Recenzje

Jest to najbardziej praktyczny podręcznik z dziedziny programowania neurolingwistycznego. Opisuje setki wzorców, metod i zaawansowanych koncepcji. Najnowsze wydanie bestsellera Shlomo Vaknina zostało zaktualizowane zgodnie z najświeższą wiedzą z dziedziny NLP oraz uporządkowane w nowy, praktyczny sposób. Dzięki temu korzystanie z książki jest jeszcze łatwiejsze. Wszystkie przedstawione tu techniki podzielono na trzy główne rodzaje: takie, które można łatwo wypróbować na sobie; takie, które można wykorzystać we współpracy z klientami lub innymi ludźmi; takie, które wymagają udziału przynajmniej dwóch osób pełniących określone funkcje. Wśród licznych dodatków Czytelnik znajdzie tu również: 55 hipnotycznych fraz Miltona H. Ericssona, często spotykane ograniczające przekonania i „mantry", submodalności wzrokowe, słuchowe, kinestetyczne, przegląd fundamentalnych przekonań NLP.

Całkowita lub częściowa zmiana bądź nagły zwrot w życiu zawodowym nie należą dziś do rzadkości. Inteligentni i ciekawi świata ludzie często zmieniają branże, angażują się w nowe przedsięwzięcia, odpowiadają na wyzwania stawiane im przez los. Warto wiedzieć, jak jednak przeprowadzić tę zmianę, by nie odbiła się niekorzystnie na naszym życiu i doprowadziła do satysfakcjonujących rezultatów. Na wszystkie te pytania Czytelnik znajdzie odpowiedź w tej książce. Jej autorka przeprowadzi go przez wszystkie etapy starań o nową pracę - od analizy kwestii przeszkadzających i pomagających w zmianie zawodowej, przez fachowe porady dotyczące pisania CV czy listów motywacyjnych, aż po szczegółowe pytania, jakie mogą pojawić się podczas rozmowy rekrutacyjnej. Dzięki tej publikacji Czytelnik dowie się także, jak przy poszukiwaniach nowej pracy wykorzystać potęgę społeczności internetowych.

Niezmiernie, inspirują mnie poradniki typu "naucz się sam". Ja, wychodzę z założenia, że mało kto, posiada taką determinację i samozaparcie, żeby nauczyć się grać z podręcznika. Rozpoczynając studia pedagogiczne, byłam niejako zmuszona do tego, aby instrument klawiszowy ogarnąć. Fortepian jest obowiązkowym przedmiotem w Kolegiach Nauczycielskich, stąd moje zainteresowanie książką "Instrumenty klawiszowe dla bystrzaków". Na pierwszy rzut oka, książka sprawia wrażenie obszernej. Wystarczy tylko przeczytać spis treści aby wiedzieć, że nie jest pisana przez kogoś, kto w życiu nie widział instrumentu klawiszowego. Na początek autor proponuje trochę teorii i ciekawostek. Od pierwszych stron, można zauważyć założenie autora z jakim pisał tę książką. "Instrumenty klawiszowe dla bystrzaków" to książka dla osób, które kochają fortepian i chcą umieć na nim grać, bądź mają ochotę trochę się podszkolić. Pierwsze parę rozdziałów, mogą sobie darować osoby, które już co nieco wiedzą o tym instrumencie. Są tam dywagacje na temat wyboru odpowiedniego sprzętu, złote rady dotyczące dbania o instrumenty klawiszowe, a także krótkie ale bardzo wnikliwe zapoznanie z instrumentem klawiszowym. Z tych rozdziałów można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy typu: czy wybrać krzesełko czy ławkę, co oznaczają czarnem a co białe klawisze, czy lepiej stać czy siedzieć i tak dalej. Osoby, które miały styczność z instrumentem klawiszowym śmiało mogą przejść do dalszych rozdziałów, a tam jest co czytać:) W kolejnych rozdziałach, autor przechodzi do konkretów. Rozpoczyna się zabawa z nutami. Niestety, nuty to nie taka prosta rzecz. Ja, także uczyłam się je czytać i wiem, że na początku jest to nie lada wyzwanie. Autor, w sposób bardzo wyrazisty, pokazuje w jaki sposób nuty są zapisywane na pięciolinii, oraz wyjaśnia najważniejsze muzyczne pojęcia. Kolejnym zagadnieniem jest rytm, który również bardzo trudno jest opanować i niejednokrotnie trzeba długo ćwiczyć aby zobaczyć rezultaty. Gdy już przebrniemy przez te wszystkie teoretyczne rozdziały, możemy przejść do grania prostych melodii. Tak na moje oko nie są one proste. Wiem po sobie, że są zdecydowanie za trudne. Moja pierwsza lekcja fortepianu wyglądała tak, że musiałam zagrać jakąkolwiek piosenkę dla dzieci ze słuchu, aby mieć świadomość jak dany klawisz brzmi. Niestety tutaj takich ćwiczeń nie ma. Nie ma oswajania się z klawiszami, tylko od razu przechodzimy do konkretów. Z jednej strony to dobrze, ale z drugiej może bardzo zrazić po pierwszych nieudanych próbach. Następne rozdziały zawierają trudniejsze melodie, później dogrywanie melodii lewą ręką, aż powoli dojdziemy do grania akordów. Ogromnym plusem jest ogrom informacji zawartych w książce. Mnóstwo, naprawdę mnóstwo dobrych i cennych porad. Są świetne wstępy, które możemy wykorzystać tworząc swoje melodie, a także rozdział, który według mnie sprawi, że z pewnością nie osiądziemy na laurach. Mowa tutaj o jednym z ostatnich rozdziałów: "dziesięć sposobów na poszerzanie wiedzy zdobytej dzięki tej książce" rozdział jest bardzo przydatny i warto go przeczytać:) Ogólnie książka bardzo mnie zadziwiła. Nie mam zaufania do tego, że dzięki niej nauczę się grać, ale jest warta uwagi. Dodatkowo zawiera płytę, na której jest mnóstwo nagrań, pomagających w opanowaniu tej trudnej sztuki. Autor jest osobą, która zna się na rzeczy, co widać już od pierwszych stron książki. "Instrumenty klawiszowe dla bystrzaków" to książka napisana w bardzo konkretny i dopracowany sposób. Ogromnie cieszy mnie to, że każde trudne słowo związane z zapisem nutowym czy całym tym żargonem muzycznym jest wyjaśnione. Dla laików, ta książka jest wprost stworzona! Chciałabym Wam tę książkę bardzo polecić. Jest to jedna z najlepszych książek typu: "naucz się sam" jaką miałam okazję czytać. Ja, mimo iż jestem przeciwna takiej formie nauki, bowiem nie zastąpi ona codziennych treningów z nauczycielem, jestem zachwycona tym, że znalazł się ktoś taki, kto poświęcił swój czas i w pigułce przedstawił całą swoją wiedzę na temat instrumentów klawiszowych. Ta książka, przyda się każdemu, kto ma chęć do nauki gry na tym instrumencie i dla tych osób, które grać już umieją, ale czują pewien niedosyt. Jest to zdecydowanie, książka warta uwagi:) Polecam!

Jesteście rodzicami dziecka w wieku od 2 do 12 lat? Macie problemy wychowawcze lub nie wiecie w jaki sposób poradzić sobie z krnąbrnym dzieckiem? A może jesteście pedagogami lub psychologami na co dzień pracującymi z gromadką dzieci i szukacie porady w jaki sposób zapanować nad grupą niesfornych dzieciaków? Jeżeli tak to ta książka przeznaczona jest właśnie dla was. Dzieci (tak samo jak dorośli) są różne, jedne to aniołki, posłuszne i grzeczne, nigdy nie sprawiające problemów swoim opiekunom, inne z kolei to małe urwisy skutecznie utrudniające życie całemu otoczeniu. Co zatem zrobić by z małego łobuziaka terroryzującego całą rodzinę i okolicę powstał grzeczny aniołek? Dr Thomas W. Phelman radzi zdesperowanym opiekunom maluchów w jaki sposób narzucić dyscyplinę i jak poskromić małego złośnika. Jego program zwany "Programem 1-2-3" znany jest rodzicom i wychowawcom na całym świecie, wiele osób go zachwala i poleca innym. Według Dr Thomas wychowywanie dzieci powinno się traktować jak pracę zawodową, a żeby być dobrym pracownikiem trzeba mieć odpowiednie kwalifikacje i przejść specjalne szkolenie przygotowujące do zawodu. Kurs opracowany przez autora książki składa się z trzech kroków, nazywanych przez niego "Zadaniami" (stąd właśnie nazwa programu). Zadanie nr 1 polega na zwalczaniu nieznośnych zachowań u dziecka, zadanie nr 2 na zachęcaniu dziecka do dobrego zachowania, a zadanie nr 3 (które mi wydaje się najważniejsze) na wzmacnianiu więzi ze swoimi dziećmi. Autor sugeruje rodzicom jak postępować by osiągnąć cel i dzięki temu odczuwać satysfakcję z wychowywania potomstwa. Dokładnie obrazuje zachowania dzieci i podsuwa sprawdzone rozwiązania podając jako przykład sytuacje z życia wzięte. Kategorycznie odradza używania przemocy fizycznej i psychicznej, krytykując również podnoszenie głosu jako metodę wychowawczą. Według dr Thomasa cisza może przemawiać głośniej niż słowa. Na końcu książki znajduje się wykaz lektur pomocny każdemu rodzicowi podczas wychowywania dzieci, oraz prawdziwe historie opiekunów nieznośnych dzieciaków, których życie zmieniło się diametralnie w trakcie stosowania "programu 1-2-3". Książkę polecam wszystkim tym, którzy na co dzień zmagają się z kłopotami wychowawczymi. Lektura może na prawdę okazać się pomocna w rozwiązywaniu waszych problemów.

Miałem ostatnio przyjemność studiować książkę autorstwa Joshuę Blocha – bardzo ciekawa postać świata javy, doktora informatyki z Carnegie Mellon University, aktualnie pracującego jako Java Chief Architect w Google. Od wielu lat realizujący projekty i badania głównie związane m.in. z javą, systemami rozproszonymi. Bogate doświadczenie akademickie, komercyjne (przed Google pracował w Sun’ie) oraz pochlebne opinie czytelników gwarantują, że każda książka której jest autorem nie schodzi poniżej pewnego merytorycznego poziomu. Nie inaczej jest też w przypadku książki Effective Java: Programming Language Guide (w Polsce Java. Efektywne programowanie, Helion). To czym zdecydowanie różnią się książki Blocha od innych dotyczących programowania czy też javy, jest to że w każdej z nich skupia się na pewnej niszy w temacie o którym pisze. W przypadku efektywnego programowania, skupia się na praktycznych aspektach tworzenia oprogramowania, dobrych, sprawdzonych wzorcach postępowania przy jego projektowaniu oraz na specyficznych dla javy zagadnieniach. Autor porusza 78 tematów, z którego każdy to kilku stronnicowy artykuł szczegółowo omawiający problem. Materiał zawarty w książce został skatagoryzowany według pewnych większych grup problemów, które porusza. Autor rozpoczyna od omawiania zagadnień związanych z tworzeniem i usuwaniem obiektów, następnie przechodzi do tych związanych z projektowaniem klas, w tym aspektów specyficznych dla javy. Można tutaj dowiedzieć się m.in. dlaczego należy uważnie używać singletonów, podstaw działania garbage collectora, jak definiować prawidłowe metody hashCode czy equals, dlaczego warto stosować interfejsy czy zastępować dziedziczenie kompozycją. Na uwagę zasługe fakt, iż autor stara się być jak najbardziej obiektywny, dostrzega zarówno zalety proponowanych przez siebie rozwiązań jak i ewentualne wady. W dalszej kolejności omawia takie konstrukcje jak typy ogólne, wyliczeniowe i adnotacje. Udziela praktycznych wskazówek jakich konstrukcji języka i praktyk programowania używać, a jakie są już przestarzałe. W ostatnich rozdziałach omawia sposoby wydajnego i rozsądnego korzystania z wyjątków, dzieli się doświadczeniem w kwestii współbieżności oraz serializacji. Cała wiedza z książki jest gdzieś pewnie rozsiana po internecie w postaci pojedynczych postów na blogach czy artykułów. Wydaje mi się jednak iż warto takie kompendium wiedzy nt problemów specyficznych dla javy mieć zawsze pod ręką i od czasu do czasu odświeżyć swoją pamięć. Gorąco polecam książkę Java. Efektywne programowanie.

Jesteście rodzicami dziecka w wieku od 2 do 12 lat? Macie problemy wychowawcze lub nie wiecie w jaki sposób poradzić sobie z krnąbrnym dzieckiem? A może jesteście pedagogami lub psychologami na co dzień pracującymi z gromadką dzieci i szukacie porady w jaki sposób zapanować nad grupą niesfornych dzieciaków? Jeżeli tak to ta książka przeznaczona jest właśnie dla was. Dzieci (tak samo jak dorośli) są różne, jedne to aniołki, posłuszne i grzeczne, nigdy nie sprawiające problemów swoim opiekunom, inne z kolei to małe urwisy skutecznie utrudniające życie całemu otoczeniu. Co zatem zrobić by z małego łobuziaka terroryzującego całą rodzinę i okolicę powstał grzeczny aniołek? Dr Thomas W. Phelman radzi zdesperowanym opiekunom maluchów w jaki sposób narzucić dyscyplinę i jak poskromić małego złośnika. Jego program zwany "Programem 1-2-3" znany jest rodzicom i wychowawcom na całym świecie, wiele osób go zachwala i poleca innym. Według Dr Thomas wychowywanie dzieci powinno się traktować jak pracę zawodową, a żeby być dobrym pracownikiem trzeba mieć odpowiednie kwalifikacje i przejść specjalne szkolenie przygotowujące do zawodu. Kurs opracowany przez autora książki składa się z trzech kroków, nazywanych przez niego "Zadaniami" (stąd właśnie nazwa programu). Zadanie nr 1 polega na zwalczaniu nieznośnych zachowań u dziecka, zadanie nr 2 na zachęcaniu dziecka do dobrego zachowania, a zadanie nr 3 (które mi wydaje się najważniejsze) na wzmacnianiu więzi ze swoimi dziećmi. Autor sugeruje rodzicom jak postępować by osiągnąć cel i dzięki temu odczuwać satysfakcję z wychowywania potomstwa. Dokładnie obrazuje zachowania dzieci i podsuwa sprawdzone rozwiązania podając jako przykład sytuacje z życia wzięte. Kategorycznie odradza używania przemocy fizycznej i psychicznej, krytykując również podnoszenie głosu jako metodę wychowawczą. Według dr Thomasa cisza może przemawiać głośniej niż słowa. Na końcu książki znajduje się wykaz lektur pomocny każdemu rodzicowi podczas wychowywania dzieci, oraz prawdziwe historie opiekunów nieznośnych dzieciaków, których życie zmieniło się diametralnie w trakcie stosowania "programu 1-2-3". Książkę polecam wszystkim tym, którzy na co dzień zmagają się z kłopotami wychowawczymi. Lektura może na prawdę okazać się pomocna w rozwiązywaniu waszych problemów.