Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna

Recenzje książki: Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna (9) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: http://czasemtakjestczasemtakjest.blogspot.com/ Joanna Balcar-Palinker; 2017-04-17

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Zapewne pamiętacie moją recenzję pierwszej części książki pt."Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości", w której opowiadałam o dziewczynie ze specyficznym poczuciem humoru i jej życiu po tym, jak w pijackim amoku zaszła w ciążę. Jeżeli nie pamiętacie, to możecie ją przeczytać klikając TU. Dziś opowiem o drugiej części, która wydaje się być jeszcze dowcipniejsza i interesująca niż pierwsza. Na początek przypomnę nieco tego, co działo się wcześniej. Młodzi, którzy w pijackim amoku przeżyli z sobą namiętną noc, pechowym zrządzeniem losu stracili się z oczu, a po latach poszukiwań wreszcie się odnaleźli. Carter zaakceptował fakt, że ma syna i zakochani zamieszkali razem. Mieszkanie razem ma swoje dobre strony, ale są i te złe, o czym bohaterka z wrodzonym sobie poczuciem humoru opowiada. " Żyli długo i szczęśliwie? Miałam piękny sen. W tym śnie jestem w łóżku, zaledwie kilka ekscytujących centymetrów od Cartera. Patrzę na niego: leży na plecach, a fluorescencyjna poświata budzika stojącego na sąsiednim stoliku jest wystarczająco mocna, by widzieć, jak jego klatka piersiowa porusza się w rytm płytkich wdechów i wydechów. Śpi z kołdrą zsuniętą na wysokość bioder, z jedną dłonią niezgrabnie przesłaniającą oczy; druga spoczywa na gładkim, nagim brzuchu. Przysuwam się z najwyższą ostrożnością, żeby go nie obudzić, aż wreszcie jestem tak blisko, że od stóp do głów mogę grzać się w cieple bijącym z jego ciała. Wolno, niespiesznie moje ręce wynurzają się spod kołdry, a dłonie wędrują w jego stronę. Dotykam gładkiego, muskularnego torsu, palce pną się w górę, coraz wyżej... aż wreszcie łapię go za szyję i duszę na cholerną śmierć. "Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna" to kontynuacja znakomitej książki "Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości". Para nieco przypadkowych młodych rodziców postanawia się pobrać i wspólnie wychowywać synka — owoc szalonej, czekoladowej nocy, którą Claire przerwała gwałtowną ucieczką. Spotykamy ich ponownie, uwikłanych w perypetie piekielnego wieczoru panieńskiego, dzikich zabaw, klęski kolejnych oświadczyn i rodzinnego szaleństwa. Oboje zaczynają wątpić w siłę łączących ich uczuć. Tym razem jednak nie chodzi o słodkie więzy miłosnych kajdanek, lecz o dalsze losy związku, narażone na szwank przez komedię pomyłek." Sprawdź, czy lukrowana przyszłość nie spowoduje gwałtownej niestrawności... Pewnie znacie ten stan uniesienia - pierwsze randki, buciki zawsze wyczyszczone na wysoki połysk, zakładanie najlepszej bielizny i makijaż nawet w nocy? Piękne czasy. Potem jeżeli związek jest mocny, następuje ślub lub wspólne zamieszkanie. To dopiero jest próba. Bo spotykanie się od czasu do czasu, to z całą pewnością nie jest przebywanie ze sobą dwadzieścia cztery godziny na dobę. Czasy kiedy Twój facet widział Cię tylko w pełnym rynsztunku odchodzą w niepamięć, a nadchodzą czasy "okresowych" majtek na suszarce, włosów rozczochranych na wszystkie strony zaraz po spaniu, chrapania i innych przyjemności. Trzeba nauczyć się wspólnego życia, rozumienia bez słów i komunikacji (i nie mam tu na myśli tramwaju). Nie jest to wcale takie łatwe, o czym przekonują się nasi bohaterzy... Dowiadujemy się o wszystkich wątpliwościach, radościach itd. zarówno ze strony Cartera jak i Claire, bo rozdziały pisane są na przemian. Odpowiada mi taka forma, gdyż lubię wiedzieć, co komu w głowie siedzi. Tak, jak u poprzedniczki, powieść utrzymana jest nadal głównie w formie przemyśleń. Dialogów mamy tu nieco mniej, aczkolwiek ich ilość jest wystarczająca, żeby móc wczuć się w rolę naszej pary. Trzeba przyznać, że autorka ma powera i spory dystans do życia, bo przecież życie Claire jest takie, a nie inne tylko i wyłącznie za sprawą autorki. Przyznam, że chwilami poczucie humoru Claire mnie irytowało, zwłaszcza wtedy, kiedy miałam inne zdanie na pewne tematy, ale zazwyczaj śmiałam się do łez i mocno kibicowałam jej w pewnej sprawie, ale nie zdradzę Wam jakiej, bo o tym przeczytacie już sami. W każdym razie owa sprawa staje się motywem przewodnim fabuły :). Jeszcze lepsze jest to, że nie tylko główna para ma "nierówno pod sufitem", bo ich przyjaciele i rodzice również nie pozostają w tyle. Jednak pośród wszystkich zabawnych przygód, widać wielką miłość kobiety do swojego syna i do jego ojca, miłość, ale i zwykłe kobiece rozterki. Claire owszem ma swoje za uszami, ale to tylko sprawia, że jeszcze bardziej się ją lubi. Idealnie uzupełniają się z Carterem, który jest tą "spokojniejszą" stroną, aczkolwiek i jemu zdarzają się wybryki. Tara Sivec musi być niesamowitą kobietą, bo tylko niesamowite osoby mogą napisać tak oryginalne i przezabawne książki. Zazwyczaj staram się unikać spojlerów, ale tutaj po prostu muszę wrzucić kilka cytatów, żeby pokazać o czym mowa :) "Kto się smuci, tan jest smutas. Kto się kłóci, ten jest..." "Normalna kobieta pewnie zaczęłaby podejrzewać, że jest zdradzana, ale nie ja. Ja już zdążyłam kilka razy go śledzić i przejrzałam jego esemesy". "Zresztą nos zatykałam tylko do chwili, gdy zachłysnął się własną śliną (reakcja Claire na chrapanie Cartera). Kiedy wróciła mu zdolność mowy, powiedział mi, że we śnie się dusił, a w tej onirycznej agonii czuł się winny, iż przed snem nie powiedział mi, że mnie kocha. Tak, poczułam się głupio. I tak, odpłaciłam mu seksem o piątej rano. I nie, nigdy nie przyznałam się, że to ja własnymi rekami chciałam mu odciąć tlen." Pisarka w tej części uzupełniła to, czego zabrakło mi poprzednio. Jest głębia, a temat nie jest już potraktowany powierzchownie, a co za tym idzie, "Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna" weszła na wyższy poziom. Jest książką przyjemną w odbiorze, ale nie płytką. Kilka słów należy się także okładce, która jest cudowna. Zawsze myślałam, że kolor różowy jest przesłodzony i jak widać myliłam się. Okładka przyciąga wzrok, daje pole wyobraźni, a zarazem kusi. Jak dla mnie jest urocza. Podsumowując - powieść jest lekturą dla czytelników, którzy potrzebują sporej dawki śmiechu i rozluźnienia, okraszonej pięknym stylem literackim, niesamowitymi dialogami i życiem... życiem, który toczy się wokół nas.

2. Recenzja: Wielbicielka-ksiazek.blogspot.com

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Kilka dni temu na blogu pojawiła się moja recenzja książki "Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości", stanowiącej pierwszy tom trylogii Chocolate Lovers. Tym razem chciałabym pokrótce omówić kolejne części tejże serii, a mianowicie: "Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna" oraz "Pokusy i łakocie. Kochanie, jeszcze tu jestem!", które mnie w pewnym sensie rozczarowały.  Zdecydowałam, że opinie o tychże pozycjach zamieszczę w jednym poście, bowiem, gdybym miała recenzować poszczególne z nich, to wówczas nie tylko takowe oceny składałaby się z zaledwie paru zdań, ale też musiałabym wiele informacji powtórzyć. Zapraszam zatem na moją - niekoniecznie - pozytywną opinię o serii :)

    

   Tara Sivec - amerykańska pisarka, żona, matka. Mieszka w Ohio z mężem i dwójką dzieci. Po kilkunastu latach pracy jako broker chwyciła za pióro z postanowieniem napisania pierwszej powieści. Jest autorką kilku światowych bestsellerów, między innymi serii Chocolate Lovers, której pierwszy tom "Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości" zyskał uznanie czytelników i zdobył wiele nagród literackich. (źródło: okładka książki "Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości")

   
   "Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna" (tom II)

   Mija kilka lat, odkąd Claire i Carter spotkali się przypadkowo na imprezie i spędzili namiętną, upojną noc. Claire, będąc wówczas młodą studentką zaszła w ciążę, a po dziewięciu miesiącach na świat przyszedł jej synek - Gavin. Niestety, pomimo wszelkich starań, kobieta nie mogła odnaleźć nieznajomego - ojca ich dziecka. Jednak po kilku latach dostrzegają siebie w barze, w którym Claire pracowała. Od tamtej pory stają się nierozłączni, spędzają ze sobą mnóstwo czasu. Carter okazuje się być wspaniałym i odpowiedzialnym ojcem oraz idealnym partnerem. Podejmują decyzję o wspólnym zamieszkaniu, Claire z synkiem przeprowadzają się do Cartera. On nadal pracuje w branży samochodowej, a Claire skupia się na wymyślaniu i przygotowywaniu słodkości do swojego niedawno otwartego sklepu ze smakołykami. Wydawałoby się, że wszystko między nimi cudownie się układa, że bardzo się kochają. Aczkolwiek każde z nich odnosi wrażenie, że łączące ich uczucie traci na sile. Carter coraz częściej myśli o oświadczeniu się swojej partnerce i nieustannie wpada na ciekawe (według niego) pomysły i koncepcje, ale niestety za każdym razem ponosi klęskę. Natomiast Claire zaczyna wątpić w to, że kiedykolwiek otrzyma od ukochanego mężczyzny pierścionek zaręczynowy i stanie przed ołtarzem...

    

   "Pokusy i łakocie. Kochanie, jeszcze tu jestem!" (tom III)

   Drew i Jenny (najlepsi przyjaciele Cartera i Claire) są rodzicami dwójki małych dzieci: kilkuletniej córki (Veronica) i oraz niespełna trzymiesięcznego synka (Billy). Mężczyzna sporo czasu spędza w pracy, głównie na nocnych zmianach. A po powrocie do domu przesypia kilka godzin. Zatem opieka nad dziećmi i wszystkie obowiązki domowe spadają na Jenny, która ponadto pomaga swojej przyjaciółce w promocji sklepu "Pokusy i łakocie". Kobieta jest zmęczona, wyczerpana, a jej jedynym pragnieniem każdego dnia jest sen. Poza tym czuje się nieatrakcyjna i poniekąd samotna. Twierdzi, że Drew w ogóle jej nie docenia, nie stara się jej pomóc, a ją zwyczajnie przytłaczają codzienne obowiązki i problemy. Dodatkowo mężczyzna nieustannie namawia ją na intymne igraszki, a ona bynajmniej nie ma na to ochoty. Woli ten czas przeznaczyć na odpoczynek i wpaść w objęcia Morfeusza... 

    

   Bohaterami wszystkich tomów trylogii jest grupa przyjaciół: Claire, Carter, Liz, Jim, Jenny i Drew oraz ich urocze, niesforne, ciekawe i pomysłowe dzieci. Claire i Liz są współwłaścicielkami firmy "Pokusy i łakocie" - sklepu składającego się z dwóch pomieszczeń: w jednym z nich serwowane są same słodkie pyszności, a w drugim oferowane są gadżety erotyczne. W prowadzeniu biznesu, który z każdym dniem zyskuje coraz to nowych klientów i sympatyków, kobietom pomaga Jenny, zajmująca się marketingiem i promocją. Przyjaciółki uwielbiają spędzać ze sobą czas, prowadzą długie rozmowy na każdy temat, dzielą się doświadczeniami (głównie w kwestiach intymnych), poddają się wielu szaleństwom, pomagają sobie nawzajem i okazują wsparcie w trudnych momentach, a także uwielbiają popadać w tarapaty. Natomiast mężczyźni pracują w przedsiębiorstwie samochodowym, często na nocnych zmianach. Wtedy zazwyczaj wpadają na dziwne pomysły, przedstawiają swoje przemyślenia i spostrzeżenia oraz wysnuwają dość ciekawe wnioski, przede wszystkim dotyczące zachowań kobiet. Ponadto zdarza im się przejmować opiekę nad dziećmi, kiedy kobiety postanawiają wyjść na imprezę czy po prostu spotkać się na kawkę. Tworzą zgraną paczkę przyjaciół, których od początku poniekąd obdarzyłam sympatią, w szczególności ze względu na to, iż każda z tych osób charakteryzuje się ogromnym poczuciem humoru, dystansem do wielu spraw, otwartością, swobodnym stylem bycia oraz lekkim podejściem do życia. Aczkolwiek chwilami  miałam wrażenie, jakbym miała do czynienia z nastolatkami, a nie dojrzałymi, dorosłymi ludźmi, a tym bardziej rodzicami małych dzieci. Bywali lekkomyślni, infantylni, wulgarni, a poza tym dosłownie wszystko zaczęło im się kojarzyć z seksem, co w pewnym momencie zaczęło mnie irytować, bowiem ileż można nawijać o ekscesach łóżkowych i opowiadać o działaniu wszelakich przyrządów do zaspokajania intymnych potrzeb. Praktycznie na każdej przewracanej kartce nawiązywano do seksu i każda strona urozmaicana była słownictwem do niego nawiązującym. 
   
   Fabuła ukazana w każdym z tomów jest banalna, nieskomplikowana i przewidywalna. Owszem bywały fragmenty wywołujące zaskoczenie i zaszokowanie, jednak były to raczej sceny z udziałem dzieci w roli głównej (np. malowanie twarzy czarnym niezmywalnym markerem). Oczywiście pojawiało się mnóstwo wydarzeń, które wywoływały lekki uśmiech na twarzy, a nawet doprowadzały do tego, że płakałam ze śmiechu i musiałam przerwać lekturę, ażeby dojść do normalnego stanu i kontynuować czytanie. Takich sytuacji było wiele, m.in.: wieczór panieński jednej z bohaterek, zastosowanie gazu łzawiącego i paralizatora, śledztwo prowadzone przez ojca Drew, korzystanie z poradnika "Jak sprawić, by w twoim małżeństwie znów zapłonął ogień", poród widziany oczami mężczyzny, sposób na chrapiącego faceta czy zawody z użyciem pewnego erotycznego gadżetu. Brakowało mi natomiast fragmentów, skupiających się na przygotowywaniu wypieków serwowanych w sklepie jednej z bohaterek. Jeżeli już pojawiały się jakiekolwiek sceny właśnie w tymże miejscu, to na pewno nie dotyczyły one przyrządzania słodkości. Niestety odnotowałam też momenty znudzenia i znużenia (już pod koniec drugiego tomu). Wówczas zaczęłam się zastanawiać, co mnie podkusiło, aby sięgnąć po tę trylogię. A w trakcie lektury trzeciego tomu pragnęłam tylko jednego, aby po prostu jak najszybciej dotrzeć do ostatniej strony i zwyczajnie odłożyć książkę na półkę.
   
   Każda z powieści napisana jest prostym, lekkim i zrozumiałym, a chwilami wręcz trywialnym i prymitywnym językiem. Dialogi są z reguły zabawne, ale w wielu przypadkach również wulgarne i pozbawione jakiegokolwiek sensu. Zastosowano narracje pierwszoosobowe. Historie ukazane zostały zarówno z perspektywy kobiet (Claire - II tom, Jenny - III tom), jak i mężczyzn (Carter - II tom, Drew - III tom). Dzięki tym zabiegom możemy bardzo dokładnie poznać problemy, rozterki oraz refleksje poszczególnych postaci. Dodatkowo duża czcionka oraz krótkie kilkustronicowe rozdziały zdecydowanie wpływały na szybkość czytania (na szczęście). Niewątpliwie atutem trylogii są ekspresyjne, jaskrawe, przyciągające wzrok okładki (pomijając oprawę pierwszego tomu, która moim zdaniem jest najsłabsza i kompletnie odbiega od pozostałych dwóch).
   
   Podsumowując, "Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna" oraz "Pokusy i łakocie. Kochanie, jeszcze tu jestem!" to czytadła idealne na leniwe i ponure dni, mogące zapewnić dobrą rozrywkę i dostarczyć mnóstwo pozytywnej energii. To też jedne z tych niewymagających i niewnoszących nic wartościowego do życia książek, o których się zapomina po odłożeniu ich na półkę

3. Recenzja: Kobieta z książką Magdalena Marciniak

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   „Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna” Tary Sivec to drugi tom z serii „Pokusy i łakocie” od Wydawnictwa Helion oraz Septem.
   Skoro drugi tom z serii to spotkanie ze znanymi już nam postaciami. I tak jak w części pierwszej powracamy do Claire i jej perypetii. Wszystko to okraszone jest chwilami ironicznym i sarkastycznym poczuciem humoru, co w efekcie daje nam idealną lekturę na poprawę humoru.
   „Rodzina nie do końca idealna” to opowieść o próbie stworzenia przez naszych bohaterów rodziny. A czy istnieje coś takiego jak „rodzina idealna”?  Jeśli nawet tak, to przecież dla każdego z nas ten ideał będzie czymś innym. Zresztą nie ma chyba idealnego przepisu na rodzinę, ilu ludzi tyle wizji rodziny. Grunt to aby osiągnąć wspólny kompromis i czuć się szczęśliwym w stworzonym przez siebie otoczeniu. Czy uda się to naszym bohaterom? Przekonajcie się sami, co stanie na drodze do ich ideałów.
   Bez wątpienia styl autorki jest specyficzny, lecz mnie przypadł sposób jej przedstawiania rzeczywistości i postaci. Bohaterowie są naturalni, pełni ciepła, budzą sympatię czytelnika. Jeśli więc za oknem szaleje wichura, pada deszcz i masz wszystkiego dość po ciężkim dniu wybór tej pozycji będzie idealnym antidotum na chandrę.
   a w chwilach gdy do akcji wkracza Gavin, nie będzie chyba osobnika który na jego pomysły nie zareaguje uśmiechem. Ten dzieciak rozbawi nawet największego ponuraka. Jeśli więc masz wszystkiego dość, sięgnij po tą lekturę, a poprawa nastroju gwarantowana.

4. Recenzja: zaczytanaksiazholiczka.blogspot.com

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Claire i Carter po ponownym spotkaniu , postanawiają się pobrać i wspólnie wychować swojego synka-owoc spontanicznej, szalonej, a także bardzo czekoladowej nocy . Którą dziewczyna przerwała dość gwałtowną ucieczką, gdy się obudziła obok Cartera. 
   
   Po raz kolejny możemy uczestniczyć w ich niezwykłym życiu i ich historii. Związek tych dwojga nie należy do typowych związków, Claire i Carter uwikłani w perypetiach związanych wieczorem panieńskim, klęską kolejnych oświadczyn, a także rodzinnym szaleństwem. Zaczynają wątpić w siłę łączącego ich uczucia. Jakie będą dalsze losy ich związku ? Czy kolejne potyczki, pomyłki jakich doświadczają znikną ? Czy ich uczucie do siebie przetrwa ? Czy stworzą rodzinę i dom swojemu synkowi ?
   
   Rodzina nie do końca idealna jest to kontynuacja serii Pokusy i Łakocie, a także kontynuacja dość sporej porcji humoru. Historia dwójki młodych osób, którzy przez spontaniczną noc zostają przypadkowymi rodzicami. Mimo to próbują stworzyć dom i rodzinę dla swojego dziecka, ale czy im to się uda ? 
   
   Z taką dawką humoru, emocji jaką podarowała nam autorka bardzo szybko i przyjemnie się czyta książkę. Przy kolejnym tomie już serii dostrzegłam jak dobrze, świeżo autorka piszę swoje książki. 
   
   Osobiście lubię historię w których życie głównych bohaterów jest takie spontaniczne, ponieważ nie wkrada się tam taka rutyna, nuda. Ja się zachwyciłam pierwszym i drugim tomem serii , czeka mnie jeszcze trzeci tom . I jestem w stoo procentach na tak i mogę wam polecić serię Pokusy i Łakocie , teraz pytanie do was czy skusicie się na czekoladową przygodę?

5. Recenzja: http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/ Sylwia Stawska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Rodzina nie do końca idealna" to druga część serii Pokusy i Łakocie, opowiadająca dalsze losy naszych bohaterów. Mam nadzieję, że pamiętacie Claire – dziewczynę która, nigdy nie chciała mieć dzieci, a podczas utraty swojego dziewictwa, zachodzi w ciążę z nieznajomym, którego spotyka ponownie po pięciu latach. Gdy skończyłam czytać pierwszą część od razu sięgnęłam po kolejną  by sprawdzić, czy dorówna swojej poprzedniczce. Jeżeli chcecie poznać odpowiedź na to pytanie to zapraszam do przeczytania mojej krótkiej recenzji.
   
   Claire , Carter oraz Gavin mieszkają wspólnie już od kilku miesięcy. Próbują stworzyć prawdziwą rodzinę(nietypową rodzinę, szaloną rodzinę, cudowną rodzinę) dla siebie oraz dla Gavina. Kochają się co widać na każdym kroku poprzez gesty, spojrzenia, uśmiechy. Carter postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i chcę się oświadczyć, lecz nigdy nie jest mu dane poprosić Claire o rękę, co doprowadza go niemalże do nerwicy.  Claire nie była zwolenniczką małżeństwa, bo czy to może się udać jeżeli jej rodzice nie byli szczęśliwym małżeństwem? Jednak wszystko się zmienia podczas ślubu Liz - przyjaciółki Claire, gdy ta łapie bukiet panny młodej. Czy Carterowi w końcu będzie dane oświadczyć się Claire? Takim oto pytaniem zachęcam was do lektury tejże książki.
   
   Czytając tą część śmiałam się jeszcze więcej niż podczas czytania części pierwszej - uwierzcie mi na słowo ! Cała książka utrzymana jest w takim klimacie: mandat dla Cartera i Claire za uprawianie seksu w toalecie w autobusie podczas wieczoru "niepanieńskiego" Liz, niefortunne próby oświadczyn Cartera(jedna: chociażby w sex shopie), i czy czterolatek może w restauracji zamówić "dziewicę". To tylko kilka wpadek z którymi spotkacie się w książce, a gwarantuję Wam, że jest ich dużo więcej. Nie sposób nie polubić tych bohaterów, i nie mówię tylko o Claire i Carterze, ale o wszystkich bohaterach tej książki(Drew, Jenna, Liz i Jimmi).To dzięki nim ta historia jest jaka jest…czyli po prostu REWELACYJNA. Ta część rozjaśni i rozweseli Wam każdy pochmurny dzień – mogę to zagwarantować. 
   
   Więc jeżeli jeszcze nie czytaliście części pierwszej to nadrabiajcie szybciutko, bo część druga powala ogromną dawką humoru.
   
   Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Helion.
   
   PS. Chyba nie muszę dodawać, że okładka jest po prostu przepiękna i "pyszna" :)

6. Recenzja: kobieta20.pl Ilona Kowalska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Co się stanie, gdy pewna para przypadkowych rodziców wspólnie zamieszka? Czy poradzą sobie z wychowaniem dziecka i staną na ślubnym kobiercu? 
   
   Clarie i Carter to bohaterowie znani czytelnikom z pierwszego tomu „Pokus i łakoci”. Są młodzi, bardzo zakochani i właśnie podjęli próbę wychowania syna. W drugiej książce Tary Sivec spotykamy ich ponownie. Para razem zamieszka, pozna swoje wady i nagle okaże się, że przyszłość z drugim człowiekiem nie jest wcale lukrowa. Czy ten związek przetrwa i zakończy się ślubem?
   
   Do sięgnięcia po drugą część z serii „Chocolate Lovers” nie trzeba było mnie namawiać. Losami Clarie i Cartera byłam zaintrygowana od samego początku. W końcu to niecodzienne, odnaleźć obiekt przypadkowego seksu sprzed lat i próbować stworzyć z nim związek. W drugiej części para, pod wpływem ślubnych przygotowań najlepszych przyjaciół, sama zacznie myśleć nad wypowiedzeniem magicznego „tak”. Ale spokojnie, nie będzie idealnie. Gwarantuję, że przy czytaniu tej książki nie zemdli was od nadmiaru słodkości. Wręcz przeciwnie, środowisko bohaterów to mieszanka wybuchowa, która zapewni odbiorcy potężną dawkę humoru. 
   
   Książki Tary Sivec zasadniczo różnią się od innych powieści dla kobiet. Autorka ma coś, czego brak wielu dzisiejszym pisarkom. Nie chodzi o znakomity styl czy wyobraźnię, tylko o zwyczajny dystans do otaczającego świata i ludzi. To on sprawia, że odbiorca w trakcie czytania, raz po raz wybucha śmiechem. Sivec udało się uniknąć pułapki „przesłodzenia”. W tej historii obalono mity znane ze szklanego ekranu. Bohaterowie nie odchodzą w stronę zachodzącego słońca, by żyć długo i szczęśliwie. Zamiast tego przytrafia się im kolejna seria przypadków i niefortunnych zdarzeń. Wykreowanej przez autorkę Clarie daleko do idealnej księżniczki. Przeklina, mówi to co myśli, a po pijaku zachowuje się jak wariatka. Carter również nie należy do przesadnych romantyków. Od dłuższego czasu chce się oświadczyć, ale każda próba kończy się klapą. Napięcie w związku tej pary wzrasta niemal z każdą przeczytaną stroną. Rodzi się wiele niedomówień, które rosną do rangi problemów. Dodajmy do tego zwariowanych przyjaciół, stresujące spotkania z teściami i czterolatka, który nadużywa słowa „parówka”. Co się stanie, gdy okaże się, że przyszłość bohaterów nie będzie taka jak w filmie?
   
   Dlaczego książki Tary Sivec wciągają? Odpowiedź jest prosta. Przedstawiają obraz życia normalnej pary, z chwilami wzlotów i upadków. Część z nas ma już dosyć przesłodzonych historii, które w realnym życiu właściwie się nie zdarzają. Seria „Pokus i łakoci” daje nieco odważniejsze spojrzenia na literaturę kobiecą. Autorka znakomicie wyważyła proporcje między tym co romantyczne, a tym co śmieszne i ostre. Tutaj uczucia miłości przeplatają się z morderczymi instynktami. Dzięki temu odbiory nie grozi niestrawność i bez trudu przeczyta tę książkę do końca. Zresztą, nie oszukujmy się, każda z nas ma czasem ochotę „zabić” swojego faceta, bo za głośno chrapie albo po raz kolejny zapomniał zrobić zakupów. 
   
   Zatem, jeśli macie dosyć oglądania „idealnych” relacji, sięgnijcie po tę książkę. Nie jest to literatura wysokich lotów. W odbiorze czasem przeszkadza przewidywalność i kumulacja wulgaryzmów, ale w przypadku tej powieści są to mało istotne minusy. Fanki pierwszego tomu na pewno nie będą zawiedzione.

7. Recenzja: Evv-vie.blogspot.com Evvie

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Książka „Pokusy i łakocie” – Rodzina nie do końca idealna, to kontynuacja książki „Pokusy i łakocie” autorstwa Tary Sivec. Do sięgnięcia po nią przekonała mnie ładna, przyciągająca wizualnie okładka książki. 
   
   Nawet osobom, które czytają cz. 2 a nie zaczynały od początku serii, łatwo będzie odnaleźć się w akcji książki – lekka, pełna humoru i erotyki opowieść o młodym małżeństwie. Historia przedstawia zwykłą, szarą rzeczywistość bez koloryzowania – co mi się niezwykle podoba, dlatego prawie każda kobieta może utożsamiać się z Clarie, która jest główną bohaterką tej książki.
   
   Lubię książki z prostą fabułą, które trzymają się jednego wątku, bo to zapewnia przyjemne chwile poświęcone lekturze.
   
   Najbardziej zabawne są sytuacje z udziałem małego Gavina, syna Clarie, a mnie szczególnie rozśmieszył fragment, gdzie główna kobieca postać zastanawia się jak wytłumaczyć swojemu pierworodnemu w jaki sposób powstają dzieci, i mimo tego, że sama nie jest osobą zbyt wstydliwą, nie może wpaść na żaden sensowny pomysł.
   
   Takich sytuacji podczas czytania książki jest bardzo wiele, więc gwarantuję Wam, że będziecie się śmiały.
   
   Jednym zdaniem: Fajna, lekka lektura na majowe leniuchowanie.

8. Recenzja: Sztukater.pl Pani M

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Claire i Carter to przypadkowi młodzi rodzice, którzy postanawiają się ze sobą pobrać i wspólnie wychować owoc upojnej nocy – małego Gavina. Poznaliśmy ich w książce Pokusy i łakocie. Niezbyt grzeczna rzecz o miłości. Teraz spotykamy się z tą nietypową rodziną po raz kolejny.
   
   Tara Sivec bardzo wysoko ustawiła poprzeczkę w poprzedniej części Pokus i łakoci. Pokochałam bohaterów i nieco obawiałam się tego, czy zdoła udźwignąć ten ciężar w kontynuacji. Czasem bywa tak, że autorom się to nie udaje i czytelnicy żałują sięgnięcia po książkę. Czy ja chciałabym cofnąć czas i nigdy nie zapoznać się z Rodziną nie do końca idealną? W żadnym wypadku. Uwielbiam tę autorkę i nie wyobrażam sobie tego, że mogłabym nie przeczytać kontynuacji przygód przypadkowych rodziców oraz ich przyjaciół.
   
   Pokochałam bohaterów za ich poczucie humoru i bijące od nich ciepło, choć Drew chyba nigdy nie przestanie działać mi na nerwy. Jest dla mnie za bardzo przerysowany, ale w ostatecznym rozrachunku da się go przeżyć. Bardzo podobało mi się to, co Gavin zrobił z nim po pewnej dość mocno zakrapianej imprezie. Chyba przy żadnej scenie nie śmiałam się tak bardzo, jak wtedy.
   
   Co jest najmocniejszą stroną tej książki? Humor. Nie przypominam sobie książki, przy której płakałabym ze śmiechu tak bardzo jak podczas lektury Rodziny nie do końca idealnej. Myślę, że gdyby Tara Sivec w inny sposób skonstruowała postaci, nie bawiłabym się tak dobrze. Jak wskazuje sam tytuł, rodzina, jaką próbują stworzyć Claire, Carter i Gavin nie jest idealna. I to mi się podoba. Inaczej ci bohaterowie byliby śmiertelnie nudni.
   
   Przy tej książce nie sposób się nudzić. Spotkania z teściami, wieczory kawalersko-panieńskie, oświadczyny i wesela są splotami komicznych wydarzeń. Aż trudno uwierzyć, że bohaterom udaje się je przeżyć. Może nie zawsze pamiętają, co robili, ale od czego są przyjaciele, jak nie od tego, by o tym przypomnieć?
   
   Do głosu dochodzą teraz postacie, które w poprzedniej części nie miały zbyt wiele do powiedzenia. Teraz starają się pomóc Claire i Carterowi w zbudowaniu szczęśliwej rodziny. Chcą pomóc, a że nie zawsze im to wychodzi? Liczy się gest, prawda?
   
   Podoba mi się to, że historię poznajemy z perspektywy obojga przypadkowych rodziców. Chociaż lubię zarówno Claire jak i Cartera, lecz to on skradł bardziej moje serce. Jestem pełna podziwu dla niego za to, że postanowił spróbować okiełznać charakterek Gavina. Całkiem nieźle mu to wychodziło, choć nie zmienię zdania, że to dziecko to była kara, tylko nie do końca wiem za jakie grzechy. Tylko z drugiej strony, ta historia bez niego nie miałaby zbyt wiele sensu.
   
   Pokusy i łakocie. Rodzina nie do końca idealna to książka przeznaczona dla pełnoletnich czytelników. Pojawiają się tam sceny łóżkowe. Jest tam także bardzo dużo aluzji seksualnych, mam wrażenie, że nawet za dużo. Autorka chciała, żeby było śmiesznie i pikantnie, a niestety, nie zawsze tak było. Przydałoby się trochę więcej umiaru. Uważam, że pod tym względem Niezbyt grzeczna rzecz o miłości była lepsza.
   
   Czeka na mnie lektura trzeciego tomu Pokus i łakoci. Mam nadzieję, że i tą książką nie będę zawiedziona. Wszystkim tym, którzy szukają lekkiej lektury na wieczór, polecam Rodzinę nie do końca idealną. Gwarantuję niezapomnianą zabawę. Warto jednak przed rozpoczęciem tej lektury zapoznać się z poprzedniczką. Wtedy czytelnicy będą wiedzieli dlaczego Carter boi się George'a, ojca Claire i obraz rodziny, który poznają, będzie pełny. Inaczej czegoś będzie im brakowało.

9. Recenzja: moznaprzeczytac.pl MN

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   ięganie po drugie części książek to ryzykowna sprawa. Szczególnie w sytuacji, gdy już pokochaliśmy bohaterów, a ich losy wciągnęły nas na tyle, że nie sposób się oderwać. Innymi słowy – im większą poprzeczkę ustawił sobie pisarz, tym większe oczekiwania czytelnika i… większe ryzyko rozczarowania. Kiedy sięgałam po II część „Pokus i łakoci” (o podtytule „Rodzina nie do końca idealna”) Tary Sivec, byłam zupełnie świeżo po lekturze części I. Pierwsza część, jak można przeczytać tutaj, dosłownie mnie urzekła. Zachwycałam się zarówno pełnym dowcipu stylem autorki, jak i konstrukcją samych bohaterów, których szczerze pokochałam za ciepło i naturalność. Akcja części I zakończyła się w takim momencie, że to nie chęć zaspokojenia ciekawości ich dalszymi losami skłoniła mnie do dalszej lektury. Tym, co sprawiło, że chciałam czytać dalej, był owy specyficzny styl pisarski Tary Sivec, z powodu którego jej książki powinny być przepisywane przez lekarzy jako „naturalny i całkowicie bezpieczny lek na przygnębienie, chandrę i nudę”.
   
   Jak można się domyślać, w części drugiej „Pokus i łakoci”, czyli „Rodzinie nie do końca idealnej”, poznajemy dalsze losy głównych bohaterów – Clarie, Cartera, Gavina oraz ich rodzin i przyjaciół. Tym razem ich troje próbuje stworzyć prawdziwą rodzinę – kochającą się, ale zdecydowanie nie-idealną. Bo gdyby byli tacy idealni, to przecież – po pierwsze nie byliby sobą, a po drugie – byli śmiertelni nudni, nieprawdaż? Wszyscy nadal przeżywają swoje perypetie, których jest bez liku. Tym bardziej, że przed nimi zupełnie nowe wyzwania – oświadczyny, wieczory panieńskie i kawalerskie, poznawanie przyszłych teściów, wesela… Więcej do powiedzenia mają też bohaterowie do tej pory drugoplanowi, którym również nie brak ani poczucia humoru, ani fantazji. Pod dostatkiem tutaj momentów czasem zabawnych, czasem sprośnych – chociażby spontanicznego seksu w publicznej toalecie czy wizyty w seks-shopie. Wszystko podane w wersji ciepłej komedii sytuacyjnej, z której tylko bohaterowie wychodzą żywi (inni zapewne zginęliby śmiercią wynikłą ze spalenia się ze wstydu). Niestety, tym razem przytłoczyła mnie ilość tych seksualno- używkowych wybryków i ich schematyczność (ileż razy główni bohaterowie mogą zostać publicznie nakryci na uprawianiu miłości?), oraz mnogość bezpośrednich nawiązań i aluzji do sfery seksualnej. Przydałoby się tutaj przypomnieć starą dobrą zasadę Horacego o tak zwanym „złotym środku, czyli umiarze”. Tak, Pani Taro Sivec, co za dużo – to niezdrowo. I najlepsze łakocie też mogą czasem zaszkodzić, zemdlić.
   
   Mimo iż autorka utrzymała styl znany z poprzedniej części – ciepłej komedii romantycznej, w której wszystko i wszystkim kojarzy się z seksem (od matki głównej bohaterki do jej 5-letniego synka), mnie tym razem czegoś zabrakło. Specyficzne poczucie humoru, ciągłe mówienie o waginach, „parówkach”, „orzeszkach” i tak dalej momentami osiągały granice dopuszczalne dobrego smaku (chociaż do osób pruderyjnych nie należę) i po prostu… zaczęły mnie nużyć, bowiem to wszystko znałam już przecież z poprzedniej części. Clarie, która lubi zaszaleć, a mając „za mało krwi w alkoholu”, popełnia masę głupstw; lubieżna Liz, której tylko jedno w głowie; Drew i jego sprośne koszulki czy wreszcie kilkuletni Gavin, przeklinający, kopiący w „orzeszki”, mówiący o „parówkach” i „waginach”. Tak, to też już było. W części pierwszej.
   
   Chociaż książkę nadal czytało się lekko i szybko, po kilku rozdziałach desperacko oczekiwałam jakiejś zmiany, nagłego zwrotu akcji, czegoś, co przerwałoby słodko-pikantną sielankę, ale niestety – nic takiego się nie wydarzyło. Zrozumiałam, że ani Tara Sivec, ani wykreowani przez nią bohaterowie, niczym mnie już nie zaskoczą i prawdopodobnie do końca będzie równie nudno, płasko i przewidywalnie. A nawet i ten charakterystyczny, cięty i błyskotliwy dowcip – znak rozpoznawczy serii Sivec – stępił już swój pazur. Nie oznacza to, że książka jest słaba, tylko że – w porównaniu do części I – słabsza. O ile ta pierwsza była „genialna” – świeża niczym podmuch wiosennego wiatru i odkrywcza, o tyle ta druga… po prostu przeciętna. Nie wniosła niczego nowego do mojego życia, nie zaskoczyła. Wniosek? Równie dobrze mogłam pozostać przy lekturze wyłącznie części I. Po kolejną już raczej nie sięgnę. Natomiast z całą pewnością jeszcze nie raz przeczytam początek historii, bowiem część I serii „Chocolate Lovers” na stałe zagościła w moim sercu i na półce.

więcej recenzji

ukryj recenzje