Recenzje

Na Syberię i z powrotem. Zofia Piłasiewicz z grupką przyjaciół wybrała się w podróż, która zmieniła ich życie.

Najpierw jazda Koleją Transyberyjską, potem marsz przez tajgę, wreszcie spływ nurtem Jeniseju, Chamsary i Uług-O. Wyprawa ekstremalna, której podjęła się pewna dyplomowana psycholog. Z grupką podobnych jej pasjonatów. "Syberyjski sen" to niezwykły dziennik tej wyprawy.

Ta pierwsza wyprawa na Syberię w jakiś sposób nas zmieniła - pisze autorka. Nie marzymy o wyjeździe do Grecji, Włoch czy innego europejskiego kraju. Po nocach śnią się nam modrzewie, cedry i blask ogniska. Wieczorami wspólnie czytamy, siedzimy nad mapą. Lubimy spotkania z osobami, które również mają w sobie wędrowne dusze, ten dziwny żar tęsknoty. Jakoś łatwiej wtedy się porozumiewamy. To wszystko, zamiast gasić tęsknotę, podsyca marzenia. W końcu podejmujemy decyzję. Wracamy tam!

W jego cukierniach pracuje już piąte pokolenie rodziny i 240 pracowników. Jak zmotywować taką rzeszę ludzi, którzy dzień w dzień zajmują się nudnym wypiekaniem takich samych lukrowanych pączków? Prof. Andrzej Blikle, najsłynniejszy cukiernik w Polsce, postanowił się podzielić swoim 20-letnim doświadczeniem w zarządzaniu jednym z największych zakładów cukierniczych w kraju. Jego patent na dobrych pracowników? Nie daje podwyżki cukiernikowi, który zrobi więcej ciastek na jednej zmianie, bo to jego zdaniem prymitywny sposób motywowania. Premii też dawać nie lubi, bo czy da za dużo, czy za mało, to nie sposób zadowolić wszystkich. Jak mówi, najlepiej motywuje się pracownika, powierzając mu po prostu trudniejsze zadanie do wykonania. Co jeszcze wchodzi w skład nowej filozofii zarządzania prof. Bliklego?

1. Zasada współpracy. Jeżeli chcemy, żeby pracownicy sami mierzyli i rzetelnie analizowali jakość swojej pracy, to nie możemy ich karać za jej niską jakość. Nie możemy też urządzać rankingów kto lepszy, a kto gorszy, bo wyścig szczurów niezmiennie przekreśla wszelkie szanse na jakość.

2. Pozbądź się nawyków myślowych. Na przykład takich, że od siebie i innych należy oczekiwać perfekcji, że ludźmi najlepiej zarządzać za pomocą kija i marchewki, że współzawodnictwo przyczynia się do podniesienia wydajności zespołu. To mity, z którymi trzeba walczyć.

3. Zasada stałego doskonalenia. Żeby do klienta trafił towar dobrej jakości, nie należy się skupiać wyłącznie na pracy nad tą jakością. Ważne jest wszystko, co i jak robimy, a więc również surowce, narzędzia, procesy, warunki pracy, jej organizacja oraz zasoby wiedzy i umiejętności, jakimi dysponują pracownicy.

W jego cukierniach pracuje już piąte pokolenie rodziny i 240 pracowników. Jak zmotywować taką rzeszę ludzi, którzy dzień w dzień zajmują się nudnym wypiekaniem takich samych lukrowanych pączków? Prof. Andrzej Blikle, najsłynniejszy cukiernik w Polsce, postanowił się podzielić swoim 20-letnim doświadczeniem w zarządzaniu jednym z największych zakładów cukierniczych w kraju. Jego patent na dobrych pracowników? Nie daje podwyżki cukiernikowi, który zrobi więcej ciastek na jednej zmianie, bo to jego zdaniem prymitywny sposób motywowania. Premii też dawać nie lubi, bo czy da za dużo, czy za mało, to nie sposób zadowolić wszystkich. Jak mówi, najlepiej motywuje się pracownika, powierzając mu po prostu trudniejsze zadanie do wykonania. Co jeszcze wchodzi w skład nowej filozofii zarządzania prof. Bliklego?

1. Zasada współpracy. Jeżeli chcemy, żeby pracownicy sami mierzyli i rzetelnie analizowali jakość swojej pracy, to nie możemy ich karać za jej niską jakość. Nie możemy też urządzać rankingów kto lepszy, a kto gorszy, bo wyścig szczurów niezmiennie przekreśla wszelkie szanse na jakość.

2. Pozbądź się nawyków myślowych. Na przykład takich, że od siebie i innych należy oczekiwać perfekcji, że ludźmi najlepiej zarządzać za pomocą kija i marchewki, że współzawodnictwo przyczynia się do podniesienia wydajności zespołu. To mity, z którymi trzeba walczyć.

3. Zasada stałego doskonalenia. Żeby do klienta trafił towar dobrej jakości, nie należy się skupiać wyłącznie na pracy nad tą jakością. Ważne jest wszystko, co i jak robimy, a więc również surowce, narzędzia, procesy, warunki pracy, jej organizacja oraz zasoby wiedzy i umiejętności, jakimi dysponują pracownicy.

Cześć :)

Uwielbiam czytać, dlatego zawsze bardzo chętnie podejmuję współpracę z wydawnictwami. Tym razem miałam przyjemność współpracować z wydawnictwem Helion, które wysłało mi książkę pt. „FitMind Schudnij Bez Diet” Klaudii Pingot i Aleksandry Buchholz.

Opis książki:

Metoda FitMind to ucieczka od stereotypowego podejścia do idealnej sylwetki i zmiana myślenia o odchudzaniu.

Panujący we współczesnym świecie kult szczupłej i wysportowanej sylwetki miliony kobiet (i nie tylko) codziennie doprowadza do rozpaczy. Osiągnięcie wymarzonej figury zaczyna im przesłaniać inne ważne kwestie albo wręcz zamienia się w magiczne myślenie typu: jak schudnę, to wszystko zacznie mi się udawać. Takie myślenie sprawia, że katują się kolejnymi dietami cud, których efektem mogą być poważne problemy zdrowotne, zamiast uważnie przyjrzeć się swojemu życiu, swoim prawdziwym potrzebom i pragnieniom. .

Tymczasem idea FitMind mówi, że ciało samo wróci do stanu optymalnego, jeśli przekonania i nawyki zmienią się na dobre. Autorki pokazują jak zaprogramować umysł, emocje, zachowania w drodze do pięknego i atrakcyjnego wyglądu, a przede wszystkim do osiągnięcia wewnętrznej spójności i harmonii.

Moja opinia:

Książka warta polecenia osobom borykającym się z nadwagą, lub tym, które ją kiedyś miały. Należę do tej drugiej grupy i moje oczy otworzyły się na wiele rzeczy, z których nie zdawałam sobie sprawy. Nie od dziś wiadomo, że nadwaga często jest zewnętrzną oznaką wewnętrznych udręk, dlatego warto nad tym pracować. Mi pomogła wskoczyć na kolejny level samoakceptacji, z którą krucho po latach patrzenia z niezadowoleniem w lustro. .

Fajnie napisana, nie nudzi, jak niektóre poradniki. Wartościowa treść przeplatana jest prostymi ćwiczeniami, które pomogą nam w walce z kilogramami, oraz pamiętnikiem niejakiej Basi. Niestety, tu muszę się trochę przyczepić. Jak dla mnie wypowiedzi Basi są bardzo infantylne. Ale to moje osobiste odczucia – wolę postacie o silnej osobowości, ale tutaj taka osoba jak Basia była potrzebna.

Jednym słowem – POLECAM :).

Stres działa na człowieka od zawsze - i to wielokierunkowo. Pozwala nam przetrwać, a jednocześnie bywa potężną barierą, uniemożliwiającą normalne funkcjonowanie. Silny, przewlekły, często związany z niezdrowym trybem życia, staje się przyczyną wielu chorób, utrudnia kontakty z ludźmi, zmienia życie w koszmar. Jarosław Gibas proponuje oswojenie stresu jak dzikiej bestii - wykorzystując Kaizen, czyli prostą metodę dokonywania zmian za pomocą małych kroków.

W swojej książce zamieścił odpowiedzi na wszystkie pytania, jakie nasuwają się w tematyce stresu. Dowiemy się, jak wpływa on na nasze zdrowie i co może go powodować. Odkryjemy głębokie, prawdziwe przyczyny naszych lęków i zrozumiemy, że tylko zmiana perspektywy, szersze spojrzenie na konkretny problem jest w stanie skutecznie nas przed nimi osłonić. Nauczymy się także radzić sobie z nim za pomocą filozofii małych kroków, zmiany nastawienia i wyobraźni. Będziemy mieli szansę uświadomić sobie, że każda trudna sytuacja - także ta, która dopada nas jak tygrys wyskakujący zza drzewa - jest szansą na nowe otwarcie, a nie paraliżującym, ostatecznym doświadczeniem. Autor sugeruje, by poddać się temu, co niesie życie i szukać w tym inspiracji, zamiast bez końca się lękać. Jedyny warunek, by proponowana w książce metoda pokonania stresu zadziałała, to konsekwencja w jej stosowaniu. Konsekwencja wykonywania małych kroków w pożądanym kierunku.