Recenzje

Buongiorno! Dzisiaj, chociaż na chwilę, przenieśmy się do słonecznej Italii 🇮🇹 "Włochy city break" - Beata i Paweł Pomykalscy 5⭐️ "Zamień codzienność na espresso w Neapolu, zachód słońca w Genui i nocny spacer po zakątkach Bari!" Wiadomym jest, że Włochy to coś więcej niż zwykły kraj. Włochy to zjawisko. Przygoda. Styl życia. Nastrój. Jeśli odwiedzisz je raz - zakochasz się i będziesz wracał. Tak pięknie o tym kraju piszą autorzy na wstępie swojego przewodnika. Czy się z tym zgadzam? Oczywiście, że tak! 🙌💘 Przewodnik Beaty i Pawła to chyba jeden z lepszych zarówno graficznie, jak i merytorycznie przewodników po tym kraju - a uwierzcie, że przewinęło mi się ich przez ręce dosyć sporo 📒 Autorzy do swojej książki wybrali 27 miejsc, zaczynając od tych najbardziej znanych miast a kończąc na tych trochę mniej oczywistych. Łączy je to, że można się do nich dostać bezpośrednim lotem z Polski i to jest chyba w tym wszystkim najlepsze ✈️ Rozdziały stworzone są na podobieństwo miniprzewodnika poświęconego danemu włoskiemu miastu 🏙 Znajdziecie w nim takie informacje jak top miejsca do zobaczenia, ukryte perełki, kulinaria, gdzie najlepiej spać, jak się poruszać oraz co warto zobaczyć w okolicy 🙌 Każdy zakątek Włoch potrafii oczarować na swój sposób, co zostało tutaj idealnie przedstawione 🫠🫶 Więc na co jeszcze czekacie? Kupujcie przewodnik, planujcie wycieczkę i lećcie odkrywać Belpaese! 🇮🇹✈️

Historia porusza wyjątkowo wrażliwe i delikatne tematy, traumę, krzywdę zadawaną przez najbliższych i próbę odnalezienia siebie w świecie, który od początku był dla bohaterki zbyt brutalny. Teatr był jedynym miejscem, w którym Genevieve mogła poczuć się naprawdę wolna. By wspiąć się na szczyt i zdobyć główną rolę, musiała jednak oddać się w ręce osoby, która nauczyła ją wszystkiego… i jednocześnie stała się źródłem kolejnego bólu. Podobnego jak ten, którego doświadczała w domu, ze strony dziadka, przy obojętnej postawie matki, która albo nie chciała widzieć prawdy, albo z wygody udawała, że nic się nie dzieje. Grace znajduje się w punkcie, w którym zaczyna kwestionować wszystko, nawet to, czy Genevieve kiedykolwiek naprawdę istniała. Czy nie była jedynie cieniem wykreowanym przez rodzinę? Zagubiona i pozbawiona oparcia, analizuje każde słowo i najmniejszy gest ludzi, którzy próbują ją zrozumieć. Damien jest jedną z nielicznych osób, które chcą dać jej choć namiastkę ciepła i bezpieczeństwa, jakiego nigdy nie zaznała. Przez lata Grace budowała nową osobowość, idealnie dopasowaną do otoczenia. W końcu jednak dotarła do miejsca, w którym całkowicie zatraciła prawdziwą siebie, nie wie już, co lubi, co ją interesuje, jakie ma marzenia. Z każdym kolejnym wyznaniem, składanym innym, ale przede wszystkim samej sobie, zaczyna odzyskiwać spokój. To moment, w którym przestaje bać się odrzucenia, bo ma u boku Damiena, kogoś, kto daje jej przestrzeń, zaufanie i zrozumienie. Historia bardzo wciągająca, jednak jest z tych nieco trudniejszych, gdzie nie daje wytchnienia, nie pozwala odetchnąć na dłużej. Chyba przez ciężar tematyki jaka kryje się za historią Genevieve, czytało mi się ją momentami wręcz mozolnie.

Ta książka zdecydowanie przypadnie do gustu fanom motywu enemies to lovers oraz mrocznego klimatu. Zagadki, miłość i morderstwa przedstawione w historii sprawiły, że bardzo wciągnęłam się w fabułę, przez co ciężko było mi ją odłożyć. Język autorki jest prosty i przyjemny, a dialogi błyskotliwe oraz zabawne. Momentami jednak miałam wrażenie, że akcja rozwija się trochę zbyt szybko i nie wszystkie sceny wybrzmiały tak mocno, jak mogłyby przy dłuższym rozwinięciu. Warto wspomnieć również o długości ,książka jest dość krótka, liczy nieco ponad 200 stron, co czyni ją świetną propozycją dla osób, które chcą przysiąść z lekturą na jeden wieczór i zatracić się w świecie mroku oraz tajemnic (oczywiście z nutą humoru). Już nie mogę się doczekać kolejnej części, jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów !!

Jak tylko zobaczyłam tytuł i dowiedziałam się mniej więcej o czym będzie ta książka to chciałam ją przeczytać. Już na samym wstępie wiemy, że odstajemy coś innego, opowieść oryginalną, gdzie to w końcu nie on ma władzę a pieniądze, ale ona. Ostatecznie moje wyobrażenie o tej książce okazało się nieco inne niż w rzeczywistości, i choć nie wszystko mi się podobało a i uczepić się mogę, to świetnie się przy tej historii bawiłam. Zoe jest ukochaną córeczką tatusia, nieprzyzwoicie bogata, mająca do czynienia z elitami, nie musząca przejmować się codziennymi problemami, mająca wpływowego i przystojnego narzeczonego, wiedzie idealne życie. Jednak podczas jednego wypadu do klubu spotyka Oliviera, barmana który pomaga jej przyjaciółce w potrzebie, a na niej samej wywołuje piorunujące wrażenie. Olivier to mężczyzna z trudną przeszłością, zainteresowania Zoe nie traktuje poważnie, jednak z czasem zaczyna dostrzegać w kobiecie coś wyjątkowego, nie patrząc na jej koneksje czy bogactwo. Kolejne mniej lub bardziej przypadkowe spotkania zmieniają ich poukładaną codzienność, a dla Zoe jest początkiem ważnych życiowych decyzji i zmian. Po tym wszystkim czego się naczytałam o tej książce, ale nie patrząc na recenzje, miałam swoje wyobrażenie. Spodziewałam się raczej rozpieszczonej bogatej paniusi, która dostaje wszytko czego chce, obstawiałam że to będzie prosta i niczym nie wyróżniająca się historia miłosna, gdzie motyw kopciuszka będzie odwrócony, jak się okazało te i inne moje założenie były mylne, a historia raz po raz mnie zaskakiwała, zarówno pozytywnie jak i negatywnie. Bohaterowie okazali się tacy prawdziwi, ona choć z bogatego domu ma poukładane w głowie i umie wykorzystać swoje wpływy. On skrzywdzony przez kobiety samotny ojciec, zmagający się z trudną codziennością, który wie gdzie jego miejsce, choć nie zamierza spoczywać na laurach. Ta dwójka idealnie się dopełniała i niemal od samego początku chce się im kibicować. Z czasem jednak, przynajmniej u mnie zaczęli mnie oni strasznie irytować, naprawdę miałam ochotę nimi wstrząsnąć. Autorka wykorzystała świetne motywy, znane i lubiane, takie jak samotny ojciec, różnice społeczne, delikatny trójkąt miłosny, waśnie rodzinne czy trudne wybory. Do tego pojawiło się całkiem sporo kontrowersyjnych i trudnych tematów, o których nie wspomnę bo przez to zdradziłabym zbyt wiele, ale uwierzcie, dzieje się sporo, a poruszone tematy mogą wzbudzać różnorakie emocje. Nie pierwszy raz spotkałam się z twórczością autorki, którą bardzo dobrze mi się czyta ze względu na jej lekkie pióro i wielowątkową fabułę jej powieści. Początek o dziwo czytało mi się bardzo przyjemnie i szybko wkręciłam się w historię, jednak w połowie gdzieś to uczucie płynięcia z fabuła mi się zgubiło. Autorka nieźle namieszała za co plus, jednak bohaterowie totalnie dawali ciała, no moje początkowe zachwyty nad nimi odeszły w niepamięć, a na pierwszy plan zaczęło wychodzić uczucie irytacji. Gdzieś tam ta druga połowa powieści, jak i sama końcówka mnie nieco zawiodły. Ogólnie książka była ciekawa pod kątem fabularnym, ilość wątków i tematów była zadowalająca, przez co przy czytaniu nie można było się nudzić, działo się sporo, pojawiły się ciekawe zwroty akcji, pojawiały się afery i dramaty, które ja tak bardzo lubię. Cała historia jest oryginalna, taka inna niż wszystko to co dotychczas czytałam, a zamieszanie wprowadzone przez autorkę, sprawia że opowieść jeszcze bardziej intrygująca, zaś spicy sceny nadają całości pikanterii i takiego pazura. Choć nie mogę określić tej książki jako idealnej, to muszę przyznać, że była bardzo dobra, świetnie się przy niej bawiłam, i szczerze polecam zwłaszcza jeśli lubicie takie nietypowe historie.

„Vicious Allure” - Agnieszka Samich
 Ocena: 5/5 Matko, co to była za książka! Opowiada historię Cindy — odważnej, pyskatej dziewczyny (która lubi uciekać) — oraz Dragona, mafiosa (który równie mocno uwielbia gonić… i wzbudzać skrajne emocje). To jest ŚWIETNE. Chcę już kolejne tomy w wersji papierowej! Przez całą książkę nie wiedziałam, czy Dragona lubię, czy nienawidzę — do samego końca nie byłam pewna, co o nim myśleć. To chodząca red flag, a mimo to… lubię go. Chyba jestem jak Cindy — próbuję we wszystkich dostrzec choć odrobinę dobra, chociaż nie wiem, czy to dobry pomysł. Bohaterowie są rewelacyjnie wykreowani i wiele razy prychałam ze śmiechu przy ich dialogach. Bardzo polubiłam Fabia, Nero, a nawet Lorenzo, co mnie samą zaskoczyło. Za to od początku miałam dystans do Eleny. Książka jest świetna, ale pamiętajcie — to zdecydowanie 18+. Scen 3r0tycznych nie ma dużo i nie są bardzo rozbudowane, natomiast brut4lnŽch por4chunków g4ngst3rskich i kwi jest sporo. Jeśli nie czujecie się komfortowo przy takich opisach, nie zmuszajcie się. Jeżeli szukacie historii o miłości, to ten tytuł nie będzie dla Was. Polecam 🩵