Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces Zbigniew Mendel

Recenzje książki: Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Zwycięzcę poznaje się nie po tym, jak zaczyna, ale po tym, jak kończy. Powyższe słowa - parafraza wypowiedzi jednego z polskich polityków — pierwotnie oczywiście odnosiły się do sytuacji w świecie polityki. Jednak biznes i polityka są dosyć podobne. Tu i tu toczy się walka o stanowiska bądź pieniądze. W obu przypadkach mamy wygranych i przegranych. I co ciekawe, zarówno na arenie zmagań polityków, jak i w biznesie zdarza się, że po najwyższe laury sięgają ludzie, którym początkowo nie wróżylibyśmy sukcesu — czy to z racji wykształcenia, czy też wybranej początkowo ścieżki zawodowej. Czy istnieją jakieś szczególne predyspozycje do osiągnięcia sukcesu Cechy osobowości Rodzaj inteligencji A może decyduje przypadek
   
   Autor tej książki, nauczyciel akademicki i człowiek biznesu równocześnie, posiadający ogromne doświadczenie w zakresie działania mechanizmów gospodarczych w naszym kraju, stara się odpowiedzieć na te pytania. W oparciu o własną ścieżkę kariery i sytuacje, z jakimi miał do czynienia, rozszerza obszar rozważań o kontekst makro- i mikroekonomiczny. Pisząc np. o roli wykształcenia, analizuje zagadnienie dogłębnie - od racjonalności wyboru podstawowego kierunku studiów, poprzez kształcenie podyplomowe, MBA, kursy doszkalające itd. Książka nie jest jednak tylko zbiorem przemyśleń. Stanowi praktyczny poradnik dla wszystkich, którzy wiedzą, że drzemie w nich zwycięzca, i tylko szukają sposobu na to, by go obudzić.

   Recenzja: portfel.pl 2012-04-01

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

2. Dobry przełożony to nie tylko taki, który płaci na czas. To również ktoś, kto wzbudza zaufanie, jest autorytetem dla pracowników i podejmuje sprawiedliwe decyzje.
   Czy to trudne I to jak! Bycie dobrym przełożonym przypomina balansowanie na linie nad polem minowym. Oto kilka porad, jak tę próbę przebyć bez uszczerbku.
   
   Doświadczenie
   
   Doświadczenie zebrane w różnych dziedzinach biznesu, choćby nie było ono tak rozległe jak w przypadku osoby, która od wielu lat specjalizuje się tylko w jednym zakresie, jest niezmiernie pomocne. Być może przeniesienie tych kilku doświadczeń produkcyjnych z branży papierniczej do szwalniczej nie jest niemożliwe A doświadczenie zdobyte w małym przedsiębiorstwie przyda się w pracy w dziale HR wielkiej korporacji, gdzie zapomniano już o serdeczności i rodzinnej atmosferze pracy w małym zespole
   
   Autorytet
   
   Jeśli zapytać pracownika, jakimi cechami charakteru powinien odznaczać się przełożony, zapewne wspomni coś o rzetelności, obowiązkowości, zaufaniu do podwładnego, wiarygodności…
   
   Ta ostatnia to, ni mniej ni więcej, przekładanie słów na czyny i konsekwencja w działaniu. Oto dobry (a właściwie niedobry) przykład niewiarygodnego i niekonsekwentnego postępowania: grupa pracowników prosi o podwyżkę, ale spotyka się z odmową. Argument to konieczne cięcia w wydatkach, kiepska sytuacja ekonomiczna na rynku itp. Jak pogodzić te mroczne prognozy z faktem, że tego dnia szef zajechał do pracy nową, służbową limuzyną Podobnie, gdy szef zleca pracownikom obowiązkową pracę w weekend, argumentując to koniecznością nadgonienia z dokumentacją, a sam udaje się na dwa dni za miasto.
   
   Jak pisze Zbigniew Mendel w swojej książce „Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces”:
   
   Kierownik musi mieć świadomość, że podlega permanentnej ocenie podwładnych w tym, co mówi i czego nie mówi, co robi i czego nie robi, a wszelkie rozbieżności między stanem deklarowanym a rzeczywistym [...] burzą kruche i delikatne podstawy wiarygodności.
   
   Wiarygodności kierownikowi dodaje także transparentność ich działań. Znienawidzone przez niektórych powierzchnie biurowe typu „open space” mają swoje zalety – w każdej chwili można sprawdzić, czy przełożony zajmuje się pracą, a nie np. mrocznymi interesami. W każdej także chwili można do niego podejść i zapytać o opinię, zamiast niekomfortowo wiercić się pod zamkniętymi drzwiami jego gabinetu, gdzie wejścia pilnuje Cerber-sekretarka...
   
   Promowanie pracownika
   
   Dbałość o pracowników przejawia się także w trosce o ich rozwój zawodowy. Wielu szefów ulega pokusie stereotypów. W konsekwencji, do awansu dopuszczani są głównie młodzi mężczyźni – nie zajdą wszakże w ciążę, a są jeszcze na tyle młodzi, że nie będą ciągle przebywać na chorobowym. To oczywista dyskryminacja, ale także „strzał w stopę” samego przełożonego. Warto bowiem wziąć pod uwagę, że, po pierwsze, starszy pracownik ma o wiele większe doświadczenie, a po drugie, jego sytuacja życiowa jest ustabilizowana – ma więc więcej czasu i ochoty, aby skupić się na pracy. Ambicja nie mija z wiekiem, dlatego bardzo często starszy pracownik może wykrzesać z siebie więcej energii i entuzjazmu niż osoba młoda.
   
   Komunikacja wewnątrz zespołu
   
   Dobra komunikacja w zespole jest niezmiernie ważna. I nie chodzi jedynie o to, aby zredukować liczbę nieistotnych e-maili przesyłanych do naszej skrzynki, lecz o to, żeby głos każdego pracownika był usłyszany i respektowany.
   
   Zbigniew Mendel w cytowanej już książce przytacza przykład pewnej znanej firmy spożywczej produkującej warzywa konserwowe. Firma ta postanowiła odświeżyć wizerunek swoich produktów i zleciła nowy projekt oraz badania opinii pewnej dużej firmie. W wyniku tych badań powstała nowa etykieta produktu – proste zdjęcie przedstawiające zielony groszek miało być zastąpione nową, artystyczną wizją: zielonych „groszkopodobnych” klocków na żółtym tle. Kadra kierownicza firmy spożywczej była dość sceptyczna w stosunku do nowej, awangardowej etykiety i poinformowała o swoich obawach zarząd, ale ten zignorował jej uwagi. Jak się później okazało – niesłusznie, bo groszek ubrany w nową etykietę nie sprzedawał się – a wręcz odnotowano drastyczny spadek sprzedaży!
   
   Kierownik powinien zatem uważnie wysłuchać opinii pracowników, nawet (przede wszystkim!) tych niezgodnych z jego wizją postępowania. Kadra zarządzająca nie ma wszakże monopolu na słuszność, a spojrzenie na świat z perspektywy „zwykłego” pracownika może wiele przełożonemu uzmysłowić. Tu także spełnia się opisana powyżej polityka „odsłoniętego biurka”. W biurze typu open-space w każdej chwili można podejść do przełożonego i zapytać o opinię, zamiast niekomfortowo wiercić się pod zamkniętymi drzwiami jego gabinetu, gdzie wejścia pilnuje Cerber-sekretarka...
   
   Delegowanie uprawnień
   
   Delegowanie uprawnień to życiowa konieczność. Doba nie jest z gumy, a jeśli ścigają nas terminy, warto poważnie pomyśleć o delegowaniu. Część decyzji podejmowanych przez prezesa firmy mogłyby równie dobrze być akceptowane przez jego podwładnych. Np. organizacją zakupu środków biurowych może zająć się asystentka, a budżetem socjalnym ktoś z działu finansowego. Mogłoby wydawać się, że pracownik obdarowany dodatkowymi obowiązkami nie będzie zbyt szczęśliwy, ale z drugiej strony takie przekazanie mu części obowiązków świadczy o tym, że przełożony ma do niego zaufanie. Dodatkowo przy delegacji zadań, podejmowaniem decyzji w firmie nie zajmuje się tylko jedna osoba, a co za tym idzie, proces decyzyjny staje się bardziej transparentny – decyzje nie są podejmowane li tylko „na górze” w nieznany nikomu sposób.
   
   Więcej informacji o dobrych przełożonych i zarządzaniu firmą w książce „Od przedstawiciela handlowego do prezesa spółki giełdowej, czyli co robić i czego unikać, aby osiągnąć zawodowy sukces”

   Recenzja: biznes.onet.pl Ewa Magiera, 2012-02-08

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

więcej recenzji

ukryj recenzje