Panie Prezydencie, Monsieur le Président Monika Kostro, Krystyna Wróblewska-Pawlak

Spis treści książki

• Spis treści
• Wstęp
• Rozdział 1
  • Grzeczność jako pojęcie/termin w polskich, francuskich i anglo-amerykańskich ujęciach badawczych
    • 1.1. Grzeczność jako zjawisko, pojęcie, termin
    • 1.2. Grzeczność w rozumieniu potocznym
    • 1.3. Grzeczność w naukach o języku
      • 1.3.1. Grzeczność (językowa) w badaniach anglo-amerykańskich
        • 1.3.1.1. Grzeczność jako strategia unikania konfliktu dzięki przestrzeganiu maksym konwersacyjnych
        • 1.3.1.2. Grzeczność jako strategia unikania konfliktu dzięki stosowaniu technik twarzy
        • 1.3.1.3. Grzeczność jako przedmiot społecznej negocjacji
        • 1.3.1.4. Grzeczność jako wyrażanie pozycji społecznej
      • 1.3.2. Francuskie prace badawcze na temat grzeczności (językowej)
      • 1.3.3. Polskie definicje grzeczności (językowej)
    • 1.4. Modele grzeczności językowej a badanie form adresatywnych (bilans)
• Rozdział 2
  • System adresatywny w języku polskim i francuskim
    • 2.1. System adresatywny i formy adresatywne język polski
      • 2.1.1. Formy adresatywne pojęcie, terminy i definicje
      • 2.1.2. Klasyfikacje form adresatywnych system adresatywny języka polskiego
      • 2.1.3. Socjolingwistyczny podział systemów adresatywnych. Zaimki i tytuły
    • 2.2. System adresatywny i formy adresatywne język francuski
      • 2.2.1. Formy adresatywne pojęcie, terminy i definicje
      • 2.2.2. Klasyfikacje form adresatywnych system adresatywny języka francuskiego
      • 2.2.3. Socjolingwistyczny podział systemów adresatywnych. Zaimkowe (PFA) i rzeczownikowe (NFA) formy adresatywne
        • 2.2.3.1. Pronominalne (zaimkowe) formy adresatywne (PFA)
        • 2.2.3.2. Nominalne (rzeczownikowe) formy adresatywne (NFA)
    • 2.3. Porównanie FA w języku francuskim i polskim
• Rozdział 3
  • Formy adresatywne w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym norma językowa a praktyka
    • 3.1. Od socjolingwistyki do analizy dyskursu
    • 3.2. Dyskurs polityczno-medialny jako odmiana dyskursu
      • 3.2.1. Francuska analiza dyskursu
        • 3.2.1.1. Dyskurs jako tekst i kontekst
        • 3.2.1.2. Dyskurs jako interakcja: współnadawcy, interdyskurs
        • 3.2.1.3. Dyskurs jako gatunek: metafory sceny i kontraktu
        • 3.2.1.4. Dyskurs-w-interakcji według Catherine Kerbrat-Orecchioni
        • 3.2.1.5. Dyskurs jako wywieranie wpływu według Ruth Amossy
        • 3.2.1.6. Francuska analiza dyskursu, krytyczna analiza dyskursu, socjolingwistyka
      • 3.2.2. Pojęcie dyskursu polityczno-medialnego
      • 3.2.3. Dyskurs polityczny a język polityki
      • 3.2.4. Cechy dyskursu polityczno-medialnego a użycie FA
    • 3.3. Repertuar FA w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym
      • 3.3.1. Interakcje między politykami
      • 3.3.2. Interakcje między politykami a dziennikarzami
      • 3.3.3. Interakcje między dziennikarzami
      • 3.3.4. Interakcje między politykami i dziennikarzami a widzami/słuchaczami
    • 3.4. Analiza FA jako narzędzie badania dyskursu (bilans)
• Rozdział 4
  • Między TY a PAN/PANI. Regulowanie dystansu za pomocą form adresatywnych i jego znaczenie w dyskursie polityczno-medialnym
    • 4.1. Formy adresatywne jako wykładniki dystansu między rozmówcami
      • 4.1.1. Francuskie zaimkowe formy adresatywne TU i VOUS w perspektywie historycznej i we współczesnych użyciach
      • 4.1.2. Polskie zaimkowe formy adresatywne TY i PAN/PANI w perspektywie historycznej i we współczesnych użyciach
      • 4.1.3. Formy adresatywne przejściowe a skracanie dystansu w języku francuskim i polskim
    • 4.2. Regulowanie dystansu za pomocą zaimków adresatywnych w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym
      • 4.2.1. Od PAN/PANI do TY, od VOUS do TU skracanie dystansu
        • 4.2.1.1. Kontrolowane symetryczne użycie form bezdystansowych
          • 4.2.1.1.1. Bezdystansowe FA jako środek ocieplania relacji dyplomatycznych
          • 4.2.1.1.2. Bezdystansowe FA jako wyraz tożsamości politycznej
        • 4.2.1.2. Kontrolowane asymetryczne użycie form bezdystansowych
        • 4.2.1.3. (Pozornie) niekontrolowane użycie form bezdystansowych
      • 4.2.2. Od TY do PAN/PANI, od TU do VOUS wydłużanie dystansu
        • 4.2.2.1. Sytuacyjne przejście od TY (TU) do PAN/PANI (VOUS)
        • 4.2.2.2. Trwałe (?) przejście od TY (TU) do PAN/PANI (VOUS)
    • 4.3. Podsumowanie
• Rozdział 5
  • O męskiej kurtuazji rebours. Formy adresatywne jako środek jawnej i ukrytej deprecjacji kobiet polityków
    • 5.1. Formy adresatywne jako środek deprecjacji
    • 5.2. Deprecjonujące użycie żeńskich FA w dyskursie politycznym
      • 5.2.1. Deprecjacja poprzez użycie żeńskiej formy nazwiska
      • 5.2.2. Deprecjacja poprzez użycie imienia
    • 5.3. Asymetria FA ze względu na płeć polityka w dyskursie medialnym prasowym
    • 5.4. Podsumowanie
• Rozdział 6
  • Formy adresatywne a wizerunek kobiety polityka debata prezydencka między Nicolasem Sarkozym a Ségolne Royal w 2007 r.
    • 6.1. Telewizyjna debata prezydencka jako tworzenie (auto)wizerunku przez polityka
      • 6.1.1. Wizerunek polityka w marketingu politycznym
      • 6.1.2. Wizerunek polityka w analizie dyskursu
      • 6.1.3. Debata przedwyborcza jako konfrontacja wizerunków kandydatów
    • 6.2. Stosowanie form adresatywnych jako zabieg służący tworzeniu wizerunku własnego polityka i jego przeciwnika na przykładzie francuskiej debaty prezydenckiej z 2007 r.
      • 6.2.1. Francuska debata prezydencka jej kontekst i odbiór w ujęciach badawczych
      • 6.2.2. Charakterystyka francuskiej debaty prezydenckiej jako wydarzenia medialnego
      • 6.2.3. Repertuar form adresatywnych, ich częstotliwość i sposoby użycia we francuskiej debacie prezydenckiej a tworzenie wizerunku
• Rozdział 7
  • Formy adresatywne jako środek retoryczny w polskich debatach przedwyborczych w latach 20052010
    • 7.1. Polskie telewizyjne debaty przedwyborcze z punktu widzenia analizy dyskursu
    • 7.2. Debaty Lech Kaczyński Donald Tusk w 2005 r.
    • 7.3. Debata Jarosław Kaczyński Donald Tusk w 2007 r.
    • 7.4. Debaty Jarosław Kaczyński Bronisław Komorowski w 2010 r.
    • 7.5. Podsumowanie
• Rozdział 8
  • PREZYDENT czy IMIĘ + NAZWISKO? O symbolicznym nadawaniu i pozbawianiu władzy za pomocą tytułów
    • 8.1. Jako prezydent będę... ubieganie się o władzę
    • 8.2. Prezydent elekt i ustępujący prezydent przekazywanie władzy
    • 8.3. P/rezydent władza zakwestionowana
• Zakończenie
• Bibliografia
• Résumé

pokaż cały spis treści

ukryj recenzje