O sztuce na Titanicu

Książka dotyczy uwikłań współczesnej sztuki wynikających z kondycji późnej nowoczesności. Broni tezy, że sztuka współczesna, wciągana w gry obronne z nowoczesną apokalipsą, które prowadzą do jej ekonomicznej, politycznej, ideologicznej funkcjonalizacji i swego rodzaju pauperyzacji, kryje w sobie jednak silny potencjał niezależności i dystansu wobec fikcji konstruowanych przez nowoczesną kulturę. Ma nietypową formę ,,żywego", otwartego pod względem formalnym dialogu filozoficzno-artystycznego. Jego uczestnicy - Iwona Lorenc, filozofka, i jej rozmówca, filozofujący artysta Sławomir Marzec - omawiają na przykładzie wybranych praktyk artystycznych strategie artystyczne i problemy filozoficzne, które kształtują pole dzisiejszej sztuki. Miejscami ze sobą polemizując, miejscami wzajemnie się uzupełniając, analizują wnikliwie zjawiska w sztuce najnowszej i przez odniesienie ich do filozoficznych kontekstów interpretacyjnych ukazują szerokie spektrum tematów. Zachowując należną dbałość o warsztat naukowy, wychodzą poza tradycyjne ,,traktatowo-monologowe" formy wypowiedzi filozoficznej, aby uatrakcyjnić lekturę i ułatwić odbiór książki szerszym kręgom czytelników zainteresowanych zarówno sztuką, jak i humanistyką. Z pewnością książka [...] będzie interesującą lekturą dla wszystkich zainteresowanych problematyką sztuki współczesnej i jej filozoficznych kontekstów, w szczególności dla humanistów i artystów, nauczycieli akademickich obu tych obszarów. Polecić ją można studentom kierunków humanistycznych, ale też artystycznych. Zarówno tych pierwszych, jak i drugich nauczy łączenia myślenia filozoficznego z artystycznym działaniem, wskaże ten kierunek i uświadomi ważność tych kontekstów dla sensu i znaczenia sztuki jako takiej, ale też poszczególnych dzieł sztuki. (Z recenzji prof. dr hab. Beaty Frydryczak) Nie mam wątpliwości, że każdy czytelnik odnajdzie w tym deliberatywnym spotkaniu Iwony Lorenc i Sławomira Marca co najmniej fragment zwierciadła, w którym wcześniej czy później pojawi się egzystencjalny zarys jego samego. Rozmówcy wiedzą bardzo dobrze, że nawet sztuka zapatrzona narcystycznie w samą siebie rzuca spojrzenie, w którego estetycznym świetle prześwitują zarysy naszych egzystencjalnych zmagań uwikłanych zawsze w jakieś partykularne tu i teraz. Parafrazując znany filozoficzny bon mot Leszka Kołakowskiego o wszechświecie i studni, można powiedzieć, że z intrygujących rozmów Iwony Lorenc i Sławomira Marca wyłania się imponująca przestrzeń sztuki, w której dziełach u kresu naszych interpretacyjnych i rozumiejących wędrówek czekają na nas odbicia naszych własnych twarzy. (Z recenzji prof. dr. hab. Romana Kubickiego) Z punktu widzenia samej filozofii żywa, tocząca się rozmowa jest dobrym eksperymentem w zakresie przełamywania filozoficznej mononarracyjności, wydaje się też, że jest dobrym, sprawdzonym sposobem na taką refleksję nad sztuką, która zdaje sprawę z komplementarności, wzajemnego uzupełniania się, ale też i konkurencyjności tych dwóch pokrewnych, jakże jednak odmiennych dziedzin, jakimi są sztuka i filozofia. Dialog Iwony Lorenc i Sławomira Marca toczy się w czasie późnej nowoczesności i w tym zakresie kontynuuje prowadzone przez Annę Zeidler-Janiszewską i Romana Kubickiego rozmowy z Zygmuntem Baumanem ,,o sztuce życia, nauce, życiu sztuki i innych sprawach". (Z recenzji prof. dr hab. Teresy Pękali) ********* On Art on the Titanic. Talks with Sławomir Marzec The book explores the entanglements of modern art resulting from the condition of late postmodernism. It is written in the form of a "lively", formally open, philosophical and artistic dialogue, whose participants - a philosopher and a philosophizing artist - draw on selected examples of artistic practices to discuss the artistic strategies and philosophical problems which shape the field of today's art. They analyze in depth a number of phenomena in modern art, and by relating them to philosophical interpretative contexts, throw light on a wide range of subjects. Maintaining due care for scholarly method, they go beyond traditional "treatise-monologue" forms of philosophical expression so as to make the book more appealing and approachable for a wider audience of readers interested in both art. And the humanities. ********* Prof. zw. dr hab. Iwona Lorenc (ORCID 0000-0003-3364-3953) - pracuje w Zakładzie Estetyki Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Do 2020 roku profesor w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Zajmuje się współczesną filozofią sztuki, historią estetyki oraz filozofią współczesną, głównie francuskojęzyczną (fenomenologia, hermeneutyka, postmodernizm). Autorka książek: "Dlaczego sztuka? Wprowadzenie do filozofii sztuki" (1990), "Logos i mit estetyczności" (1993), "Świadomość i obraz. Studia z filozofii przedstawienia" (2001), "Minima aesthetica. Szkice o estetyce późnej nowoczesności" (2010), "Estetyczne problemy późnej nowoczesności" (2014), "Aesthetics and Modernity. Toward a New Philosophical Functionalization of Art" (2021). Redaktor naukowa 6 tomów zbiorowych z zakresu współczesnej fenomenologii francuskiej, współczesnej filozofii sztuki i problemów nowoczesności. Opublikowała także ponad 100 rozpraw i artykułów na temat dzisiejszej estetyki, zwłaszcza fenomenologicznej, filozofii współczesnej oraz refleksji nad późną nowoczesnością. Prof. zw. dr hab. Sławomir Marzec - absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Kunstakademie Düsseldorf. Prowadzi Pracownię Malarstwa na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, instalacją, fotografią przetworzoną, performansem i filmem. Zrealizował ponad 100 wystaw indywidualnych, m.in. w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej ,,Elektrownia" w Radomiu, Muzeum Narodowym w Lublinie, Galerii Foksal, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Autor przeszło 250 publikacji z pogranicza teorii i krytyki sztuki, zamieszczanych w czołowych polskich magazynach sztuki, a także w pismach zagranicznych (wieloletni recenzent nowojorskiego ,,NY Arts" i londyńskiego ,,Contemporary"), 5 książek, m.in. "Sztuka, czyli wszystko. Krajobraz po postmodernizmie" (2008), "Zabobony sztuki najnowszej" (2020), oraz licznych polemik, walczący o nie/możliwą autonomię sztuki. Kurator wystaw, m.in. Chcę być kobietą w warszawskiej Galerii XX1 - być może najbardziej kontrowersyjnego wydarzenia artystycznego w 2019 roku. Inicjator powołania Forum Nowych Autonomii Sztuk działającego w latach 2014-2018. Zastępca redaktora naczelnego kwartalnika ,,Aspiracje" (2019-2021).