Recenzje

To szczery i niezwykle potrzebny głos w rozmowie o zaburzeniu osobowości borderline. Autorka w swoim charakterystycznym stylu – bez oceniania, ale z ogromną empatią i wyczuciem – wprowadza czytelnika w świat osób, które każdego dnia balansują pomiędzy intensywnymi emocjami, lękiem przed odrzuceniem i potrzebą bliskości. Kotlarek pokazuje, że borderline to nie „modna diagnoza”, ale realne doświadczenie wewnętrznego chaosu, które wpływa na wszystkie sfery życia – od relacji po samoocenę. Autorka tłumaczy zrozumiale i konkretnie, czym charakteryzuje się to zaburzenie, skąd się bierze i dlaczego osoby z borderline reagują emocjonalnie silniej niż inni. Nie demonizuje ale i nie bagatelizuje. Jednocześnie nie ogranicza się do opisu problemu – oferuje wiedzę, wsparcie i praktyczne wskazówki 💪🏽 Wyjaśnia, jak można pracować nad sobą, jak wygląda terapia i w jaki sposób bliscy mogą pomóc osobie zmagającej się z borderline. Dużym atutem książki jest język – prosty, bez naukowego żargonu, ale pełen zrozumienia. „Borderline, czyli jedną nogą nad przepaścią” to lektura dla wszystkich, którzy chcą lepiej zrozumieć siebie lub kogoś bliskiego. Bez wątpienia pomaga oswoić temat, który często budzi lęk i niezrozumienie. To książka o emocjach na granicy – o bólu, ale też o nadziei, że nawet stojąc „jedną nogą nad przepaścią”, można odnaleźć równowagę i sens.

To niezwykle potrzebna pozycja o jednym z najbardziej niezrozumianych problemów naszych czasów. Autorka w prosty a zarazem rzetelny sposób opisuje, czym naprawdę jest depresja – nie jako chwilowy smutek czy gorszy nastrój, ale jako choroba, która potrafi sparaliżować codzienne życie, odebrać radość i sens istnienia. Kotlarek tłumaczy, jak wygląda depresja „od środka”, co dzieje się w głowie osoby chorej i dlaczego zwykłe rady w stylu „weź się w garść” czy ,,będzie lepiej, zobaczysz'' potrafią tylko pogłębić cierpienie. Jednak autorka nie straszy a normalizuje. Pokazuje, że z depresji można wyjść, jeśli tylko da się sobie szansę i poprosi o pomoc 💚 (prośba o pomoc to już pierwszy mały sukces) W książce znajdziemy zarówno rzetelną wiedzę psychologiczną 🎓, jak i praktyczne wskazówki 🏋🏽‍♀️, jak rozpoznać pierwsze objawy choroby, jak wspierać bliskich oraz jak wygląda proces zdrowienia. Autorka pisze jasno i przystępnie (unikając trudnego żargon akademicko-medycznego) więc bez trudu trafia słowami do każdego czytelnika. To książka, która daje nadzieję i przypomina, że depresja nie przekreśla człowieka – jest trudnym doświadczeniem, z którego można wyjść silniejszym i bardziej świadomym siebie. Dla mnie była takim trochę wsparciem emocjonalnym. „Depresja, czyli gdy każdy oddech boli” to publikacja, po którą warto sięgnąć zarówno wtedy, gdy samemu mierzy się z chorobą, jak i wtedy, gdy chce się lepiej zrozumieć bliską osobę. To lektura, która nie ocenia, nie moralizuje – po prostu otula zrozumieniem i dodaje odwagi, by zawalczyć o siebie. Daje światełko w tak trudnym i ponurym etapie życia.

Pełna chemii, przyjemnej lekkości i romantycznych uniesień opowieść, która świetnie oddaje klimat przeciwieństw przyciągających się w najmniej oczekiwanym momencie. Autorka tworzy historię z humorem, dynamiką i wyraźnie wyczuwalną namiętnością. Tempo jest równe, a narracja płynna, dzięki czemu książkę pochłania się w ekspresowym tempie. To idealna propozycja dla osób szukających historii z dużą dawką pozytywnej energii i iskier.

Jeśli jeszcze nie wiecie to powtórzę jeszcze raz, KOCHAM pismo Ludki i wszystkie książki jakie jej przeczytałam. Miałam wielkie szczęście, że dostałam tą szansę i mogłam zrecenzować każdą z części tej serii "Puck". Całą historię połknęłam bardzo szybko. Historia Rosie i Mattthiasa jest bardzo emocjonująca, ciekawa i bardzo fajna. To jak super się dopełniali, kiedy ona nie wiedziała co robić On przychodził z pomocą. Ludka to umie wymyślić niespodziewane rozpoczęcia relacji głównych bohaterów haha. Bardzo mnie rozczulało, kiedy Matt się martwił o Nią i dawał jej przesłodkie prezenty. Widać było, że się zaangażował i od początku im kibicowałam. Nigdy nie znajduje żadnych wad w pisanych przez autorkę książek. Zawsze umie napisać tak, że człowiek nie chce się odrywać. Zdecydowanie polecam. Zwłaszcza tym, którzy lubią dobre romanse z charakterem i świetnym humorem.

Recenzja książki „Venus” - Kornelia Nevada Historia, która na początku wydaje się niepozorna, a jednak potrafi zaskoczyć czytelnika w najmniej oczekiwanych momentach. Kendall Holland to kobieta pełna odwagi i kobiecości, która pod maską pewności siebie skrywa wiele emocji i tajemnic. Czuje się jak ryba w wodzie w świecie hazardu - ale czy kieruje nią pasja do gry, czy może istnieje inny, głębszy cel, do którego dąży? Z kolei Nathaniel Harvers to mężczyzna twardy jak skała, który zrobi wszystko, by osiągnąć swoje zamierzenia. Gdy ich światy się zderzają, tworzy się między nimi coś, co trudno opisać słowami - napięcie, emocje nie zawsze te pozytywne, oraz relacja którą ciężko opisać słowami. Przyznam, że początek książki bardzo mnie wciągnął - nie mogłam się oderwać. Jednak w pewnym momencie fabuła stała się dla mnie nieco monotonna i musiałam zrobić przerwę w czytaniu. Byłam przekonana, że historia już mnie niczym nie zaskoczy. Jakie było moje zaskoczenie po powrocie do czytania. Ostatnie rozdziały całkowicie mnie pochłonęły i nie mogłam się od nich oderwać. Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autorka wplotła w fabułę motyw hazardu - realistycznie, ale jednocześnie z nutą tajemniczości. Przyznam, że sama od jakiegoś czasu zastanawiałam się, jak dokładnie działa świat kasyn, i dzięki tej książce zrozumiałam kilka jego zasad. „Venus” to historia, która potrafi chwycić za serce i skłonić do refleksji. Myślę, że wielu czytelników może odnaleźć w niej cząstkę siebie. Choć rozwinięcie fabuły nie było aż tak ekscytujące, jak się spodziewałam, całość pozostaje spójna i logiczna. Nie znalazłam żadnych błędów językowych, a styl autorki jest przyjemny. Jeśli jesteście ciekawi, co takiego wymyśliła Kornelia Nevada, i macie ochotę na historię pełną emocji, ryzyka i pasji - serdecznie polecam sięgnąć po „Venus”. 3,5/5