Recenzje

O pierwszej wersji GTD pisałem ponad rok temu w artykule: Getting Things Done, czyli sztuka bezstresowej efektywności. Ta książka to podstawowy podręcznik efektywności. Skrót GTD jest powszechnie znany i używany, a metoda opisana w książce cytowana w innych poradnikach o produktywności, efektywności itd.

Książka miała tylko jedną wadę była napisana przed rewolucją technologiczną, albo w momencie, gdy zmiany w technologiach dopiero raczkowały. Teraz można skorzystać z drugiego wydania, które jest uwspółcześnioną wersją tej starszej. Ale autor nie tylko zmienił fragmenty dotyczące stosowania technologii, ale przeredagował wiele rozdziałów.

W najnowszym podkaście zawarłem kilka fragmentów z nagrania nowego wydania. Są tam między innymi dwie opinie o tej nowej wersji. Zawarłem również wypowiedź samego autora jak należy czytać (słuchać) tego podręcznika.

Jest to najważniejszy podręcznik dla ludzi, którzy chcą załatwić swoje sprawy i być przy tym zarówno produktywnym jak i efektywnym. Wyjaśnia co zrobić, aby "Sprawy/Rzeczy zostały Załatwione/Zrobione".

Dobrze być blogerem. Mieć swoje małe poletko, pisać, wrzucać zdjęcia. Czytać. Nie wyrywać się przed szereg, nachalnie się nie promować, a pomimo tego czasami być zaskakiwanym. Jakiś czas temu bowiem w skrzynce mailowej  znalazłam propozycję, by przeczytać i zrecenzować książkę, która premierę będzie miała na początku czerwca. Dla "wielkich blogerów" to żadna atrakcja - oni egzemplarzy recenzyjnych mają czasami aż nadto, ale dla mnie, malutkiej (sic!) blogerki w dalekiej Irlandii była to niespodzianka.

Dostałam książkę Helen Bryan "Oblubienice wojny", przeczytałam i mogę napisać, że tak przyjemnie zaskakiwana mogę być częściej.
Jest to opowieść o kilku kobietach, które znalazły się w czasie wojny w jednym miasteczku, w Crowmarsh Priors w Anglii. Nie do końca jasne są okoliczności zawiązania się ich przyjaźni, ale w tym trudnym czasie stają się dla siebie ważne i są sobie potrzebne. Powieść Helen Bryan po raz kolejny dowodzi, ze czas wojny był sprawdzianem człowieczeństwa. Niecodzienne okoliczności wymuszają w człowieku zaskakujące zachowania.

Początek powieści to czasy współczesne. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy zakończenia wojny w miasteczku organizowane jest spotkanie dawnych mieszkańców. Spotykają się tam też kobiety, dla których miasteczko stało się schronieniem i mieszkaniem; gdzie poznały smak pierwszych miłości, ale także gdzie doświadczyły, czym jest ból, cierpienie i strach.
A potem poznajemy te panie jako młode kobiety. Dowiadujemy się, że w Crowmarsh Priors od zawsze mieszkała Alice.  Była córka pastora, pomagała ojcu w zajmowaniu się kościołem. Była grzeczna, ułożona, pobożna. Po śmierci ojca zajmuje się schorowaną i zgorzkniałą matką, uczy w miejscowej szkole. Ma wyjść za mąż, jednak jej narzeczony pod wpływem impulsu żeni się z inną kobietą.
W niezwykłych okolicznościach żoną angielskiego oficera marynarki zostaje Amerykanka - Evangeline.  Prosto z Nowego Orleanu, z balu dla debiutantek, trafia na angielską prowincję, gdzie trudno jej się odnaleźć, gdyż mąż wyjeżdża, teściowa nie darzy sympatią, a serce skrywa wielką tajemnicę, która nigdy nie powinna wyjść na jaw.

Frances - rozpieszczona córeczka tatusia - trafia do Crowmarsh Priors "za karę". Po tym, jak narozrabiała w Londynie zostaje wysłana do swojej ciotki lady Marchmont na wieś. Tu też wzbudza zainteresowanie miejscowego towarzystwa, dostaje nawet propozycję małżeństwa, które spodobałoby się tatusiowi, jednak kolejnym kaprysem dziewczyny jest działalność szpiegowska.
Do domu lady Marchmont trafia również Elsie, z tym że ta w roli służącej. To prosta dziewczyna wychowana w biednej, robotniczej dzielnicy Londynu. Poznała, czym jest głód i bieda. Miała iść do pracy w fabryce kleju, więc zamieszkanie na wsi, podjęcie się służby w wielkim domu jest jak dar od losu. Wkrótce zauważa, że do tej samej wioski trafia chłopak z jej dzielnicy, jednak ona nie ma ochoty na flirtowanie.
Do miasteczka przyjeżdża też Tanni,  austriacka żydówka. Po naprędce zaaranżowanym małżeństwie ucieka z mężem do Anglii. Jest jej bardzo ciężko, bo nie zna języka; mąż wyjeżdża, by pracować dla angielskiego wywiadu; jest sama z maleńkim dzieckiem. Jednak najbardziej męczy ją lęk o rodziców i siostry - przecież mieli do niej dołączyć.
Każda z tych kobiet ma swoje życie, codzienne problemy i dylematy. Wojna jest tłem dla ich uczuć  i zmagań, trosk o walczących w siłach zbrojnych, o bliskich, od których nie było wiadomości, ale przede wszystkim starań o zapewnienie dzieciom względnie normalnego i spokojnego dzieciństwa. W pewnym momencie jednoczą siły, by pomóc siostrom Tanni. Udowadniają, że są sytuacje, gdy przestają być ważne poglądy polityczne, pochodzenie, stan majątkowy czy religia. Ważniejsza staje się przyjaźń, lojalność i miłość. To powieść o sile kobiet, ich determinacji.
Autorka swoją powieść napisała na podstawie prawdziwych historii z czasów wojny. Opowiedziała nie tylko losy kilku kobiet zaangażowanych w działalność społeczną czy patriotyczną, ale pokazała szerokie tło czasów II wojny światowej.
W powieści można odnaleźć sporo szczegółów dotyczących życia na angielskiej prowincji; codziennych problemów, których rozwiązanie w czasach wojny urastało do rangi heroizmu. Jest obraz bombardowanego Londynu, ale też nalotów na małe miejscowości. Są wzmianki o angielskich sposobach na walkę z wrogiem i konspirację, ale i kolaborację.  Autorka pokazała, jak Anglicy oraz Francuzi radzili sobie z informacjami docierającymi z Europy Wschodniej, np. o obozach koncentracyjnych.  Niektóre tajemnice zostają ujawnione dopiero po wielu latach. 
Powieść Helen Bryan "Oblubienice wojny" nie należy do najłatwiejszych. Wzrusza i pokazuje, iż "nic nie rozerwie więzi przyjaźni i lojalności wykutych w wojennych czasach". Zdecydowanie warto!

Wiecie, że uwielbiam historię i powieści historyczne? Pewnie, że wiecie! Pisałam o tym choćby ostatnio, w tym wpisie (klik). A dziś mam dla Was kolejną dobrą książkę z historią w tle! Do tego akcja rozgrywa się w jednym z moich ulubionych okresów: w czasie II wojny światowej! Jednak uwaga! Nie jest to typowa opowieść o walce. Oblubienice wojny Helen Bryan, którą to książkę otrzymałam od Wydawnictwa Editio, to coś zupełnie innego. Premiera powieści już 2 czerwca!

Kobiety w wojennej zawierusze

Anglia, rok 1995. Na obchody zakończenia II wojny światowej udają się cztery starsze kobiety: Elsie, Evangeline, Tanni i Alice. Łączą je wspólne wspomnienia, wspólne życie w czasach największej europejskiej zawieruchy, przyjaźń sprzed lat i nie wyjaśnione zagadki z przeszłości. Jak wyglądało ich codzienne funkcjonowanie w czasach II wojny światowej? Co robiły? O czym marzyły? Jak kochały? Kim były? O tym właśnie, przenosząc nas w lata 1937-1944, opowiada w swojej debiutanckiej powieści Helen Bryan.

Oblubienice wojny Helen Bryan, czyli wojenna powieść obyczajowa

Oblubienice wojny to nie jest typowa wojenna historia. Wszystkie te sprawy, o których myślimy, kiedy pada hasło II wojna światowa są tutaj na drugim, albo i na trzecim planie. Działania wojenne, obozy koncentracyjne, wielka polityka, broń atomowa, życie w okopach, konferencje mocarstw, działania ruchu oporu w Europie – albo nie ma ich tu wcale, albo są przedstawione ze specyficznej, angielskiej i – przede wszystkim – kobiecej perspektywy. Oblubienice wojny to przede wszystkim obyczajowa opowieść o przyjaźni, odwadze, miłości i życiu w trudnych czasach. To portrety pięciu kobiet, których najpiękniejsze lata młodości przypadły na jeden z najbardziej dramatycznych momentów XX wieku. To wciągająca, lekka proza, po którą można sięgnąć, bez obaw o epatowanie okrucieństwem czy ludzkim nieszczęściem. Choć oczywiście, ból i cierpienie w Oblubienicach wojny się pojawiają.
Helen Bryan napisała powieść dobrą, taką, która mnie pochłonęła i którą przeczytałam z przyjemnością.Nie jest to wielka i zmieniająca życie literatura, ale na pewno jest to książka, po którą warto sięgnąć, której czytanie daje dużo radości, poruszająca tematy ważne tematy. Nie bez znaczenia jest też mocno angielski klimat, dzięki któremu momentami czułam się, jak w świecie Jane Austen albo Agathy Christie. Oblubienice wojny nie są pozbawione wad, bo co wrażliwszych czytelników mogą razić pewne niezręczności językowe, powtórzenia czy rozwiązania fabularne, które momentami są mocno oczywiste (ale tylko momentami!). Nie spodobało mi się też zakończenie, które zupełnie nie pasuje do mojej wizji świata i tego co słuszne. Jednak to akurat wadą nie jest, raczej dobrym pretekstem do ciekawej dyskusji 

Fascynujące życie codzienne i angielska wersja wojny

Jednak największą zaletą książki, a przede wszystkim głównym powodem dla którego naprawdę warto po nią sięgnąć, jest doskonałe ukazanie realiów wojennej Anglii. Ilość fascynujących szczegółów jest ogromna (ale absolutnie nie przytłaczająca): wiemy co bohaterki jadły, co piły, jak się ubierały, jak dbały o higienę. Dowiadujemy się, jakie emocje towarzyszyły Brytyjczykom, jak kształtowały się ich nastroje, i w końcu, ile tak naprawdę kosztowała ich II wojna światowa.
Dla mnie było to tym bardziej ciekawe, że większość powieści i literatury faktu o II wojnie światowej, po które dotąd sięgałam, ukazywały perspektywę polską, ewentualnie europejską. Znam, wręcz na wylot, życie na podbitym przez Niemców kontynencie. W liceum klasa o profilu humanistycznym, dwuletni epizod ze studiowaniem historii i osobiste zainteresowania, absolutnie nie uczyniły ze mnie eksperta. Sprawiły jednak, że niewiele faktów o II wojnie światowej jest dla mnie zaskakujących lub nowych. Książka Helen Bryan zaś ukazała mi zupełnie inne spojrzenie na te trudne lata. Obraz społeczeństwa, które nie doświadczyło bezpośrednio tych wszystkich potworności, które nasi licealiści znają na wyrywki. Społeczeństwa, które jednak, nękane ciągłymi nalotami, brakami w zaopatrzeniu, a przede wszystkim ciągłym strachem przed inwazją, musiało się integrować i walczyć o każdy dzień – choć w zupełnie inny sposób, niż robili to nasi dziadkowie na kontynencie. To było naprawdę szalenie interesujące. I inne 

Oblubienice wojny Helen Bryan to interesująca książka, którą polecam kobietom lubiącym obyczajowe historie z nutką dramatyzmu i angielskim klimatem. Myślę też, że spodoba się ona tym wszystkim, którzy są głodni historii, ale nie tej wielkiej, tylko takiej codziennej, zwyczajnej. Ja bardzo się cieszę, że ją przeczytałam, bo po pierwsze lubię od czasu do czasu sięgnąć po dobrą i lekką książkę obyczajową, a po drugie wielbię historię w (prawie) każdym wydaniu!

Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o książce, która zmieniła mój punkt patrzenia na pewne kwestie dotyczące sposobu wprowadzania zmian w swoje życie. Propozycje autora książki „Piętrzenie nawyków. 97 małych zmian, które odmienią twoje życie” nie zawsze są innowacyjne. Bardzo często są to „oczywiste oczywistości”. Dlaczego zatem nie tak łatwo wprowadzić swoje życie na nowe, lepsze tory? 
 
Steve Scott w prosty i przystępny sposób, krok po kroku przedstawia mechanizmy rządzące ludzką psychiką i podświadomością. Wyjaśnia czytelnikom na czym polega idea piętrzenia nawyków oraz przedstawia krótko swoją sylwetkę. Następnie przechodzi do meritum, czyli wyróżnia 7 filarów, wokół których koncentruje swój wywód: wydajność, relacje międzyludzkie, finanse, porządek, duchowość i dobre samopoczucie psychiczne, zdrowie i aktywność fizyczna oraz wypoczynek. Wyjaśnia także różnice między drobną zmianą a mininawykiem.

"Piętrzenie nawyków jest skuteczne, ponieważ za jego pomocą eliminujesz stres związany z próbą wprowadzenia zbyt wielu zmian naraz. Skupiasz się na jednym zajęciu, którego wykonanie zajmie Ci ok. 15-30 minut. "

W dalszej części książki Scott opisuje 8 elementów piętrzenia nawyków, po czym płynnie przechodzi do podsunięcia czytelnikom 97 przykładów życiowych zmian. W sferze wydajności proponuje m.in. zaplanowanie dnia i uszeregowanie zadań pod względem ważności, powiedzenie osobom trzecim o swoich planach i postanowieniach, pozbycie się rozpraszaczy czy też stosowanie zasady dwóch minut. W sferze relacji międzyludzkich: wysłanie optymistycznego esemesa do bliskiej naszemu sercu osoby, umawianie się na obiad lub kolację ze znajomymi, dzielenie inspiracjami. Jeśli zaś chodzi o finanse to Steve Scott proponuje czytanie artykułów na temat finansów, codziennie zapisywanie wydatków, rezygnację z niepotrzebnych newsletterów i katalogów reklamowych.

Nie myślcie sobie, że autor po zaaplikowaniu Wam 97 przykładów zmian pozostawi Was samych sobie. Scott prowadzi czytelników dalej za rękę – opisuje 8 kroków budowania procedury piętrzenia nawyków, podpowiada w jaki sposób wybrać „wyzwalacz” owej procedury i dokładnie przedstawia dwa przykłady piętrzenia nawyków – od teorii do praktyki. 

"Zachęcam też żebyś zwrócił uwagę na to, dlaczego podejmuję każde działanie. Ogólnie rzecz biorąc: jeśli nie wiesz, dlaczego co robisz, najprawdopodobniej tego nie zrobisz."

Po przeczytaniu tej książki dowiecie się, jak działa piętrzenie nawyków, jakie daje korzyści i co zrobić żeby je w szybki i bezbolesny sposób opanować. Poradnik został napisany w bardzo optymistyczny sposób, po jego lekturze odnosi się wrażenie, że nie ma rzeczy niemożliwych do zrealizowania. Obfituje w życiowe prawdy i dobre rady.  Autor poradnika pisze w pierwszej osobie, chcąc nawiązać z czytelnikiem nić porozumienia, pokazać mu, że mają takie same problemy i rozterki. Na samym końcu jest miejsce na notatki.Prawdziwą wisienką na torcie jest… adres mailowy autora „Piętrzenia nawyków”. Chce on osobiście poznać swoich Czytelników, za co dostał ode mnie wielkiego plusa.