Recenzje

Gdy odwiedzam nowe miasta, lubię sprawdzić, jakie są najważniejsze atrakcje. Zresztą myślę, że nie tylko ja zwiedzam różne miasta. Wrocław leży najbliżej mnie, a wciąż ma wiele miejsc, których nie znałam. Właśnie dlatego postanowiłam sięgnąć po "Wrocław. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców". I mam nadzieję, że kiedyś uda mi się odwiedzić większą część przedstawionych tu miejsc. Na wstępie autorka zaznacza, że książka nie będzie typowym przewodnikiem, który przetacza długą historię i wiele dat, których koniec końców i tak większość nie zapamięta. Historia miasta oczywiście jest w książce, jednego autorka stara się przetaczać nam tylko najważniejsze informacje. Zaczynamy od ludzi, którzy odegrali ważną rolę w życiu miasta, a kończymy na znanych wrocławskich kotach. Czy ktoś zna historię kota Wrocka? Pomiędzy znajdziemy opisane wiele miejsc w mieście: dworce kolejowe, parki i ogrody, mosty (jest ich aż 111),Sky tower i inne wysokie budynki. Miejsca, gdzie można napić się kraftowanego piwa, kultowe knajpy, kocie kawiarnie. Nie może zabraknąć Zoo — wrocławskiej jest najstarszy w Polsce, oraz trzecie największe zoo na świecie. Nie zabraknie też muzeów i oczywiście krasnoludków. Wszystko, co najciekawsze we Wrocławiu dowiecie się z tej książki. Będzie wspaniała dla osób, które zamierzają wybrać się tutaj na wycieczkę, ale też dla mieszkańców, no myślę, że wiele osób nie zna historii i nie widziało wielu z tych miejsc.

Autorka od początku zaznaczyła, że ta książka skupia się wyłącznie na romansie, ale w moim przypadku to uprzedzenie niewiele zmieniło. Zrozumiałabym, gdyby inne wątki zostały chociaż odrobinę rozwinięte, ale tutaj nie działo się tak naprawdę nic, więc nie rozumiem po co tworzyć książkę z fantastycznymi postaciami, skoro elementy fantastyczne nie mają tu swojego zastosowania. Ostrzeżenie było uczciwe i nawet je doceniam, ale nie usprawiedliwia to tego, jak wiele elementów fabuły było pozbawione logiki, nie miało jakichkolwiek podstaw, a sama kreacja bohaterów była powierzchowna. Rennick - książę Fae - w wieku 13 lat dowiaduje się imienia swojej przyszłej partnerki. Ten wątek bardzo mnie zainteresował, jednak został niewykorzystany. Autorka pomija ten temat, nie pokazuje konsekwencji przeznaczenia, nawet na chwilę nie stara się pokazać emocji bohatera, jakie towarzyszą mu z tym nowym doświadczeniem. Samo jego dorastanie w "surowym królestwie gór" jest wspomniane może raz, ale bezemocjonalnie. Wymienianie się listami między Rennickiem a Amelią to jedyny element tej książki, który oceniłam pozytywnie. Kiedy byłam na tym etapie, bardzo dobrze się bawiłam i szybko przez to przebrnęłam. Właśnie wtedy widziałam, że ich relacja zaczęła stopniowo się budować i myślałam, że od tego momentu wszystko będzie szło świetnie. Na dodatek z listów mogłam wyciągnąć charaktery głównych bohaterów i mniej więcej już ich poznałam...ale najgorsze miało dopiero nadejść. Rennick podczas wymiany listów był wrażliwy, ciekawski i zabawny. Jednak z biegiem akcji zmienił się w kogoś, kogo znienawidziłam i totalnie nie potrafiłam go zrozumieć. Z zaborczego mężczyzny zrobił się obsesyjny i niebezpieczny, a jego decyzje moralne były niezrozumiałe. Miałam wrażenie, że autorka stworzyła z niego bohatera, którego czyny mają być tak ekstremalne, byleby szokować, mimo że nie miały żadnego zastosowania w tej książce.

„Titek i magia świąt” to jedna z tych książek, które naprawdę zatrzymują. Nie tylko opowiada o przedświątecznym podekscytowaniu, ale pomaga najmłodszym zrozumieć emocje, które pojawiają się, gdy na coś bardzo czekamy. Titek odkrywa, że magia nie dzieje się od razu — czasem trzeba chwilę poczekać, zaufać dorosłym, rozejrzeć się dookoła… i nagle okazuje się, że święta nie są tylko o prezentach, ale o wspólnych chwilach, bliskości i małych codziennych rytuałach. To piękna, mądra i bardzo potrzebna historia — szczególnie jeśli Wasze dzieci z trudem znoszą oczekiwanie, łatwo się frustrują albo po prostu kochają święta całą sobą 🎄💛 Podoba mi się, że książka daje też narzędzia rodzicom: inspiruje do rozmowy, zadawania pytań, wspólnego przeżywania emocji. A krótkie rozdziały, twarda oprawa i świąteczne ilustracje sprawiają, że to idealna lektura przed snem, pod kocem, przy choince 😀 To jedna z tych książek, do których chce się wracać — nie tylko w grudniu ❤

𝑱𝒆𝒔́𝒍𝒊 𝒕𝒚𝒍𝒌𝒐 𝒛𝒐𝒔𝒕𝒂𝒏𝒊𝒆𝒎𝒚 𝒘 𝒕𝒚𝒎 𝒓𝒂𝒛𝒆𝒎 𝒊 𝒃𝒆̨𝒅𝒛𝒊𝒆𝒎𝒚 𝒔𝒊𝒆̨ 𝒘𝒔𝒑𝒊𝒆𝒓𝒂𝒄́, 𝒕𝒐 𝒅𝒂𝒎𝒚 𝒓𝒂𝒅𝒆̨, 𝒓𝒐́𝒛̇𝒚𝒄𝒛𝒌𝒐❞. Puck off To kolejny tom cyklu książek romansów hokejowych Puck me napisany przez Ludkę Skrzydlewską. Tym razem skupiamy się na kolejnym bohaterze serii Matthiasie Carlsonie . Jest on nowym napastnikem drużyny hokejowej Nafciarzy , który poznaje podczas lotu do Calgary dwudziestotrzyletnią Rosie Gallagher . Od razu wpadają sobie w oko , dziewczyna przypuszcza ,że chłopak jest sportowcem , a przecież ona sobie obiecała trzymać się z daleka od sportowców . Mimo to ulega jego pokusie i spędza z nim noc . Niespodziewa się jednak , że wkrótce znowu spotka Mathiasa a na dodatek będzie musiała z nim pracować nad jego wizerunkiem , bo przecież jest specialistką od Social mediów , a chłopaka nikt nie akceptuje w drużynie . Jeśli jesteście ciekawi jak potoczy się ta historia to koniecznie przeczytajcie Puck off. Na początek chciałam powiedzieć ,że ta książka jest cudowna . I od początku się w niej zakochałam nie mogłam jej dosłownie odłożyć na półkę , tak mnie wciągnęła . Powieść jest napisana z dwóch perspektyw przez to możemy poznać ,dwie różne perspektywy bohaterów i jak się w danym momencie czuli co myśleli .Ponadto co nie często zdarza się w romansach trzeba przyznać ,że bohaterowie zaczynają od początku budować zdrową relacje pełną ciepła i poczucia bezpieczeństwa opartą na przyjaźni . A te ich początkowe docinki dodają charakteru powieści . Dosłownie momentami się śmiałam a momentami płakałam . Mimo ,że mamy tu owszem parę elementów humoru to też mamy tutaj elementy smutku , bólu , traum, poczucia straty a nawet smierć, przez co moim zdaniem książka staje się prawdziwa .Co więcej Mathias i Rosie wcale nie mieli lekko w życiu on jako nowy członek drużyny , owiany złą sławą przez reputacje swojego starszego brata nie miał lekko w drużynie . Ona jako znakomita specjalistka Pr, ale nieszanowana wśród współpracowników , musi się za każdym razem wykazać aż na to .I to właśnie ich historia mnie zniszczyła i poruszała do tego stopnia że zawsze będzie już w mojej pamięci . Ponadto Mathias jest takim słodziakiem , że od razu się w nim zakochacie jakim jest cudownym chłopakiem , może się on okazać waszym nowym crushem mówię poważnie . Co do zakończenie to jest cudowne i w pełni na to co zaslugiwali bohaterowie . Na koniec jeszcze dodam że jest to najlepszy moim zdaniem tom z całej serii. Ocena 5/5⭐

Wieczorne czytanie to u nas stały punkt dnia — ale odkąd wpadła nam w ręce książeczka „Titek i sposób na zasypianie”, ten moment stał się jeszcze bardziej wyjątkowy💛
To króciutka, ale bardzo mądra opowieść o emocjach, lękach i oswajaniu zasypiania — bez presji, bez „musisz”, za to z ogromną empatią. Titek pokazuje, że strach przed ciemnością czy snem jest normalny, a drobne rytuały mogą dać dziecku poczucie bezpieczeństwa💛 Najbardziej doceniam to, że książka wspiera nie tylko dziecko, ale i rodzica — podpowiada, jak rozmawiać, jak towarzyszyć, jak budować spokojną rutynę wieczorną😀Krótka forma, ciepłe ilustracje i język dopasowany do przedszkolaka sprawiają, że czyta się ją lekko, a dziecko naprawdę słucha💛 Czy rozwiąże każdy problem ze snem? Nie — ale może być pięknym, wspierającym narzędziem i początkiem rozmów. U nas działa — i zostaje na półce w czytelnym miejscu, tuż obok łóżeczka💛