Nareszcie moja. Miasteczko Benevolence

Recenzje ebooka: Nareszcie moja. Miasteczko Benevolence (6) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Magda1266 Florek Magdalena

   Czas na kolejną recenzję „Nareszcie moja” Lucy Score „Aldo Moretta był bohaterem. Odwagi z pewnością mu nie brakowało. Nie tylko stworzył w swoim mieście świetnie prosperującą firmę i zadbał o rodzinę i przyjaciół, ale także walczył z bronią w ręku za ojczyznę. Za to był gotów oddać życie. Los jednak zażądał od niego większej ofiary. Z ostatniej misji wojskowej Aldo wrócił do domu złamany i okaleczony. Udało mu się jakoś pozbierać, powoli wracał do życia. I tylko wciąż był samotny. Gloria Parker o mało nie zginęła z powodu... miłości. Glenn Diller pił, bił i upajał się jej bólem. Wyrwanie się z tego koszmarnego związku było dla dziewczyny ostatnią szansą. W końcu jej się udało, mogła powoli odbudowywać swoje życie. Krok po kroku starała się odzyskiwać godność. Nie mogła jednak zapomnieć dziesięcioletniego pasma cierpień i upokorzeń, wstyd nie opuszczał jej ani na chwilę. I wciąż była sama. W małym mieście, takim jak Benevolence, ludzie się znają i wiedzą o sobie wszystko. Być może niektórzy widzieli, że dla Aldo Gloria była kimś wyjątkowym, a ona sama widziała w nim kogoś, komu może zaufać. Tyle że on był okaleczonym bohaterem, ona zaś — nieszczęśliwą ofiarą. On nie wiedział, czy jeszcze jest godny prawdziwej miłości, ona nie miała pewności, czy potrafi znowu się zakochać. Każde z nich pozostawiło za sobą straszną przeszłość, ale oboje pragnęli zaznać szczęścia. Razem. Tylko jak odnaleźć sposób, aby uleczyć swoje rany i uwierzyć, że prawdziwa miłość naprawdę istnieje? Jak mocno można kochać w małym Benevolence?” Ta książka to ta kolejna część „Dziewczyny na niby”. Choć w sumie nie do końca kolejna. Opowiada historię innej pary, ale w tym samym czasie. Wiec zarys historii znamy, życie mieszkańców miasteczka też. Jedynie emocje i rozmyślania głównych bohaterów są nowe. Dwie zranione przez życie osoby tak wątpią w siebie, że są w stanie zrezygnować z miłości. Na szczęście opamiętanie przychodzi w porę i żyli długo i szczęśliwie. W porównaniu do poprzedniej książki brakowało mi tu odrobiny lekkości, pikanterii i luzu. Niemniej ocena 7/10.

2. everlessss Sikora Kaja

   Aldo Moretti był marzeniem każdej kobiety. Silny, wysportowany, posiadał czarujący uśmiech. Ale on był zakochany w jednej kobiecie od czasów liceum. A mowa tu o Glorii Parker. Od 10 lat marzył o niej, ale ona nie była jego. Nie mogła być. Bowiem Gloria posiadała chłopaka, który był jej najgorszym koszmarem. Bił ją, upokarzał, robił okropne rzeczy. O mało z tej miłości nie zginęła, a nasza Harrper z ,,Dziewczyna na niby’’ uratowała ją i spowodowała, że życie Glorii zmieniło się o 180 stopni. Gloria i Aldo to dwójka złamanych ludzi, którzy walczyli ze swoimi demonami. Gloria próbowała pozbierać się po 10 latach tortur, za to Aldo po wypadku na misji w Afganistanie nie wrócił w ,,całości’’. Wstydził się tego, że tak silny mężczyzna jak on został tak okaleczony. Amputowana noga cały czas dawała o sobie znać i wiedział, że Gloria nie potrzebuje mężczyzny, który jej nie obroni. Jak mocna może być miłość tak złamanych ludzi? Twórczość Lucy Score jest jedną z tych, które biorę w ciemno. A tym bardziej te, które rozgrywają się w małym miasteczku! Kocham ten klimat, to jak każdy mieszkaniec się zna i sobie pomagają, te ploteczki! Miasteczko Benevolence jest takim miasteczkiem, gdzie każdy wie o sobie wszystko. DOSŁOWNIE WSZYSTKO. Każdy znał Glorię i to przez co przechodzi. ,,Mała biedna Gloria Parker’’. Tak na nią mówili. Ale ona nie poddała się. Z pomocą przyjaciółek, mamy i Aldo pokazała wszystkim, że jest silną kobietą. Tworzenie wydarzeń w miasteczku, praca w kwiaciarni, otworzenie się na ludzi. To był ogromny krok w stronę normalności po tych 10 latach przebywania w jaskini potwora. Uwielbiam to jak autorka wykreowała postacie i klimat. Byłam już zakochana w tej serii od pierwszego tomu, ale ,,Nareszcie moja’’ spowodowała, że zakochałam się bardziej. Historia Glorii i Aldo jest przepiękna, ale też i smutna. Muszą oni walczyć z potworami przeszłości, które cały czas dają o sobie znać. Ale nie poddają się. Mając siebie potrafią iść do przodu nie patrząc w tył. Ja totalnie polecam wam tę książkę. Jeżeli lubicie ból, małe miasteczko, traumy, miłość, to ta książka jest dla was!! Ps. W ,,Dziewczyna na niby’’ poznajemy losy Glorii i Aldo, tylko, że z perspektywy Harrper i Luke’a. Tu możemy sami doświadczyć ich pełnej historii

3. booknixi Bajsert Jagoda

   Pióro tej autorki oczarowało mnie w przypadku pierwszego tomu #miasteczkobenevolence W tej części potwierdziły się moje spostrzeżenia z czytania "Dziewczyna na niby". Pisze ona w stylu, który potrafi mnie rozkochać w stworzonej historii do utraty tchu. Aldo, mój wspaniały Aldo, który całkowicie miał moje serce w pierwszej części, skradł je jeszcze bardziej. Waleczny, silny, odważny a przede wszystkim oddany swoim bliskim. Brzmi jak ideał prawda? Jednakże nie uważał się za niego, ja również. Zresztą jestem zdania, że ideały nie istnieją. Miał swoją mroczną stronę, popełniał błędy i czasem ta strona przysłaniała mu widok na rzeczywistość. W większym stopniu był dobry, wyrozumiały. Roztapiał serce czytelnikowi i dawał namiastkę mężczyzny, którego pragnie większość kobiet. Ja również 🙈🤣 Natomiast to nie on był moim bohaterem w tej pozycji. Nasza mała, cudowna, silna i odważna Gloria. Dziewczyna okrutnie skrzywdzona przez osobę, która powinna wielbić drogę po ktorej stąpa. Ta kobieta przeżyła bardzo bolesny los, lecz mimo tego potrafiła postawić krzyżyk na tej patologicznej relacji, zrobiła krok do przodu, ku lepszemu życiu. Była wspaniała, podziwiałam jej upór, chęć osiągnięcia lepszego życia. Obwiniała się, że spędziła tyle czasu ze swoim katem, jednak dla mnie liczyło się to, że zobaczyła szansę, zdecydowała się na te rozwiązanie, do którego większość ofiar nie jest w stanie. I dlatego fascynowała mnie swoją postacią, odwagą, determinacją. Była wzorem do nasladowania dla wielu osób. Jest to przepiękna, ale zarazem bolesna historia, opowiadająca o walce o lepsze jutro, dająca uśmiech ale również łzy. Była to piękna przygoda, móc poznać losy tej dwójki. Będę ją uwielbiać przez lata 🥰

4. Symphony of Books Bybel Natalia

   "Nareszcie moja" to drugi tom serii "Miasteczko Benevolence". Nie mogłam się doczekać historii Glorii i Aldo, ponieważ poznałam ich w poprzedniej części jako drugoplanowych bohaterów, a Aldo to mój ulubiony męski bohater. Historia z perspektywy Glorii to przede wszystkim zmaganie się ze swoją przeszłością oraz tym, jak widzą cię inni ludzie. Gloria zawsze postrzegana była w miasteczku jako ofiara. Po wielu latach chce zerwać z tym wizerunkiem. Natomiast Aldo od zawsze kocha Glorie. W końcu jest gotowy zacząć z nią życie, ale coś staje mu na przeszkodzie. Walka o nowe życie to to, co najbardziej podobało mi się w tej książce. Głowni bohaterowie chcą lepszego życia ze sobą i dążą do tego pomimo przeciwności losu. Książka jest bardzo dobrze napisana (i przetłumaczona) przez co przyjemnie i szybko się ją czyta. Mam jednak jeden bardzo poważny problem z tą książką. Akcja dzieje się równolegle do pierwszego tomu. Przez co do 200 strony nic nie było w stanie mnie zaskoczyć. Wszystkie zwroty akcji już znałam i pamiętałam, ponieważ "Dziewczynę na niby" czytałam miesiąc temu. Może gdybym między pierwszym a drugim tomem miała większą przerwę "Nareszcie moja" podobałoby mi się bardziej.

5. zaczytana_rita Domżał Klaudia

   „Milczenie nadaje rzeczom zbyt wielkiej mocy.” Jakie jest Wasz ulubiony wypiek? Pytam nie bez powodu. W 𝙉𝙖𝙧𝙚𝙨𝙯𝙘𝙞𝙚 𝙢𝙤𝙟𝙖 kilkukrotnie przewijała się szarlotka, którą uważam za ciasto idealne 😂 To czwarta przeczytana przeze mnie powieść Lucy Score i wiem, że ta autorka nie wyjdzie z grona moich ulubionych pisarzy za szybko. Kocham romanse małomiasteczkowe, uwielbiam zżyte ze sobą społeczności i przepadam za poczuciem humoru, który znajduje się w tych opowieściach. Wszystkie te cechy ma w sobie właśnie drugi tom serii Miasteczko Benvolence. Głównych bohaterów, czyli Aldo i Glorię poznajemy w pierwszym tomie; już wtedy wiedziałam, że spodobają mi się bardziej od Harper i Luke’a. Każde z nich zostało w jakiś sposób zranione i każde nie do końca wiedziało jak sobie z tym poradzić. Ale rozkwit ich uczuć… poezja. Nie był to slow burn (przynajmniej nie w moich kryteriach), ale nie było szalonego tempa i pędzenia na złamanie karku. Przeczytałam tę historię w 3,5 godziny. Na epilogu parskałam śmiechem, a wcześniej były momenty, które łapały mnie za serce. To kolejna książka, która zasługuje na to, żebyście zabrali ją ze sobą na wakacje lub po prostu dodali ją do listy „przeczytaj mnie, ziomek”.

6. martyna.czyta Olczak Martyna

   Muszę przyznać, że trochę obawiałam się tej lektury, ponieważ pierwszy tom serii o mieszkańcach miasteczka Benevolence mnie nie zachwycił. Ta część jednak totalnie skradła moje serce. Pochłonęłam ją w 2 wieczory i żałuję, że strony uciekały tak szybko, nieuchronnie zbliżając mnie do końca tej cudownej historii. „Nareszcie moja” to opowieść o dwóch zagubionych duszach, które przeżyły piekło na ziemi. Gloria po 10 latach uciekła od partnera, który znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie. Dowiedziawszy się o tym fakcie, Aldo postanowił w końcu zawalczyć o swoją miłość ze szkolnych czasów. Los miał jednak dla nich inne plany. Mężczyzna właśnie szykował się do wyjazdu na misję do Afganistanu, z której wrócił kompletnie odmieniony, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Los sprawił, że każde z nich musiało nauczyć się żyć w nowych warunkach i codziennie mierzyć się z demonami przeszłości. Chcecie wiedzieć, jak sobie poradzili? W takim razie koniecznie przeczytajcie tę książkę! Ja jestem oczarowana tą historią. Nie potrafię zliczyć, ile razy ocierałam łzy smutku i wzruszenia. Treść tej książki zawierała w sobie mnóstwo życiowej mądrości. Główni bohaterowie byli fantastycznie wykreowani. Zżyłam się z nimi znacznie bardziej niż z tymi z „Dziewczyny na niby”. Aldo był niesamowicie ciepłym mężczyzną, który niemal za każdym razem topił moje serce swoimi próbami oczarowania Glorii. Kobietę natomiast podziwiałam za niesamowitą wewnętrzną siłę i pogodę ducha. Bohaterowie mieli także świetne, dojrzałe poczucie humoru. Z pewnością będę za nimi tęsknić. Ta książka była dla mnie „nieodkładalna” i żałuję, że tak szybko się skończyła. Mogłabym ją czytać bez końca i bardzo Wam zazdroszczę, jeśli ta lektura jest dopiero przed Wami.

więcej recenzji

ukryj recenzje