Recenzje

“Dziennik Babygirl” to historia kobiety, która przeszła przez piekło i próbuje odnaleźć siebie na nowo autorstwa Katarzyna Mak. Główna bohaterka - Julia, która prowadzi tytułowy dziennik. Zapisuje w nim swoje wspomnienia, emocje, pragnienia i lęki. To forma terapii, sposób na uporanie się z przeszłością, która zostawiła w niej głębokie rany. Kiedy w jej życiu pojawia się mężczyzna, który widzi w niej coś więcej niż tylko zranioną kobietę, Julia zaczyna mierzyć się z uczuciami, których dawno się wyrzekła - zaufaniem, pożądaniem, miłością. Ale droga do szczęścia nie jest prosta. „Dziennik Babygirl” to emocjonalny rollercoaster pełen bólu, namiętności i walki o samą siebie. Kasia po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o miłości w najciemniejszych barwach, ale też o nadziei, która rodzi się z chaosu. połączenie erotyku, psychologicznego dramatu i intymnego wyznania. Pokazuje, jak trudno jest pogodzić się z przeszłością i jak wielką siłę ma kobieta, która wreszcie decyduje się zawalczyć o siebie. Historia, która łamie serce i składa je na nowo. To nie tylko erotyk to intymne wyznanie kobiety, która uczy się kochać siebie na nowo po upadku. Narracja w formie dziennika sprawia, że czujemy każdą emocję jakbyśmy czytali cudze myśli, których nikt nie miał zobaczyć. W książce nie zabraknie traumy, przebaczenia, odrodzenia, miłości, która potrafi leczyć, ale także ranić oraz odwadze, by znów czuć. Nie jest to lekka historia - ale jest prawdziwa. I właśnie dlatego warto po nią sięgnąć.

,, Echo potępienia " to paranormalny romans autorstwa K.E. December. Jednocześnie pierwszy tom trylogii ,, Drzewo życia ". Powiem szczerze, że pierwszy raz czytałam coś w tym stylu i bardzo mi się podobało. Główną bohaterką jest młoda Emily. Jest dziennikarką, bardzo dociekliwą. Nie może dać jej spokoju sprawa zabstwa jej ojca. Dodatkowo ostatnio doświadcza bardzo dziwnych rzeczy. Zaczyna słyszeć głosy, pochodzą nie z tego świata i wymawiają jej imie.. Dziewczyna jest przerażona. Nie wie co ma o tym myśleć. Kiedy pewnego ranka budzi się ze znamieniem na ciele już totalnie nic nie rozumie. Zwłaszcza, że jej nie żyjący tato miał takie samo... Z czym bedzie musiała zmierzyć się Emily ? Jakie tajemnice wyjdą na jaw ? ,, Echo potępienia " to świetna historia balansującą między jawą a koszmarem. Autorka w fajny sposób wplątała zjawiska paranormalne w realny świat. Nie brakuje tutaj sytuacji pełnych napięcia. Akcja jest bardzo wciągająca a lekturze towarzyszą niemałe emocje. W książkę znajdziemy dużo tajemnic, które nie są takie oczywiste. To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i uważam je za bardzo udane. Z ogromną ciekawością czekam na drugi tom i dalsze losy Emily.

Recenzja "Serce na wodzy" to pierwszy tom nowej serii ranczerskiej. Po zerwaniu z narzeczonym CeCe wraca do rodzinnego miasteczka, na rodzinne ranczo. Tam ponownie spotyka Nasha, przyjaciela, a nawet prawie członka jej rodziny. Niezaprzeczalnie tych dwoje ciągnie do siebie, chociaż Nash broni się przed tym ze względu na jej braci. Kiedy zaczynają razem pracować chemia między nimi tylko się powiększa. Aby dać ujście emocjom postanawiają spędzić razem „tylko jedną noc". Niestety albo stety, na jednej nocy się nie kończy😉 Jak to zwykle bywa kiedy sięgam po nowe autorki, nie wiedziałam czego mam się spodziewać po książce Paisley Hope, więc podeszłam do niej bez konkretnych oczekiwań, chociaż miałam przeczucie, że będzie dobrze. No i muszę Wam powiedzieć, że bawiłam się podczas czytania wyśmienicie. "Serce na wodzy" jest jak letni wschód słońca, ciepły, urokliwy, porażający swoim światłem. Tą książkę czyta się praktycznie na raz, tracąc przy tym poczucie czasu. Miała ona w sobie coś takiego, że mimo iż jest raczej z tych przewidywalnych, to ja nie potrafiłam jej odłożyć. Nie ma tu zbędnych opisów, wszystko dzieje się płynnie, może nie jest mocno dynamicznie, ale z całą pewnością nie można narzekać na nudę. Fabuła jest tak poprowadzona, że nie trzeba jej analizować czy rozkładać na czynniki pierwsze zachowań bohaterów, wystarczy dać się jej pochłonąć. Zarówno CeCe jak i Nash dają się polubić od pierwszej chwili, a obserwowanie jak związek między nimi rozwija się w coś tak pięknego i silnego było bardzo przyjemne. Chociaż przyznaje, że bawiło mnie to jak ukrywali to co ich łączy przed braćmi CeCe, tym bardziej, że sam Nash nie jest jakimś nastoletnim podlotkiem, a dorosłym mężczyzną (33 lata)🤭 Było tu wszystko czego można spodziewać się w romansie ranczerskim. Urocza, choć z pazurem dziewczyna, seksi prawie kowboj (dlaczego prawie, to już musicie się sami przekonać 😉) w dodatku emerytowany hokeista, więzi rodzinne, oddane przyjaciółki i bracia gburowie, lekkość, romantyzm, pikanteria, słowne przekomarzanki, humor. No czego chcieć więcej? Dla mnie takie połączenie jest gwarancją dobrze spędzonego czasu i oderwania od rzeczywistości i dobrego relaksu. Zdecydowanie styl Paisley Hope przypadł mi do gustu i wcale nie czułam, że to debiut autorki, a tak, to debiutancka powieść autorki. Mało tego, czuje ekscytacje na samą myśl o poznaniu kolejnych tomów z tej serii 😍 Jeśli macie ochotę na poznanie kolejnego książkowego męża🫠🥵 to koniecznie sięgnijcie po "Serce na wodzy". To obowiązkowa pozycja dla każdej romansiary, fanek małomiasteczkowych klimatów, rancza i zakazanej relacji. Polecam ♥️

Standardowo chciałam sięgnąć po książkę ze względu na okładkę, ale też na tytuł który do mnie wołał. Zapowiadało się na mroczną, trudną, złożoną i brutalną historię, to też właśnie dostałam, i to w naprawdę w rewelacyjnej wersji, szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że aż tak mnie ta książka wkręci i dostarczy tak wielu wrażeń i emocji. To taka historia, które ja osobiście bardzo lubię czytać. Dark romans z mocnym naciskiem na dark, dla mnie bomba. Emily po przeżytym horrorze przeprowadza się do San Francisco by zacząć wszytko od nowa i z czystą kartą. W ciągu dwóch lat uzyskała względną stabilizację i równowagę, zmieniła się na lepsze i skupiła się na wymarzonych studiach, jednak mimo wszystko nocą dręczą ją koszmary. Emily mając swój udział w aresztowaniu Cadena zdaje sobie sprawę z tego, że jej spokój nie jest dany jej na zawsze. Kiedy dowiaduje się o wyjściu mężczyzny z więzienia wyczekuje ataku ze strony dawnego ukochanego. Caden zaś przygotowuje misterny plan zniszczenia i zemsty na Emily. Matko jakie to było dobre, w zasadzie powiedzieć dobre to jak nic nie powiedzieć. Jak ktoś lubi dark romanse ale takie mega mroczne, takie mega niebezpieczne z porządną dawką brutalności i z psychopatycznymi zachowaniami tę książkę dosłownie pochłonie, tak jak ja to zrobiłam. Miałam ogromną nadzieję, że mnie ta książka nie zawiedzie, bo ostatnio trafiam na takie darki, w których tego darka niewiele, więc tutaj jestem naprawdę mega usatysfakcjonowana tą mrocznością, tymi niecnymi planami zemsty, tym szorstkim podejściem, tą bezwzględnością i hartem ducha głównych bohaterów. Caden to czysty psychol, uwielbiam takich bohaterów, to postać która naprawdę fascynuje, ale jednocześnie nie da się jej polubić, chociaż może się trafią i tacy, którym się to uda. Ja mam to tego pana bardzo mieszane uczucia, jako czarny charakter jest po prostu rewelacyjny, autorka wykonała przy nim kawał świetnej roboty, i na pewno ten bohater na długo zostanie w mojej głowie, ale muszę przyznać, że maga mnie on irytował, jak dla mnie troszkę za bardzo cwaniakował, gdzieś w tym psychopatycznym zachowaniu pojawiła się jakaś taka rysa, która mi w nim nieco przeszkadzała, ale to tylko moje czepianie się o szczegóły. Emily, nienawidzę tego imienia, i jestem już nim szczerze zmęczona, ale sama bohaterka to moja idolka, poproszę więcej takich bohaterek. Od samego początku walczy, choć odczuwa dyskomfort psychiczny i fizyczny jest niemal nie do zdarcia, nie okazuje strachu, swoją postawą doprowadza Cadena do szału, a ja tak bardzo jej kibicowałam żeby utarła mu nosa. Relacja bohaterów jest pod każdym względem toksyczna, tutaj nie ma pozytywnych uczuć, jeśli ktoś się nastawia na taki nieco schematyczny romans, że miłość zmieni bohaterów to niech lepiej nie zaczyna, tutaj tego nie znajdzie. Tu jest po prostu toxic level hard, tu nie ma sentymentów, romantyzmu, nawet scen erotycznych ze świecą szukać. Tutaj jest ból, cierpienie, zemsta, mrok, brutalność, pokonywanie granic, sadyzm, przemoc itp. Bohaterowie krążą wokół siebie, a czytelnik tyko czeka w jakim kierunku pójdzie ta znajomość, o co w tym wszystkim chodzi, bo ja miała wrażenie, że cały czas coś mi umyka, i tak było, bo niektóre wątki były nieco spłycone, nie dostaliśmy pełnego obrazu niektórych sytuacji, ale tego można było się spodziewać, w końcu to dylogia, o czym zmianka pojawia się już na wstępie. Jako, że to pierwszy tom niektóre wątki pozostały otwarte, ale autorka wiele z nich w jakiś sposób zamknęła ale też na końcówce stworzyła nowe, ja już czuję, że druga część będzie genialna i wszystko zmiecie. Ja jestem pełna podziwu dla lektury, mega mi się podobało, totalnie mnie wkręciło, ta historia całkowicie wpisuje się w moje gusta czytelnicze, to naprawdę dark z prawdziwego zdarzenia, przy którym budzą się skrajne emocje, a granica pomiędzy zachwytem a zdegustowaniem jest bardzo cienka. Mi się bardzo podobało i już w napięciu wyczekuję drugiej części, ze swojej strony książkę polecam ale fanom dark romansów, osobom odważnym i z otwartym umysłem, którzy z moralnością w książkach mają trochę na bakier, bo to nie jest książka dla każdego a już na pewno nie dla grzecznych czytelników.

Znasz to uczucie, gdy Twoje dziecko prosi „jeszcze jedną bajkę” albo ucieka przed sprzątaniem? 🤔 Dzieci uczą się świata poprzez emocje - a książki o Titku pomagają im te emocje zrozumieć, nazwać i przeżyć w bezpieczny sposób 💛 To seria książek dla dzieci stworzona z myślą o codziennych sytuacjach, które potrafią wywołać prawdziwą burzę - takich jak wyłączenie bajki czy konieczność sprzątania zabawek 🙈 Ja doskonale kojarzę takie sytuacje i wiem, że nie są one proste - dla żadnej ze stron 🤷 🎥 W książce „Titek chce jeszcze jedną bajkę” młody bohater bardzo chce obejrzeć kolejną część swojej ulubionej historii. Niestety, mama mówi stanowcze „koniec”. I choć pojawia się złość, rozczarowanie i łzy, to rozmowa i spokój rodzica pomagają mu zrozumieć, że emocje są w porządku — trzeba je tylko zauważyć i nazwać. 🧹 Z kolei w „Titek i sprzątanko” mały bohater od rana układa ogromny tor dla samochodzików. Gdy słyszy, że trzeba posprzątać, bunt wkracza do akcji! 😅 Na szczęście tata znajduje sposób, by zamienić obowiązek w zabawę - w końcu nawet sprzątanie może być przygodą, jeśli robimy to razem. Każda książka dla dzieci kończy się kilkoma słowami skierowanymi do rodziców — z podpowiedziami, jak rozmawiać z dzieckiem o emocjach, złości czy obowiązkach. To niesamowicie mądre, empatyczne historie, które łączą zabawę z wartościową rozmową. 🤩 Idealne dla przedszkolaków, którzy uczą się samodzielności i dla rodziców, którzy chcą ich w tym wspierać z uśmiechem
Moje dzieci bawiły się z tymi świetnie i z pewnością sięgniemy po kolejne książki z tej serii 😍