Ogień miłości i woda życia

Ogień Miłości i Woda Życia to druga wydana po Nowym Świecie pozycja spisana przez _maleńką: Podali sobie dłonie. I przez dłuższą chwilę trzymali w bezruchu. O to jest coś fajnego też. Bez słów. Dzięki ci, niesamowicie ci dzięki! Tak na zaś. Nie jestem panią. Nie zawdzięczam tego samej sobie. Więc nie dla mnie należą się te niesamowite dzięki. Wszystkiemu, co jest i nie jest. Że jest. A dalej, na randce w ciemno. Ok? Dorota dała znak, że nie koniec na tym. Radek poczuł się zmieszany. Radku. Bez uprzedzeń. Randka, to takie spotkanie ukradkiem. W ukryciu. Właśnie o sensie ukrytym. Chcesz wiedzieć o ukrytym. I nikt nie wie, o czym rozmawiamy. A w ciemności rozjaśnia się ukryty sens. Wiem. Nie pierwszy i nie tylko twój jest taki odbiór. Nie przejmuj się. () To początek. O którym nie chciałem słuchać. W małych rzeczach oglądasz rzeczy wielkie. Nie w tych, w których wydaje ci się, że znajdziesz wielkość swojej misji. Jakiej misji? Twoja misja jest ta, w której czujesz się spełniony. W której czujesz wypełnienie prawdą o tobie. Nie błyski reflektorów i stanie na własnej górze. Na wygórowanych ambicjach, z których szybko się spada wypaleniem się. Bo to nie twoja misja. Dorota dotknęła jego ja. A ty znasz swoja misję? Bo tak o niej mówisz. Radek zdenerwował się. O, Dobrze! Zdenerwowałeś się. Intryguje cię to. To twoje ja cię intryguje. To, którym żyjesz na zewnątrz. O tak! Nie wolno go dotykać, żeby nie pękło jak balon. A czemu nie? Niech pęka. Po co siedzieć na siłę na własnym balonie? Na zewnątrz tego balonu siedzi sobie każde własne ja. Czy jesteś taki, jaki jesteś? Czy przyjmujesz siebie w sobie? Nie. Bo wspinasz się na swoją górę wyżej i wyżej. A to właśnie twój napompowany balon