Recepta na dorastanie. Wychowaj dziecko na szczęśliwego nastolatka

Recenzje ebooka: Recepta na dorastanie. Wychowaj dziecko na szczęśliwego nastolatka (4)

1. granice.pl Justyna Gul

   Sposoby na bycie rodzicem
   
   O tym, jak trudno jest - szczególnie współcześnie - wychować dziecko, wie każdy rodzic. Każdy dzień jest nieustanną walką i wyborem pomiędzy sprzecznymi potrzebami, wartościami, pomiędzy tym, co podpowiada rozsądek czy serce, a tym, co chciałoby wymusić otoczenie czy realia życia społeczno-gospodarczego. Czy jednak można pogodzić te wszystkie emocje, żądania, czy można wychować mądre i odpowiedzialne dziecko, które zna granicę pomiędzy tym, co wolno, a tym, co niedopuszczalne, które przedkłada ?być? ponad ?mieć?, które przy tym doskonale potrafi odnaleźć się w pełnym wyzwań świecie?
   
   Pomocą w tym trudnym wychowawczo zadaniu służyć może poradnik autorstwa guru biznesu i motywacji, Briana Tracy`ego, oraz Aleca Forstroma, który zajmuje się badaniem zachowań rodziców. Opublikowana nakładem wydawnictwa Helion książka to nieoceniona pomoc dla każdego rodzica, opiekuna i nauczyciela, wytyczająca ścieżkę wychowawczą, którą warto podążać, która przynosi pożądane rezultaty. Publikacja jest wynikiem ponad dwóch tysięcy godzin badań, przeprowadzonych na przestrzeni dwunastu lat na rodzicach pochodzących z różnych kultur i reprezentujących różne narodowości. W wyniku pracy Forstroma możliwe było opracowanie schematów działania i wyciągnięcie wniosków na temat technik pomocnych w wychowywaniu dziecka. Okazuje się, że nie trzeba stosować skomplikowanych metod, wystarczą proste zasady, opisane przez autorów oraz konsekwencja w ich stosowaniu, by dokonać zmiany w codziennym życiu, by cieszyć się w pełni rodzicielstwem, by nie drżeć przed przyszłością.
   
   Książka składa się z trzynastu rozdziałów, z których każdy odsłania kolejne aspekty pracy wychowawczej, kolejne sfery życia, kolejne płaszczyzny, na których niezbędne staje się dokonanie pewnych modyfikacji zachowań. Każde dziecko jest jak pusta kartka, na której wszyscy przechodnie pozostawiają jakiś ślad ? przypominają autorzy, zwracając szczególną uwagę na to, jakie zapisy się na tej kartce pojawiają. Musimy bowiem uświadomić sobie, jak wielki wpływ wywiera na dziecko otoczenie (w tym i my), jaką krzywdę można nieopatrznie wyrządzić za sprawą działań (bądź ich zaniechania) czy słów. O wyzwaniach, jakie stoją przed rodzicem, czytamy właśnie w pierwszym rozdziale, poznając również trzy czynniki niezbędne do zbudowania poczucia własnej wartości u dzieci. Drugi rozdział poświęcony jest postępowaniu skutecznego rodzica oraz odpowiedzialności wynikającej ze sprawowania władzy. W kolejnych częściach poradnika zapoznamy się z rolą rodzinnej filozofii, przeczytamy o kształtowaniu u dziecka odpowiedzialności, o komunikacji (zarówno ze sobą, jak i z dzieckiem), o szkole czy o używkach i sposobach, dzięki którym można uchronić przed nimi latorośl.
   
   To zaledwie kilka z wielu tematów poruszanych przez autorów w poradniku, który krok po kroku pomaga pokonywać drogę rodzicielstwa, który tłumaczy motywy określonych reakcji, przytaczając stosowną teorię, ale i posługując się przykładami na jej poparcie. Lektura książki Recepta na dorastanie? pomaga wzmocnić, a niekiedy nawet nawiązać czy odbudować relację pomiędzy rodzicem czy opiekunem a dzieckiem. Wskazówki dotyczące tego, jak działać, jak reagować, są niezmiernie przydatne do tego, by można było jednocześnie wyznaczyć granice dopuszczanego zachowania, a z drugiej strony - budować w dziecku poczucie własnej wartości i odpowiedzialności. Tytuł książki sugeruje, iż jej autorzy prezentują sposoby wychowania dziecka aż do wieku nastoletniego, ale tak naprawdę uniwersalne techniki czy proste reguły zachowania każdego człowieka czynią z książki poradnik, który może być stosowany także wobec starszych dzieci, a nawet - wobec dorosłych.

2. moznaprzeczytac.pl Anna Szymańska; 2015-11-21

   Temat książki – wychowywanie dzieci – chyba nikomu nie jest obcy. Każdy, kto miał styczność z młodym człowiekiem prawdopodobnie zgodzi się, że mądre, uważne kształtowanie osoby jest nie lada wyzwaniem, wymaga sporo zaangażowania, obserwacji, rozwagi, ale również opłaca się jak nic innego na świecie. Istnieje wiele dróg doskonalenia się w sztuce wychowywania, jedną z nich jest z pewnością lektura poradników, których ilość rośnie wraz z zapotrzebowaniem… Do takich książek należy „Recepta na dorastanie. Wychowaj dziecko na szczęśliwego nastolatka.„
   
   Po przeczytaniu książki, jaką proponuje wydawnictwo Helion, sądzę, że cel autorów został osiągnięty. Brian Tracy i Alec Forstrom, napisali przyjemny w odbiorze, praktyczny poradnik dla rodziców – o tym jak postępować z dzieckiem, aby wyrosło na szczęśliwą i odpowiedzialną osobę, ale również jak działać, aby zasłużyć na jego miłość i zaufanie. Pozycja ta składa się z 13 rodziałów:

   1. „Wyzwania rodzicielstwa”,
   2. „Jak postępuje skuteczny rodzic?”,
   3. „Rola rodzinnej filozofii”,
   4. „Nauczenie dziecka odpowiedzialności”,
   5. „Komunikowanie się z dziećmi”,
   6. „Tworzenie okazji do budowania więzi z dzieckiem”,
   7. „Szkoła-świat pracy Twojego dziecka”,
   8. ”Jak wychować dziecko tak, aby odnosiło sukcesy?”,
   9. „Jak uchronić dziecko przed używkami?”,
   10. „Jak sprawić, żeby dziecko było zawsze pełne energii?”,
   11. „Życie rodzinne”,
   12. „Wychowywanie superdziecka”,
   13. „Dwadzieścia pięć rzeczy, których prawdopodobnie nie wiedzieli Twoi rodzice, gdy Cię wychowywali”.

   Każdy z nich ma podobna konstrukcję i dzieli się na liczne, krótkie (zwykle około strony) podrozdziały.
   
   W mojej ocenie książka ma sporo zalet. Jedną z największych jest przystępny język. Czytając mamy wrażenie, że ktoś nam opowiada te historie, niczym wykład. Wywód jest logiczny, oparty na konkretnych przykładach, wiele rzeczy jest wypunktowanych, najważniejsze zdania są pogrubione, wątki nie przeciągają się w nieskończoność, co znacznie uprzyjemnia percepcję. Wiele osób prawdopodobnie doceni, że specjalistyczne terminy, które się pojawiają są wyjaśniane również w prosty sposób, czytelnik może po prostu sporo się dowiedzieć. Autorzy koncentrują się na praktycznym podejściu – proponują ogólne zasady, jakie pomogą odnaleźć się w roli rodzica, ale i konkretne propozycje metod do pracy z dzieckiem, np. pod podrozdziałem zatytułowanym „Uczenie dziecka skutecznego rozwiązywania problemów” znajdziemy kolejny, „Cztery etapy procesu nazwania problemu”.
   
   Jednocześnie, co również jest dużym plusem, autorzy nie rezygnują z przytaczania ciekawych badań psychologicznych na tematy, o których piszą. Komentowane są obserwacje m.in. Alfreda Adlera, Susie Lamborn, Roberta Rosethala i wielu innych badaczy. Wzmacnia to merytoryczny aspekt książki, którego głównym fundamentem są jednak badania Forstrom’a. W „Osobistej notatce od współautora” pisze on:
   
   „Ta książka to rezultat 2300 godzin badań, które przeprowadziłem w ciągu 12 lat na rodzicach z różnych kultur i mieszkających w różnych miejscach na świecie.”
   
   Co mi się podoba, autorzy książki zwracają sporo uwagi na podstawy – umiejętność słuchania, komunikację, spędzony czas, często wskazują na to, że praca „nad dzieckiem” to w ogromnej mierze praca nad sobą. Jednak nie pozostawiają czytelnika jedynie z tą refleksją, a wskazują obszary do rozwoju i rady dla osób, które muszą godzić te role z innymi (rolami). W związku z tym w książce możemy znaleźć wskazówki do tego jak np. skutecznie organizować czas, czy jak doskonalić umiejętność komunikowania się ze sobą i innymi. Autorzy spełnili moje oczekiwania, choć przydałoby się więcej propozycji praktycznych ćwiczeń. Słowem fajny, rzetelny poradnik, dla każdego, kto ma kontakt z całkiem małym, ale również nastoletnim dzieckiem. Między słowami została zawarta myśl, że to co jest najważniejsze w relacji z dzieckiem to uwaga, dobre słowo, ale przede wszystkim poświęcony czas.

3. dlaLejdis.pl Paula Purgał; 2015-11-09

   Czy taki twór naprawdę istnieje? Gotowy schemat, proste rady i błogie życie rodzica. To zbyt piękne, by mogło być prawdziwe… 
   
   Wychowaj dziecko na szczęśliwego nastolatka. Chciałoby się. Czy ten potencjalny, szczęśliwy nastolatek, nie musi przejść najpierw serii buntu, płaczu i nienawiści do świata? Może tego wszystkiego da się uniknąć, albo chociażby – zneutralizować. Jedno jest pewne. Gotowej recepty na dostanie nie ma! To, co możemy przeczytać w tej książce to rzeczy przydatne. To seria dobrych rad, które powinny wejść w krew każdemu rodzicowi. Nie jest to odkrycie na skale światową. I bardzo dobrze. Nie ma tu miejsca na górnolotne porady i wymysły. Wszystko jest proste, zwięzłe i na pewno nam znane. Wiemy, że powinniśmy doceniać każdy dzień, a jednak tego nie robimy. Wiemy, że powinniśmy zapewniać dziecko o miłości, a jednak o tym zapominamy. Książka „przypominajka”. Takie lektury są o tyle wartościowe, że uzmysławiają pewne rzeczy. Coś jest dla nas oczywiste. Tak bardzo naturalne, że w zasadzie nie wiemy jak to ugryźć. Mam pokazywać dziecku, że go kocham. Jestem rodzicem, więc to chyba normalne? No właśnie. Dziecko to mały, bezbronny stwór, który ma tylko nas. 13 rozdziałów. Napisanych bardzo prostym i trafnym językiem. Czyta się naprawdę szybko i dobrze. Rozdział 9. zasługuje na to, abym o nim wspomniała. Niestety napiszę o jego negatywnym aspekcie. Tytuł brzmi „jak uchronić dziecko przed używkami?”. Znam wielu młodych ludzi. Znam wielu takich, którzy popełniali używkowe błędy. Znam też wielu, którzy takowych nie robili, a dorastali w domach bez miłości. Nie podważam psychologicznej wiedzy samego autora, ale nie mogę zgodzić się z tym, co przeczytałam. Dobre wychowanie, rozmowy o narkotykach, poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa. Wszystko to brzmi pięknie, ale rówieśnicza presja, starsi koledzy, okres buntu. Mam wrażenie, że to wszystko wychodzi poza ramy „recepty na dorastanie”. Co w tej książce mnie przeraża? To, że podczas jej czytania, miałam wrażenie, że budujemy robota. Ten robot musi odpoczywać, musi być kochany. Odpowiednia ilość jedzenia, nastawienie na sukces. Do tego jeszcze ukierunkowanie na cel i prawie gotowe! Podejście do tematu jest bardzo dobre, ale sama nie wiem czy jego rozwinięcie powinniśmy traktować poważnie. Pewnie kwestie są dla mnie nieco zabawne. Co mam robić, aby moje dziecko miało dużo energii? W tej lekturze możemy się tego dowiedzieć, ale czy nie jest to przesadą? Może nie mnie to oceniać, skoro rodzicem nie jestem. Grupą docelową tej książki chyba jednak tak. Jestem potencjalnym rodzicem, który kiedyś będzie wychowywał swoje dziecko. Nie wiem jednak czy ta książka odrobinę mnie nie wystraszyła. W niej raczej nie ma miejsca na błędy i wyrozumiałość dla samego rodzica. Jeżeli moje dziecko nie będzie energicznym, lubianym, ambitnym dzieckiem to chyba poniosę porażkę… Skądże. Wydaje mi się, że pewne etapy są nieuniknione. Może to podczas tych wszystkich upadków, dzieci uczą się najwięcej?
   
   Przeraża mnie to, że po przeczytaniu tej książki widzę te nadopiekuńcze, najukochańsze i najbardziej troskliwe mamy świata. Te, które nie dają dziecku żyć, bo robią to za niego. Receptę na dorastanie przeczytać naprawdę warto. Z przymrużeniem oka i z uświadomieniem sobie prostoty tej treści. Kochaj, szanuj, wyznaczaj granicę. Dla mnie to kwintesencja tego, co udało mi się przeczytać. Resztę pozostawiam tym bardziej ambitnym.

4. nauka-to-tez-sztuka.blogspot.com

   Chyba każdy chciałby mieć receptę na wychowanie, czyli swoistą instrukcję obsługi dziecka. Byłyby tam polecenia, typu "kiedy dziecko płacze - daj mu smoczek i podrzuć dwa razy", albo "jeżeli dziecko nie chce jeść marchewki wytłumacz, że to magiczne warzywo, które dobrze działa na cerę – na pewno zje ze smakiem i poprosi o dokładkę" itp. Próbę napisania takiej recepty podjęli Brian Tracy oraz Alec Forstrom.
    

   Autorzy podeszli do tematu nieco inaczej niż ja we wstępie recenzji. Nie dają oni bowiem gotowych rad w konkretnych sytuacjach, bo wtedy ta książka nie miałaby końca! Czytamy więc o odpowiednim podejściu do dzieci – wzajemnym szacunku, cierpliwości i przede wszystkim zrozumieniu. Żeby ta Recepta na dorastanie się sprawdziła, to rodzic musi poświęcić wiele swojego czasu i zacząć traktować dziecko jak partnera, a nie kogoś mniejszego i mniej doświadczonego.
   
   Recepta na dorastanie jest przeznaczona przede wszystkim dla rodziców. Autorzy piszą prostym językiem, nie robią zbyt wielu nawiązań do badań, psychologii, czy rozwoju dziecka. Opowiadają co zrobić, aby latorośl zaczęła nas słuchać! A prawda jest taka, że to my, rodzice, najpierw musimy zacząć słuchać, aby dziecko chciało wysłuchać nas...
   
   
   Pod koniec książki znajdziemy też 25 "złotych zasad", których powinniśmy się za wszelką cenę trzymać. Te rady są zróżnicowane i dotyczą takich aspektów, jak: wsparcie, empatia, kary, pochwały, emocje, uwaga, koncentracja i wielu innych.
   
   Wiele dowiemy się również o poprawnej komunikacji, wsparciu, motywacji dziecka do pracy oraz jego bezwarunkowej akceptacji. Autorzy nawiązują do życia codziennego i porównują problemy dzieci z podobnymi problemami dorosłych. Dzięki tym porównaniom rodzice łatwiej wczują się w sytuację.

    

   Trzeba również zauważyć, że Recepta na dorastanie jest bardzo przejrzysta. Dokładny spis treści i wytłuszczone nagłówki sprawiają, że bez problemu odnajdziemy to, z czym mamy największy problem, bądź to, co nas najbardziej interesuje.
   
   Książkę polecam wszystkim tym rodzicom, którzy są zaniepokojeni zachowaniem swojego (zwłaszcza nastoletniego) dziecka, gdyż ma problemy z nauką, nie rozmawia z rodzicami, bywa nerwowe, ciągle siedzi przed komputerem albo jest niekonsekwentne i ma słomiany zapał. Recepta na dorastanie pokazuje, jak należy postępować z dziećmi – bez względu na wiek! Ja sama czuję się nieco nienasycona, ale tylko dlatego, że książka jest bardzo konkretna. Dodatkowo zawiera sporo przykładów, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie. Warto również zauważyć, że z książki nauczymy się nie tylko postępować z dziećmi, ale również po prostu z drugim człowiekiem.

więcej recenzji

ukryj recenzje