PS Nienawidzę cię. Postscriptum #1 (ebook)(audiobook)(audiobook)

Recenzje (5)

1. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/ Weronika Tomala

   Jednym z popularniejszych motywów wykorzystywanych w romansach, oprócz mafii czy środowiska biurowego, jest świat żołnierzy i akurat z tego wdzięcznie korzystają zagraniczne, amerykańskie autorki. Temat dający spore pole do popisu, bo nie ma nic bardziej emocjonującego niż konieczność rozstania kochanków związanego z misją czy nie ma nic bardziej pociągającego niż odważni mężczyźni, którzy są w stanie ryzykować i spoglądać śmierci w oczy bez paraliżującego strachu. Zdaje się, że do worka niniejszych pomysłów sięgnęła także Winter Renshaw i wyszła naprzeciw czytelnikom z powieścią „PS Nienawidzę Cię”. Co możecie zatem odnaleźć na jej kartach? ZARYS FABUŁY Żywiołowa Martiza Claiborne, kelnerka pracująca w popularnej naleśnikarni miała już w swoim życiu okazję pracować z ludźmi różnego pokroju. Kiedy jednak przychodzi jej obsługiwać pewnego przystojnego, a zarazem wyjątkowo gburowatego mężczyznę nie ma pojęcia, że zostanie zaskoczona podwójnie i że od tego momentu rozpoczną się w jej życiu wielkie zmiany. Po pierwsze, już dawno nie obsługiwała tak niezadowolonego typa. Po drugie, ten naburmuszony i niemiły typ zostawia jej największy napiwek, jaki kiedykolwiek dostała. Isaiah Torres wrócił tylko na chwilę, jak zawsze. Krótka przepustka pomiędzy kolejnymi misjami w Afganistanie, pomoc matce… jak zawsze. Nic nie wskazuje na to, że los jakoś go zaskoczy. A jednak. Kiedy na horyzoncie jego dnia pojawia się energiczna Maritza, i to dwukrotnie, dziewczyna spoza grupy jego zainteresowań pozostawia ślad, którego nie jest w stanie tak łatwo wymazać. Pisane listy, przyjaźń… Co, jeśli mniej czy bardziej świadomie zdobędzie jej serce? A co, jeśli go złamie? SŁOWO NA TEMAT POSTACI Różnią się prawie wszystkim, poza upodobaniem do jednego zespołu muzycznego. On jest zgorzkniałym żołnierzem, odważnym, niezłomnym, ale wyzbytym emocji. Zdaje się, że ktoś wyssał z niego chęć do życia i uniemożliwił mu odczuwanie radości. Ona wręcz przeciwnie, jest żywiołowa, gadatliwa, potrafi w każdej sytuacji znaleźć optymistyczny akcent. Piękna kelnerka, spontaniczna i życzliwa względem ludzi nie rozumie człowieka, który nie potrafi się uśmiechnąć, choć wydaje się wytrwała w swoich próbach i działaniach. Taka mieszanka osobowości okazuje się atrakcyjnym materiałem na romans. Docieranie się, sprzeczne interesy, przychodzące z czasem porozumienie. To wszystko tutaj było. Według mnie z kreacją postaci autorka poradziła sobie rewelacyjnie. Zachowania i dokonywane wybory obu głównych postaci odzwierciedlały cechy, jakie zostały im na początku przypisane. Cenię taką literacką konsekwencję. MIŁOŚĆ I DODATKI Struktura powieści bazuje w głównej mierze na wątku miłosnym, a właściwie na relacji, w którą wkraczają pewne ograniczenia, obawy i blokady psychiczne. Trzeba mieć na uwadze fakt, że Isaiah to żołnierz, który wkrótce wyjedzie. Z czasem zatem pojawiają listy, nie maile, ale słowa uwiecznione na papierze, mające swój klimat i przywodzące na myśl tradycję. W taką formę korespondencji człowiek wkłada o wiele więcej serca, a i ów list pozostaje namacalną i wyjątkową pamiątką. Nie brakuje drobnych wątków drugoplanowych. Jest schorowana matka mężczyzny, pewien typ pojawiający się na drodze Maritzy, są sekrety dotyczące przeszłości głównego bohatera. PODSUMOWANIE Zatem „PS Nienawidzę Cię” to romans przewidywalny i może raczej sztampowy. Ale dobrze napisany i taki, który budzi przyjemne, niegłębokie, ale wystarczające do rozluźnienia emocje. Są sprzeczne, dobrze wykreowane osobowości, są momenty przełomowe i satysfakcjonujące zakończenie. Myślę, że dla poszukiwaczy czegoś świeżego może nie będzie to strzał w dziesiątkę, ale dla tych, którzy chcieliby romantycznej treści z jakże męskim głównym bohaterem książka stanie się dobrą opcją. Dla mnie siedem na dziesięć.

2. podrugiejstroniematki Szumacher Elżbieta

   🔥𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀  𝐏𝐑𝐙𝐄𝐃𝐏𝐑𝐄𝐌𝐈𝐄𝐑𝐎𝐖𝐀🔥 𝐓𝐲𝐭𝐮ł : "PS Nienawidzę Cię " 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫 : Winter Renhaw 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨 : @editio.red 𝐏𝐫𝐞𝐦𝐢𝐞𝐫𝐚 : 16.03.2021r Jeden dzień, jedno zamówienie i spojrzenie bursztynowych oczu wystarczyły by Maritza złamała swoje zasady, które mówiły jasno, żadnych związków z aroganckimi mężczyznami. Isaiah taki właśnie się wydawał. Niedostępny, gburowaty kapral, który swoją osobą przyciągał i fascynował. Odpychał i onieśmielał . Pomimo, że spotkanie w naleśnikarni w sumie niczego nie zmieniło w ich relacji prócz ukradkowych spojrzeń, los z nich zadrwił i postawił ich naprzeciw sobie jeszcze tego samego dnia. A potem, potem już tylko chemia i uczucie, które paliło i upominało się o swoje w każdy kolejny dzień. Budując nowy etap w życiu każdego z nich. To były bardzo przyjemne chwile z tą książką. Autorka oprócz subtelnego romansu pokazała tu osamotnionego człowieka, złamanego przez los i swoją własną rodzinę. Na zewnątrz twardy i wydający się niezniszczalny, a w środku kruchy jak lód... Delikatny i pełen empatii. Maritza była jego przeciwieństwem energiczna i temperamentna. Czy dwa odmienne charaktery mogą żyć w czystej harmonii? Czy twardy kapral i energiczna kelnerka stworzą team na dobre i złe? Ponadto wątek wojskowy bardzo mnie zachwycił, tęsknota za krajem, bliskimi a także strach przed związkiem, który z góry skazany jest na tęsknotę i pustkę rozczulił mnie. Autorka ukazała trud życia na misjach. Problemy rodzinne i demony przeszłości, które gonią póki nie jesteśmy wybaczyć sobie i innym błędów swojego życia. Polecam z całego serca tę pozycję.

3. m.oniska__czyta__ Boćwińska Monika

   To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale czy udane?? Tak, tak, oczywiście, że Tak. Maritza pracuje jako kelnerka "Naleśnik i kawa" pewnego dnia obsługuje irytującego klienta. Przystojnego żołnierza, a do tego aroganckiego dupka. Marzyła tylko, żeby jak najszybciej sobie poszedł. Jednak Maritza nie wiedziała, że los ma dla niej inne plany. I znowu pojawi się on. Już sam tytuł książki jest intrygujący, ale nie tylko. Fabuła jest ciekawa. Mimo, że jest przewidywalna czytało mi się ją przyjemnie. Książka wciąga od samego początku i bardzo ciężko się od niej oderwać. Czytałam ją zachłannie i z dużym zainteresowaniem. A styl autorki uwielbiam. Bohaterowie wyraziści i charakterni, którzy zyskali moją sympatię. Od samego początku ich relacja była burzliwa. Jednak z czasem zaczęła się zmieniać. Szkoda tylko, że tak szybko się skończyła. Człowiek się nie obejrzał i już był koniec. Szkoda, bo mi się ona bardzo podobała. Jeśli szukacie lekkiej lektury na "odmóżdżenie" to ta nada sie do tego idealnie.

4. podrugiejstronieokladki6.blogspot.com Emilia Zaręba

   NARESZCIE!!!!! Jeżeli jeszcze nie znacie Winter Renshaw to wydawnictwo EditioRed ma dla Was pierwszą książkę tej autorki. I już na starcie mogę Wam napisać, że jest to pozycja, którą musicie przeczytać! #fangirlhere Maritza Claiborne pracuje w naleśnikarni, w której jest kelnerką. Zasada restauracji jest taka, że nikt nie może dostać więcej, niż jeden naleśnik, tym bardziej, że są one na tyle duże, że drugiego się nie wciśnie. Pewnego dnia do naleśnikarni przychodzi mężczyzna, który siada w stoliku, należącym do Maritzy w obsłudze. Już od samego początku mężczyzna jest lekko gburowaty i arogancki, ale Claiborne będąc zaprawioną z takimi typami, po prostu obsługuje go i udaje, że wszystkie odzywki i przytyki jej nie ruszają. Choć pierwsze spotkanie z Isaiahem Torresem nie należało do przyjemnych, drugie wcale nie było lepsze, bo dziewczyna obiła mu jego wymuskane stare Porsche. Chcąc nie chcąc poznają się bliżej, a kiedy Torres rzuca hasłem, że za tydzień wyjeżdża na misję, Maritza wpada na pomysł wspólnych siedmiu sobót - dni, w których będą spędzać czas razem i poznawać się, ale tylko na stopie przyjacielskiej. Przyjacielskiej... jasne. Książki Winter Renshaw łykam, jak prawdziwy pelikan. Choć są to pozycje, które nie wyróżniają się fabułą od innych romansów, coś mnie w nich urzeka. I jak nie jestem fanem delikatnych powieści, tak Renshaw ma mnie w każdej swojej książce. Jak zapytacie mnie dlaczego, to odpowiem Wam, że nie wiem, bo naprawdę nie mam pojęcia. Ale może, gdy sami przeczytacie „PS. Nienawidzę Cię” to zrozumiecie, co mam na myśli. Liczę, że tak. Uwielbiam tę historię. W Polsce jest wybitnie mało książek, gdzie bohaterami są żołnierze, a szkoda. Zasadniczo to w ogóle w Polsce mało jest książek, gdzie bohaterowie robią coś innego, niż mafijne utarczki i boli mnie to strasznie. „PS. Nienawidzę Cię” to pozycją, którą będę Wam polecać, jeżeli tylko chcecie odpocząć od gangsterów i mafiosów, a także jeżeli lubicie historie wesołe, aczkolwiek posiadające nutkę dramatu, bo taka też się tutaj znajdzie. Bohaterowie u Renshaw nie są idealni. Zarówno Maritza, jak i Isaiah mają swoje demony. Większe lub mniejsze, ale nadal demony. Ich rodziny też nie są idealne i wyfiołkowane, a przede wszystkim nikt (wyrażę się teraz kolokwialnie) nie sra tu kasą. Oni po prostu zarabiają normalne pieniądze i normalnie żyją. I to też mi się bardzo podoba. Z czystą przyjemnością przeczytałam tę pozycję jeszcze raz. Co więcej, muszę napisać, że książka po polsku brzmi bardzo dobrze i czyta się ją jednym tchem. Miło było wrócić do Isaiaha i Maritzy, chociaż po raz kolejny rozbudziła się we mnie chęć drugiego tomu, który w Polsce na razie jest tylko zapowiedziany. Czekam zatem na naszą wersję i mam nadzieję, że doczekam jej szybciej, niż zbiorę się na przeczytanie po raz kolejny w oryginale. A przy okazji, jakbyście nie wiedzieli, każdy tom trylogii opowiada o kimś innym. „PS. Nienawidzę Cię” to historią, którą warto przeczytać! Ciepła opowieść o ultra optymistce i mężczyźnie zamkniętym w sobie. Przeciwieństwa się przyciągają, ale czasami trzeba trochę pracy, aby rzeczywiście złapały wspólny rytm. Czy Maritza z Isaiahem dadzą radę naprawdę się polubić? I o co chodzi z tytułowym „PS. Nienawidzę Cię”? Cóż, dowiecie się, gdy sięgniecie po tę pozycję. Ja polecam!

5. https://www.instagram.com/pokoj_pelen_ksiazek/ Paulina Ampulska

   Historia, która wciąga od pierwszych stron. Fabuła, której długo nie zapomnicie. Bohaterowie, którzy swoimi czynami zasłużą na miejsce w Waszych sercach! 🥰 Czy żołnierz kiedykolwiek może pokochać? Czy nauczony brutalności, jest w stanie ukazać emocje? Co jeśli na drodze pogubionego, pogrążonego w wojennej rzeczywistości, los postawi optymistkę, której buzia się nie zamyka? Jedno śniadanie. Jeden wypadek. Jeden koncert. Jedna noc. Wiele listów. Tych dwoje połączyło uczucie, którego sami nie potrafią nazwać. Nienawidzą się, ale równocześnie tęsknią za swoimi charakterami. Tylko, co jeśli list przed misją był tym ostatnim? Przejmująca, uwodzicielska i pochłaniająca historia, która Was zaskoczy. Polecam!

więcej recenzji

ukryj recenzje