Pseudostabilizacja Patrycja Sasnal

Dostępność produktu

Produkt nie został jeszcze oceniony pod kątem ułatwień dostępu lub nie podano żadnych informacji o ułatwieniach dostępu lub są one niewystarczające. Prawdopodobnie Wydawca/Dostawca jeszcze nie umożliwił dokonania walidacji produktu lub nie przekazał odpowiednich informacji na temat jego dostępności.

Spis treści książki

Wykaz skrótów 9 Wykaz tabel i rysunków 11 Przedmowa 13 Wstęp Historia przyspiesza 15 Stabilność vs. stagnacja oraz struktura vs. podmiotowość 19 Wpływ vs. kontakt oraz sekurytyzacja vs. tradycyjne pojęcie bezpieczeństwa 25 Nowe źródła - wywiady i WikiLeaks 29 Rozdział 1 Mechanizmy formowania polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych w latach 2005-2016 wobec Bliskiego Wschodu 37 1.1. Współczesne realia tworzenia polityki zagranicznej w Stanach Zjednoczonych 37 1.2. Kongres a kreowanie polityki Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie w latach 2005-2016 38 1.3. Egzekutywa a kreowanie polityki Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie w latach 2005-2016 45 1.3.1. Administracja George'a W. Busha 2005-2009 46 1.3.1.1. Sekretarz stanu (Condoleezza Rice) 49 1.3.1.2. Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego (Stephen Hadley) 52 1.3.1.3. Departament Stanu vs. Biały Dom vs. inni aktorzy 53 1.3.2. Administracja Baracka Obamy w latach 2009-2012 i 2013-2016 55 1.3.2.1. Doradca ds. bezpieczeństwa narodowego (Jim Jones, Tom Donilon i Susan Rice) 56 1.3.2.2. Sekretarz stanu (Hillary R. Clinton i John Kerry) 58 1.3.2.3. Specjalni wysłannicy i multiplikacja odpowiedzialności (George Mitchell) 60 1.3.2.4. Znaczenie Departamentu Stanu i wzrost centralizacji decyzji w Białym Domu 61 1.3.3. Dysproporcja rzeczywistej siły stanowisk 65 1.3.4. Kwestie wizerunkowe 67 1.3.5. Kalendarz prezydencki - czas jako determinanta 70 Rozdział 2 Nowe studium regionu Bliskiego Wschodu oraz jego znaczenie w strategii i doktrynie polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych w latach 2001-2016 74 2.1. Potrzeba redefinicji terminu ,,Bliski Wschód" 74 2.1.1. Tradycyjne rozumienie terminu ,,Bliski Wschód" 75 2.1.2. Redefinicja regionu: przedrewolucyjna (do 2011 r.) specyfika świata arabskiego 79 2.2. Znaczenie Bliskiego Wschodu a doktryna polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych 96 2.2.1. Znaczenie szerokiego Bliskiego Wschodu w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych 96 2.2.2. Szczególne i mylące znaczenie konfliktu arabsko-izraelskiego 99 2.2.3. Doktryna Busha a doktryna Obamy 101 2.3. Wnioski - stagnacja zamiast stabilizacji 107 Rozdział 3 Wybrane obszary aktywności USA na Bliskim Wschodzie 109 3.1. Utrwalanie stagnacji przez konflikt palestyńsko-izraelski i arabsko-izraelski 109 3.1.1. 2005-2006: lata złych wyborów 111 3.1.2. 2007-2008: Annapolis i ,,Płynny Ołów" 119 3.1.2.1. Ocena procesu po Annapolis 2007-2008 121 3.1.3. Wojna w Gazie 2008-2009 123 3.1.4. 2009: pierwszy rok ,,zmiany" 127 3.1.5. 2010-2014: kolejne lata stagnacji 130 3.1.6. Ocena Obamy 134 3.1.7. ,,Specjalny" związek z Izraelem 135 3.1.8. Teoria połączenia (linkage) 142 3.1.9. Rola Stanów Zjednoczonych - mediator czy strona? 145 3.1.10. Wnioski 146 3.2. ,,Stabilizacja" interesów przez destabilizację Syrii i Libanu 150 3.2.1. Syria 151 3.2.1.1. Niszczenie dyplomacją 153 3.2.1.2. Presja przez inwazję 155 3.2.1.3. Finansowanie opozycji i odwrotne skutki sankcji 157 3.2.1.4. Przeciw negocjacjom pokojowym 159 3.2.1.5. Stabilizacyjna zmiana Obamy 160 3.2.2. Liban 162 3.2.2.1. Izrael łagodniejszy od USA 164 3.2.2.2. Wojna z 2006 r. umacnia Hezbollah i stagnację 166 3.2.2.3. Patronat z zagranicy jako destabilizator 167 3.2.2.4. Międzynarodowy trybunał na usługach władzy 169 3.2.2.5. Dylemat Obamy 170 3.2.3. Wnioski 171 3.3. Umiarkowany obóz stagnacji: Egipt i Jordania 174 3.3.1. Egipt - filar stabilizacji 175 3.3.1.1. Nierealna ,,Agenda wolności" 176 3.3.1.2. Zarzucenie projektu demokratyzacji 179 3.3.1.3. Gaza - izraelska polityka Egiptu 183 3.3.1.4. Stany Zjednoczone antagonizują społeczeństwo 186 3.3.1.5. Dwa Egipty: bogaty i biedny 187 3.3.1.6. Polityka stabilizacji Obamy 190 3.3.2. Jordania: cichy stabilizator 192 3.3.2.1. Stagnacja społeczna za sprawą władz i Stanów Zjednoczonych 194 3.3.2.2. Jordański wywiad - gwarant stabilizacji 196 3.3.2.3. Kontynuacja Obamy 197 3.3.3. Wnioski 198 3.4. Umiarkowany obóz radykalnej stagnacji: Arabia Saudyjska i Bahrajn 202 3.4.1. ,,Królestwo Stagnacji Saudyjskiej" 203 3.4.1.1. Współpraca antyterrorystyczna 204 3.4.1.2. Religia na usługach władzy 205 3.4.1.3. Niewykorzystane zasoby społeczne 207 3.4.1.4. Iranizacja - skoncentrowanie się na Iranie 208 3.4.1.5. Największa transakcja sprzedaży broni w historii USA 209 3.4.1.6. Obama i Arabska Wiosna na Półwyspie Arabskim 210 3.4.2. Bahrajn - wyspa destabilizacji 211 3.4.2.1. Bezpieczeństwo ponad demokracją 213 3.4.3. Wnioski 215 Rozdział 4 Rządy vs. społeczeństwa - dualizm amerykańskiej polityki wobec świata arabskiego 220 4.1. Brutalizacja arabskich autorytaryzmów przez prawo 222 4.2. ,,Walka o serca i umysły" - amerykańska dyplomacja publiczna w świecie arabskim 229 4.2.1. Geneza i znaczenie dyplomacji publicznej 230 4.2.2. Błędy 232 4.2.3. Charakter amerykańskiej dyplomacji publicznej 234 4.2.4. Instrumenty informacyjne - stosowanie i problemy 235 4.2.4.1. Al-Hurra vs. Al-Dżazira 236 4.2.4.2. Radio, prasa i internet 240 4.2.5. Instrumenty edukacyjne i kulturowe - stosowanie i problemy 241 4.2.6. Osobowości w amerykańskiej dyplomacji publicznej 244 4.3. Sondaże 247 4.4. Wnioski 258 Rozdział 5 Stany Zjednoczone wobec społeczno-politycznych zmian na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej od 2011 r. 262 5.1. Bezpieczne interesy 263 5.2. Przedbieg w Tunezji 266 5.3. Sprawdzian w Egipcie 268 5.4. Szczególny przypadek Libii 272 5.5. Mimo zmian interesy znowu bezpieczne 284 5.6. Próba zerwania z waszyngtońskim podręcznikiem - wojna w Syrii, ISIS i Arabia Saudyjska 286 Zakończenie Ruchome piaski 292 Faustowski pakt: 2005-2011 292 Realizm i internacjonalizm: 2011-2016 300 Bibliografia 307 Indeks

pokaż cały spis treści

ukryj recenzje