Opowieści ucieszne Poggio Bracciolini

Dostępność produktu

Produkt nie został jeszcze oceniony pod kątem ułatwień dostępu lub nie podano żadnych informacji o ułatwieniach dostępu lub są one niewystarczające. Prawdopodobnie Wydawca/Dostawca jeszcze nie umożliwił dokonania walidacji produktu lub nie przekazał odpowiednich informacji na temat jego dostępności.

Spis treści książki

Przedmowa 15 Od tłumaczki 61 Poggio Bracciolini, Opowieści ucieszne 69 Przedmowa florentyńczyka Poggia po to napisana, żeby zawistnicy poniechali uszczypliwości z powodu nazbyt prostego stylu Opowieści uciesznych 71 I. Ubogi szyper z Gaety 75 II. Medyk leczący wariatów i szaleńców 77 III. Bonaccio de' Guasconi do późna wyleguje się w łóżku 81 IV. Żyd za namową staje się chrześcijaninem 83 V. Dureń przekonany, że jego żona ma dwie cipy 85 VI. Wdowa pożądająca biedaka 87 VII. Niewidoczny jeździec 89 VII I. Powiedzonko Zuccara 89 IX. Podesta 91 X. Kobieta oszukująca męża 93 XI. Ksiądz nie pamięta o Niedzieli Palmowej 95 XII. Rzemieślnik pyta wieśniaków, czy chcą kupić żywego, czy martwego Chrystusa na krzyżu 97 XIII. Kucharz odpowiada Najjaśniejszemu Księciu Mediolanu 99 XIV. Słowa tegoż kucharza do rzeczonego znamienitego księcia 101 XV. Prośba owego kucharza do rzeczonego księcia 101 XVI. Gianozzo Visconti 103 XVII. Dobry przykład krawca Viscontich 105 XVII I. Facino Cane i skarga na rozbój 107 XIX. Kardynał zachęca wojska papieskie do walki 107 XX. Patriarcha otrzymuje odpowiedź 109 XXI. Papież Urban VI 111 XXII. Ksiądz zamiast ornatu dostarcza biskupowi kapłony 111 XXIII. Mój przyjaciel ubolewa, że głupszych i mniej od niego zacnych ceni się bardziej niż jego 113 XXIV. Wariatka 115 XXV. Kobieta nad Padem 117 XXVI. Opat z Settimo 117 XXVII. Ciężarna siostra mieszkańca Konstancji 119 XXVII I. Słowa cesarza Zygmunta 119 XXIX. Słowa księdza Lorenza z Rzymu 121 XXX. Opowieść Niccola d'Anagni 121 XXXI. Cudowne wydarzenie 123 XXXII. Opowieść mistrza Hugona ze Sieny 125 XXXIII. Kolejna opowieść o potworze 125 XXXIV. O potworze raz jeszcze 127 XXXV. Błazen żartuje z papieża Bonifacego 129 XXXVI. Ksiądz urządza pogrzeb psu 131 XXXVII. Władca niesłusznie oskarża bogacza 133 XXXVII I. Zakonnik wygłasza bardzo krótkie kazanie 135 XXXIX. Minaccio udziela rady wieśniakowi 135 XL. Słowne zabawy tegoż Minaccia 137 XLI. Jednooki biedak zamierza kupić zboże 139 XLII. Mąż prosi chorą żonę o przebaczenie 139 XLII I. Młoda żona zarzuca mężowi, że jego fiut jest za krótki 141 XLIV. Kaznodzieja, który wybrałby raczej dziesięć dziewic niż jedną mężatkę 143 XLV. Paolo udziela nieuświadomionym lekcji rozpusty 145 XLVI. Spowiednik 145 XLVII. Dowcipna odpowiedź kobiety 147 XLVII I. Z akonnik podczas wojny wspomina o pokoju 147 XLIX. Opowieść o Francesku Filelfie 149 L. Kardynał Bordeaux i szalbierz 151 LI. Ridolfo odpowiada Bernabowi 153 LII. Jeszcze jedna dowcipna odpowiedź Ridolfa 155 LII I. Ridolfo odmalowany przez florentyńczyków jako zdrajca 155 LIV. Ridolfo zraniony strzałą 157 LV. Przygoda Mancina 157 LVI. Człowiek z pługiem na ramionach 159 LVII. Celna riposta florenckiego poety Dantego 161 LVII I. Jeszcze jedna dowcipna odpowiedź poety 163 LIX. Uparta kobieta nazywa swojego męża wszarzem 163 LX. Mąż szuka żony, która utopiła się w rzece 165 LXI. Wieśniak pragnie zostać szlachcicem 167 LXII. Guglielmo o wyjątkowym fiucie 167 LXII I. Odpowiedź mieszkanki Pizy 169 LXIV. Szacowna matrona widzi w oknie ubrania dziwki 169 LXV. Nauka 171 LXVI. Co mieszkaniec Perugii powiedział swojej żonie 171 LXVII. Nadzwyczaj dowcipna wypowiedź pewnego młodzieńca 173 LXVII I. Tępak jest przekonany, że naśladowca jego głosu jest nim samym 175 LXIX. Wieśniak niesie na targ gęś 175 LXX. Skąpiec wypija siuśki 177 LXXI. Obłudna spowiedź pasterza 179 LXXII. Kostera wtrącony do więzienia za grę w kości 181 LXXII I. Ojciec wypomina synowi pijaństwo 181 LXXIV. Młodzieniec z Perugii 183 LXXV. Książę andegaweński pokazuje Ridolfowi cenne przedmioty 183 LXXVI. Ridolfo raz jeszcze 185 LXXVII. Dowcipne powiedzonko mieszkańca Perugii 187 LXXVII I. Dwie dziwki kłócą się o lniane płótno 187 LXXIX. Kogut i lis 189 LXXX. Dowcipne słowa 191 LXXXI. Scysja między florentyńczykiem a wenecjaninem 191 LXXXII. Antonio Loschi dokonuje porównania 193 LXXXII I. Deklamator zapowiada śmierć Hektora 195 LXXXIV. Kobieta udaje nieżywą 197 LXXXV. Udany żart florenckiego żołnierza 197 LXXXVI. Szlachcic i jego kłótliwa żona 199 LXXXVII. Lekkoduch i jego kuracja dla osłów 201 LXXXVII I. Odpowiedź Pietra de Eghi 203 LXXXIX. Lekarz i pacjentka 203 XC. Ucieszna historyjka o wenecjaninie, który nie rozpoznał własnego konia 205 XCI. Odpowiedź bolończyka Carla 207 XCI I. Stary lichwiarz boi się utracić oszczędności 207 XCII I. Stara dziwka 209 XCI V. Doktor i ignorant 209 XCV. Opowieść biskupa Aletto 211 XCVI. Dowcipna uwaga pewnego opata 211 XCVII. Druga dowcipna uwaga 213 XCVII I. Kopista opowiada o cudownych wydarzeniach 213 XCI X. Zdumiewające skutki lekceważenia świętych 215 C. Wyjątkowo śmieszna opowieść o starcu dźwigającym osła 217 CI. Nadzwyczajna tępota człowiecza 219 CI I. Nadzwyczajna tępota człowiecza raz jeszcze 221 CII I. Brodaty starzec 221 CI V. Opowiastka Carla z Bolonii o pewnym notariuszu 223 CV. Doktor z Florencji wysłany z poselstwem do królowej domaga się od niej schadzki 225 CVI. Pewien mężczyzna rozpoznaje diabła pod postacią kobiety 227 CVII. Angelotto opowiada podobną historyjkę 229 CVII I. Adwokat otrzymuje honorarium w figach i brzoskwiniach 231 CI X. Sprytny lekarz odwiedza chorych 233 CX. Dwóch mężczyzn spiera się o pieniądze 235 CXI. Niezbyt biegły lekarz bada mocz kobiety i stawia diagnozę, że trzeba jej chłopa 237 CXII. Mąż dogadza chorej żonie, ona zaś wraca do zdrowia 239 CXII I. Analfabeta żąda od arcybiskupa Mediolanu godności dziekana 241 CXIV. Dziwka oskarża golarza 243 CXV. Wdowa spowiada się zakonnikowi 243 CXVI. Mąż udaje przed żoną, że umarł 245 CXVII. Naiwna żonka z Bolonii 247 CXVII I. Spowiednik odpowiada księciu Bernabowi 247 CXIX. Zapominalski służący umordowany dźwiganiem ciężaru 249 CXX. Odpowiedź, jaką usłyszał pewien człowiek, który chciał wydać tysiąc florenów, by poznano jego walory 251 CXXI. Żarcik sławnego Dantego 251 CXXII. Odpowiedź, jaką uzyskał mężczyzna na pytanie, czy jego żona mogła być w ciąży przez dwanaście miesięcy 253 CXXII I. Swawolne pytanie pewnego kapłana 253 CXXIV. Kpina z posła Perugii 255 CXXV. Posłowie z Perugii przybywają do papieża Urbana 257 CXXVI. Idiotyczne słowa florenckich posłów 259 CXXVII. Dowcipne stwierdzenie sieneńczyka Gianpietra 261 CXXVII I. Mąż kupuje żonie bardzo drogą suknię 261 CXXIX. Zabawna opowieść o lekarzu 263 CXXX. Człowiek, który we śnie znalazł złoto 263 CXXXI. Sekretarz cesarza Fryderyka 265 CXXXII. Pewien florentyńczyk zjada niechcący martwego Żyda 267 CXXXII I. Senna wizja Francesca Filelfa 269 CXXXIV. Pijak 269 CXXXV. Żarcik papieskiego sekretarza Eberharda, który pierdnął w obecności kardynała 271 CXXXVI. Zabawny żart kardynała 271 CXXXVII. Kobieta, pragnąc zasłonić głowę, odkrywa tyłek 273 CXXXVII I. Zabawna opowieść o człowieku, który wysłał listy do żony i do kupca 275 CXXXIX. Opowieść o Dantem często karcącym żonę 277 CXL. Starzec czyni zapis dla żony 277 CXLI. Zuccaro opowiada o kobiecie, która szukała pomocy medycznej u księdza 279 CXLII. Pustelnik sypia z wieloma kobietami 281 CXLII I. Młody florentyńczyk dogadza sobie z własną macochą 283 CXLIV. Bracia Mniejsi kłócą się o to, w jaki sposób namalować świętego Franciszka 285 CXLV. Florencki kapłan, który wybrał się na Węgry 287 CXLVI. Wieśniak odpowiada gospodarzowi 289 CXLVII. Powiedzonko pewnego cudaka 289 CXLVII I. Jak po świniobiciu znajomy zakpił sobie z sąsiada 291 CXLIX. Odpowiedź Facina Cane 293 CL. Nieuświadomiony młokos podczas nocy poślubnej nie potrafi przespać się z żoną 293 CLI. Żona pasterza ma syna z księdzem 295 CLII. Wieśniak przyprowadza osły objuczone zbożem 297 CLII I. Biedak udziela dowcipnej odpowiedzi bogatemu zmarźlakowi 297 CLIV. Góral pragnie wydać córkę za mąż 299 CLV. Proboszcz poucza młodą kobietę, że jest mu winna dziesięcinę 299 CLVI. Lekarz wykorzystuje chorą żonę krawca 301 CLVII. Florentyńczyk zaręcza się z córką wdowy 301 CLVII I. Lichwiarz z Vicenzy 305 CLIX. Zabawna opowieść kucharza Gianniego 305 CLX. Głupi wenecjanin podczas jazdy konno trzyma ostrogi za pazuchą 307 CLXI. Głupiec z Wenecji wykpiony przez wędrownego pigularza 309 CLXII. Wenecjanin w drodze do Treviso zostaje uderzony kamieniem w nerki przez służącego 311 CLXII I. Lis ucieka przed psami, a wieśniak ukrywa go w słomie 311 CLXIV. Florentyńczyk kupuje konia 313 CLXV. Żarcik trefnisia Gonnelli 315 CLXVI. Jeszcze jedna historyjka o złaknionym wróżebnego daru 315 CLXVII. Papież Eugeniusz zostaje powiadomiony o wróżebnych znakach 317 CLXVII I. Cudowny znak 319 CLXIX. Notariusz z Florencji oszustem 321 CLXX. Zakonnik wkłada fiuta w otwór w desce 323 CLXXI. Straszliwa opowieść o chłopcu pożerającym dzieci 325 CLXXII. Szlachcic florencki udaje, że wychodzi z domu, a w istocie ukrywa się w sypialni nieświadomej tego żony 327 CLXXII I. Mężczyzna przyłapany na cudzołóstwie udaje wzór czystości 329 CLXXIV. Podobna historia 329 CLXXV. Biedak zarabia na życie jako przewoźnik 331 CLXXVI. Głupi mediolańczyk wręcza księdzu wykaz swoich grzechów 333 CLXXVII. Pewien mężczyzna prosi przyjaciela, by wychwalał go podczas wizyty u teściów 335 CLXXVII I. Sieneńczyk Pasquino wyraża życzenie, by rozpadły się organy państwa 337 CLXXIX. Niedouczony uczony gada podczas polowania na ptaki 337 CLXXX. Kobieta przekonana, że rozciągnięta cipa jest zaletą 339 CLXXXI. Zabawna opowieść o położnicy 341 CLXXXII. Przesadna pochwała młodego rzymianina 341 CLXXXII I. Ludzie miewają różne życzenia 343 CLXXXIV. Kupiec wychwala swoją żonę, twierdząc, że nigdy nie pierdnęła 343 CLXXXV. Bardzo rozumna odpowiedź udzielona oszczercy 345 CLXXXVI. Dowcipna odpowiedź, którą można odnieść do wielu biskupów 347 CLXXXVII. Przytyk pod adresem Francesca Filelfa 349 CLXXXVII I. Kolejna riposta wymierzona w Filelfa 351 CLXXXIX. Notariusz zostaje rajfurem 351 CXC. Żart Petrilla, który uwolnił szpital od nędzarzy 353 CXCI. Zabawna historyjka o młodzieńcu, który wykorzystał wszystkich domowników 355 CXCI I. Dźwięk 355 CXCII I. Hiszpański książę nakazuje milczenie swojemu synowi o niewyparzonym języku 357 CXCI V. Dowcipna odpowiedź pewnego opiekuna 359 CXCV. Podstępny zakonnik dzięki fortelowi dogadza sobie z kumą 361 CXCVI. Angelotto w zabawny sposób określa greckiego kardynała 363 CXCVII. Tęgawy jeździec 363 CXCVII I. Komiczna reakcja pewnego sędziego na Klementyny i Nowele 365 CXCI X. Środek na chłody 367 CC. Pewien kaznodzieja 367 CC I. Młoda żona rozdzielona z mężem 369 CCI I. Dwaj mężczyźni wiodą spór o herb 369 CCII I. Żarcik lekarza, który ordynował lekarstwa na chybił trafił 371 CCI V. Rada udzielona zmartwionemu dłużnikowi 373 CC V. Grecy i genueńczycy ukarani za zabójstwo 373 CC VI. Kpina z rzymian jedzących virtutes 375 CC VII. Woskowa świeca dla Dziewicy Maryi 377 CC VII I. Równie zabawna historyjka o obietnicy złożonej świętemu Cyriakowi 377 CCI X. Wdowa pragnie męża w podeszłym wieku 379 CC X. Brat zakonny wpędza przeoryszę w kłopoty 381 CC XI. Chłopiec celnie odpowiada kardynałowi Angelottowi 383 CC XII. Czeladnik garbarza baraszkuje z żoną swego pryncypała 385 CC XII I. Młoda żona puszcza bąki 385 CC XIV. Co jest milsze Bogu - słowa czy uczynki? 387 CC XV. Egipcjanin namawiany do konwersji 387 CC XVI. Hiszpański biskup zajada kuropatwy jako ryby 389 CC XVII. Błazen śpi z arcybiskupem Kolonii i nazywa go czworonogiem 389 CC XVII I. Papież Marcin wystawia na pośmiewisko natrętnego posła 391 CC XIX. Potępienie sposobu życia kardynała Angelotta 391 CC XX. Błazen wyśmiewa się z florenckiego żołnierza 393 CC XXI. Córka tłumaczy się przed ojcem z bezpłodności 395 CC XXII. Ujawnione cudzołóstwo Giovanniego Andrei 395 CC XXII I. Zakonnik od Braci Mniejszych przyprawia chłopcu nos 397 CC XXIV. Florentyńczyk zawołanym kłamczuchem 399 CC XXV. Zazdrośnik się kastruje, żeby wystawić na próbę wierność żony 401 CC XXVI. Co usłyszał kapłan podczas offertorium 401 CC XXVII. Kapłan myli się podczas kazania i mówi ,,sto" zamiast ,,tysiąc" 403 CC XXVII I. Mądre słowa kardynała Awinionu skierowane do króla Francji 403 CC XXIX. Straszliwe zdarzenie w kościele na Lateranie 405 CC XXX. Jak zawstydzono kaznodzieję krzykacza 407 CC XXXI. Starzec daje nauczkę młodej żonie 407 CC XXXII. Spodnie zakonnika stają się relikwią 409 CC XXXII I. Talizman przeciwko zarazie 413 CC XXXIV. Kardynał Angelotto nierozważnie dopuszczony do głosu 415 CC XXXV. Ridolfo dostarcza idealnego konia 415 CC XXXVI. Spór między kobietami owocuje zacnym powiedzonkiem 417 CC XXXVII. Ksiądz przechytrza wieśniaka, który chciał go przyłapać 419 CC XXXVII I. Zadziwiająca przygoda angielskiego folusznika i jego żony 419 CC XXXIX. Najpierw spowiedź omowna, a potem dosłowna 421 CC XL. Starcie srok i kawek 423 CC XLI. Cięta riposta Francesca o potomstwie genueńczyków 425 CC XLII. Zrozumiałe, choć prostackie zachowanie pewnego florentyńczyka 425 CC XLII I. Żartobliwa prośba starca, który nie mógł już sprostać małżeńskim obowiązkom 427 CC XLIV. Kurtyzana kpi z wenecjan 429 CC XLV. Prostaczek żartuje z uczonych mężów 429 CC XLVI. Kupiec krytykujący innych dostaje za swoje 431 CC XLVII. Kobieta celnie odpowiada zakochanemu w niej młodzieńcowi 433 CC XLVII I. Pewien szlachcic chwyta za broń - i na tym poprzestaje 435 CC XLIX. Człowiek, który nie jadł i nie pił przez dwa lata 437 CC L. Żarcik człowieka, który obiecywał wyedukować osła 441 CC LI. Rozterka księdza: czy Epifania jest mężczyzną, czy kobietą? 441 CC LII. Fałszywa skrucha lichwiarza powracającego na drogę występku 443 CC LII I. Ptaszki dochodzą do odmiennych wniosków 443 CC LIV. Tylko głupiec zakłada sobie na szyję wiele łańcuchów 445 CC LV. Ridolfo z Camerino dowcipnie odpowiada na obelgi posła 445 CC LVI. Prosiak rozlewa oliwę w domu sędziego 447 CC LVII. Łysy ogrodnik odpowiada żartem na żart dwóch dziewczyn 449 CC LVII I. Messer perde il piato 449 CC LIX. Ulubiona piosenka karczmarzy 451 CC LX. Dowcipna opinia o pewnym chudzielcu 453 CC LXI. Kobieta skarży się żartem na pusty kałamarz 453 CC LXII. Zabawna konkluzja na temat małej liczby przyjaciół Boga 455 CC LXII I. Braciszek od świętego Antoniego, chłop i wilk 455 CC LXIV. Grzesznik i spowiednik w zadziwiający sposób wyrównują rachunki 457 CC LXV. Ostre słowa dwóch młodzieńców z Florencji 459 CC LXVI. Wielki wstyd młodzieńca, który podczas obiadu nasikał na stół 459 CC LXVII. Sprytny pomysł mieszkanki Florencji przyłapanej z kochankiem 461 CC LXVII I. Żywy umarły przemawia w drodze do grobu, czym budzi śmiech 463 CC LXIX. Sporna kwestia 465 CC LXX. Młynarz zwiedziony przez żonę i nakarmiony pięcioma jajkami 467 CC LXXI. Piękne powiedzenie piękna odmawiające 469 CC LXXII. Dowcipna, lecz nie całkiem przyzwoita odpowiedź pewnej kobiety 469 CC LXXII I. Sprośne porównanie do wypadających zębów 471 Zakończenie 473 Bibliografia 475 Wykaz skrótów 481 Indeks miejsc cytowanych 483 Indeks nazw osobowych 485 Indeks nazw geograficznych

pokaż cały spis treści

ukryj recenzje