych układów oraz prezentuje sposoby konstruowania wybranych urządzeń.

Podaje zarówno listy niezbędnych elementów, jak i wskazówki dotyczące montażu przykładowych układów. Z książki można dowiedzieć się, jak działają różnego rodzaju generatory, mierniki cyfrowe i odbiorniki radiowe, a także nauczyć się samodzielnie budować każde z tych urządzeń, bez użycia lutownicy, czyli z zastosowaniem pól stykowych.

Po wstępnych informacjach dotyczących podstawowych elementów w rozdziale Generatory znajduje się niezbędna teoria i kilka układów dotyczących generowania różnych sygnałów (generator astabilny i modulujący, generator sygnałów akustycznych scalony, generator przebiegów różno-ksztaltnych).

W kolejnym rozdziale: Mierniki cyfrowe, podane są podstawowe informacje z metrologii (próbkowanie, kwantowanie, błąd kwantowania, kodowanie), fragmenty kart katalogowych oraz przykłady realizacji układowych, w tym przetwornika częstotliwość-napięcie.

Najciekawszym materiałem dla Czytelników SR będzie z pewnością zawartość działu Odbiorniki.

Scharakteryzowane są w nim dwa rodzaje odbiorników AM i FM oraz omówione podstawowe parametry odbiorników i realizacje układowe.

Szczególnie dużo miejsca autor poświęca zagadnieniom radiokomunikacji CB (zakresy, kanały, zasięg, schematy blokowe, wybrane aplikacje układów scalonych).