Miecz Prawdy (#14). Skradzione dusze

To co nawet trudno sobie wyobrazić

Kolejna znakomita książka z cyklu Miecz prawdy. Tym razem demoniczny biskup Hannis i jego sprzymierzeniec, wskrzeszony z martwych król Sulachan prowadząc upiorną armię półludzi zmierzają do Pałacu Ludu. Ich pragnieniem jest zaprowadzenie okrutnych rządów. Chcą znieść granicę między światem żywych i umarłych. Richard, Kahlan, Nicci, Zedd wraz z żołnierzami oraz młodą czarodziejką Samanthą i jej matką starają się ich wyprzedzić. Richard i Kahlan coraz bardziej słabną. Niestety Zaszyta Służka zaczyna upominać się o swoje. Nie mają pojęcia, że tuż obok czai się zdradza, którego ukryte motywy mogą spowodować coś co wydaje się niemożliwe. Przepowiednie objawią swą przewrotną naturę. Wszyscy się dowiedzą, co jest zawarte w starych zapisach mówiących o tym, że siewca śmierci zakończy proroctwo. 

(…) Sprowadź nam naszych zmarłych.
Richard usłyszał głos i w tej samej chwili poczuł na ramieniu dotknięcie lodowatej dłoni.
Odwrócił się, dobywając miecza.
W cichym przedświcie zabrzmiał charakterystyczny dźwięk wysuwającej się z pochwy stalowej klingi. Moc tkwiąca w mieczu odpowiedziała na wezwanie, przepełniła Richarda furią, przygotowując go do walki.
Tuż za nim stali w mroku trzej mężczyźni i dwie kobiety. Dogasające ognisko, płonące w oddali za jego plecami, rzucało na pięć nieruchomych twarzy delikatny czerwonawy poblask. Wymizerowane postaci stały bez ruchu, przygarbione, z bezwładnie zwisającymi rękami.
W powietrzu czuć było nadciągający deszcz, zapach dymu z ogniska w obozie, woń rosnących w pobliżu drzew balsamicznych i cynamonowych paproci, zapach koni i zatęchły zapaszek wilgotnych liści zaścielających ziemię (…)