Recenzje

Cześć w sobotę. Jakie plany na dzisiaj? Lubicie podróże? Ja lubię te z książką. W ten sposób mogę zwiedzić cały świat. Tym razem wybrałam się do Norwegii. A dokładnie zwiedzałam Lofoty. Dzięki autorce mogłam zobaczyć nie tylko piękno tego miejsca, lecz także dzięki opisom i osobistym wrażeniom, niemal poczułam zapachy, które czuć, gdy spadnie deszcz. Nie brak ważnych informacji o szlakach, trasach, o tym jak się przygotować I co zabrać na wycieczkę. Tu jest wszystko co potrzebne jeśli jedziecie pierwszy raz. Kempingi parkingi, wszelakie wskazówki na co możecie się natknąć i jakie trudności napotkać. A co ważne, nie są to suche fakty, lecz interesująco napisany przewodnik okraszony lokalnymi ciekawostkami. Autorka przemyciła w nim cząstkę siebie dzieląc się swoimi wrażeniami i ulubionymi miejscami. Polecam.

Lofoty. Przewodnik po najpiękniejszym zakątku Norwegii. Nie trzeba chyba nikomu przypominać, ze wydania tego wydawnictwa to istne majstersztyki. Zawsze są one pięknie wydane, gwarantują cudowną jakość i zawsze posiadają maksimum praktycznych informacji. Również zdjęcia są najwyzszej jakości i zachęcają do podróży.  Lafoty to archipelag, który zachwyca. Skłąda się z wysp położonych 300 km za kołem podbiegunowym. Można je podzielić na kontynentalne i wyspowe.  Archipelag ten zamieszkuje około 24 tysiące osób i znajdują się tam zaledwie dwa miasta. W tym przewodniku zawarte są nie tylko praktyczne porady typu : kiedy i jak podróżować w tamtym kierunku, ale również spora garść wiedzy. Poznać można historię tego regionu oraz dowiedzieć się wszystkiego, co powinno się wiedzieć przed podróżą tam. Dowiecie się też jak uniknąć dodatkowych kosztów i obciąć wydatki, gdzie parkować, co mozna robić w danych lokalizacjach. Jest to zbiór sprawdzonych tras, które zachwycają widokami. Jak mówi autorka, jest to zaproszenie do świata, który zachwyca, wycisza i zostaje w sercu na długo.

Historia nieprzewidywalna, taka którą czyta się z zapartym tchem. Mafia, tajemnice, kłamstwa - czyli wszystkie co lubię w książkach. Do tego przemiana bohaterki na silną kobietę. Sceny erotyczne nie przysłaniają całej fabuły, idealnie wyważone. Zaskakujące zwroty akcji, cała historia mknie do przodu a autorka dostarcza wielu emocji i doskonale buduje napięcie. 📚

Złość to emocja przez większość źle rozumiana, kojarzona z negatywną energią i agresją. Jednak i ona może mieć pozytywne aspekty, dając nam sygnały, że nasze granice są przekraczane lub coś wymaga naszej uwagi. Autorka w swojej książce pokazuje nam różne oblicza złości, zwraca uwagę na jej wpływ na drugiego człowieka, na otoczenie, a także na nas samych i nasze ciało. Daje nam również szereg porad i narzędzi, dzięki którym możemy zmienić postrzeganie tej emocji, a także przestaniemy ją tłumić. W naszej kulturze złość jest napiętnowana i od najmłodszych lat słyszymy zwroty, które programują w naszych umysłach błędne przekonania na temat tej emocji. W ten sposób uczymy się unikania złości, bo tak nie wypada, bo co powiedzą inni. Pani Ewa pokazuje, że złość to taka sama emocja, jak radość czy smutek, więc jest tak samo ważna. W związku z tym trzeba umieć ją wyrażać w zdrowy sposób, aby nie szkodzić sobie i innym osobom. Ciekawym, a zarazem zaskakującym okazał się dla mnie wpływ ruchu na radzenie sobie ze złością. Niby wszyscy wiemy, że ruch to zdrowie, ale tak naprawdę nie mamy pojęcia, jak w łatwy sposób dzięki aktywności fizycznej możemy zarządzać złością. Warto wybrać taką aktywność, która będzie nam sprawiała przyjemność, czyli na przykład jazda na rowerze, joga, czy nawet spacer. Aktywności te pomogą nam przekierować swoją uwagę na inne tory, a dzięki temu złość straci na sile, a my poczujemy się lepiej. „Kiedy ćwiczymy, organizm staje się bardziej odporny na napięcia, a my mniej podatni na wybuchy emocji. Regularny ruch poprawia też kondycję psychiczną, poprawia nastrój oraz zwiększa nasze poczucie własnej wartości”. Kolejną rzeczą, która podobała mi się w tej książce, były przytoczone historie pokazujące, jak wygląda brak granic, czy tłumienie emocji w codziennych sytuacjach. Dzięki nim łatwiej zrozumieć wpływ emocji na nasze relacje i zdrowie. W książce znajdziecie wiele ciekawych cytatów, których autorami są znane osoby, a także sporo ćwiczeń i pytań skłaniających do refleksji. Treść jest przekazana z empatią, co sprawia, że czyta się ją szybko i przyjemnie. Przeczytałam już dosyć dużo książek psychologicznych z wydawnictwa Sensus, w tym poruszających temat emocji i psychosomatyki, ale zawsze lubię sięgać po kolejne, bo wiem, że znajdę w nich coś nowego i wartościowego. Mimo znajomość tematu tym razem również dostałam kilka nowych informacji, więc uważam, że warto było się zapoznać z tą książką. Dla osób, które tak, jak ja znają temat, książka ta będzie w dużej mierze powtórzeniem materiału, jednak dla tych, którzy dopiero zaczynają interesować się emocjami i ich wpływem na ciało będzie bardzo ciekawą lekturą.

Recenzja "Serce na wodzy" to pierwszy tom nowej serii ranczerskiej. Po zerwaniu z narzeczonym CeCe wraca do rodzinnego miasteczka, na rodzinne ranczo. Tam ponownie spotyka Nasha, przyjaciela, a nawet prawie członka jej rodziny. Niezaprzeczalnie tych dwoje ciągnie do siebie, chociaż Nash broni się przed tym ze względu na jej braci. Kiedy zaczynają razem pracować chemia między nimi tylko się powiększa. Aby dać ujście emocjom postanawiają spędzić razem „tylko jedną noc". Niestety albo stety, na jednej nocy się nie kończy😉 Jak to zwykle bywa kiedy sięgam po nowe autorki, nie wiedziałam czego mam się spodziewać po książce Paisley Hope, więc podeszłam do niej bez konkretnych oczekiwań, chociaż miałam przeczucie, że będzie dobrze. No i muszę Wam powiedzieć, że bawiłam się podczas czytania wyśmienicie. "Serce na wodzy" jest jak letni wschód słońca, ciepły, urokliwy, porażający swoim światłem. Tą książkę czyta się praktycznie na raz, tracąc przy tym poczucie czasu. Miała ona w sobie coś takiego, że mimo iż jest raczej z tych przewidywalnych, to ja nie potrafiłam jej odłożyć. Nie ma tu zbędnych opisów, wszystko dzieje się płynnie, może nie jest mocno dynamicznie, ale z całą pewnością nie można narzekać na nudę. Fabuła jest tak poprowadzona, że nie trzeba jej analizować czy rozkładać na czynniki pierwsze zachowań bohaterów, wystarczy dać się jej pochłonąć. Zarówno CeCe jak i Nash dają się polubić od pierwszej chwili, a obserwowanie jak związek między nimi rozwija się w coś tak pięknego i silnego było bardzo przyjemne. Chociaż przyznaje, że bawiło mnie to jak ukrywali to co ich łączy przed braćmi CeCe, tym bardziej, że sam Nash nie jest jakimś nastoletnim podlotkiem, a dorosłym mężczyzną (33 lata)🤭 Było tu wszystko czego można spodziewać się w romansie ranczerskim. Urocza, choć z pazurem dziewczyna, seksi prawie kowboj (dlaczego prawie, to już musicie się sami przekonać 😉) w dodatku emerytowany hokeista, więzi rodzinne, oddane przyjaciółki i bracia gburowie, lekkość, romantyzm, pikanteria, słowne przekomarzanki, humor. No czego chcieć więcej? Dla mnie takie połączenie jest gwarancją dobrze spędzonego czasu i oderwania od rzeczywistości i dobrego relaksu. Zdecydowanie styl Paisley Hope przypadł mi do gustu i wcale nie czułam, że to debiut autorki, a tak, to debiutancka powieść autorki. Mało tego, czuje ekscytacje na samą myśl o poznaniu kolejnych tomów z tej serii 😍 Jeśli macie ochotę na poznanie kolejnego książkowego męża🫠🥵 to koniecznie sięgnijcie po "Serce na wodzy". To obowiązkowa pozycja dla każdej romansiary, fanek małomiasteczkowych klimatów, rancza i zakazanej relacji. Polecam ♥️