Sztuka roztropności. Podręczna wyrocznia

Recenzje książki: Sztuka roztropności. Podręczna wyrocznia (5) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: papierowakobietka.blogspot.com Papierowa kobietka; 2015-11-09

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Sztuka roztropności" to zbiór 300 sentencji Baltasara Graciana w interpretacji Jerem'ego Robbinsa, które mogą stać się codziennymi wskazówkami, jeśli tylko zechcemy po nie sięgnąć. Wśród aforyzmów znajdziemy takie, które dotycząumiejętności zachowywania się w towarzystwie, zjednywania sobie ludzi, czerpania pozytywnych efektów własnych słabości i wiele innych, które skłaniają do refleksji. 

    

   Ta 247-stronicowa publikacja to nowość Wydawnictwa Helion, wzbogacona o krótką biografię Graciana oraz charakterystykę jego literackiej twórczości, nawiązującej do moralności chrześcijańskiej.
   
   W odróżnieniu od wielu innych zbiorów sentencji, jakie spotkać możemy na rynku, tencharakteryzuje się szerokim spojrzeniem na omawiane zagadnienie. Nie jest to jedynie zbieranina przypadkowych, krótkich, aforyzmów przestawianych w oderwaniu od sensu całości wypowiedzi ale stanowi przemyślaną kompozycję obszernych fragmentów. Dzięki temu cytowane aforyzmy nie są jedynie górnolotnymi hasłami, które oczarują nas tylko na chwilę ale dzięki szerszej tekstowej perspektywie mogą nas zmotywować do refleksji a nawet poczynienia konkretnychpostanowień.  
   
   Lekka, inspirująca do podejmowania ćwiczeń  nad swoim charakterem lektura, która dobrzesprawdzi się podczas jesiennych wieczorów. A być może, będzie dla Was motywacją do podjęcia noworocznego postanowienia innego niż zwykle - bardziej przemyślanego i takiego, którego zrealizowanie przyniesie realne efekty nie tylko Wam ale także otoczeniu. 
   
   Książkę tę polecam czytać fragmentami, regularnie aby nie zagubić się w gąszczu myśli autora i nie zatracić sensu aforyzmów, które do nas kieruje. 
   
   Moje TOP 10 rad Baltasara Graciana (w wersji skróconej):
   
   1.   "Spraw, by Twoje wrodzone talenty przewyższały wymagania Twojej pracy, i nie pozwól, by ta zależność uległa odwróceniu."
   2. "Zrozum usposobienie osób, z którymi masz do czynienia."
   3. "Naucz się zapominać."
   4. "Nie próbuj zawsze zachowywać się niczym gołąb. Pozwól, by chytrość węża występowała na przemian z prostotą gołębia."
   5. "Poznaj wielkich ludzi swoich czasów."
   6. "Niechaj zawsze istnieje coś, czego będziesz pragnąć."
   7. "'Działaj, a zarazem pokazuj, że działasz."
   8. "Zrozum siebie: własne usposobienie, swój intelekt, opinie i emocje."
   9. 'Wybierz bohaterski wzorzec, a następnie staraj się mu dorównać, choć niekoniecznie oznacza to naśladownictwo."       
   10. "Zadawaj się z ludźmi, od których możesz się uczyć." 

2. Recenzja: Sztukater.pl Scarlett

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Baltasar Gracian urodził się w czasach, gdy Hiszpania była w miejscu przełomowym, a raczej kryzysowym. Uwikłana w liczne wolny, w tym w wyniszczającą wojnę trzydziestoletnią, nękana powstaniami na swoich terytoriach, zmagała się z problemami w następstwie tronu. W takich negatywnych nastrojach młody chłopak wstąpił do nowicjatu u jezuitów w Tarragonie. Chyba każdy wie, że szkoły jezuickie odznaczały się bardzo wysokim poziomem. Gracian aktywnie uczestniczył w życiu intelektualnym Aragonii, pełnił funkcję spowiednika wicekróla Aragonii, więc można uznać, że był obyty w różnych kręgach władzy. Miał okazję zapoznania się ze specyfiką sprawowania władzy. Mimo swojego wykształcenia, to jednak otocznie, w którym przebywał miało na niego znaczący wpływ i można powiedzieć, że zeświecczał. Chodziły głosy, że jego dzieła są amoralne, jednak o ich amoralności opowiem za chwilę.
    
   Publikacja ta zawiera ogólne reguły postępowania dla osób o wysokiej pozycji społecznej. Co wielce mnie zadziwiło to fakt, że mimo iż od ich wydania minęło 300 lat, to jednak można je uznać za wciąż aktualne i nadal kontrowersyjne. Cechują się one rozwagą, ale też koniunkturalnością. Jezuita wychodzi z założenia, że każdą sytuację można obrócić na własną korzyść, jeśli postępuje się z rozwagą, spokojem i logiką. Takie przymioty są cechami mądrych i sprawiedliwych władców, którzy nie muszą się bać utraty tronu.
    
   Język tekstu jest dość skomplikowany, choć w tym tłumaczeniu nie zostało to złagodzone. Co ciekawe, wszelkie trudności nie wynikają z czasu, w którym powstały, tylko z przekonania samego Graciana. Po pierwsze uważał on, że im trudniejszy język tym większa przyjemność z rozszyfrowaniu go i dochodzenia do wiedzy. Po drugie w ówczesnym świecie nie uważano, że warto tworzyć dla prostych mas i woleli nie pisać dla ignorantów. Starał się, by jego tekst nie był pospolity, ani ordynarny. Pisarz próbuje stosować reguły epigramatyki, choć w większości przypadków nie udaje mu się przedstawić ani zabawnej puenty, ani nieoczekiwanej myśli. Za to jest krótki i zwięzły, przedstawia myśl lakonicznie, ale raczej wyczerpująco. Często używa elips i przeskoków myślowych, tak że wiele musiałam sobie samodzielnie dopowiadać.
    
   Aforyzmy sprawiają wrażenie mocno rozczłonkowanych i choć traktują na podobne tematy, to jednak brak im jakiegoś spoiwa. Kolejną trudnością tego dzieła jest fakt licznych aluzji literackich, do postaci historycznych czy Biblii. W tym wydaniu rzeczone odniesienia zostają wyjaśnione i skrupulatnie zaznaczone, jednak gdyby wydawca nie był tak miły to osoba niezaznajomiona z np. „Żywotami sławnych mężów" straciłaby wiele z tej wyjątkowej lektury. Jako że kiedyś nie stosowano przypisów to zdecydowanie była lektura dla elit intelektualnych.
    
   Jeremy Robbins twierdzi, że Gracian często stosuje kalambury oraz nawiązania do hiszpańskich powiedzeń, których oczywiście w przekładzie nie widać.
    
   Głównym tematem sentencji jest rozdźwięk między pozorami a prawdą. Autor uważa, że świat polega na oszustwie, wszyscy kłamią i tworzą fałszywe prawdy. Głównym celem człowieka mądrego i rozsądnego jest pozbycie się złudzeń i życie w prawdziwej rzeczywistości, nie zaś uganianie się za marami. Gracian jest cynikiem, więc rozumie, że choć mądra osoba wie, że nie powinna skupiać się na pozorach, lecz widzieć więcej, to jednak reszta świata wierzy w kłamliwy obraz rzeczywistości. Dlatego też uważa, że mądry człowiek powinien nauczyć się lawirować pośród kłamstw i zgrabnie manipulować osobami, które wierzą w pozór życia. Pisarz nie waha się też stwierdzić, że gdy tylko możemy to powinniśmy zrzucać winę na innych.
    
   Jezuita rozumie, że poruszanie się w meandrach polityki, jak i normalnych kontaktów międzyludzkich to trudne zadanie. Nie dość, że trzeba zdobyć sympatię ludzi głupich i pospolitych to jednak dzielimy przestrzeń także z osobami bystrymi, których sympatię warto sobie zaskarbić. Życie polega na nieustającej grze. Ciągle występujemy na scenie i bez przerwy podlegamy ocenie. Gracian opisuje społeczeństwo, które opiera się na wzajemnych przysługach, tworząc splot wzajemności prawie feudalnych.

3. Recenzja: dlaLejdis.pl Paula Purgał

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   O znaczeniu tego słowa już dawno zapomnieliśmy. Baltasar Gracian roztropność traktuje jak złoty środek na wszystko. Słusznie?
   
   Książka to w zasadzie interpretacja podręcznej wyroczni Baltasara Graciana. Jeremy Robbins podjął się przełożenia złotych myśli na czasy współczesne. Nic dziwnego. Pewne rady i życiowe wskazówki są dla dzisiejszego społeczeństwa niezrozumiałe. Przy pierwszym przejrzeniu książki ucieszyłam się prostotą, ponumerowanymi myślami i ich krótkim opisem. Coś, co lubię. Prosto, przydatnie i przejrzyście. Drugie podejście było już nieco bardziej skomplikowane. Pierwszych 50 stron to typowe opracowanie, przypominające licealne lektury. Chronologia, skróty, informacje, znaczenie tytułu. Uważam, że książka dużo bardziej spodoba się miłośnikom historii hiszpańskiej, niż przeciętnym zjadaczom chleba. Dlaczego? Bo jeżeli nie jesteśmy w nią zagłębieni to znika pewna otoczka, która charakteryzuje książkę. We wstępnych informacjach przeczytałam, że w oryginale, Baltasar Gracian piszę tylko i wyłącznie dla mężczyzn. Jeremy Robin podjął się trudnego zadania, ponieważ starał się nie dyskryminować żadnej z płci. Z czegoś, co dedykuje się mężczyznom, zrobił coś dla wszystkich. Początkowo spodziewałam się książki, która obfituje w mądrości na życie i na każdy dzień. Mam wrażenie, że dobrze czytałoby się ją biznesmenom i osobom, które są w kwiecie swojej kariery. Nie ma tam rad jak cieszyć się życiem i jak używać roztropności, na co dzień. Pojawia się za to dużo interpretacji, których nie spodziewalibyśmy się w dzisiejszych czasach. Autor nie owija w bawełnę i nie używa pięknych słów. Dziś wielu co achów mogłoby nałożyć poprawkę na zawartość podręcznej wyroczni. Książka może pomóc utrzymać lub nawiązać kontakty z wartościowymi ludźmi. Roztropność zawsze kojarzyła mi się z rozsądkiem, aczkolwiek teraz wiem, że większą rolę gra tu rozwaga. Trzeba robić wszystko tak, aby tego nie żałować. Przemyśleć kilka razy, wziąć pod uwagę konsekwencje i odłożyć emocje na bok. Takie chłodne patrzenie na życie nie jest dziś pożądane. Uczymy się jak być szczęśliwymi i jak przeżywać każdy dzień z radością. Sztuka roztropności to bardziej chłód, opanowanie i profesjonalne podejście. Na pewno na wielu płaszczyznach życia, takie podejście się przydaje. Stąd uważam, że grupą docelową takiej książki powinni być mężczyźni u szczytu swojej kariery. Biorąc pod uwagę ilość rozwojowych książek, które przeczytałam – ta jest inna. Odmienna i nieco kontrowersyjna. Nie zrobiła na mnie jednak takiego wrażenia, abym chciała do niej powrócić. Pisana dosyć ciężkim językiem, który czasem niełatwo zrozumieć. Dla zainteresowanych historią i literaturą hiszpańską będzie to ciekawa lektura. Ja jednak pozostanę przy dzisiejszych mądrościach, a roztropność potraktuję z rezerwą.
   
   Życia nie przewidzi się mimo największego rozsądku, rozwagi i roztropności. Nie uniknie się pewnych doznań, ani bolesnych konsekwencji. Czy plan na życie może istnieć? A może już istnieje. Baltasar Gracian do tego planu dołożyłby coś od siebie. Dzięki temu moglibyśmy stać się dobrymi przedsiębiorcami czy szanowanymi kierownikami. Nasza kariera na pewno nabrałaby tempa. Przeczytana, zrecenzowana i odłożona. A najpiękniejszymi mądrościami są te, do których człowiek lubi wracać.

4. Recenzja: Dominika Makowska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Literatura mądrościowa przeżywa właśnie swój renesans. To zatem dobry moment, by przypomnieć sławę literacką sprzed wieków. Jedno z największych dzieł hiszpańskiej literatury XVII w. doczekało się wznowienia i interpretacji.
   
   Baltasar Gracián żyjący na początku XVII wieku w Hiszpanii był jezuitą i prozaikiem, autorem poczytnych wówczas książek, w których czytelnicy poszukiwali odpowiedzi na pytania o funkcjonowanie świata, zachowania ludzi i odnajdywanie szczęścia. Gracián ze względu zarówno na noszony habit, jak i zamiłowanie do polityki, które zbliżyło go wyraźnie do sfer rządzących, cieszył się ogromnym autorytetem w społeczeństwie. Nic więc dziwnego, że jego twórczość przetrwała próbę czasu, by w nieco zmodyfikowanej formie zaprezentować się współczesnym czytelnikom.
   
   Jeremy Robbins podjął się ponownego tłumaczenia tekstu Graciána na język angielski, opatrzył tekst wyczerpującym paranaukowym wstępem oraz przypisami. Publikacja zyskała formę 300 moralizatorskich ustępów, które są źródłem ponadczasowej mądrości decydującej o pełni człowieczeństwa. Uważna lektura pozwala nam dostrzec, że jego istota jest wciąż ta sama mimo upływu lat. Wersy traktujące o relacjach międzyludzkich, funkcjonowaniu w społeczeństwie, sprawach moralności, poszukiwaniu spełnienia, radości i sensu spływają na czytelnika, wytaczając ścieżkę, którą – jeśli tylko zechce – może podążać. Wszystko ujęte pięknym literackim słowem, co przydaje lekturze jeszcze większej szlachetności i poczucia obcowania z dziełem wyjątkowym.

5. Recenzja: Lubimy Czytać eR_

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Sztuka Roztropności Baltasara Graciana to zbiór 300 aforyzmów oferujących przemyślenia, porady i sugestie XVII wiecznego hiszpańskiego mnicha.
   Był on świadkiem wzrostu potęgi,ale i powolnego upadku swojego państwa.
   Baltasar Gracian był jednym z najważniejszych hiszpańskich pisarzy tamtego okresu.
   
   Niektórzy oceniają wartość książki na podstawie liczby stron, jak gdyby pisarstwo miało być wyzwaniem dla ręki, a nie dla intelektu.Samo zwiększenie objętości nigdy nie pozwoli wznieść się ponad przeciętność, a nieszczęście osób wszechogarniających polega na tym, że chcąc zmierzyć się ze wszystkim, nie radzą sobie z niczym.
   
   Mamy tu rozważania o wiedzy, perfekcji , dążeniu do doskonałości, o życiu w zgodzie z samym sobą i z otoczeniem.
   Polecam każdemu kto chciałby się dowiedzieć jak nasze postrzeganie różni się od tego sprzed lat.
   
   Dziękuję Wydawnictwu Helion za udostępnienie mi tej pozycji.

więcej recenzji

ukryj recenzje