Recenzje

„Google+ dla biznesu” to pozycja obowiązkowa dla przedsiębiorców, przedstawicieli agencji PR, mediów społecznościowych oraz departamentów komunikacji i marketingu, którzy w krótkim czasie chcą się zdecydować, czy sieć społecznościowa Google jest miejscem dla nich odpowiednim.

Autor, Chris Brogan, profesjonalny mówca, czołowy bloger i doradca ds. mediów społecznościowych, w pierwszych rozdziałach w bardzo jasny sposób wprowadza czytelnika w tematykę Google+, omawiając jego ekosystem i opisując kluczowe funkcjonalności z punktu widzenia użytkowników.

Na wyróżnienie z pewnością zasługuje rozdział 3. Dzień z Google+, w którym znani eksperci marketingu, znawcy mediów społecznościowych i blogerzy zwięźle opisują, w jaki sposób wykorzystują Google+: jaka jest ich strategia, ile czasu dziennie poświęcają na komunikację w tej sieci społecznościowej i w jakich szczególnych przypadkach ma ona zastosowanie. Wspomniany rozdział uzupełniony został wskazówkami dla przedstawicieli innych zawodów, między innymi pisarzy, pośredników w handlu nieruchomościami, dziennikarzy, dyrektorów czy nauczycieli.

W dalszej części książki autor skupia się na możliwości wykorzystania Google+ jako narzędzia do budowania marki zarówno osobistej, jak i firmowej. Podobnie jak wcześniej, wspomaga się przy tym głosami znanych ekspertów oraz przykładami firm skutecznie działających na Google+.

Książkę napisaną charakterystycznym dla Brogana, często zabawnym językiem, czyta się jednym tchem. Co ważne, wskazówki autora są po pierwsze bardzo wartościowe (pomimo niektórych oczywistości), a po drugie - na tyle uniwersalne, że z powodzeniem sprawdzą się w innych sieciach społecznościowych. Niezależnie więc od tego, czy finalnie zdecydujemy się na obecność na Google+, czy nie, czas spędzony nad tą książką nie będzie czasem straconym.

„Era Facebooka” jest obszernym kompendium wiedzy z zakresu mediów społecznościowych skierowanym do większych i mniejszych przedsiębiorców, przedstawicieli organizacji non-profit, a także profesjonalistów z dziedziny marketingu, sprzedaży czy obsługi klienta.

Dowiadujemy się z niej między innymi, dlaczego media społecznościowe są ważne dla biznesu i jak wpływają na takie dziedziny działalności firmy jak sprzedaż, obsługa klienta, marketing, innowacje czy rekrutacja. Szczegółowo omówione zostały również zagadnienia związane z wykorzystaniem potencjału sieci społecznościowych na potrzeby przedsiębiorstw i ze strategią komunikacji wśród internetowych społeczności.

„Era Facebooka” potrafi wciągnąć. Autorka w bardzo przystępny sposób przedstawia kolejne zagadnienia, przeplata informacje teoretyczne z praktycznymi i podsuwa szereg wartościowych rozwiązań. Każda z czterech części została podsumowana wnioskami, wskazówkami i propozycjami zadań do wykonania we własnym zakresie, co bardzo pomaga w ugruntowaniu zdobytej wiedzy.

Po tytuł powinny sięgnąć osoby rozpoczynające swoją przygodę z mediami społecznościowymi oraz ci, którzy choć mają już pewne doświadczenie w tym zakresie, chcieliby usystematyzować posiadane wiadomości, a także poznać, z czym zmagają się ich klienci w kontekście komunikacji w nowych mediach.

Julian Assange – założyciel Wikileaks wraz z Jacobem Appelbaumem, Andy Mullerem i Jeremie Zimmermanem dyskutują na temat przyszłości internetu – medium, która ma nadal (?) zmieniać świat.

Uczestnicy dyskusji podkreślają przede wszystkim jedną rzecz. Internet jest polem wolności, jakiego w historii nie było. Krzykacze w parkach czy protesty na ulicach to nic w porównaniu z siłą sieci, która ujawniła się nie raz. Egipt, Syria czy Turcja pokazały, jak można wykorzystać media społecznościowe do walki z reżimem. Walki może nie do końca skutecznej – ale na wielu polach wygranej.

Mało kto jednak w tej wizji zauważa, że internet to jeszcze lepsze pole dla systemów totalitarnych, które zawsze dążyły do całkowitej (czytaj: 24 godzinnej) kontroli ludzkich serc i umysłów. Assange wraz z kolegami podają szereg przykładów miejsc na świecie, gdzie człowiek „wolny” jest tylko na papierze. Władza (pojęcia tego uczestnicy dyskusji nie przypisują tylko politykom) wie, co, gdzie i jak czyni obywatel X. Andy Muller pokazuje przykład Libii, która niby wyzwolona – nadal jest pod panowaniem grupy ludzi „trzymającej władzę”.

W całej rozmowie przewija się nie tylko motyw sieci i nowych technologii. Autorzy tego wywodu ciekawie mówią na temat przeszłości i ówczesnych systemów kontroli. Co z dokumentami, które powstały w tamtym czasie? Jaki świat tworzyć – ten konfrontujący się z przeszłości? Czy ten, który wszystko, co dobre i złe zamyka polityką grubej kreski?

Spodziewających się odważnych manifestów muszę zasmucić. Wezwania do rewolucji nie znajdzie się w tej książce. Trzeba natomiast przyznać, że to porządny wkład w szereg dyskusji i opinii na temat przyszłości sieci.

Ciekawe, czy się spełni ta wizja.

Dziś mam dla Was cudeńko. Skończyłam właśnie czytać Praktyczne lekcje zarządzania projektami Michała Kopczewskiego. Książkę można czytać na dwóch płaszczyznach:

- zarządzanie projektami,
- opowieści pasjonatów.

Obie te płaszczyzny łączą w sobie to, co mnie życiowo i zawodowo kręci. Po pierwsze – bardzo rzeczowe i konkretne spojrzenie na duże projekty, które zrealizowali bohaterowie publikacji. Po drugie – prawdziwe historie 12 niesamowitych i inspirujących ludzi połączone z praktycznym komentarzem Autora nt. realizowania projektów. Z każdej historii wzięłam coś wyjątkowego dla siebie.

Publikacja zdobywa u mnie punkty za:

- doskonały dobór osób, z którymi przeprowadzone zostały wywiady,
- profesjonalny sposób prowadzenia rozmów, a więc zadawanie właściwych pytań i umiejętne drążenie tematów bliskich kierowaniu projektami,
- ciekawe wnioski, które wyciągnął Autor ze wszystkich rozmów, a które mogą posłużyć za prawdziwe lekcje dla kierujących projektami na co dzień. Zwłaszcza, że wielu rozmówców nie wie zupełnie „jak tego dokonali”. Widać to dopiero obiektywnym okiem, kiedy przeanalizuje się ich słowa i opisane doświadczenia.

A co najbardziej podoba mi się w książce?

- Opisanie projektów przez pryzmat pasji, którą mają różnorodni ludzie – przedsiębiorcy, sportowcy, społecznicy. Jestem pod absolutnym wrażeniem tego, jak wiele różnorodnych misji życiowych mają osoby, z którymi Michał Kopczewski przeprowadził swoje rozmowy. Ile wspaniałych inicjatyw można zrealizować przy odpowiednim zorganizowaniu zasobów i skupieniu swojej energii? Naprawdę sporo!
- Uświadomienie czytelnikom, że projekty są wszędzie. Bo projektem jest zarówno wyremontowanie cukierni, otwarcie hotelu SPA, zorganizowanie podróży na biegun z niepełnosprawnym nastolatkiem, czy misji pokojowej w Somalii. Mało kto z nas może poszczycić się takimi realizacjami w swoim życiu, więc tym ciekawiej czyta się opowieści tych, którzy realizują je na co dzień.
- Cudownie czyta się wielkie opowieści ludzi, którzy nie mają poczucia, że zrobili coś wielkiego. Przebijająca przez większość stron książki skromność jej bohaterów wynika najprawdopodobniej z faktu, że całe lata poświęcali na obracanie swoich misji życiowych w realne działania. I nie jest ważne, czy chcieli pomagać innym, realizować osobiste cele rozwojowe, czy zdobywać szczyty w biznesie. Kluczowe jest to, że potrafią opowiedzieć bez nadużywania dużych określeń o tym, jak zrobili to, co sobie wcześniej zaplanowali.

Praktyczne lekcje zarządzania projektami Michała Kopczewskiego to wspaniała książka dla wszystkich, którym zarządzanie projektami kojarzyło się dotąd tylko z korporacyjnym żargonem, albo enigmatycznym i bliżej nieokreślonym tematem, o którym wiele osób mówi, ale mało kto rozumie o co w tym wszystkim właściwie chodzi.

Darren Rowse i Chris Garret – Ci dwaj panowie zarabiają na życie jako bloggerzy. Ich blogi od kilku lat cieszą się wielką popularnością – ponad trzy miliony czytelników odwiedza miesięcznie ich profile. Można rzec, że obaj odnieśli wielki sukces w swojej dziedzinie.

Na początku swojej bloggerskiej kariery, Darren Rowse pracował w trzech różnych miejscach, do tego jeszcze studiował, a dopiero wieczorami w wolnych chwilach prowadził swój autorski profil, który traktował hobbistycznie. Darren uważał, że blog to nic więcej niż rozrywka, która pomoże mu poznać ciekawych ludzi podzielających jego zainteresowania. Tak zaczyna się historia człowieka, który jest ekspertem w swojej dziedzinie – jak skutecznie zarabiać na prowadzeniu bloga. Od 2005 roku pełnoetatowo zajmuje się prowadzeniem własnego bloga ProBlogger.com i zarabia miesięcznie sześciocyfrową kwotę. Poza pracą na blogu, Darren zajmuje się redagowaniem strony Digital Photography School oraz Twipp Twitter Tips. Natomiast Chris Garrett zawodowo zajmuje się doradztwem w dziedzinie marketingu internetowego, jest również autorem kilku książek na ten temat. Oczywiście jest również zawodowym bloggerem, prowadzi własny profil chrisg.com oraz blogguje na zlecenie innych kolegów z branży.

Po osiągnięciu tak spektakularnego sukcesu komercyjnego, panowie postanowili podzielić się swoimi przeżyciami, radami i doświadczeniami związanymi z prowadzeniem własnego bloga. I tak właśnie powstała ich wspólna książka zatytułowana „ProBlogger. Jak czerpać zyski ze swojego bloga”. Krok po kroku opisują proces zakładania bloga.

Najpierw tłumaczą, czym właściwie jest blog i o co w tym wszystkim chodzi. Już na początku zaznaczają, że nie każdy blog przynosi komercyjny sukces i nie należy się na to nastawiać na jakiekolwiek zyski, ale nie należy się również zniechęcać. Wiadomo, że nie od razu Rzym zbudowano i potrzeba czasu, aby swój blog zaczął na siebie zarabiać. W książce znajdziemy między innymi opis dwóch różnych typów blogów z zaletami i wadami każdego z nich; jak wybrać dobrą niszę i tematy, o których chcemy pisać i którymi będą się interesować czytelnicy; jak wybrać najlepszą nazwę dla swojego bloga; o czym konkretnie pisać; jak zdobywać reklamodawców, a wreszcie – jak zarabiać na swoim blogu.

Poradnik „ProBlogger. Jak czerpać zyski ze swojego bloga” jest przyjemny w odbiorze. Napisany jest językiem łatwym i przystępnym dla każdego czytelnika, nawet dla takiego laika jak ja. Czyta się go szybko, a każdy następny rozdział jest ciekawszy od poprzedniego. Od jakiegoś czasu intensywnie myślę o założeniu własnego bloga, ale nie miałam pojęcia o całym tym skomplikowanym procesie, dlatego dobrze, że książka trafiła w moje ręce. Książka jest bardzo pomocna i polecam ją wszystkim, którzy myślą o stworzeniu własnego bloga. Ja na pewno skorzystam z pomocnych rad Darrena i Chrisa.