Player One

Każdy chciałby się stać nowym właścicielem OASIS

Ernest Cline zabiera nas w niezwykłą podróż do świata, w którym prawie cała ludzkość uciekła do cyberprzestrzeni. Mamy rok 2045. Ziemia już nie jest przyjaznym miejscem, wyniszczona kryzysami: ekonomicznym, ekologicznym i energetycznym. Na planecie panują głód, bieda i choroby. Ludzie są zmęczeni przytłaczjącą rzeczywistością, w związku z tym prowadzą wirtualne życie w OASIS, pełnej rozmachu utopii online, gdzie można być, kim się chce i spokojnie funkcjonować, grać i zakochiwać się na jednej z tysiąca planet. Wade Watts żyje w OASIS od wczesnego dzieciństwa i podobnie jak wielu innych, ma obsesję na punkcie Miedzianego Klucza, cyfrowego „wielkanocnego jajka”, ukrytego gdzieś głęboko w cyfrowej rzeczywistości. Schował go przed śmiercią tam założyciel OASIS, James Halliday, multimiliarder. Tylko jak go znaleźć skoro nie wiadomo czego i gdzie szukać, a świat OASIS jest tak rozległy, że nie sposób pojawić się we wszystkich miejscach.

(…) WSZYSCY MOI RÓWIEŚNICY PAMIĘTAJĄ, GDZIE BYLI ICO ROBILI, KIEDY dowiedzieli się o tym konkursie. Ja siedziałem w swojej kryjówce i oglądałem kreskówki, kiedy w okienku wideo pojawił się pasek z informacją, że w nocy zmarł James Halliday.

Jasne, że wiedziałem, kim jest Halliday. Wszyscy wiedzieli. Był projektantem gier i stworzył OASIS, masową grę sieciową, która stopniowo przekształciła się w internetową globalną rzeczywistość wirtualną. Każdego dnia korzystała z niej niemal cała ludzkość naszego globu. Bezprecedensowy sukces OASIS uczynił Hallidaya jednym z najbogatszych ludzi na świecie.

Początkowo nie rozumiałem, dlaczego media robią takie halo z powodu śmierci miliardera. W końcu Ziemianie mają wiele innych zmartwień. Choćby kryzys energetyczny. Katastroficzne zmiany klimatyczne. Powszechny głód, ubóstwo i choroby. Pięć wojen. Sami rozumiecie – wszyscy żyją jak pies z kotem, masowa histeria. Zwykle wiadomości nie przerywają nikomu interaktywnych komedii czy telenowel, o ile nie zdarzy się coś naprawdę ważnego. Na przykład epidemia nowego zabójczego wirusa czy grzyb atomowy pochłaniający kolejne wielkie miasto. Jakaś naprawdę wielka rzecz. Halliday był sławny, ale wiadomość o jego śmierci nadawała się na krótką informację w wieczornych wiadomościach, tak żeby szare masy mogły kręcić głowami z zazdrością, słuchając prezentera, który ogłasza, jak obrzydliwie dużo pieniędzy dostaną spadkobiercy bogacza (…)

Fragment książki