Recenzje

,,Hejt” (spolszczony wyraz ,,hate”, czyli nienawidzić) jest zjawiskiem na tyle powszechnym, że prędzej czy później dotyka każdego, kto aktywnie spędza czas w Internecie.

Bezpodstawne wyzwiska, groźby, ośmieszanie, szykanowanie innych pod płaszczykiem anonimowości - tego typu działania, tak dobrze nam znane, uznajemy już za ponurą normę. Milczące przyzwolenie na ,,hejt” staje się coraz częstsze, a gwałtowniejsze reakcje osób obrażanych - wyśmiewane: ,,Musisz się przyzwyczaić”, ,,Nie przesadzaj, jesteś przewrażliwiony”.

Hejterzy - ludzie, którzy wyrażają publicznie swoją nienawiść, zwłaszcza na portalach internetowych takich jak YouTube i Facebook - opanowali już nie tylko sieć. Spotykamy się z nimi na ulicy, w pracy, czasem nawet wśród znajomych i rodziny. Celem ich działania jest szerzenie agresji, gniewu i wzbudzanie niepożądanych emocji.

Michał Wawrzyniak, autor książki ,,Hejtoholik”, wyjaśnia, dlaczego nie powinniśmy tolerować wyrządzania innym krzywdy, chociażby w tak pozornie nieszkodliwej formie. Wnikliwie zgłębia temat ,,hejtowania”, a jego obserwacje w połączeniu z życiowym doświadczeniem i przemyśleniami tworzą wartościowy, interesujący poradnik. 

,,Przestańmy być bierni. Przestańmy się oszukiwać, że gdy nie będziemy czegoś zauważali, to problem się rozwiąże. (...) Musimy łączyć się w grupy wsparcia i nie tylko szukać rozwiązań, ale i po prostu pokazywać innym, że koniec z biernością.”

Autor zastanawia się nad motywacjami internetowych (i nie tylko) agresorów. Zwraca uwagę, czego można się spodziewać ze strony innych ludzi i wprowadza rozróżnienie między ,,hejterem”, a tzw. ,,trollem”. Różnice wydają się subtelne, ale mają duże znaczenie.

Gdzie kończy się krytyka, a zaczyna hejt? Jak radzić sobie z tym drugim? Jak mu zapobiegać? Do czego może doprowadzić? I w końcu: jak zrobić z hejterów darmową siłę roboczą, dzięki której zarobimy? Na te i wiele innych pytań czytelnik znajdzie odpowiedź w treści książki.

,,Dla kogo jest książka ,,Hejtoholik”? W pierwszej kolejności dla tych, którzy przez niezrozumienie innych cierpią z powodu ich komentarzy oraz błędnych opinii. Dla takich osób, które zarówno już dziś się przejmują, jak i tych, które jeszcze tego nie robią, udając, że ich to nie dotyczy.
Na końcu oczywiście dla każdego z nas, kto chciałby sprawdzić, jak nie przegiąć i nie stać się osobą kipiącą oraz plującą jadem dookoła”.

Niestety, pomimo dobrych intencji i pomysłów, książka ma również parę wad. Za jedną z nich uważam język. W wypowiedziach Wawrzyniaka często pojawiają się wyrażenia potoczne i przekleństwa, co może niektórych razić. Ponadto, mimo sympatycznego usposobienia autora, jego wypowiedzi są momentami zbyt emocjonalne. Brakuje mu dystansu, który pozwoliłby na przyjrzenie się poszczególnym zagadnieniom neutralnie i bez gwałtowniejszych uczuć.

Mimo wszystko uważam, że warto zapoznać się z ,,Hejtoholikiem” - jest wartościową książką, obfitym w przykłady i cytaty. Dla niektórych może być tylko ciekawostką z pogranicza socjologii, dla innych - przewodnikiem po szkodliwych internetowych relacjach i wskazówką, jak sobie z nimi radzić.

Sri Lanka, nadal chyba bardziej znana jako Ceylon, tak nazywana do 1972 r., należy do najciekawszych zakątków świata. Położona na Oceanie Indyjskim, na południe od indyjskiego subkontynentu, od którego oddziela go tylko cieśnina Palk i zatoka Mannan, oferuje turystom ciekawe zabytki, różnorodność kulturalną mieszkańców, wspaniałą przyrodę i krajobrazy oraz znakomity wypoczynek na nad oceanicznych plażach. I to praktycznie przez cały rok, chociaż lepiej wybrać się tam poza porą monsunową. Która ? to ciekawostka ? jest w innym okresie w południowo ? zachodniej i we wschodniej częściach wyspy.

Zwiedzać ją można zarówno w ramach wycieczek organizowanych przez biura podróży, jak i indywidualnie. I to już całą wyspę, bez omijania ciekawej północy, która była praktycznie nieodstępna, a podróż tam co najmniej ryzykowna w związku z wojną domową toczoną do 2009 r. przez separatystów ? oddziały Tamilskich Tygrysów z syngaleską większością oraz władzami. Przede wszystkim dla osób podróżujących na Sri Lankę indywidualnie przeznaczony jest nowy przewodnik po niej, jaki ukazał się w serii Bezdroża Classic. Chociaż i uczestnicy wycieczek powinni go mieć i zabrać ze sobą, gdyż znajdą w nim ogromną dawkę informacji oraz rad. Przy czym napisanych nie przez reportera, który wpada na krótko, zbiera pospiesznie materiały, zagląda do tego, co wcześniej napisali inni i pisze przewodnik. Lecz przez naszego rodaka ? podróżnika, który mieszka tam już od 2007 roku i jest pilotem oraz organizatorem wycieczek. Zdołał więc poznać wiele ciekawych miejsc i obiektów także poza trasami standardowych wycieczek biur podróży. I ma, co wykazuje w tekście, naprawdę dużą wiedzę o tej stosunkowo niewielkiej ? 65,6 tys. km2, niemal pięciokrotnie mniejszej od Polski, wyspie. Omawiany przewodnik zgodnie z formułą przyjętą dla tej serii wydawniczej, zawiera na wstępie trochę informacji niezbędnych turyście oraz sugestii, co powinni zobaczyć na wyspie w zależności od zainteresowań. Z wymienieniem, krótkimi informacjami o nich oraz zdjęciami, 20 miejsc lub obiektów które trzeba tam zobaczyć koniecznie. Nie brakuje wśród nich żadnego spośród naprawdę ważnych, które zdołałem tam poznać, lub przynajmniej wiem, że zasługują na szczególną uwagę. Właściwą część przewodnikową poprzedza rozdział ?Zaplanuj podróż" z propozycjami 6 tras samochodowych prowadzących łącznie przez ogromną większość najciekawszych i najważniejszych miejsc. Przy czym od wypadów jednodniowych, poprzez 2-3 dniowe i nieco dłuższe, aż po 11 dniową ?Drogi i bezdroża". Pokrywającą się w znacznym stopniu z programami typowych wycieczek na Sri Lankę organizowanych przez nasze biura podróży. Jest też, istotny zwłaszcza dla turystów indywidualnych, kalendarz najważniejszych stałych wydarzeń religijnych, kulturalnych, świąt narodowych i lokalnych. Obszerny i kompetentnie napisany rozdział ?Informacje praktyczne" z wydzieloną częścią ?Informacje A-Z". Ponadto również wysoko oceniany przeze mnie rozdział ?Informacje krajoznawcze". Zawiera on podstawowe dane na temat charakterystyki geograficznej wyspy, jej historii, polityki i gospodarki, społeczeństwa, języków, religii, kultury i sztuki oraz kuchni. Podstawowa, a zarazem najobszerniejsza część przewodnika, ?Zwiedzanie Sri Lanki" przybliża czytelnikowi to co przede wszystkim warto na niej poznać. Miejsca oraz zabytki w podziale na największe miasto i stolicę administracyjną Kolombo (konstytucyjną i siedzibą parlamentu jest Sri Dżajawardanapura Kotte, praktycznie już przedmieście Kolombo) oraz 7 regionów. Z ich ? w sumie 20 ? mapkami oraz planami najważniejszych miast i terenów zabytkowych. W prezentacji każdego z nich jest jego krótka charakterystyka, sugestie co przede wszystkim należy w nich zobaczyć, przedstawienie poszczególnych miejscowości i ich okolic. A także informacje o dojeździe, noclegach, wyżywieniu, rozrywkach, zakupach i charakterystycznych pamiątkach. Wszystko bardzo, chyba nawet trochę nadmiernie zwięźle, ale kompetentnie. Tekst wzbogacają, włamane weń liczne, łącznie niemal 80, informacje monotematyczne w ramkach. Zawierające np. sugestie co zwiedzać mając do dyspozycji 2 dni w Galle, Kandy czy Nuwara Elija, lub 6 dni w interiorze. Informacje o placówkach dyplomatycznych, czasach przejazdu pomiędzy ważniejszymi miejscowościami, niebezpiecznych zwierzętach, przykładowych napiwkach, ostrzeżenia przed naciągaczami itp. Jak również bardzo liczne ciekawostki. Np. ?Witkacy na Ceylonie", ?Degustacja herbaty", ?Kraina ogrodników", ?Jedwab lankijski", ?Batik", ?Kamień księżycowy", ?Betel", ?Tsunami", ?Pogłaskać żółwia", ?Rytualna kąpiel", ?Kaszaloty", ?Bogowie w podróży", ?Historia zęba Buddy", ?Masaże ajurwedyjskie", ?Tajemnice fortecy" i wiele innych. Czytając ten przewodnik znalazłem jedną nieścisłość w podpisie pod zdjęciem ? bo w tekście jest też sporo zdjęć, niestety w większości czarno-białych. Batikowanie (proces produkcji tkanin batikowych) to nie, jak przeczytałem, ?nanoszenie wzoru z wosku na materiał", ale barwienie tkanin w miejscach nie pokrytych woskiem, w rezultacie przede wszystkim usuwania go aby uzyskać potrzebne wzory. Mam też wątpliwości odnośnie czasu potrzebnego na proponowane przez autora, samodzielne zwiedzanie wyspy opisanymi trasami. Nie bardzo wyobrażam sobie np. jak jednego dnia można przebyć nadmorską trasę Kosogoda ? Galle, nawet samochodem, po drodze zwiedzając 7 miejsc. W tym łodzią motorową lasy mangrowe oraz zobaczyć 66 wysp na jeziorze Madu Ganga. Zwiedzić: wylęgarnię żółwi morskich, plantację cynamonu, klasztor buddyjski, sławne muzeum masek w Ambalangodzie. I ? dodam ? oczywiście również, pobliskie warsztaty, w których są one wykonywane, i ewentualnie coś w nich kupić, o czym autor nie pisze, ale to przecież oczywiste, bo po to tam się jeździ. Ponadto kopalnię niebieskich kamieni księżycowych oraz na koniec fort i inne zabytki Galle. No i chyba jeszcze coś zjeść po drodze. Ale już dłuższe trasy, na ile znam tamte miejsca, zaplanowane są bardziej realnie. To jednak tylko drobne uwagi krytyczne nie zmieniające mojej bardzo pozytywnej oceny tego przewodnika. Który z przyjemnością mogę polecić Czytelnikom.

Książka nie jest jedynie poradnikiem, ale przede wszystkim zbiorem opowieści i anegdot, uzmysławiających, jakie sytuacje mogą zdarzyć się w podróży. Każdy początkujący i doświadczony podróżnik znajdzie w tej publikacji coś dla siebie.

Autorka odpowiada m.in. na oryginalne pytania: Dlaczego w Nepalu nie powinno się głaskać dzieci po głowach? Czemu w Chinach nie należy dawać w prezencie zegarka? Czym nas mogą zaskoczyć chorwackie zakonnice? Jak smakują żywe larwy, smażone tarantule?

W vademecum podróżnika znajdziemy też odpowiedzi na pytania praktyczne np.: Co zrobić, aby ustrzec się przed ?klątwą faraona?? Jak i gdzie szukać tanich biletów lotniczych? Co zrobić gdy linia lotnicza zgubi nasz bagaż? Jak zachowywać się w trakcie trzęsienia ziemi?

Pewnym jest więc, że po lekturze tej książki podróżowanie po świecie stanie się dużo prostsze!

Sposoby na bycie rodzicem

O tym, jak trudno jest - szczególnie współcześnie - wychować dziecko, wie każdy rodzic. Każdy dzień jest nieustanną walką i wyborem pomiędzy sprzecznymi potrzebami, wartościami, pomiędzy tym, co podpowiada rozsądek czy serce, a tym, co chciałoby wymusić otoczenie czy realia życia społeczno-gospodarczego. Czy jednak można pogodzić te wszystkie emocje, żądania, czy można wychować mądre i odpowiedzialne dziecko, które zna granicę pomiędzy tym, co wolno, a tym, co niedopuszczalne, które przedkłada ?być? ponad ?mieć?, które przy tym doskonale potrafi odnaleźć się w pełnym wyzwań świecie?

Pomocą w tym trudnym wychowawczo zadaniu służyć może poradnik autorstwa guru biznesu i motywacji, Briana Tracy`ego, oraz Aleca Forstroma, który zajmuje się badaniem zachowań rodziców. Opublikowana nakładem wydawnictwa Helion książka to nieoceniona pomoc dla każdego rodzica, opiekuna i nauczyciela, wytyczająca ścieżkę wychowawczą, którą warto podążać, która przynosi pożądane rezultaty. Publikacja jest wynikiem ponad dwóch tysięcy godzin badań, przeprowadzonych na przestrzeni dwunastu lat na rodzicach pochodzących z różnych kultur i reprezentujących różne narodowości. W wyniku pracy Forstroma możliwe było opracowanie schematów działania i wyciągnięcie wniosków na temat technik pomocnych w wychowywaniu dziecka. Okazuje się, że nie trzeba stosować skomplikowanych metod, wystarczą proste zasady, opisane przez autorów oraz konsekwencja w ich stosowaniu, by dokonać zmiany w codziennym życiu, by cieszyć się w pełni rodzicielstwem, by nie drżeć przed przyszłością.

Książka składa się z trzynastu rozdziałów, z których każdy odsłania kolejne aspekty pracy wychowawczej, kolejne sfery życia, kolejne płaszczyzny, na których niezbędne staje się dokonanie pewnych modyfikacji zachowań. Każde dziecko jest jak pusta kartka, na której wszyscy przechodnie pozostawiają jakiś ślad ? przypominają autorzy, zwracając szczególną uwagę na to, jakie zapisy się na tej kartce pojawiają. Musimy bowiem uświadomić sobie, jak wielki wpływ wywiera na dziecko otoczenie (w tym i my), jaką krzywdę można nieopatrznie wyrządzić za sprawą działań (bądź ich zaniechania) czy słów. O wyzwaniach, jakie stoją przed rodzicem, czytamy właśnie w pierwszym rozdziale, poznając również trzy czynniki niezbędne do zbudowania poczucia własnej wartości u dzieci. Drugi rozdział poświęcony jest postępowaniu skutecznego rodzica oraz odpowiedzialności wynikającej ze sprawowania władzy. W kolejnych częściach poradnika zapoznamy się z rolą rodzinnej filozofii, przeczytamy o kształtowaniu u dziecka odpowiedzialności, o komunikacji (zarówno ze sobą, jak i z dzieckiem), o szkole czy o używkach i sposobach, dzięki którym można uchronić przed nimi latorośl.

To zaledwie kilka z wielu tematów poruszanych przez autorów w poradniku, który krok po kroku pomaga pokonywać drogę rodzicielstwa, który tłumaczy motywy określonych reakcji, przytaczając stosowną teorię, ale i posługując się przykładami na jej poparcie. Lektura książki Recepta na dorastanie? pomaga wzmocnić, a niekiedy nawet nawiązać czy odbudować relację pomiędzy rodzicem czy opiekunem a dzieckiem. Wskazówki dotyczące tego, jak działać, jak reagować, są niezmiernie przydatne do tego, by można było jednocześnie wyznaczyć granice dopuszczanego zachowania, a z drugiej strony - budować w dziecku poczucie własnej wartości i odpowiedzialności. Tytuł książki sugeruje, iż jej autorzy prezentują sposoby wychowania dziecka aż do wieku nastoletniego, ale tak naprawdę uniwersalne techniki czy proste reguły zachowania każdego człowieka czynią z książki poradnik, który może być stosowany także wobec starszych dzieci, a nawet - wobec dorosłych.

( ... ) Na koniec zostawiłam sobie dwie szczególne pozycje w dzisiejszym wpisie, bo są to książki innych blogerek kulinarnych :) Pierwsza z nich to książka Pauliny, wszystkim wam zapewne znana z bloga Just My Delicious. Jej dzieło to niesamowicie bogaty zbiór przepisów dla prawdziwych łasuchów ? czego tam nie ma... i ciasteczka i czekoladki, kremy, galaretki, lizaki, lody, pianki, masełka, pralinki, szyszki, trufle i łakocie do picia. Prawdziwa rozpusta :) Każdy przepis opatrzony jest zdjęciem autorki oraz krótką, osobistą notką dzięki której możemy ją jeszcze lepiej poznać. Polecam słodyczomaniakom :) A ja już wiem co podaruję mojej uwielbiającej słodycze siostrze na urodziny.