Recenzje

„Piętno Genevieve. Pod osłoną milczenia” - Monika Rutka @poskladana ⭐ 5/5 To drugi tom serii Pozorów, będący kontynuacją historii Grace. Nie będę zdradzać fabuły, bo najpierw koniecznie musicie poznać tom pierwszy. To seria, która łamie serca — moje zdążyła już złamać kilka razy. Nie przeżyłam tego, co przeszła Grace, ale potrafiłam się z nią niesamowicie utożsamić. Wiele jej słów trafiało we mnie wyjątkowo mocno. To świetna książka, pokazująca brutalną prawdę o byciu człowiekiem. Uwielbiam te tomy, choć wiążą się dla mnie z ogromnym bólem. Oglądając filmiki na tik toku z reakcjami na ostatnie strony, widziałam łzy i byłam pewna, że też będę płakać. A jednak… byłam w tak wielkim szoku, że te emocje przyszły dopiero później. Nie dlatego, że nie wiem, jak życie potrafi niszczyć — wiem aż za dobrze. Po prostu autorka tak idealnie oddała uczucia Grace, że byłam poruszona do głębi. Czułam jej przeżycia całą sobą. Właściwie łzy pojawiły się dopiero przy fragmencie o rajstopach — i płynęły jeszcze kilka minut po skończeniu książki. Co mogę powiedzieć? Była cudowna, ale też niszcząca. Poproszę już trzeci tom! Pamiętajcie, że książka ma ograniczenia wiekowe. Wiem, że wiele z Was się z nią utożsamia, albo przeżyło podobne doświadczenia, dlatego sięgacie po nią mimo wieku. Rozumiem to i nie oceniam. Znajdują się tu jednak trudne wątki: przemoc seksualna, wulg4ryzmy, problemy ps¥psychiczne, agresja, pozbawienie życia oraz substancje odchudzające. Pamiętajcie o tym, zanim po nią sięgnięcie. Jeśli i Wy mierzycie się z podobnymi doświadczeniami — proszę, nie bójcie się prosić o pomoc.  💙

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak to jest, że niektórzy potrafią zrobić niesamowite zdjęcie nawet w pozornie chaotycznym otoczeniu? Właśnie na to pytanie (i na wiele innych), próbuje odpowiedzieć Scott Kelby w swojej książce "Kadr (nie)doskonały". To nie jest typowy podręcznik, a raczej wciągająca podróż u boku jednego z najbardziej znanych fotografów. Ta książka to ponad 200 stron inspiracji, przy czym mniej więcej połowa to fascynujący tekst, a druga połowa to zdjęcie, które ten tekst omawia. Autor uczy nas przede wszystkim podejścia do fotografowania, analizowania swoich błędów i ciągłego wprowadzania ulepszeń. Dzieli się z nami opowieściami ze swojego życia i cytatami, które skłoniły go do głębszych refleksji nad rzemiosłem, udowadniając, że nie zawsze wszystko wychodzi idealnie od razu. Autor skupia się na praktycznych aspektach, pokazując, jak w tym "(nie)doskonałym" kadrze stworzyć coś pięknego i przyciągającego wzrok. Znajdzicie tu cenne wskazówki dotyczące perspektyw, w tym robienia zdjęć z dołu, z góry, w każdym możliwym miejscu, a nawet w jakich sytuacjach nasz telefon może z powodzeniem zastąpić profesjonalny aparat. To książka o fotograficznej postawie, która ma nas inspirować do wyjścia poza strefę komfortu i szukania własnego, unikalnego spojrzenia na świat. Jeśli szukacie inspiracji, autentycznych historii i chcecie nauczyć się myśleć jak fotograf, analizując to, co robicie - "Kadr (nie)doskonały" jest dla Was! To lektura, która odświeża i motywuje do ciągłego ćwiczenia oka i techniki📸.

Ta książka okazała się dla mnie jedną z tych historii, które wciągają od pierwszych stron, bo emocje między bohaterami są wyczuwalne praktycznie od razu. Podobało mi się, że postacie nie są idealne i często działają pod wpływem impulsu, bo dzięki temu wydają się bardziej ludzkie i łatwiej im kibicować. Styl autorki jest lekki, przystępny i sprawia, że kolejne rozdziały czyta się niemal automatycznie. Minusem było jednak to, że niektóre reakcje bohaterów zmieniały się zbyt gwałtownie. Momentami miałam wrażenie, że emocje „przeskakują” o kilka poziomów w górę albo w dół w jednej chwili, co sprawiało, że niektóre sceny wydawały się trochę przesadzone. Przez to czasem trudno było mi w pełni uwierzyć w motywacje postaci. Mimo tego „Surogatka” to poruszająca i pełna uczuć historia, która zostaje w głowie dłużej, niż można by się spodziewać po lekkim, szybko czytanym romansie. Idealna, jeśli ktoś lubi opowieści o skomplikowanych emocjach, bliskości i trudnych decyzjach, które mają realne konsekwencje.

Nie wiem, od czego zacząć tę recenzję, więc napiszę coś, co zawsze przychodzi mi na myśl, gdy widzę książki od Marty Łabęckiej: nikt nie pisze tak pięknie o miłości jak ona. Uwielbiam, jak Marta opowiada swoje historie, bo robi to w sposób subtelny, ale jednocześnie bardzo poruszający. Tworzy ona obrazy, które zostają w pamięci na naprawdę długi czas. W przeciwieństwie do pozostałych książek autorki, ta pozycja jest naprawdę spokojna (wiem, mi też ciężko było w to uwierzyć) i przyjemna, a ja czułam się, jakbym sama wybrała się właśnie w podróż życia. Główni bohaterowie przemierzają wspólnie Stany Zjednoczone w różowym kamperze, a co zabawniejsze, nie znali się oni wcześniej. To właśnie przypadek splótł ich losy i wrzucił w wir wspólnej podróży, która z każdym kolejnym dniem przypomina nie tylko wyprawę przez Amerykę, lecz także w głąb własnych emocji. Savannah to bohaterka, którą wręcz pokochałam. To dziewczyna, która latami odkładała własne potrzeby na bok i dopiero teraz zaczyna odkrywać, czego naprawdę pragnie. Z każdym przystankiem dojrzewa, nabiera odwagi i wreszcie pozwala przemówić swoim pragnieniom. Dzięki temu staje się jedną z tych bohaterek, które zapadają w pamięć nie dlatego, że są idealne, ale dlatego, że są prawdziwe. I kibicuję jej z całego serca, zwłaszcza po tak emocjonalnej końcówce. Jestem ogromnie ciekawa, jak potoczy się jej życie. Główny bohater to ktoś, kto na początku sprawia wrażenie człowieka wiecznie uciekającego. Dzięki niemu książka pełna jest humoru, a przekomarzanki Austina i Sav naprawdę mnie bawiły. I muszę przyznać, że były momenty, w których mnie on irytował, ale mam wrażenie, że on miał być dokładnie taką postacią i wyszło to idealnie. Jestem zachwycona tą historią. Chociaż była to lekka opowieść, to czułam ją całą sobą. Kocham wszystkie przemyślenia, które Marta sprawnie wplotła w tekst, bo sama w nich na moment utonęłam. Ta historia pokazuje ile niezwykłych rzeczy może wydarzyć się wtedy, gdy pozwolimy światu nas zaskoczyć. Nie mogę doczekać się dalszej podróży🪽

„Titek i wulkan złości” to nowa książka od @czytalisek_wydawnictwo, która w wyjątkowy sposób pomaga dzieciom poznawać i rozumieć swoje emocje. Poznajcie Titka, przedszkolaka pełnego ciekawości, który uwielbia spędzać czas ze swoją siostrą Tosią i ukochanym kotem. Pewnego dnia razem z tatą przegląda książkę o wulkanach i postanawiają zrobić domowy eksperyment. Titwk marzy, by kiedyś zobaczyć prawdziwy wulkan. Tata postanawia przeprowadzić w domu eksperyment, ale podczas przygotowań okazuje się, że brakuje jednego składnika. I właśnie wtedy w Titku zaczyna narastać prawdziwy wulkan złości - robi mu się coraz goręcej, frustracja rośnie, emocje biorą górę. Na szczęście tata jest obok. Zauważa, co czuje Titek, pomaga nazwać emocje i towarzyszy mu, aż złość zaczyna opadać. Ta scena pokazuje dzieciom, że złość jest naturalna, ale warto nauczyć się ją rozumieć i opanowywać — a dorosłym przypomina, jak ważna jest obecność i wsparcie w trudnych chwilach. Książka jest pięknie zilustrowana i bardzo przystępna. W środku znajdziecie również sprytne wskazówki dla rodziców, które podpowiadają, jak rozmawiać z dziećmi o emocjach, wspierać ich cierpliwość, samodzielność i poczucie sprawczości. Seria zapowiada się naprawdę świetnie - to idealna lektura do wspólnego czytania, która uczy dzieci nazywania uczuć, radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i budowania pewności siebie w codziennych wyzwaniach.