Peru i Boliwia. U podnóża Andów. Wydanie 1 praca zbiorowa

Recenzje książki: Peru i Boliwia. U podnóża Andów. Wydanie 1 (4) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Peru i Boliwia to kraje o niezwykłym, ciekawym krajobrazie - potężne góry i wysoko położone jeziora, wulkany, piękne dzikie rzeki, szerokie równiny, pustynie i ocean. Panuje tu także zróżnicowany klimat - od obszarów suchych po strefy wilgotnej dżungli, od wysokich do niskich temperatur. Bogata kultura, a w szczególności wciąż fascynująca i nie do końca poznana, tajemnicza cywilizacja Inków, kolorowe targi rzemiosła oraz niezwykli ludzie - biali, Indianie, Metysi - tworzą bogatą mozaikę, zdolną zafascynować każdego turystę. Najnowszy przewodnik Wydawnictwa Bezdroża pt. "Peru i Boliwia. U podnóża Andów" proponuje 16 tras dla turystów o różnych zainteresowaniach i możliwościach czasowych. Dokładne i aktualne informacje doskonale służą nawet mało doświadczonym podróżnikom. Poza informacjami praktycznymi czytelnik znajdzie w przewodniku wiadomości o historii, kulturze i obyczajach, które pomogą lepiej zrozumieć i odczuć atmosferę oglądanych miejsc.
   Peru powszechnie kojarzone jest z Imperium Inków, a przede wszystkim z ich tajemniczym miastem Machu Picchu. Choć jest ono niewątpliwie sercem cywilizacji Inków i zdecydowanie głównym punktem wycieczek, Peru przyciąga również całokształtem swojej malowniczości i kultury. Na uwagę zasługują również m.in. Chan Chan - największe na świcie miasto zbudowane z cegły glinianej,a także andyjskie miasta, które mają duże znaczenie historyczne, Cajamarca i Chachapoyas z ruinami, niegdyś twierdzą, w Kuelap. Obie miejscowości położone są na wzniesieniach Selvy i w niczym nie ustępują Machu Picchu. Północne Peru jest wyzwaniem głównie dla tych osób, które dysponują dużą ilością wolnego czasu, albo znają już turystyczne Peru lub chciałoby jeszcze lepiej poznać ten kraj. Kraj zachwyca potężnymi górami, najgłębszymi kanionami świata, tropikalnymi dżunglami Amazonii. Wszędzie spotkamy bogactwo dzikich zwierząt.
   Boliwia należy do najsłabiej zaludnionych krajów Ameryki Południowej oraz jest jednym z zaledwie dwóch krajów w regionie, które nie mają dostępu do morza czy oceanu. Ma jednak inne zalety. Kraj zajęty jest w ok. 35% przez Andy Boliwijskie, składające się z Kordyliery Zachodniej i Kordyliery Wschodniej. Pomiędzy nimi leży bezleśny płaskowyż Altiplano, z jeziorami Titicaca i Poopó. Widoki na Kordylierę Andyjską zapierają dech w piersiach, a dżungla zachwyca niedostępnością, dziką przyrodą oraz niepowtarzalnymi cudami natury. Boliwia jest także krajem licznych parków narodowych, rezerwatów przyrody i rezerwatów ścisłej ochrony przyrody, zlokalizowanych we wszystkich strefach klimatycznych.
   Przewodnik przeznaczony jest dla podróżujących, którzy chcą odkryć Peru i Boliwię, niezależnie od tego czy będą podróżować publicznymi środkami transportu, w ramach wycieczki grupowej, czy indywidualnie wynajętym samochodem. Obydwa kraje obejmują fascynujące obszary Andów i dżungli Ameryki Południowej. Aby wycieczka się udała, warto wcześniej poznać specyficzne warunki i nie zawsze bezproblemową infrastrukturę turystyczną obu krajów. Przewodnik ten stanowi praktyczną pomoc w przygotowaniach do wyjazdu, a także czasu podróży. Rozdział I prezentuje informacje praktyczne przydatne przed wyjazdem, dotyczące transportu (zarówno dojazdu do Peru i Boliwii, jak i komunikacji na miejscu), noclegów, wyżywienia. Rozdział II to podstawowe informacje krajoznawcze dotyczące Peru i Boliwii: historia, sztuka, język, muzyka, literatura, obyczaje, kuchnia, ale także opis życia Inków. Rozdziały III i IV poświęcone są zwiedzaniu Peru i Boliwii. Sieć 16 podstawowych tras prowadzi przez wszystkie części obydwu krajów.

   Recenzja: turystyczny.pl 2010-03-09

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

2. "Peru i Boliwia", to drugi, po zrecenzowanej przed paroma dniami przeze mnie "Tajlandii", świetny przewodnik wydawnictwa "Bezdroża" inaugurujący jego działalność edytorską w 2010 roku. Najobszerniejszy i najdokładniejszy z dotychczas wydanych w języku polskim po tych krajach. Niemiecki autor, także m. in. pracy dyplomowej z dziedziny socjoekonomii andyjskiej wyżyny Peru - znawca tego regionu Ameryki Południowej i zafascynowany nim podróżnik, przedstawia w nim masę informacji o tych dwu państwach, ich przeszłości i współczesności.
   "Peru i Boliwia", to drugi, po zrecenzowanej przed paroma dniami przeze mnie "Tajlandii", świetny przewodnik wydawnictwa "Bezdroża" inaugurujący jego działalność edytorską w 2010 roku. Najobszerniejszy i najdokładniejszy z dotychczas wydanych w języku polskim po tych krajach. Niemiecki autor, także m. in. pracy dyplomowej z dziedziny socjoekonomii andyjskiej wyżyny Peru - znawca tego regionu Ameryki Południowej i zafascynowany nim podróżnik, przedstawia w nim masę informacji o tych dwu państwach, ich przeszłości i współczesności, miejscach wartych zobaczenia, jak również rad jak poznawać je w sposób racjonalny i bezpieczny.
   Jest to przewodnik szczególnie cenny dla ludzi zamierzających poznawać ten region Ameryki Południowej na własną rękę. Powinni jednak zapoznać się z nim również uczestnicy wyjazdów zorganizowanych. Znajdą tam bowiem niezliczone informacje rozszerzające wiedzę o tych krajach, ich społeczeństwach, regionach, miejscowościach, zabytkach, parkach narodowych, wspaniałej przyrodzie itd. Jak również wszyscy zainteresowani tym, tak szalenie ciekawym i przebogatym w zabytki oraz ciekawe miejsca zakątku świata.
   Peru i Boliwia nie po raz pierwszy - dotyczy to również przewodników zagranicznych - omawiane są łącznie. Wynika to z ich przeszłości, m.in. przynależności do imperium Inków, a później jednego obszaru kolonialnego, ale również położenia na tym samym obszarze andyjskim oraz z łączącym je jeziorem Titicaca. Co powoduje, że będąc w jednym z tych krajów zwiedza się przynajmniej niektóre miejsca w sąsiednim. I chociaż objętość tego przewodnika sugerowałaby raczej podzielenie go na dwie części, jest to w tym przypadku niemożliwe, przynajmniej w sposób mechaniczny.
   Zarówno rozdział Informacje praktyczne jak i Informacje krajoznawcze, oprócz tego, co zazwyczaj znajduje się na ten temat w przewodnikach, zawierają - i to w obszernym zakresie, wiele cennych rad dla osób wybierających się w tamte strony. Np. aby zabierać ze sobą uwierzytelnione kopie paszportów, duplikaty ( a nie kserokopie ! ) międzynarodowych książeczek szczepień m.in. na żółtą febrę. Kopiować bilety lotnicze i w oddzielnym miejscu zapisywać ich numery.
   Bardzo ostrożnie korzystać z kart płatniczych itp. Przyszły podróżnik znajduje również informacje o zabezpieczeniu medycznym, zagrożeniu chorobą wysokościową, a także niespodziankami ze strony przestępców - także fałszywych policjantów. Sztuczkach stosowanych przez kieszonkowców odwracających uwagę okradanych. Rady jak wybierać pokoje w hotelach, miejsca w środkach lokomocji - i których. Wskazówki na temat zachowań w różnych sytuacjach itp.
   Obszernie oraz ciekawie przedstawione zostały oba kraje, ich społeczeństwa, przyroda, dzieje, gospodarka, języki, religie, kultura i sztuka oraz kuchnia. Chociaż nie bez, niekiedy, potknięć czy przesady. Trudno bowiem bezkrytycznie przyjąć np. stwierdzenie autora, że "To co Inkowie ( niczego im nie ujmując ) osiągnęli w sztuce budowlanej nie ma sobie równych". Czy "W 1513 r.przekroczono wówczas ( podboje Pizarra ) kanał Panamski.", gdy dotyczyło to Przesmyku Panamskiego, bo kanał oddany został do użytku w ponad 400 lat później.
   Najobszerniejszy ( 566 stron ! ) rozdział Zwiedzanie Peru prezentuje chyba wszystko, co w tym kraju warto zobaczyć. Od stołecznej Limy i jej okolic - po propozycje 11 tras zwiedzania, aż po Boliwię. Oraz co i gdzie, a przeważnie również za ile - warto na nich zobaczyć. Z dokładnymi informacjami na temat nie tylko środków transportu, ale i firm transportowych. Wariantami alternatywnymi.
   Obszernymi informacjami o możliwościach noclegowych - z nazwami hoteli, hosteli, pensjonatów itp. Ich adresami, telefonami, adresami i stronami internetowymi - jeżeli je posiadają, cenami, charakterystyką. Podobnie na temat wyżywienia, zakupów, aktywnego wypoczynku, rozrywki itp. Z mapkami oraz planami większych miejscowości.
   Autor przypomina pełne nazwy miast świadczące o fantazji ich hiszpańskich założycieli, często na dawnych inkaskich miejscowościach i budowlach. Najbardziej spodobała mi się pierwotna, pełna nazwa Arequipy: "Villa de Nuestra Senora de la Asunción del Valle Hermoso de Arequipa". Czyli Miasto naszej Panny Wniebowziętej z pięknej doliny Arequipy.
   Ze znanych mi miejsc autor pominął tylko parę nad Amazonką między Iquitos i przygranicznym z Brazylią i Kolumbią Santa Rosa. A jak się już płynie tą największą rzeką świata, warto zatrzymać się i zobaczyć miasteczko San Pablo. Jak również pobliską osadę Pevas, w której znany malarz i grafik Francisco Grippa, mówiący o sobie, że jest włoskim Żydem urodzonym w USA i osiadłym w Peru, malujący przyrodę i mity Amazonii, wybudował swój "La Casa del Arte" - Dom Sztuki.
   Czy, również w tym regionie, odwiedzić kolonię trędowatych aby poznać ich życie. Nie znalazłem również informacji o charakterystycznym, ogromnym pomniku kochającej się pary w Parco d′Amore w dzielnicy Miraflores Limy, na wysokiej skarpie nad Pacyfikiem.
   225 stronicowy rozdział Zwiedzanie Boliwii zawiera informacje i propozycje poznawania La Paz, najważniejszego miasta kraju. Niestety błędnie ( w jego opisie informacja jest prawidłowa ) nazywanego stolicą, którą w rzeczywistości jest 220 tysięczne Sucre. A także wielką trasę objazdową po kraju i 5 innych, niektóre z wariantami. W przypadku La Paz nieścisłych informacji o nim jest więcej.
   Na str. 669 można przeczytać m.in.: "Umiejscowione na wysokości 3600 m n.p.m. jest najwyżej położoną stolicą na świecie". W rzeczywistości taką jest stolica Tybetu - Lhasa. Przy czym La Paz leży na wysokościach od 3100 do 4100 m. n.p.m. w głębokiej kotlinie, do której - o czym brak chociażby wzmianki, wjeżdża się, np. od strony lotniska, z góry.
   Ale obok tych drobnych nieścisłości rozdział zawiera setki rzetelnych informacji zarówno o La Paz i jego okolicach, jak i innych miejscowościach, zabytkach, miejscach wartych zobaczenia. M.in. o parkach narodowych, wyprawach do dżungli, propozycje wędrówek górskich itp. W przewodniku - to chyba zasługa wydawnictwa - znalazły się także informacje o Polakach zasłużonych dla Peru i Boliwii.
   Nie tylko o Erneście Malinowskim, powszechnie znanym budowniczym słynnej kolei transandyjskiej, która na najbardziej stromym, 158 km długości odcinku trasy pokonuje różnicę poziomów od 150 do 4781 m n.p.m., ze 1100 zakrętami i zakolami, 158 mostami i 69 tunelami. Ale również o Ryszardzie Jaksa - Małachowskim, który przebudował Stare Miasto w Limie, założycielu w tym mieście politechniki Edwardzie Habichu, czy - w przypadku Boliwii - Józefie Jackowskim, geologu - badaczu złóż andyjskich i. zwyczajów ludów Keczua, założycielu szkoły górniczej w najwyżej ( 4.065 m n.p.m. położonym mieście świata - Potosi.
   Tym bardziej zaskakuje więc nie tylko brak wzmianki o polskich odkrywcach ( w 1981 roku ) dla turystyki sławnego Kanionu Colca w Peru, krakowskich studentach - uczestnikach Akademickiej Wyprawy Kajakowej "Canoandes ′79", ale przedstawienie w przewodniku wręcz fałszywej historii poznawania tego, najgłębszego na kuli ziemskiej, kanionu. To, co opisane zostało w ramce na str. 412 "Historia kanionu Colca", to w części dotyczącej jego odkrycia i przepłynięcia jest jakąś bzdurą. Być może Hiszpan Arias był w 1978 roku w tym kanionie i przepłynął fragment rzeki Colca, ale na pewno nie przez ten kanion.
   Prawdziwa historia tego odkrycia jest powszechnie znana z doniesień peruwiańskich i polskich - chociaż tych drugich z opóźnieniem - mediów oraz relacji jej uczestników. W tym z książki Jerzego Majcherczyka ( ze wstępem Elżbiety Dzikowskiej ) "Zdobycie Rio Colca", Wydawnictwo Pracownia AA s.c. w Krakowie, wyd. II 2001. O tym kto naprawdę odkrył Kanion Colca świadczą również nadane i zatwierdzone przez władze peruwiańskie nazwy jego fragmentów: Canon de los Polacos, Cascadas de Juan Pablo II.
   Czy ulice okolicznych miejscowości: Huambo, Cabanaconde i Chivay które na cześć odkrywców nazwano Avenida de los Polacos lub Avenida Polonia. O dowodach najwyższego uznania dla odkrywców ze strony władz nie wspominając. Jest dla mnie zdumiewające i niepojęte, jak autor, a zwłaszcza ( krakowski !!! ) wydawca mogą nie wiedzieć, kto jako pierwszy, z dramatycznymi przygodami, przepłynął pontonem i kajakami ten sławny peruwiański kanion odkrywając go dla turystyki!
   Dodam, że nie odpowiada prawdzie również podpis na zdjęciu na kolorowej wkładce między stronami 288 i 289. To nie jest kanion rzeki Colca, lecz fragment niezwykle malowniczej doliny, przez którą przejeżdża się w drodze do tego kanionu! Byłem tam, i również fotografowałem nie tylko to miejsce. To stanowi dla mnie największy błąd w tym przewodniku.
   Są również inne, a także nieścisłości, pominięcia czy co najmniej dyskusyjne opinie. Nie wspominając już o denerwującym używaniu nazw miejscowości lub imion i nazwisk zawsze w mianowniku, wbrew zasadom języka polskiego. W rodzaju "podróż do Juliaca" ( czy Arequipa ) zamiast do Juliaki i Arequipy. To tak, jak gdyby napisać byłem w Paryż czy jadę do Rzym! Lub "założone ( Huánuco ) przez Gomez ( zamiast Gomeza ) de Alvarado."
   Natrafiłem też na parę kiksów językowych ( o literówkach nie wspominając - m.in. "Kanał z Aspachaca o długości 23 m " - chyba km , lub miejscowość Tequile zamiast prawidłowo Taquile), np. "Nie ma co liczyć, że ( handlarze waluty ) mają lepszych kursów" ( str. 38 ), czy "Liczba zaludnienia" - zamiast mieszkańców ( str. 486 ). Trafia się błędne tłumaczenie nazw i ich skróty. Np. w języku polskim Międzynarodowy Fundusz Walutowy ma skrót MFW, a nie "IWF". Museo Postal y Filatelico del Perú w Limie, to nie Muzeum Znaczków Pocztowych, lecz Muzeum Poczty i Filatelistyki - a to ogromna różnica. Zaś zbierają się w nim w niedziele przede wszystkim fani filatelistyki, a nie numizmatyki.
   Są też informacje budzące pytania i wątpliwości. Np. na str. 581 czytamy: "Ten ( wodospad Catarata Gocta ) mający 771 m n.p.m. najwyższy wodospad w Peru i trzeci co do wielkości na świecie został odkryty w 2002 r.". Nie wiadomo, czy wodospad ma taką wysokość, czy też położony jest na niej. A także co autor rozumie pod pojęciem wielkości. Bo jeżeli masy spadających wód, to ten na pewno nie należy do światowej czołówki. Zwłaszcza, że dalej pisze: "W porze suchej u podnóża wodospadu można się kąpać."
   Jest w przewodniku trochę stwierdzeń i ocen moim zdaniem dyskusyjnych. O niektórych już wspomniałem. Dodam jeszcze, jedno. Zdaniem autora, Cusco było tak samo potężne jak starożytny Rzym i bogatsze od niego. Chociaż - dodam - dopiero tam, chociaż również w innych miejscowościach, lub oglądając zbiory Museo de Oro - Złota w kolumbijskiej Bogocie czy stolicy Peru - Limie oraz kolekcje ceramiki lub zachowane fragmenty ruin wspaniałych budowli, można uzmysłowić sobie, jak straszliwych, nieodwracalnych zniszczeń inkaskiej i w ogóle prekolumbijskiej architektury, dzieł sztuki i rękodzieła artystycznego - zwłaszcza wyrobów ze złota i srebra, które dziś należałyby do najcenniejszych skarbów kulturalnego dziedzictwa ludzkości, dokonali hiszpańscy najeźdźcy i kler katolicki.
   Trafiają się sprzeczne informacje. Np. na str. 629 można przeczytać, zgodnie z prawdą, że słynny "Casa de Fierro" ( Żelazny Dom ) w Iquitos został skonstruowany przez inż. Eiffel′a na światową wystawę w Paryżu ( w 1896 roku - stał tam niedaleko od sławnej obecnie wieży ), a następnie ( kupiony przez "kauczukowego barona"), został rozmontowany i przewieziony statkiem przez Atlantyk i 3700 km Amazonką do ówczesnej światowej stolicy kauczuku, gdzie stoi do dziś. Ale z ramki na str. 626, można się tylko dowiedzieć, że został on zaprojektowany przez francuskiego architekta, a wzniesiony w 1897 r. przez Baca Diaz i Anzelmo de Aguila.
   Parę słów poświęcę jeszcze sławnemu, odkrytemu w 1987 roku, skarbowi Władcy ( lub Pana ) Sipán. Uważanemu wówczas za największe odkrycie tego rodzaju na świecie od czasu grobowca Tutenchamona w Egipcie. A, moim zdaniem, trochę niedocenionego przez autora przewodnika. I tylko częściowo tłumaczy go zawarta w przewodniku informacja, że w 2001 roku w Chan Chan, 5 km od trzeciego pod względem wielkości miasta Peru - Trujillo, w piramidzie Dos Cabezas odkryto jeszcze bogatsze skarby. O ile wiem, jeszcze publicznie nie prezentowane.
   Zdaniem autora, z którym nie mogę się zgodzić, jeżeli z braku czasu trzeba w Limie wybierać między zobaczeniem Museo de la Nación, gdzie znajduje się m.in. ekspozycja znakomitych kopii tego grobowca Władcy Sipán i skarbów z niego, a Museo Nacional de Arqueologia, Antropologia y Historia, to zaleca on to drugie. Bo, moim zdaniem, zobaczyć trzeba, oczywiście, oba!. O skarbach Władcy Sipán autor przewodnika oczywiście napisał, chociaż, moim zdaniem bez docenienia ich rangi.
   A nawet o wystawie tych skarbów w Bonn w 2000/2001 roku. Widocznie nie wiedząc, że wcześniej pokazane zostały one w Warszawie! A było to tak. Gdy, chyba jako pierwszy w Polsce, opisałem ( w czerwcu 1998 ) te wspaniałe skarby po ich obejrzeniu - była to inauguracyjna ekspozycja dostępna szerszej publiczności - w Museo de la Nación w Limie, postawiłem na zakończenie pytanie: czy i kiedy zobaczymy te skarby w Polsce.
   Wkrótce otrzymałem z Ambasady Peru w Warszawie list z informacją, że skoro jest zainteresowanie tym odkryciem, to grobowiec Władcy Sipán i wydobyte z niego skarby zostaną pokazane w Warszawie. I rzeczywiście, chyba jesienią 1999, ich świetne kopie wystawiono w Muzeum Etnograficznym. O ile wiem, oryginały nigdy nie opuściły Peru, a od 2002 roku znajdują się w specjalnie dla nich zbudowanym Museo Tumbas Reales de Sipán w Lambayeque, w pobliżu miejsca ich odkrycia. I także w Bonn pokazano tylko kopie.
   Ma ten przewodnik również inne wady. Za najpoważniejszą uważam brak porządnego indeksu. Zamieszczony na końcu, zawierający na 2,5 stronach nieco ponad 160 nazw miejscowości - na setki opisanych, nie mówiąc już o poszczególnych zabytkach i innych ciekawych miejscach, jest nieporozumieniem! Brak w nim nawet tak sławnego miejsca jak Kanion Colca! Nie ma również spisu informacji w ramkach, zaś Spis schematów, planów i map sporządzono w kolejności stron, na których je zamieszczono, nie zaś ułatwiającym ich odszukanie porządku alfabetycznym.
   Te krytyczne uwagi oraz wytknięcie paru ewidentnych błędów i niedociągnięć łatwych do poprawienia w następnych wydaniach, nie zmieniają mojej bardzo wysokiej oceny tego przewodnika. Zwłaszcza, że jest w nim również 30 - z okładkowymi - barwnych i niezłych zdjęc oraz liczne, wspomniane już, obszerne informacje monotematyczne w ramkach włamanych w tekst. M.in. "Andyjskie wielbłądowate" ( Guanako. Lamy, wigonie, alpaki ); "Park Narodowy Manu" - jeden z największych terenów dżungli pierwotnej w świecie; "Mosty Inków"; "Jezioro Titicaca", "Legendy Inków" czy "Kondor, król Andów".
   Gorąco polecam więc ten przewodnik zarówno tym, którzy już znają trochę Peru i Boliwię, jak i większości polskich turystów, którzy te, najciekawsze moim zdaniem, kraje Ameryki Południowej, powinni dopiero poznać.

   Recenzja: GLOBTROTER INFO Cezary Rudziński,2009-12-29

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

3. Najobszerniejszy dostępny aktualnie po polsku przewodnik po Peru, wzbogacony o Boliwię, to prawdziwa gratka dla turystów wybierających się w rejon Andów. Bogaty w informacje - praktyczne, dotyczące historii i kultury regionów, a przede wszystkim turystyczne, przewodnik obejmuje zarówno najbardziej popularny szlak wycieczek (Lima-Cusco-Puno-Arequipa-Nazca), jak i mniej znane szlaki, a także te trudniej dostępne, czy-i dżunglę i Amazonkę. Imponuje zebrana liczba informacji praktycznych - numerów telefonów i adresów, cen, czasów podróży, opisów obiektów noclegowych. Atutem są też mapki regionów. Żałuję, że nie miałem tego przewodnika podczas własnej wyprawy po Peru, ale dzięki niemu mam dodatkową motywację by wyruszyć tam raz jeszcze. Jedyny mankament to beznadziejnie opracowany indeks nazw własnych, w którym prawie nic nie ma, a w przypadku tak obszernego przewodnika bez indeksu poruszać się po zawartości jest trudno.

   Recenzja: Magazyn Literacki Książki Ł, 01/01/2010

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

4. Peru i Boliwia to kraje o niezwykłym, ciekawym krajobrazie: potężne góry i wysoko położone jeziora, wulkany, piękne dzikie rzeki, szerokie równiny, pustynie i ocean. Panuje tu także zróżnicowany klimat, od obszarów suchych po strefy wilgotnej dżungli, od wysokich do niskich temperatur. Bogata kultura, a w szczególności wciąż fascynująca i nie do końca poznana, tajemnicza cywilizacja Inków, kolorowe targi rzemiosła oraz niezwykli ludzie, biali, Indianie, Metysi, tworzą bogatą mozaikę, zdolną zafascynować każdego turystę. Najnowszy przewodnik Wydawnictwa Bezdroża pt. "Peru i Boliwia. U podnóża Andów" proponuje 16 tras dla turystów o różnych zainteresowaniach i możliwościach czasowych. Dokładne i aktualne informacje doskonale służą nawet małodoświadczonym podróżnikom. Poza informacjami praktycznymi czytelnik znajdzie w przewodniku wiadomości o historii, kulturze i obyczajach, które pomogą lepiej zrozumieć i odczuć atmosferę oglądanych miejsc.
   Peru
   Peru powszechnie kojarzone jest z Imperium Inków, a przede wszystkim z ich tajemniczym miastem Machu Picchu. Choć jest ono niewątpliwie sercem cywilizacji Inków i zdecydowanie głównym punktem wycieczek, Peru przyciąga również całokształtem swojej malowniczości i kultury. Na uwagę zasługują również m.in. Chan Chan - największe na świcie miasto zbudowane z cegły glinianej,a także andyjskie miasta, które mają duże znaczenie historyczne, Cajamarca i Chachapoyas z ruinami, niegdyś twierdzą, w Kuelap. Obie miejscowości położone są na wzniesieniach Selvy i w niczym nie ustępują Machu Picchu. Północne Peru jest wyzwaniem głównie dla tych osób, które dysponują dużą ilością wolnego czasu albo znają już turystyczne Peru lub chciałoby jeszcze lepiej poznać ten kraj. Kraj zachwyca potężnymi górami, najgłębszymi kanionami świata, tropikalnymi dżunglami Amazonii. Wszędzie spotkamy bogactwo dzikich zwierząt.
   Boliwia
   Boliwia należy do najsłabiej zaludnionych krajów Ameryki Południowej oraz jest jednym z zaledwie dwóch krajów w regionie, które nie mają dostępu do morza czy oceanu. Ma jednak inne zalety. Kraj zajęty jest w ok. 35% przez Andy Boliwijskie, składające się z Kordyliery Zachodniej i Kordyliery Wschodniej. Pomiędzy nimi leży bezleśny płaskowyż Altiplano, z jeziorami Titicaca i Poopó.
   Widoki na Kordylierę Andyjską zapierają dech w piersiach, a dżungla zachwyca niedostępnością, dziką przyrodą oraz niepowtarzalnymi cudami natury. Boliwia jest także krajem licznych parków narodowych, rezerwatów przyrody i rezerwatów ścisłej ochrony przyrody, zlokalizowanych we wszystkich strefach klimatycznych.
   Przewodnik przeznaczony jest dla podróżujących, którzy chcą odkryć Peru i Boliwię, niezależnie od tego czy będą podróżować publicznymi środkami transportu, w ramach wycieczki grupowej, czy indywidualnie wynajętym samochodem. Obydwa kraje obejmują fascynujące obszary Andów i dżungli Ameryki Południowej. Aby wycieczka się udała, warto wcześniej poznać specyficzne warunki i nie zawsze bezproblemową infrastrukturę turystyczną obu krajów. Przewodnik ten stanowi praktyczną pomoc w przygotowaniach do wyjazdu, a także czasu podróży. Rozdział I prezentuje informacje praktyczne przydatne przed wyjazdem, dotyczące transportu (zarówno dojazdu do Peru i Boliwii, jak i komunikacji na miejscu), noclegów, wyżywienia. Rozdział II to podstawowe informacje krajoznawcze dotyczące Peru i Boliwii: historia, sztuka, język, muzyka, literatura, obyczaje, kuchnia, ale także opis życia Inków. Rozdziały III i IV poświęcone są zwiedzaniu Peru i Boliwii. Sieć 16 podstawowych tras prowadzi przez wszystkie części obydwu krajów.

   Recenzja: Turystyka.interia.pl

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

więcej recenzji

ukryj recenzje