Recenzje

Jak rozmawiać o złości z dzieckiem Poznaj swoją złość, Pinku! to najnowsza odsłona wartościowej serii o emocjach autorstwa Urszuli Młodnickiej, która podbiła serca małych czytelników oraz ich rodziców. Pink - niebieski stworek z okrągłym i trójkątnym uchem - staje się przewodnikiem dzieci po świecie uczuć, rozmów i wyzwań dnia codziennego. Jeśli nie znacie jeszcze Pinka, serdecznie polecam - historia otula od pierwszych stron.Książka o złości dla dzieci Pełne emocji historie Pinka wyróżniają się formą. Jest to codzienna rozmowa małego bohatera z tatą. Treść zróżnicowana kolorami (tekst Pinka - czarny, opiekuna - niebieski), porządkuje lekturę i pomaga młodym czytelnikom zrozumieć przekaz. Wspólnie z Pinkiem poznajemy jego przyjaciół, codzienne obowiązki i wyzwania, a przede wszystkim uczucia, które mu towarzyszą. Tym razem sednem opowieści jest złość - uczucie dobrze znane każdemu z nas. Złość wybucha z łatwością. Wystarczy iskra, kilka niedomówień, rozczarowanie i złość porywa osobę w swoje objęcia. Przeczytajcie Poznaj swoją złość, Pinku aby dowiedzieć się jak opanować złość, rozmawiać z dzieckiem i budować więzi.Emocje i ćwiczenia - wsparcie dla dzieci i rodziców W opowieściach Pinka dzieci znajdą wiele wsparcia i zrozumienia. Prawdopodobnie wiele podobnych sytuacji przeżywają na codzień. Złość wybucha gdy czujemy się niechciani czy odrzuceni przez innych albo ktoś sprawi nam zawód. Zezłościć mogą nas również zupełne drobiazgi kiedy nie mamy humoru. Jak mówi tata Pinka, złość „.. przejmuje kontrolę. Tak się czasem zdarza”, ale „Możesz przejąć stery i wpływać na swoją złość”. Jak się okazuje na złość działają zupełnie proste metody. Złapanie równowaga i chwila wytchnienia. Ciepła rozmowa i zrozumienie. Spacer i przytulenie. Książka, a może mała drzemka.„Złość bywa pożyteczna” Warto pamiętać, że złość miewa również dobre oblicza. Motywuje do działania. Sprawia, że chcemy zawalczyć o siebie. Dodaje energii. Opiekun Pinka mówi o tym jak ważne jest wybaczenie, a nie trzymanie w sobie urazy. Z drugiej strony objaśnia też jak wyznaczać granice i przyjmować przeprosiny kiedy jesteśmy na to gotowi. „Pod złością często kryją się inne emocje” Książki z Pinkiem w roli głównej uczą dzieci jak rozpoznać swoje uczucia, jak o siebie zadbać aby czuć się dobrze i radośnie. Podpowiada jak podejmować decyzje i jak postępować, aby wcielać w życie swoje plany. Po prostu realizować to, co dla nas ważne. Myślę, że podczas spotkania z Pinkiem i jego tatą, zarówno dzieci jak i rodzice przeżyją emocjonalną przygodę i wyniosą TO COŚ dla siebie. Każdy z rozdziałów wieńczy zestaw ćwiczeń skonstruowanych specjalnie do walki ze złością. Zadanie są fajnie zaprojektowane, zróżnicowane, pełne empatii i otulające małego czytelnika. Dalej jest jeszcze mega „Ściąga” czyli sposoby radzenia sobie ze złością w graficznej prezentacji.Ilustracje w książkach o emocjach - wartość wizualna Seria o uczuciach Pinka to również piękne ilustracje. Kolory, emocje i sympatyczne postacie stanowią doskonałe uzupełnienie treści. Teksty, ćwiczenia i obrazy stanowią kompozycję, którą z wielką przyjemnością się czyta, ogląda i przeżywa. „Dobrze wiedzie co sprawia ci radość”, a nasze „Myśli mają ogromną moc - wpływają na nasze emocje” - Chcesz się przekonać?

💛 „Rana odrzucenia. Ulecz dziecięce traumy i odzyskaj siebie” Sylwia Kocoń To nie jest moja pierwsza książka Sylwii Kocoń 💫 i jak zawsze trafiła prosto w serce. Autorka ma niezwykły dar nazywania tego, co często niewidzialne ✨ Tym razem dotknęła czegoś wyjątkowo bliskiego - rany odrzucenia i wstydu. Emocji, które potrafią zatrzymać nas w miejscu, zanim w ogóle zrobimy krok. 📖 „ Rana odrzucenia. Ulecz dziecięce traumy i odzyskaj siebie ” to książka o bólu, który nosimy od dziecka. O tym, jak próbujemy zasłużyć na miłość i jak tłumimy emocje, by pasować. I o tym, jak w dorosłym życiu wciąż niesiemy ten sam ciężar, tylko w innej formie. Czytając, miałam wrażenie, że ktoś trzyma mnie za rękę 🤍 Bez ocen, bez rad, po prostu z obecnością i zrozumieniem. To książka, przy której się zatrzymujesz. A kiedy ją odkładasz, czujesz ulgę. Ciszę w środku. Taką, która mówi: „Już możesz. Już nie musisz się tłumić. Możesz być sobą.” 🌿 Sylwia Kocoń prowadzi przez uzdrawianie z ogromną delikatnością 💫 W książce znajdziesz nie tylko słowa, ale też ćwiczenia i testy, które pomagają zobaczyć, jak wiele w nas jeszcze czeka na akceptację. Dla mnie to nie tylko książka o ranach. To opowieść o powrocie do siebie 💛 Prawdziwej, spokojnej, niewymuszonej. Takiej, która już nie musi udowadniać, że zasługuje. Po lekturze poczułam ulgę i wdzięczność 🌸 Tę cichą, która zostaje w sercu na długo.

Justyna Żejmo w książce "Mózg odporny na krytykę. Neuronaukowe i psychologiczne metody radzenia sobie z lękiem przed oceną i hejtem" podejmuje kluczowy temat dla współczesnej kondycji psychicznej jakim jest zdolność zachowania równowagi w świecie nieustannego osądu. Autorka łączy wiedzę z zakresu neuronauki, psychologii poznawczej i praktyki terapeutycznej, tworząc przystępny model rozumienia reakcji na krytykę. Pokazuje, że społeczna ocena aktywuje te same struktury mózgu, które odpowiadają za odczuwanie bólu fizycznego dosłownie raniąc człowieka. Autorka tłumaczy, jak biologiczne mechanizmy i automatyczne wzorce myślenia kształtują naszą wrażliwość na opinie innych. Proponuje pojęcie neuropauzy czyli świadomego zatrzymania, które pozwala rozpoznać emocję zanim przekształci się w lęk lub agresję. W ten sposób odporność psychiczna staje się zdolnością integracji i samoregulacji emocji. Autorka wykorzystuje wiedzę naukową do kształtowania samoświadomości i wewnętrznej równowagi. W ujęciu Żejmo współczesny człowiek żyje w kulturze permanentnej ekspozycji, w której ocena stała się walutą społecznych interakcji. Książka nie tylko diagnozuje to zjawisko, lecz także wskazuje kierunek zmiany skoncentrowany na rozwoju odporności opartej na poczuciu wartości i refleksyjności. "Mózg odporny na krytykę' to rzetelne, studium o granicach ludzkiej wrażliwości. Łączy precyzję nauki z humanistyczną refleksją, oferując narzędzia, które pomagają bronić się przed oceną oraz odzyskać autonomię w świecie, w którym cudze słowa decydują o wartości człowieka.

Do drugiej części dylogia addiction miałam spore oczekiwania po tym co zrobiła ze mną pierwsza część pod względem emocjonalnym i oczywiście się nie zawiodłam. Zaczynamy historię od momentu w, którym relacja pomiędzy Vedia a Reiganem zostaje zburzona, a układ, który był między nimi zaczyna wisieć na cienkim włosku. W tej części Vedia Parker przechodzi ogromną przemianę, ponieważ nadal nosi w sobie ból przeszłości, ale już nie ucieka od niej, tylko stara się stawić twarz swoim traumą i z nimi walczyć. Natomiast Reigan „Scar” Varney, w tej części naprawdę nie da się przejść obok niego bez emocji. W pierwszym tomie był tajemniczy i zamknięty, ale w O krok bliżej światła widzimy go w zupełnie innym świetle. Nadal jest pełen sprzeczności, nadal potrafi być brutalny w słowach i czynach, ale tym razem więcej w nim człowieka niż cienia. Widać, jak bardzo się miota - pomiędzy chęcią ochrony Vedii a własnym strachem przed tym, że znów kogoś zrani. Relacja między bohaterami jest trudna, napięta, momentami wręcz bolesna, ale właśnie przez to tak autentyczna. To już nie tylko pożądanie i przyciąganie, ale coś o wiele głębszego - powolne odbudowywanie zaufania tam, gdzie wcześniej zostały tylko ruiny. Autorka po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o emocjach w sposób, który trafia prosto w serce. Jej styl jest intensywny, ale lekki - pełen uczuć, które nie są sztuczne, tylko prawdziwe. Każda scena ma znaczenie, a każde spojrzenie między bohaterami potrafi powiedzieć więcej niż tysiąc słów. Podsumowując - Addiction. O krok bliżej światła to piękne, emocjonalne zakończenie historii Vedii i Reigana. To opowieść o zaufaniu, o miłości, która nie jest idealna, ale szczera, i o ludziach, którzy uczą się żyć mimo blizn. Monika Marszałek po raz kolejny udowodniła, że potrafi złamać serce i jednocześnie dać nadzieję.

jestem ogromną fanką wszelakich romansów kowbojskich, czy to od niezastąpionej Elsie Silver czy innych zagranicznych ale i polskich autorek. zawsze bardzo ekscytuję się każdą kolejną zapowiedzią, bo cały czas czuje niedosyt, tego typu książek i potrzebuje ich po prostu więcej. więc gdy zobaczyłam zapowiedź "Serca na wodzy" wiedziałam, że ta perełka trafi w moje ręce raczej wcześniej niż póżniej. styl pisania autorki jest bardzo przyjemny w odbiorze, wciągający, ale zarazem też lekki i po prostu sprawia, że chce się tę książkę czytać bez jej odkładania bo najzwyczajniej aż tak wciąga! cała fabuła miała naprawdę niezły potencjał, no bo wiecie przyjaciel jej braci, były hokeista, który wrócił do miasteczka, ona też przeprowadza się z powrotem na wieś, oni znają się od wielu lat, ale nigdy nie było z tego nic więcej. teraz zaczyna między nimi iskrzyć, ona zapiera się przed jakąkolwiek relacją, pracuje dla niego i nagle pstryk wchodzą w relacje bez zobowiązań. trochę brakowało mi w tym spójności, ale to jedyny minus tej książki. punktuje ona zdecydowanie świetnym klimatem, humorem i gestami, głównego bohatera! na plus zdecydownie są też dwie perspektywy, które ja osobiście bardzo lubię! kreacja bohaterów przypadła mi do gustu, bo zarówno CeCe jak i Nash mieli w sobie to coś, że chciało się czytać o ich każdym małym kroku jaki mieli ku sobie, o ich przemyśleniach i o tym z jakimi problemami się zmagają, które też wpływają na to, że bronią się przed miłością. ich relacja mimo, że z początku trochę mi nie grała, póżniej rozwineła się w coś pięknego o czym chciało się czytać nawet i bez końca. nie mogę nie wspomnieć o całej rodzince CeCe, którą polubiłam już od pierwszego rozdziału, takie elementy po prostu uwielbiam w książkach i czekam też na kolejne tomy o m.in. braciach naszej głównej bohaterki!!