Drezno i Saksonia. Travelbook. Wydanie 1

Recenzje ebooka: Drezno i Saksonia. Travelbook. Wydanie 1 (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. kurier365.pl Cezary Rudziński; 2016-07-16

   Sporo dobrych kolorowych zdjęć. 7 map i planów miast w tekście oraz dodatkowo Drezna i Saksonii na rozkładanych, wewnętrznych stronach okładek. Monotematyczne informacje w ramkach wzbogacające przewodnik. A przede wszystkim tysiące niezbędnych lub przydatnych turyście informacji. To główne zalety kolejnego przewodnika – travelbooka Bezdroży, tym razem poświęconego Dreznu i Saksonii.

   W pierwszej chwili żachnąłem się na ten tytuł. Przecież wymienione w nim miasto jest stolicą tego niemieckiego kraju związkowego sąsiadującego z Polską. To trochę więc tak, jak gdyby inny przewodnik zatytułować np. Praga i Czechy albo Wiedeń i Austria.
   Po lekturze zmieniłem jednak zdanie. Tytuł podkreśla bowiem szczególne miejsce, jakie w tym przewodniku zajmuje Drezno. Autor i wydawca poświęcili mu bowiem jedną czwartą jego objętości, 50 stron. Natomiast ludniejszemu Lipskowi, też pełnemu zabytków i ciekawych miejsc, chociaż może nie aż tak licznych oraz cennych, zaledwie 20 stron. Pięknej oraz zabytkowej Miśni 10, a Budziszynowi zaledwie 4, plus 2 jego okolicom. Większości pozostałych miast i miejsc zaś po 2 – 3 strony, tylko w paru przypadkach więcej. Chociaż wykorzystano je dobrze mieszcząc na nich mnóstwo informacji.
   Zgodnie w koncepcją tej serii wydawniczej przewodnik otwiera lista atrakcji, które jego autor zaleca poznać przede wszystkim. Krótko informując o nich i pokazując je na zdjęciach. 5 rezydencji i zamków. Tyleż, chociaż faktycznie 7, bo dwie w Dreźnie i dwa klasztory: Marienthal i Marienberg, najważniejszych świątyń. Również 7, bo po dwa w stolicy landu oraz samochodowe, najciekawszych muzeów. 6 zabytków kultury ludowej oraz 4 cuda natury. I, na ile znam Saksonię, jest to bardzo trafny wybór, chociaż w zależności od zainteresowań można by wprowadzić w nim drobne zmiany.
   To co czytelnikowi – turyście potrzebne jest rzeczywiście, znajdzie on w rozdziałach : Informacje praktyczne i Informacje krajoznawcze – te drugie z tradycyjnym w tych travelbookach Krajoznawczym ABC, informacjach o społeczeństwie, kulturze i sztuce oraz saksońskiej kuchni. Zasadnicza część przewodnika opisuje to, co jest najważniejsze oraz warte poznania w stolicy a następnie w środkowej, wschodniej, południowej i zachodniej częściach Saksonii. W każdej z nich uwzględniając po 5-6 miast i miejsc oraz sporo w ich okolicach.
   O najobszerniej potraktowanym Dreźnie czytelnik dowiaduje się dosyć dużo. Najpierw krótko o jego historii, następnie w opisach – oprowadzaniu po dzielnicach lub częściach miasta. Wokół Zwingeru i placu Teatralnego, staromiejskim i nowomiejskim brzegu Łaby, Nowym Mieście itp. Najważniejsze lub najcenniejsze zabytki i obiekty oznaczone są czerwonymi gwiazdkami. Natomiast omawiane detale lub miejsca, na które autor chce zwrócić uwagę, są wytłuszczone, co znakomicie ułatwia ich wyszukiwanie i czyni przewodnik bardziej przejrzystym.
   W sumie doliczyłem się takich wytłuszczonych obiektów i miejsc, nie tylko w stolicy landu, ale i pozostałych miastach oraz miejscowościach, ponad 230. Opisy tego, co autor proponuje zobaczyć i poznać, są zwięzłe, ale chyba z wystarczającym zasobem, przynajmniej podstawowych informacji. Także z ciekawostkami, ale przede wszystkim adresami, dniami i godzinami otwarcia, cenami biletów itp. Chyba w przypadku każdego z miast autor wymienia to, co zaleca w nim zobaczyć przede wszystkim. Na końcu zaś opisu znajdują się, w ramkach, informacje praktyczne: gdzie przenocować i coś zjeść.
   Jak już wspomniałem, w tekst przewodnika włamano w ramkach sporo ciekawych informacji monotematycznych wzbogacających jego treść. Chociaż szkoda, że nie ma w nim listy tych ramek. Znajdują się nich, przykładowo, takie tematy: „Kalendarium historyczne" (Saksonii); „Saksońskie zabytki na Liście UNESCO" (4 plus kilka, które ubiegają się o wpis); „Święta i festiwale"; „Mosty Starego Drezna"; „Jak powstaje porcelana?"; „Saksoński szlak winny"; „Wieże Bismarcka na świecie"; „Związek Sześciu Miast" (1346 – Górnołużycki); „Kraina domów przysłupowych" (o drewnianej konstrukcji na murowanym parterze) itp.
   Na końcu przewodnika jest Mini słowniczek niemiecko – polski oraz dosyć przejrzysty Indeks. Obfita treść, udana szata graficzna i poręczność powodują, że powinien on spotkać się z zainteresowaniem i uznaniem czytelników – turystów. Na pewno będzie bardzo przydatny w podróżach w tamte strony. Plusem zarówno tego przewodnika, jak i całej serii, w której ukazał się, jest możliwość ściągnięcia go jako ebooka. Wystarczy go kupić, a następnie pobrać po otwarciu kodu (zdrapka) na wewnętrznej tylniej okładce. Wart jest więc polecenia.

2. Tygodnik Angora Ł.Azik; 2016-06-05

   Niemcy dzielą się na 16 krajów związkowych (landów) pośród nich Saksonia, region graniczący z Polską, w którym już w XIII wieku rozpoczęła się gorączka srebra, co przyczyniło się do bogactwa Sasów. Stąd pochodził August Mocny, król Polski, znany w naszych podręcznikach jako August III Sas. Centrum Saksonii pozostaje Drezno, pełne poloniców i barokowych zabytków, odbudowanych po wojennych zniszczeniach. Nie tylko miasta i podmiejskie rezydencje w Saksonii godne są odwiedzin. Region jest niezwykle bogaty w zabytki, obejmujące style od średniowiecza po sztukę modernistyczną. Znajdziemy tu piękne obiekty, jak twierdza Koeni-gstein górująca nad Łabą oraz zamki w Miśni, Colditz i Torgau. Do tego barokowe pałace jak Pillnitz czy Moritzburg, potężna budowla stojąca na wyspie powyżej lustra wody, co widać z daleka, i budzi podziw monumentalnością. Pałac myśliwski mieści potężną kolekcję trofeów myśliwskich, ale wart jest zwiedzenia także ze względu na znakomicie zachowany wystrój, w tym sypialnię króla Augusta dekorowaną około dwoma milionami malowanych ptasich piór. Przepych baroku przywrócono Dreznu, przez co miasto jest jednym z piękniejszych w Europie. Warto więc zwrócić uwagę nie tylko na fasadę Zwingeru, ale także na Grosser Garten i Grossedlitz w nieodległym Heidenau. Jak przystało na żywotny region kulturalny, Saksonia przyciąga tysiące turystów swymi festiwalami i świętami publicznymi, pośród których są takie atrakcje jak Karl May--Fest, czyli festiwal Karola Maya w Radebeul, które zmienia się w krainę Dzikiego Zachodu i jego powieściowych bohaterów; we Friebergu w grudniu atrakcją jest parada adwentowa; wrzesień to czas degustacji win, zaś do Zwickau każdego czerwca ściąga fanów trabanta zlot aut tej marki. W Lipsku atrakcją jest festiwal bachowski, konkuruje z nim festiwal piwa, ale znajdzie się tu coś dla miłośników teatru, filmu, a także hippiki. Ponjeważ Saksonia graniczy z Dolnym Śląskiem, różnice, np. kulinarne, są niewielkie. Dominuje kuchnia oparta na czterech K: Kartoffeln, Klósse (kluski), Kaffe, Kuchen (ciasto). Jak pisze autor przewodnika, śmiało można dodać jeszcze dwa K: kiełbasa i kebab, co oddaje zmieniające się gusta i czasy.

więcej recenzji

ukryj recenzje