Recenzje

Jedna winda. Siedem pięter. Jedna decyzja - życie albo zemsta. Shawn nie żyje. Zasady są proste: nie płakać. nie donosić. zemścić się. Jego młodszy brat Will wkłada za pasek pistolet i rusza w dół - do świata, w którym przemoc jest jedynym językiem, jaki znają. Ale ta podróż nie będzie taka, jak się spodziewał. Na każdym piętrze windy wsiada ktoś z przeszłości - duchy, wspomnienia, ludzie, których zabrała zemsta. Każdy z nich ma swoją historię. Każdy zostawia pytanie: czy śmierć naprawdę naprawia cokolwiek? �� Dlaczego warto: powieść napisana w formie poetyckiego monologu, z rytmem i mocą rapu - surowa, szczera i bolesna; porusza tematy przemocy, lojalności, żałoby i dziedziczenia zła; książka, którą czyta się w godzinę, a pamięta przez lata; emocjonalna podróż w głąb decyzji, które potrafią zmienić całe życie. �� Wrażenia: Długa droga w dół to intensywna, metaforyczna opowieść o błędnym kole zemsty, o chłopcu, który musi dorosnąć w ciągu jednej jazdy windą. Jason Reynolds tworzy historię surową jak uderzenie pięścią w serce - bez moralizowania, ale z potężnym ładunkiem emocjonalnym. To książka o bólu, który przenosi się z pokolenia na pokolenie. O momencie, w którym trzeba zdecydować: czy pociągnąć za spust, czy złamać zasady. �� Dla kogo: dla młodzieży i dorosłych szukających literatury z przesłaniem, dla fanów poetyckiej, rytmicznej prozy, dla tych, którzy nie boją się konfrontacji z tematem przemocy i straty. ⭐ Ocena: 9,5/10 - krótka, ale potężna jak wystrzał. Każde słowo trafia prosto w serce. „Zasady są proste. Nie płakać. Nie donosić. Zemścić się. Ale czy potrafisz zatrzymać windę, zanim dotrze na parter?” ��

Zasady są proste. Nie płakać, nie donosić i zemścić się. Jednak nasuwa się pytanie, dlaczego? Co doprowadziło do tego, że znalazłeś się w tym położeniu? I dlaczego dusisz się dymem, w którym znajdują się historię tak wielu osób? Uwielbiam historie, które są pisane wierszem. I chociaż są one krótsze, czasem niezrozumiałe to mają w sobie coś, co zmusza nas do refleksji. Jako osoba, która ma tendencję do szybkiego czytania, musiałam się momentami zatrzymać, aby zrozumieć co autor chciał przekazać. Zagubienie, samotność i jedynie wiedza o zasadach podtrzymuje Willa w tym, żeby zrobić to samo, co jego brat, ojciec, wuj i wiele innych osób z jego społeczności. Trudno jest mi się bardziej rozpisać o książce, która jest tak cienka i bez zbędnych opisów, gdzie moglibyśmy wejść bardziej w głowę piętnastolatka, który został postawiony przed takim czynem. Ale z drugiej strony właśnie to sprawia, że przekaz jest dużo prostszy. Jason Reynolds w naprawdę niesamowity sposób ukazuje socjalizację do przemocy, która jest przekazywana pokoleniowo. A momenty, gdy na każdym piętrze wchodzą kolejne osoby, które ukazują swoją wersję. Pokazanie tego było tak ważne w jego historii, aby zrozumiał cały proces.

Lekkie pióro autorki sprawia, że tę historię naprawdę się pochłania, choć momentami miałam wrażenie, że fabuła pędzi aż za szybko. Na nieco ponad 300 stronach dostajemy intensywne wydarzenia, mroczne tajemnice, ciężki magiczny klimat i gorący romans pomiędzy wampirem a łowczynią wampirów. Poznajemy Hazel, która dopiero odkrywa swoje magiczne zdolności. Jest zagubiona, ale jednocześnie zdeterminowana i waleczna. Trafia do Shadowbrook College, gdzie wśród innych obdarzonych nadnaturalnymi umiejętnościami będzie rozwijać swoje. Bardzo podobał mi się ten motyw - wiedźmy, magia, wizje i łowczynie. Z przyjemnością poczytałabym o tym więcej, dlatego naprawdę żałuję, że książka jest tak krótka. Hazel poznaje na uczelni wykładowcę Nathaniela Winterbourne’a - wampira - z którym od początku iskrzy aż do granic możliwości. Mam jednak wrażenie, że to uczucie rozwinęło się zbyt szybko i przez to trudno było mi się w nie wczuć. Poza ogromnym pożądaniem nie do końca kupuję ich emocje i tę „miłość”. A szkoda, bo wątek miał ogromny potencjał i aż serce mi pęka. Żadne z nich nie wie, że tak naprawdę są śmiertelnymi wrogami. Czy ich uczucie wygra z przeznaczeniem? Hazel zdobędzie się na naprawdę odważne i zaskakujące działania. Czyhające niebezpieczeństwo ze strony Lorda i rady wampirów dostarcza wielu emocji i ciekawych wydarzeń. Dialogi mogłyby być bardziej rozbudowane, bo momentami były zbyt uproszczone. Mimo kilku minusów ta historia naprawdę mi się podobała. Fabuła wciągnęła mnie bez reszty - choć nie do końca uwierzyłam w uczucie bohaterów, byłam ogromnie ciekawa ich dalszych losów. To lekka, spicy pozycja, idealna na jesienny wieczór - polecam!

„Jak zawsze za wszystko płace ja. To, że musiałam zacząć od nowa, nie jest dla mnie specjalnie trudne, ale im jestem starsza, tym bardziej zaczynam się przywiązywać do miejsc i ludzi, choć się przed tym bardzo bronię. To boli, kiedy musisz opuścić osoby, na których ci zależy.” Nie da się uciec przed przeszłością, zwłaszcza gdy los ciągle prowadzi w jej objęcia. Samantha po raz kolejny musi zacząć wszystko od początku. Marzy o spokoju, wolności i ucieczce od przeszłości. I ten spokój ma jej i jej siostrze przynieść mała miejscowość w Montanie. Niestety dzieje się na odwrót, bo kłopoty znowu zawisają nad głowami sióstr Baker. Na ich ranczu zaczynają dziać się niepokojące i niebezpieczne rzeczy. Natomiast Patrick po zniknięciu Sam bez słowa wyjaśnienia jest przepełniony gniewem, złością, żalem, ale i tęsknotą, i niepokojem. Mimo że chce o niej zapomnieć, to nie jest w stanie tego zrobić. Ale nie zdaje sobie sprawy z tego, dlaczego ona tak postąpiła a tym bardziej że jest w ciąży. Gdy osoby z przeszłości pojawiają się niespodziewanie, dając im szansę na wyjaśnienie sobie wszystkiego. Tylko zanim to się stanie, będą zmuszeni stawić czoło niebezpieczeństwu, które wciąga ich w wir wydarzeń, wystawiając ich na próbę. Tylko czy im się uda dogadać? Co zrobi Patrick, gdy pozna sekret Sam? „Ty nikogo do siebie nie dopuszczasz. Uciekasz, bronisz się. A może w końcu najwyższy czas odpuścić i zacząć żyć, nie przejmować się mną i całą resztą?” Anna Wolf po raz kolejny zabrała mnie w podróż pełną buzujących emocji, sekretów, napięcia, namiętności i przeszłości, o której ciężko zapomnieć. Nie sposób się oderwać od czytania, a kartki same się obracały i to w zawrotnym tempie. Bohaterowie dalej są tak samo uparci, jak w pierwszej części i tak samo wyraziści. Kocha się ich, chce się ich pocieszyć i przytulić, by w następnej chwili chcieć na nich nawrzeszczeć. Ich zachowanie podnosi ciśnienie tak jak cała akcja. Relacja między Sam i Patrickiem od samego początku jest wybuchowa, pełna niedomówień, żalu i strachu, ale cały czas da się wyczuć, że ciągnie ich ku sobie i darzą się uczuciem. Tylko boją się otworzyć, zaryzykować i szczerze porozmawiać. Doprowadzali mnie do szału, ale i tak cały czas miałam nadzieje, że wszystko się ułoży. Z niecierpliwością śledziłam każdy ich krok by dowiedzieć się prawdy. I aż się bałam zakończenia, ale to epilog sprawił, że łzy się polały, a serce pękło. Ania ja Ci naprawdę kiedyś zrobię krzywdę za ten epilog! Ciesz się, że nie zdążyłam jej przeczytać przed targami, bo byś uciekała przede mną! Słodko - gorzkie zakończenie tej piekielnej serii. Uwielbiam Cię, ale nie rób mi tego już nigdy. Dobrze? Gorąco polecam.

Jedna noc, jedno spojrzenie i… cała kariera na lodzie. Dosłownie. Ludka Skrzydlewska powraca z trzecim tomem serii Puck Me Up i po raz kolejny udowadnia, że w romansie sportowym potrafi połączyć wszystko, co czytelniczki kochają najbardziej - iskrzącą chemię, błyskotliwe dialogi, emocjonalne rozterki i szczyptę humoru. Rosie Gallagher, ambitna specjalistka PR, nie szuka przygód. Zwłaszcza z mężczyznami, którzy pachną adrenaliną, lodem i rywalizacją. Ale los ma inne plany - a konkretnie lot do Calgary i przypadkowe spotkanie z Mattem, przystojnym nieznajomym o spojrzeniu, które potrafi stopić każdy lód. Miała to być tylko jedna noc. Bez nazwisk. Bez zobowiązań. Tylko że Matt to… nowy napastnik drużyny, dla której Rosie właśnie pracuje. Teraz ich drogi znów się krzyżują - w świetle reflektorów, pod okiem kibiców i w cieniu reguł, które miały chronić ich przed katastrofą. Ale jak utrzymać dystans, gdy każda rozmowa to gra na krawędzi, a każdy dotyk przypomina o tym, co nigdy nie powinno się wydarzyć? �� Dlaczego warto sięgnąć: Relacja PR & zawodnik = napięcie, tajemnice i mnóstwo emocji, genialna chemia między bohaterami - od pierwszego dialogu aż po ostatnią stronę, klimat drużyny hokejowej i kulisy świata sportu, Ludka jak zawsze łączy pikantne sceny z emocjonalną głębią i bohaterami, którym naprawdę kibicujesz. �� Wrażenia: Puck Off to nie tylko romans z pazurem, ale też historia o kontrolowaniu wizerunku, walce z własnymi granicami i odkrywaniu, że czasem trzeba zaryzykować, by wygrać wszystko. Autorka po raz kolejny udowadnia, że potrafi pisać o miłości z lekkością, humorem i autentycznymi emocjami. �� Dla kogo: Dla fanek sportowych romansów w stylu Elle Kennedy i Sariny Bowen, dla tych, które kochają bohaterów z charakterem i dialogi pełne iskier. ⭐ Ocena: 9/10 - gorący, zabawny i uzależniający romans, po którym trudno sięgnąć po coś innego. „Jedna noc. Jeden hokeista. Jedna zasada: żadnych uczuć. Ale serce nie zna reguł gry.”