Ekwador i wyspy Galapagos. W krainie wulkanów i kondorów. Wydanie 1 Piotr Bobołowicz

Recenzje książki: Ekwador i wyspy Galapagos. W krainie wulkanów i kondorów. Wydanie 1 (1) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: kurier365.pl Cezary Rudziński

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Ekwadorowi i stanowiącym jego prowincję Wyspom Galapagos, ciekawemu i jednemu z najbezpieczniejszych krajów Ameryki Południowej, poświęcony został osobny przewodnik Bezdroży w serii Classic. Zawierającej najwięcej informacji i przeznaczonej przede wszystkim dla turystów zamierzających podróżować samodzielnie, a nie w ramach wycieczki któregoś z biur podróży. Przy czym również ci drudzy powinni się, moim zdaniem, z nim zapoznać i korzystać z niego, gdyż lektura znacznie wzbogaci ich wiedzę o tym kraju i ułatwi poznawanie go i zrozumienie. Jego polski autor nieźle go już poznał, opisuje oraz informuje o nim ciekawie i kompetentnie. Podobnie jak inne przewodniki tej serii, również ten zawiera stosunkowo niewiele, niespełna 50 fotografii, w tym 30 czarno – białych. Ale poza nimi 23 mapy i plany, z których 2 – całego kraju oraz stołecznego Quito, na wewnętrznych stronach okładek. Ponadto 75 ciekawostek w ramkach na kolorowym tle włamanych w tekst. Na wstępie autor zaleca zobaczenie koniecznie 10 miejsc, głównie związanych z przyrodą (fauna) i pięknych krajobrazów. Proponuje też („Zaplanuj podróż”) 4 różne trasy zwiedzania w czasie od 7 do 21 dni. Sugerując, aby robić to spontanicznie, bez z góry narzuconego planu. Równocześnie odsyła po szczegóły dotyczące wymienionych miast i miejsc na właściwe strony przewodnika. Dla turystów, w zależności od ich zainteresowań, sporządził ponadto wykaz możliwości ich wyboru. Wulkaniczne szczyty, przygody i sporty ekstremalne, zabytki okresu kolonialnego, inkaskie ruiny, oceaniczne plaże i surfowanie, rośliny i dzikie zwierzęta, indiańskie tradycje, klimat – z jogą, medycyna naturalna oraz kuchnią wegańską. Umieścił też, charakteryzując poszczególne obchody i imprezy, kalendarz cyklicznych wydarzeń. Mnóstwo niezbędnych i przydatnych faktów znajduje się w Informacjach praktycznych. Od wyboru czasu podróży, różnego na równiku oraz zależnego od zainteresowań podróżnych i regionu, gdyż pory roku mają tam inny przebieg. Jak płacić w Ekwadorze Z innych informacji warto zwrócić uwagę m.in. na radę ubezpieczenia się przed podróżą w tamte strony, chociaż nie jest ono wymagane, od chorób i nieszczęśliwych wypadków i ich skutków. Gdyż formalnie każdy, także obcokrajowiec przebywający w Ekwadorze, ma prawo do bezpłatnej pomocy lekarskiej, ale jest ona bardzo różna w placówkach państwowych i, dosyć kosztownych, prywatnych. Ciekawe są informacje o pieniądzach. Obowiązuje tam waluta USA, lokalną stanowią tylko – równolegle – monety do 1 dolara, przyjmowane wyłącznie na miejscu. Ze stałym brakiem „drobnych” oraz możliwością płacenia kartami bankowymi, przede wszystkim VISA, tylko w dużych marketach. Ograniczonym dostępem, zwłaszcza na prowincji, do bankomatów. I, co bardzo ważne, możliwością płacenia gotówką banknotami o nominałach tylko do 20 $ i to nieuszkodzonymi. Większych nikt nie przyjmie, trzeba je rozmieniać w bankach. Podobnych, dosyć dokładnych, a niekiedy zaskakujących informacji praktycznych, jest o wiele więcej. M.in. rad, co ze sobą wybrać w podróż. Sugestią, aby mężczyźni kąpali się w oceanie czy basenach w szortach, a nie slipach. Bo chociaż jest to dopuszczalne, ale niemile widziane. Tubylcy kąpią się przeważnie dodatkowo w podkoszulkach, a panie w… sukienkach. Higiena i elektryczność w Ekwadorze Przydatne są klapki pod prysznic ze względu na „czystość pozostawiającą wiele do życzenia”. Turyści korzystający z tańszych noclegów powinni mieć śpiwór i ręcznik, a wszyscy własny papier toaletowy, gdyż w toaletach, mimo opłaty, wydzielany jest on skąpo. Dosyć dokładne są również inne informacje. Na temat podróży różnymi środkami transportu i trasami lotniczymi z Polski, komunikacji lokalnej, noclegów, stosunkowo taniego wyżywienia, ale z problemami znalezienia odpowiedniego dla wegatarian i wegan. W Informacjach A-Z warto zwrócić uwagę m.in. na tamtejsze napięcie elektryczności 110 V. Bez konwertora nie można więc korzystać z własnych suszarek do włosów. Urządzenia mobilne mają już z reguły przetwornice napięcia. Pamiętać należy również o uniwersalnych wtyczkach do gniazdek, gdyż powszechnie stosowane są tam amerykańskie, a nie europejskie. Niezbyt miła jest informacja o karaluchach na każdym kroku, do których trzeba się… przyzwyczaić, a nie histeryzować. Chyba, że trafi się na ich gniazdo w łózku. Palacze tytoniu muszą wiedzieć o, i stosować się, do zakazów obowiązujących hotelach, autobusach, na dworcach oraz większości restauracji i kawiarni. Kraj jest generalnie bezpieczny, trzeba jednak przestrzegać co najmniej podstawowych zasad chronienia swoich dokumentów, pieniędzy, kart kredytowych itp. Regiony Ekwadoru: Sierra, Costa, Orient i Wyspy Galapagos Są też informacje i rady na tematy zakupów. Sporo ważnych o kraju. Jego geografii i przyrodzie, obszernie o historii, ustroju i gospodarce, ludności, języku(ach), religii, obyczajach, kulturze i sztuce oraz atrakcjach kuchni. Część przewodnikowa „Zwiedzanie”, to informacje i oprowadzanie turysty po kraju podzielonym na cztery regiony geograficzne: Sierra, Costa, Orient i, wyodrębnione, Wyspy Galapagos. W każdej najpierw wymienione są ich główne atrakcje, obiekty przyrodnicze i miejsca mogące zainteresować turystów. Z odsyłaczami na odpowiednie strony po szczegóły. A następnie opisy, od 2,7-mlionowej stolicy Quito, z historią, sugestiami, co zobaczyć według dzielnic, ulic i obiektów. Z dosyć dokładnymi informacjami o nich, nazwami, adresami, dniami i godzinami otwarcia, cenami biletów – także do zabytkowych kościołów w porach ich zwiedzania. Na końcu prezentacji większych miejscowości są informacje turystyczne o transporcie, lokalnej komunikacji, noclegach z wieloma konkretnymi obiektami oraz krócej o wyżywieniu. Wyspom Galapagos przewodnik poświęca tylko 31 stron, ale to wystarcza dla opisania ich charakterystyki, prezentacji 8 głównych atrakcji, historii oraz flory i fauny, z których one słyną. Są, oczywiście, także ważne i ciekawe informacje praktyczne. M.in. o opłatach za karty migracyjne i wjazd na te wyspy oraz inne o: transporcie, komunikacji, zakwaterowaniu, wyżywieniu. No i zwiedzaniu najważniejszych obiektów oraz miejsc, podobnie prezentowanych jak we wcześniejszych rozdziałach. Też z informacjami przy większości miejscowości o dojeździe do nich, zakwaterowaniu i wyżywieniu. Na końcu przewodnika jest krótki słowniczek polsko – hiszpański z podstawowymi zwrotami, spisy: treści, planów i mapek oraz ciekawostek w ramkach. I zwięzły indeks. W sumie jest to bardzo dobry przewodnik, napisany kompetentnie i ciekawie, który mogę z przyjemnością polecić.