Recenzje
Archipelag znikających wysp
Jeśli jeszcze tam nie byliście a planujecie podróż do niej, to polecana przez nas książka powinna znaleźć się na liście przed wyjazdowych "to do's". Książka nie jest przewodnikiem ale świetnym uzupełnieniem przewodnikowej wiedzy, jaką staramy się posiąść przed wyjazdem w nieznane nam rejony.Być może sprawi, że zrewidujemy nasz plan podróży i wybierzemy inną trasę.
Autorami książki wydanej w ramach serii Bezdroża jest dwóch panów, Sergiusz Prokurat i Piotr Śmieszek, którzy Indonezję znają od podszewki. Jeden z autorów od lat mieszka w Indonezji, w której pracował, założył tam rodzinę, drugi studiował i prowadził interesy, jednak ich książka to nie opowieść o ich losach tym niezwykłym kraju (choć pewnie byłaby arcyciekawa) ale zbiór tekstów odnoszących się do subiektywnie wybranych aspektów życia archipelagu.
Indonezja to archipelag 17 000 wysp (tak, sukcesywnie znikają ? przeczytajcie, dlaczego). Oczywiście, nie wszystkie są zamieszkałe, nie wszystkie dostępne dla zwykłego turysty/podróżnika, no a gro osób, które miały okazję odwiedzić ten kraj większość swojego czasu spędza na Bali. Jest to dość oczywiste, ponieważ Bali jest najpopularniejszą destynacją urlopową Indonezji, oferuje najwięcej atrakcji ?turystycznych?, a urlopy osób związanych pracą etatową na tyle krótkie, że nie zawsze dają możliwość niespiesznej eksploracji większej ilości miejsc. Autorzy chętnie zaglądają pod podszewkę turystycznego oblicza wyspy zachęcając nas do tego samego ale też proponują poznanie innych wysp, nie obarczonych jeszcze w takim stopniu ciężarem sprostania oczekiwaniom zachodniego turysty. A jest w czym wybierać.
Książka zawiera wiele fragmentów rozmów z lokalną ludnością (relacje z pierwszej ręki, bo autorzy znają język indonezyjski), odnajdujemy w niej sporą dawkę wiedzy etnograficznej, która uświadamia nam z jak różnorodnym i złożonym tworem mamy do czynienia. Wszystko wiarygodne, aktualne, z pierwszej ręki.
Osoby planujące wyjazd do Azji Południowo-Wschodniej, lub konkretnie do Indonezji gorąco zachęcamy do sięgnięcia po ?ARCHIPELAG ZNIKAJĄCYCH WYSP?. Szczerze mówiąc my czujemy się bardzo zachęceni ale gdyby ktoś nas zapytał o wybór konkretnych wysp, no cóż, ponoć od przybytku głowa nie boli a jednak...
Autorami książki wydanej w ramach serii Bezdroża jest dwóch panów, Sergiusz Prokurat i Piotr Śmieszek, którzy Indonezję znają od podszewki. Jeden z autorów od lat mieszka w Indonezji, w której pracował, założył tam rodzinę, drugi studiował i prowadził interesy, jednak ich książka to nie opowieść o ich losach tym niezwykłym kraju (choć pewnie byłaby arcyciekawa) ale zbiór tekstów odnoszących się do subiektywnie wybranych aspektów życia archipelagu.
Indonezja to archipelag 17 000 wysp (tak, sukcesywnie znikają ? przeczytajcie, dlaczego). Oczywiście, nie wszystkie są zamieszkałe, nie wszystkie dostępne dla zwykłego turysty/podróżnika, no a gro osób, które miały okazję odwiedzić ten kraj większość swojego czasu spędza na Bali. Jest to dość oczywiste, ponieważ Bali jest najpopularniejszą destynacją urlopową Indonezji, oferuje najwięcej atrakcji ?turystycznych?, a urlopy osób związanych pracą etatową na tyle krótkie, że nie zawsze dają możliwość niespiesznej eksploracji większej ilości miejsc. Autorzy chętnie zaglądają pod podszewkę turystycznego oblicza wyspy zachęcając nas do tego samego ale też proponują poznanie innych wysp, nie obarczonych jeszcze w takim stopniu ciężarem sprostania oczekiwaniom zachodniego turysty. A jest w czym wybierać.
Książka zawiera wiele fragmentów rozmów z lokalną ludnością (relacje z pierwszej ręki, bo autorzy znają język indonezyjski), odnajdujemy w niej sporą dawkę wiedzy etnograficznej, która uświadamia nam z jak różnorodnym i złożonym tworem mamy do czynienia. Wszystko wiarygodne, aktualne, z pierwszej ręki.
Osoby planujące wyjazd do Azji Południowo-Wschodniej, lub konkretnie do Indonezji gorąco zachęcamy do sięgnięcia po ?ARCHIPELAG ZNIKAJĄCYCH WYSP?. Szczerze mówiąc my czujemy się bardzo zachęceni ale gdyby ktoś nas zapytał o wybór konkretnych wysp, no cóż, ponoć od przybytku głowa nie boli a jednak...
republikapodrozy.pl
Dziennik diety. Szczuplej dzień po dniu! Wydanie 2
Od dawna mówi się (i udowodniono to naukowo), że najlepsze efekty w odchudzaniu osiągają ci, którzy notują swoje posiłki i ich kaloryczność, zapiszą na kartce, jaki mają cel, dzięki czemu łatwiej im do niego dążyć. Zazwyczaj wykorzystują do tego zeszyty – może nawet specjalne ozdobne, kupione w sklepie papierniczym, a nie w zwykłym supermarkecie, czasami może mają dziesiątki małych karteczek, które z czasem coraz trudniej posegregować. Wydawnictwo Sensus z kolei proponuje nam książkę w formie notatnika.
„Dziennik diety. Szczuplej dzień po dniu” Wydanie II dietetyczek Barbary Dąbrowskiej-Górskiej, Magdaleny Jarzynki-Jendrzejewskiej oraz Ewy Sypnik-Pogorzelskiej to pozycja, która mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła. Nie tylko przekazuje czytelnikowi niezbędną wiedzę na temat zdrowego odchudzania, przybliża sposób liczenia BMI (Body Max Index), PPM (Podstawowa Przemiana Materii) czy CPM (Całkowita Przemiana Materii), ale też pozostawia miejsce na własne notatki oraz na 3-miesięczne codzienne zapiski dotyczące posiłków. Język książki jest klarowny, prosty i… pełen zrozumienia. Tak, właśnie tak czuję – że autorki rozumieją każdego czytelnika, który pragnie zrzucić zbędne kilogramy i wreszcie z przyjemnością patrzeć na siebie w lustrze. Dziennik jest wydany bardzo przejrzyście pod względem graficznym.
Początek książki poświęcony jest właśnie teorii, ale ujętej od praktycznej strony. Wprowadza do prowadzenia własnego dziennika, pokazuje, w jaki sposób robić to prawidłowo, na co zwracać uwagę, a nawet jak wybrać odpowiedni dla siebie cel, czyli ilość kilogramów do stracenia. Następnie rozpoczynamy naszą pracę, wypełniając kartę „O mnie”, by przejść do poszczególnych dni, tygodni i miesięcy odchudzania i zmieniania nawyków żywieniowych.
Bardzo spodobało mi się to, że każdy tydzień rozpoczyna się motywującym cytatem oraz opisem wybranego superproduktu. Nie, nie są to jakieś wymyślne i trudnodostępne produkty, ale za to: jogurt, pomidory, brokuły, jajka, gorzka czekolada, soczewica, olej rzepakowy, jabłko. Każdy z produktów jest opisany z uwzględnieniem jego właściwości zdrowotnych. Na zakończenie poszczególnych miesięcy robimy podsumowanie naszych osiągnięć w odpowiednich rubrykach. Na końcu książki mamy tabelkę, w której możemy wpisać nasze ulubione produkty oraz przedstawić przy pomocy wykresu zmianę w naszym współczynniku BMI. Autorki stworzyły też listę zakupów produktów, które zawsze powinniśmy nabywać świeże oraz które powinniśmy przechowywać w domu, by mieć je zawsze pod ręką – listę tę można wyciąć z książki i powiesić w kuchni, np. na lodówce.
Uważam, że tego rodzaju rozwiązanie, czyli książka-dziennik to genialny pomysł dla osób, którym ciężko zmobilizować się do działania, mimo tego że bardzo by chciały coś wreszcie zrobić nie tylko ze swoją wagą, ale w ogóle ze swoim życiem. Jeśli nie chcesz, by Nowy Rok po raz kolejny zacząć z postanowieniem „Od jutra się odchudzam” – ta książka jest dla ciebie. Jeśli nie chcesz przed kolejną imprezą rodzinną z rozczarowaniem szukać w szafie sukienki, w którą się zmieścisz – ta książka jest dla ciebie. Zacznij od dziś, a nie od jutra. Sięgnij po „Dziennik diety”, który z pewnością ci pomoże.
„Dziennik diety. Szczuplej dzień po dniu” Wydanie II dietetyczek Barbary Dąbrowskiej-Górskiej, Magdaleny Jarzynki-Jendrzejewskiej oraz Ewy Sypnik-Pogorzelskiej to pozycja, która mnie bardzo pozytywnie zaskoczyła. Nie tylko przekazuje czytelnikowi niezbędną wiedzę na temat zdrowego odchudzania, przybliża sposób liczenia BMI (Body Max Index), PPM (Podstawowa Przemiana Materii) czy CPM (Całkowita Przemiana Materii), ale też pozostawia miejsce na własne notatki oraz na 3-miesięczne codzienne zapiski dotyczące posiłków. Język książki jest klarowny, prosty i… pełen zrozumienia. Tak, właśnie tak czuję – że autorki rozumieją każdego czytelnika, który pragnie zrzucić zbędne kilogramy i wreszcie z przyjemnością patrzeć na siebie w lustrze. Dziennik jest wydany bardzo przejrzyście pod względem graficznym.
Początek książki poświęcony jest właśnie teorii, ale ujętej od praktycznej strony. Wprowadza do prowadzenia własnego dziennika, pokazuje, w jaki sposób robić to prawidłowo, na co zwracać uwagę, a nawet jak wybrać odpowiedni dla siebie cel, czyli ilość kilogramów do stracenia. Następnie rozpoczynamy naszą pracę, wypełniając kartę „O mnie”, by przejść do poszczególnych dni, tygodni i miesięcy odchudzania i zmieniania nawyków żywieniowych.
Bardzo spodobało mi się to, że każdy tydzień rozpoczyna się motywującym cytatem oraz opisem wybranego superproduktu. Nie, nie są to jakieś wymyślne i trudnodostępne produkty, ale za to: jogurt, pomidory, brokuły, jajka, gorzka czekolada, soczewica, olej rzepakowy, jabłko. Każdy z produktów jest opisany z uwzględnieniem jego właściwości zdrowotnych. Na zakończenie poszczególnych miesięcy robimy podsumowanie naszych osiągnięć w odpowiednich rubrykach. Na końcu książki mamy tabelkę, w której możemy wpisać nasze ulubione produkty oraz przedstawić przy pomocy wykresu zmianę w naszym współczynniku BMI. Autorki stworzyły też listę zakupów produktów, które zawsze powinniśmy nabywać świeże oraz które powinniśmy przechowywać w domu, by mieć je zawsze pod ręką – listę tę można wyciąć z książki i powiesić w kuchni, np. na lodówce.
Uważam, że tego rodzaju rozwiązanie, czyli książka-dziennik to genialny pomysł dla osób, którym ciężko zmobilizować się do działania, mimo tego że bardzo by chciały coś wreszcie zrobić nie tylko ze swoją wagą, ale w ogóle ze swoim życiem. Jeśli nie chcesz, by Nowy Rok po raz kolejny zacząć z postanowieniem „Od jutra się odchudzam” – ta książka jest dla ciebie. Jeśli nie chcesz przed kolejną imprezą rodzinną z rozczarowaniem szukać w szafie sukienki, w którą się zmieścisz – ta książka jest dla ciebie. Zacznij od dziś, a nie od jutra. Sięgnij po „Dziennik diety”, który z pewnością ci pomoże.
abcZdrowie.pl Alicja Barszcz; 2016-01-14
Co za szycie!
Czym jest overlock? Co zrobić, gdy ścieg przeskakuje albo łamie się igła? Jak sobie poradzić, gdy maszyna pętelkuje? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w poradniku na temat szycia dla początkujących „Co za szycie” Anny Maksymiuk Szymańskiej.
Autorka jest projektantką i dziennikarką z wykształcenia oraz specjalistką ds. PR. Swoją przygodę z modą i szyciem rozpoczęła ponad 10 lat temu, jednak nie od początku było kolorowo. Maksymiuk-Szymańska przyznaje, że sama miała wątpliwości, czy szycie jest dla niej odpowiednim zajęciem, czy ma do tego dryg. Postanowiła jednak, że opanuje tę czynność, a ubrania, które spotykała w sklepach nie odpowiadały jej oczekiwaniom. Uczęszczała do dwuletniej szkoły projektowania, ale przede wszystkim zaczęła uczyć się w domu na własną rękę. Po trzech latach szycia założyła kanał na YouTube, który skupia dziś już ponad 17 tysięcy subskrybentów. Poradnik powstał po to, aby pomóc początkującym w szyciu i pokazać każdemu, że szycie jest nie tylko dla projektantów.
Książka podzielona jest na osiem rozdziałów, a ostatnim z nich jest słowniczek podstawowych pojęć związanych z szyciem i używanych przez autorkę w poradniku. Właściwie od przyswojenia haseł w nich zawartych powinny zacząć osoby, które do tej pory nie wiedziały zbyt wiele o szyciu.
Wydanie jest piękne i przyjemnie dla oka. W środku znajdziemy mnóstwo zdjęć, grafik, tabelek, które grupują najważniejsze informacje i podają je w przyjemniej formie. Atrakcyjność wizualna niewątpliwie zwiększa walory książki. Poradnik jest napisany przystępnym językiem i w kilku krokach wyjaśnia, o co chodzi w szyciu, jak się do niego przygotować, jaką wybrać maszynę, gdzie szukać inspiracji i tkanin.
W rozdziale pierwszym autorka podpowiada, jaką maszynę do szycia wybrać, na co zwrócić uwagę przy zakupie, przedstawia wybrane modele i ich poszczególne funkcje oraz podaje wskazówki, które pomogą czytelnikowi w wyborze tej właściwej.
W rozdziale drugim czytelnik uczy się obsługi maszyny do szycia. Autorka analizuje krok po kroku, do czego służą jej przyciski i elementy oraz przykładowe opcje, a także przedstawia kilka ważnych zasad do opanowania. Bardzo przydatne są tu proste obrazki, które ilustrują słowo pisane. Na obrazkach pokazane jest również, co po kolei wcisnąć, aby uruchomić urządzenie – prościej się już nie da! W tym rozdziale zostały przedstawione również najczęstsze problemy pojawiające się podczas szycia i ich potencjalne przyczyny.
Trzeci rozdział zapoznaje czytelnika z podstawowymi i najbardziej przydatnymi rodzajami akcesoriów krawieckich, analizuje ich parametry, podstawowe ściegi i szwy.
W kolejnym rozdziale autorka rozwiewa wątpliwości co do podstawowych materiałów – podaje ich najbardziej popularne rodzaje, a także omawia zalety i wady każdego z nich.
W rozdziale szóstym pasjonaci szycia dowiedzą się, jak prawidłowo pobrać miarę, jak zrobić wykrój na t-shirt czy spódnicę. Obrazki zawarte na tych stronach bardzo pomagają - krok po kroku widzimy, jak szyje się bluzkę, spódnicę i wszystkie podstawowe elementy damskiej garderoby.
Rozdział siódmy zdradza, skąd czerpać pomysły i inspiracje do szycia ciekawych ubrań. Autorka zrobiła spis kursów, warsztatów i targów, w których może uczestniczyć każdy pasjonat szycia, magazynów czy książek, które warto regularnie przeglądać.
Książka Anny Maksymiuk-Szymańskiej to moim zdaniem wartościowa pozycja dla osób, które chciałyby nauczyć się szyć, rozwijać swoją pasję i zaczerpnąć inspiracji. Poradnik jest niezwykły, może być idealnym prezentem na każdą okazję dla osoby, która interesuje się modą, designem i tworzeniem niesztampowych rzeczy. Strój powinien odzwierciedlać osobowość, a dzięki samodzielnemu uszyciu wymarzonej części garderoby możemy postarać się, aby nasz styl był oryginalny i wyróżniający.
Do książki została dołączona płyta DVD z tutorialami video, co dodatkowo zwiększa jej wartość, a oglądanie instruktaży może przyspieszyć naukę. Polecam lekturę każdemu, ponieważ to szyciowa pigułka, która pokazuje, że szycie może się stać prawdziwą pasją!
Autorka jest projektantką i dziennikarką z wykształcenia oraz specjalistką ds. PR. Swoją przygodę z modą i szyciem rozpoczęła ponad 10 lat temu, jednak nie od początku było kolorowo. Maksymiuk-Szymańska przyznaje, że sama miała wątpliwości, czy szycie jest dla niej odpowiednim zajęciem, czy ma do tego dryg. Postanowiła jednak, że opanuje tę czynność, a ubrania, które spotykała w sklepach nie odpowiadały jej oczekiwaniom. Uczęszczała do dwuletniej szkoły projektowania, ale przede wszystkim zaczęła uczyć się w domu na własną rękę. Po trzech latach szycia założyła kanał na YouTube, który skupia dziś już ponad 17 tysięcy subskrybentów. Poradnik powstał po to, aby pomóc początkującym w szyciu i pokazać każdemu, że szycie jest nie tylko dla projektantów.
Książka podzielona jest na osiem rozdziałów, a ostatnim z nich jest słowniczek podstawowych pojęć związanych z szyciem i używanych przez autorkę w poradniku. Właściwie od przyswojenia haseł w nich zawartych powinny zacząć osoby, które do tej pory nie wiedziały zbyt wiele o szyciu.
Wydanie jest piękne i przyjemnie dla oka. W środku znajdziemy mnóstwo zdjęć, grafik, tabelek, które grupują najważniejsze informacje i podają je w przyjemniej formie. Atrakcyjność wizualna niewątpliwie zwiększa walory książki. Poradnik jest napisany przystępnym językiem i w kilku krokach wyjaśnia, o co chodzi w szyciu, jak się do niego przygotować, jaką wybrać maszynę, gdzie szukać inspiracji i tkanin.
W rozdziale pierwszym autorka podpowiada, jaką maszynę do szycia wybrać, na co zwrócić uwagę przy zakupie, przedstawia wybrane modele i ich poszczególne funkcje oraz podaje wskazówki, które pomogą czytelnikowi w wyborze tej właściwej.
W rozdziale drugim czytelnik uczy się obsługi maszyny do szycia. Autorka analizuje krok po kroku, do czego służą jej przyciski i elementy oraz przykładowe opcje, a także przedstawia kilka ważnych zasad do opanowania. Bardzo przydatne są tu proste obrazki, które ilustrują słowo pisane. Na obrazkach pokazane jest również, co po kolei wcisnąć, aby uruchomić urządzenie – prościej się już nie da! W tym rozdziale zostały przedstawione również najczęstsze problemy pojawiające się podczas szycia i ich potencjalne przyczyny.
Trzeci rozdział zapoznaje czytelnika z podstawowymi i najbardziej przydatnymi rodzajami akcesoriów krawieckich, analizuje ich parametry, podstawowe ściegi i szwy.
W kolejnym rozdziale autorka rozwiewa wątpliwości co do podstawowych materiałów – podaje ich najbardziej popularne rodzaje, a także omawia zalety i wady każdego z nich.
W rozdziale szóstym pasjonaci szycia dowiedzą się, jak prawidłowo pobrać miarę, jak zrobić wykrój na t-shirt czy spódnicę. Obrazki zawarte na tych stronach bardzo pomagają - krok po kroku widzimy, jak szyje się bluzkę, spódnicę i wszystkie podstawowe elementy damskiej garderoby.
Rozdział siódmy zdradza, skąd czerpać pomysły i inspiracje do szycia ciekawych ubrań. Autorka zrobiła spis kursów, warsztatów i targów, w których może uczestniczyć każdy pasjonat szycia, magazynów czy książek, które warto regularnie przeglądać.
Książka Anny Maksymiuk-Szymańskiej to moim zdaniem wartościowa pozycja dla osób, które chciałyby nauczyć się szyć, rozwijać swoją pasję i zaczerpnąć inspiracji. Poradnik jest niezwykły, może być idealnym prezentem na każdą okazję dla osoby, która interesuje się modą, designem i tworzeniem niesztampowych rzeczy. Strój powinien odzwierciedlać osobowość, a dzięki samodzielnemu uszyciu wymarzonej części garderoby możemy postarać się, aby nasz styl był oryginalny i wyróżniający.
Do książki została dołączona płyta DVD z tutorialami video, co dodatkowo zwiększa jej wartość, a oglądanie instruktaży może przyspieszyć naukę. Polecam lekturę każdemu, ponieważ to szyciowa pigułka, która pokazuje, że szycie może się stać prawdziwą pasją!
jejŚwiat Ilona Szczotka
Sztuka roztropności. Podręczna wyrocznia
"Sztuka roztropności" to zbiór 300 sentencji Baltasara Graciana w interpretacji Jerem'ego Robbinsa, które mogą stać się codziennymi wskazówkami, jeśli tylko zechcemy po nie sięgnąć. Wśród aforyzmów znajdziemy takie, które dotycząumiejętności zachowywania się w towarzystwie, zjednywania sobie ludzi, czerpania pozytywnych efektów własnych słabości i wiele innych, które skłaniają do refleksji.
Ta 247-stronicowa publikacja to nowość Wydawnictwa Helion, wzbogacona o krótką biografię Graciana oraz charakterystykę jego literackiej twórczości, nawiązującej do moralności chrześcijańskiej.
W odróżnieniu od wielu innych zbiorów sentencji, jakie spotkać możemy na rynku, tencharakteryzuje się szerokim spojrzeniem na omawiane zagadnienie. Nie jest to jedynie zbieranina przypadkowych, krótkich, aforyzmów przestawianych w oderwaniu od sensu całości wypowiedzi ale stanowi przemyślaną kompozycję obszernych fragmentów. Dzięki temu cytowane aforyzmy nie są jedynie górnolotnymi hasłami, które oczarują nas tylko na chwilę ale dzięki szerszej tekstowej perspektywie mogą nas zmotywować do refleksji a nawet poczynienia konkretnychpostanowień.
Lekka, inspirująca do podejmowania ćwiczeń nad swoim charakterem lektura, która dobrzesprawdzi się podczas jesiennych wieczorów. A być może, będzie dla Was motywacją do podjęcia noworocznego postanowienia innego niż zwykle - bardziej przemyślanego i takiego, którego zrealizowanie przyniesie realne efekty nie tylko Wam ale także otoczeniu.
Książkę tę polecam czytać fragmentami, regularnie aby nie zagubić się w gąszczu myśli autora i nie zatracić sensu aforyzmów, które do nas kieruje.
Moje TOP 10 rad Baltasara Graciana (w wersji skróconej):
1. "Spraw, by Twoje wrodzone talenty przewyższały wymagania Twojej pracy, i nie pozwól, by ta zależność uległa odwróceniu."
2. "Zrozum usposobienie osób, z którymi masz do czynienia."
3. "Naucz się zapominać."
4. "Nie próbuj zawsze zachowywać się niczym gołąb. Pozwól, by chytrość węża występowała na przemian z prostotą gołębia."
5. "Poznaj wielkich ludzi swoich czasów."
6. "Niechaj zawsze istnieje coś, czego będziesz pragnąć."
7. "'Działaj, a zarazem pokazuj, że działasz."
8. "Zrozum siebie: własne usposobienie, swój intelekt, opinie i emocje."
9. 'Wybierz bohaterski wzorzec, a następnie staraj się mu dorównać, choć niekoniecznie oznacza to naśladownictwo."
10. "Zadawaj się z ludźmi, od których możesz się uczyć."
W odróżnieniu od wielu innych zbiorów sentencji, jakie spotkać możemy na rynku, tencharakteryzuje się szerokim spojrzeniem na omawiane zagadnienie. Nie jest to jedynie zbieranina przypadkowych, krótkich, aforyzmów przestawianych w oderwaniu od sensu całości wypowiedzi ale stanowi przemyślaną kompozycję obszernych fragmentów. Dzięki temu cytowane aforyzmy nie są jedynie górnolotnymi hasłami, które oczarują nas tylko na chwilę ale dzięki szerszej tekstowej perspektywie mogą nas zmotywować do refleksji a nawet poczynienia konkretnychpostanowień.
Lekka, inspirująca do podejmowania ćwiczeń nad swoim charakterem lektura, która dobrzesprawdzi się podczas jesiennych wieczorów. A być może, będzie dla Was motywacją do podjęcia noworocznego postanowienia innego niż zwykle - bardziej przemyślanego i takiego, którego zrealizowanie przyniesie realne efekty nie tylko Wam ale także otoczeniu.
Książkę tę polecam czytać fragmentami, regularnie aby nie zagubić się w gąszczu myśli autora i nie zatracić sensu aforyzmów, które do nas kieruje.
Moje TOP 10 rad Baltasara Graciana (w wersji skróconej):
1. "Spraw, by Twoje wrodzone talenty przewyższały wymagania Twojej pracy, i nie pozwól, by ta zależność uległa odwróceniu."
2. "Zrozum usposobienie osób, z którymi masz do czynienia."
3. "Naucz się zapominać."
4. "Nie próbuj zawsze zachowywać się niczym gołąb. Pozwól, by chytrość węża występowała na przemian z prostotą gołębia."
5. "Poznaj wielkich ludzi swoich czasów."
6. "Niechaj zawsze istnieje coś, czego będziesz pragnąć."
7. "'Działaj, a zarazem pokazuj, że działasz."
8. "Zrozum siebie: własne usposobienie, swój intelekt, opinie i emocje."
9. 'Wybierz bohaterski wzorzec, a następnie staraj się mu dorównać, choć niekoniecznie oznacza to naśladownictwo."
10. "Zadawaj się z ludźmi, od których możesz się uczyć."
papierowakobietka.blogspot.com Papierowa kobietka; 2015-11-09
Jedz i bądź piękna! Zdrowa dieta na każdą porę roku
Moda na zdrowe odżywianie sprawiła, że półki w księgarniach uginają się pod różnymi poradnikami. Autorzy radzą, jak szybko schudnąć, co jeść i dzielą się przepisami. Książka „Jedz i bądź piękna” Doroty Augustyniak-Madejskiej i Bożeny Biernot różni się nieco od tych pozycji. Autorki pokazują nie tylko, co należy uwzględnić w diecie, ale wyjaśniają również dlaczego powinniśmy to zrobić.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza z nich jest bardziej „teoretyczna”. Nie należy jednak obawiać się, że zostaniemy zasypani trudnymi pojęciami terminologii medycznej. Autorki starają się wyjaśnić, jak działa układ pokarmowy i jakie procesy zachodzą w naszym organizmie. W ciekawy i przystępny sposób pokazują, dlaczego potrzebujemy pożywienia, a przy okazji wyjaśniają, jak powinniśmy komponować menu. Poruszane są kwestie nietolerancji pokarmowych i leczniczych postów. Czytelnicy mogą liczyć na wiele informacji z zakresu ludzkiej fizjologii, jak również praktycznych wskazówek. Autorki starają się pokazać, że kluczem do zdrowego odżywiania jest zrozumienie, jak działa organizm.
Druga część książki obfituje w gotowe jadłospisy na cztery pory roku. Taki podział jest bardzo istotny, ponieważ autorki zwracają uwagę na to, by jeść sezonowo. Ludzki organizm wymaga nieco innych składników w środku lata, a innych w czasie mroźnej zimy. Korzystanie z produktów sezonowych to świetny sposób na dostarczenie sobie składników odżywczych, których aktualnie najbardziej potrzebujemy.
Co ciekawe, autorki zalecają jeść nie tylko zgodnie z porą roku, ale również z… grupą krwi. Wszystkie jadłospisy w książce dostępne są w czterech wersjach – dla osób z grupą krwi 0, A, B i AB. Dzięki temu dieta została ułożona zgodnie z indywidualnymi potrzebami, a nie tak, by pasowała wszystkim.
Poza gotowymi menu w książce znajdują się też przepisy na dania. Znajdziemy tu dużo ciekawych propozycji, takich jak przepisy na zdrowe soki z warzyw i owoców, pożywne sałatki (np. z dodatkiem komosy ryżowej), sezonowe zupy czy proste i smaczne dania jednogarnkowe. Minusem książki jest brak zdjęć – wszyscy wzrokowcy, którzy lubią oglądać potrawy i w ten sposób motywować się do ich przyrządzenia, będą zawiedzeni. Myślę, że fotografie byłyby dobrym uzupełnieniem jadłospisów i zachęcałyby do przygotowywania zdrowych posiłków.
Poradnik „Jedz i bądź piękna” dostarcza wartościowych informacji. Już na pierwszy rzut oka widać, że autorki włożyły dużo pracy w staranny wybór posiłków do jadłospisów i dostosowanie ich dla osób o różnych grupach krwi. Pozycja na pewno przypadnie do gustu tym, którzy interesują się zdrowym odżywianiem i szukają pomysłów na ciekawe, lekkie i pyszne dania.
Książka składa się z dwóch części. Pierwsza z nich jest bardziej „teoretyczna”. Nie należy jednak obawiać się, że zostaniemy zasypani trudnymi pojęciami terminologii medycznej. Autorki starają się wyjaśnić, jak działa układ pokarmowy i jakie procesy zachodzą w naszym organizmie. W ciekawy i przystępny sposób pokazują, dlaczego potrzebujemy pożywienia, a przy okazji wyjaśniają, jak powinniśmy komponować menu. Poruszane są kwestie nietolerancji pokarmowych i leczniczych postów. Czytelnicy mogą liczyć na wiele informacji z zakresu ludzkiej fizjologii, jak również praktycznych wskazówek. Autorki starają się pokazać, że kluczem do zdrowego odżywiania jest zrozumienie, jak działa organizm.
Druga część książki obfituje w gotowe jadłospisy na cztery pory roku. Taki podział jest bardzo istotny, ponieważ autorki zwracają uwagę na to, by jeść sezonowo. Ludzki organizm wymaga nieco innych składników w środku lata, a innych w czasie mroźnej zimy. Korzystanie z produktów sezonowych to świetny sposób na dostarczenie sobie składników odżywczych, których aktualnie najbardziej potrzebujemy.
Co ciekawe, autorki zalecają jeść nie tylko zgodnie z porą roku, ale również z… grupą krwi. Wszystkie jadłospisy w książce dostępne są w czterech wersjach – dla osób z grupą krwi 0, A, B i AB. Dzięki temu dieta została ułożona zgodnie z indywidualnymi potrzebami, a nie tak, by pasowała wszystkim.
Poza gotowymi menu w książce znajdują się też przepisy na dania. Znajdziemy tu dużo ciekawych propozycji, takich jak przepisy na zdrowe soki z warzyw i owoców, pożywne sałatki (np. z dodatkiem komosy ryżowej), sezonowe zupy czy proste i smaczne dania jednogarnkowe. Minusem książki jest brak zdjęć – wszyscy wzrokowcy, którzy lubią oglądać potrawy i w ten sposób motywować się do ich przyrządzenia, będą zawiedzeni. Myślę, że fotografie byłyby dobrym uzupełnieniem jadłospisów i zachęcałyby do przygotowywania zdrowych posiłków.
Poradnik „Jedz i bądź piękna” dostarcza wartościowych informacji. Już na pierwszy rzut oka widać, że autorki włożyły dużo pracy w staranny wybór posiłków do jadłospisów i dostosowanie ich dla osób o różnych grupach krwi. Pozycja na pewno przypadnie do gustu tym, którzy interesują się zdrowym odżywianiem i szukają pomysłów na ciekawe, lekkie i pyszne dania.
abcZdrowie.pl Sylwia Stachura; 2016-01-27
