Klincz Martin Holmén

Recenzje książki: Klincz (22) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: Diabeł poleca

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "NADZIEJA, KTÓRA ODESZŁA" Dziś swoją premierę ma powieść, która może nieżle namieszać na rynku wydawniczym. Martin Holmen - "Klincz", Wydawnictwo Helion, seria Editio Black, 2018. Tłumaczenie Alicja Rosenau. Szwecja, lata trzydzieste dwudziestego wieku. Kryzys daje się we znaki wszystkim. Sztokholm to miasto upadłe. Wszechobecna bieda i bezprawie. W takich warunkach, aby przeżyć trzeba ustalić własny porządek. Harry Kvist dekadę temu był bokserem. Dobrze zapowiadającym się. Teraz zajmuje się ściąganiem długów. Podczas wykonywania jednego ze swych zleceń przypadkowo staje się podejrzanym o zabójstwo. Podejmuje własne śledztwo, by oczyścić się z zarzutów. Harry Kvist to nowy typ literackiego bohatera. A może antybohatera? Kvist kieruje się własnym kodeksem moralnym. Bić, lecz nie zabić. Do prawa ma stosunek co nieco pobłażliwy. Zaś w jego sypialni znajdzie się miejsce zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn. Gdy słyszymy, że powieść jest napisana przez historyka, mamy odruchowo przekonanie o jej wierności faktom. Jak podkreśla sam autor, "Klincz" to fikcja literacka, jednak dołożył on wszelkich starań, by wierna była materiałom żródłowym. Bieda prowadzi do upodlenia, a upodlenie do zbrodni. "Klincz" to powieść bardzo mocna i brutalna. Wraz z Harrym wędrujemy przez szare i brudne zaułki Sztokholmu. Miasta pozbawionego nadziei. Obracamy się wśród złodziei, uliczników, alfonsów, męskich i damskich prostytutek. "Klincz" to opowieść o upadku jednostki. O nędzy, która często pozbawia człowieczeństwa. Pełna emocji, twarda. Chyba lektura nie dla każdego. To śmiała wyprawa w poplątane rejony ludzkiej duszy. Tu słońce nie świeci. Zewsząd wypełza szarość i kulawe sny. Bardzo podoba mi się sposób prowadzenia narracji i bardzo ciekawe wplątywanie wątków pobocznych. Holmen raz po raz tocząc swą opowieść umiejętnie tworzy jej tło. Tu wspomni o dorożkarzu, tam o bezpańskim, wychudzonym psie. To wszystko nadaje powieści klimat realizmu. Prosty język i prosta opowieść o nieprostych rzeczach w nieprostych czasach. Akcja rozwija się powoli, ale jest bardzo sugestywnie prowadzona. Napięcie rośnie i doprowadza nas do zaskakującego zakończenia, a po drodze znajdziemy ból, pięści i trochę radości. Kim tak naprawdę jest Harry Kvist? Czy w czasach upadku jest miejsce na miłość? Najtrudniejszy przeciwnik to taki, który nie ma już nic do stracenia... "Klincz" to powieść odmienna od powszechnie znanych skandynawskich kryminałów. To historia brudu i robactwa , które toczy ludzkie serca. Bohaterowie są ponurzy, żli i mają więcej słabości niż cennych cech. Są ludżmi. Szczera, przejmująca opowieść o poszukiwaniu swojego miejsca i szczęścia. Mnie w tej historii urzeka jej realizm , właśnie to, że ie jest cukierkowa. Życiowa, trochę dołująca. Idealna lektura dla poszukiwaczy surowych klimatów, miłośników dawnych dziejów i oryginalnych postaci. Oceniam na 5, ponieważ nie znajduję tu punktów słabych. Bardzo dobra i przekonywująca książka. "Klincz" to pierwszy tom przygód Kvista. Ja tego dżentelmena już poznałam, a po tym, co zaserwował autor , jestem niezmiernie ciekawa dalszych perypetii Harry"ego, bo o tej postaci musi stać się głośno. Diabeł poleca, o ile nie boicie się wkroczyć do świata smutku.

2. Recenzja: Booknięci Magdalena Czmochowska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   „Klincz” to, według opisu na okładce, szwedzki kryminał noir w najlepszym wydaniu. Nie mogę nie zgodzić się z tą opinią. Dawno nie czytałam tak klimatycznej, wysmakowanej książki. Zapachniało Chandlerem Co prawda za ojca gatunku uchodzi Dashiel Hammet, autor „Sokoła maltańskiego”, ale Raymonda Chandlera można określić mianem wyjątkowo utalentowanego syna. Nie mam wątpliwości, że Martin Holmen pisząc „Klincz” wzorował się na powieściach Chandlera. Co prawda Harry’emu Kvistowi daleko do Philippe’a Marlowe’a, jednakże „Klincz” zawiera wszystko to, co klasyczny kryminał noir zawierać powinien. Mamy bohatera, który jest samotnikiem, ale nie tak kryształowym jak detektyw z książek Raymonda Chandlera. W życiu kieruje się swoimi zasadami, bywa brutalny, ale skuteczny. Uniwersum „Klinczu” także spełnia kluczowe założenia gatunku. Oprócz wątku kryminalnego, a właściwie na równi z nim, autor przedstawia kontrastowy świat biednych dzielnic Sztokholmu podczas trwającego kryzysu, i bogactwa, którego reprezentantką jest niecodzienna femme fatale. Były bokser Miałam już przyjemność zetknąć się z tak nietuzinkowym bohaterem podczas lektury „Kołysanki” Bartłomieja Piotrowskiego. Martin Holmen genialnie zbudował postać Harry’ego Kvista. Kvist to były marynarz, były bokser, który „przed nikim kapelusza nie zdjął”, za dnia nie stroniący od alkoholu, wieczorami parający się odzyskiwaniem długów. Na czym jego nieoczywistość polega? Otóż ten testosteronowy niedźwiedź z ciężkimi pięściami i twarzą pooraną bliznami, lubi towarzystwo młodych chłopców. Choć nie stroni od kobiet, homoseksulane ciągotki ściągają mu na głowę kłopoty. Wątek orientacji płciowej jest fundamentalny dla fabuły „Klinczu”, choć nie ukrywam, że dość opornie czytało mi się plastyczne opisy stosunku męsko – męskiego. Czułam się tak, jakbym była podglądaczem, za co autorowi należą się brawa. To tylko świadczy o jego pisarskim kunszcie. Brutalne metody Wbijam mu pierwszego prawego sierpowego w wątrobę. Tylko amatorzy celują w splot słoneczny – jedynie porządny cios w wątrobę czy okolicę serca daje jakieś efekty. Głowa rozkazuje jeden sierpowy, pamięć mięśni zaś dwa szybkie. Jestem posłuszny głowie. To zawsze był mój ulubiony cios. Można odłożyć rękawiczki na półkę, ale potem potrzeba dużo czasu, żeby zmyć zapach z dłoni. Sprzeczne impulsy sprawiają, że Zetterberg szarpie się w niekontrolowany sposób. Jedna jego część chce zgiąć się w pół, a druga uwolnić od dłoni ściskającej gardło. Nachylam się nad nim, tak blisko, że rozpoznaję zapach wody Aqua Vera, tabaki i ziołowych cukierków na kaszel. – Już dobrze, już dobrze – szepczę mu uspokajająco do ucha. – Masz pan dobę, żeby zdobyć mamonę. Ślina napływa mi do ust. Rozluźniam zacisk na jego gardle, pozwalam mu zaczerpnąć powietrza tylko po to, żeby móc go znowu uderzyć, w środku wydechu. Fabuła Jest grudzień 1932 roku, niespełna dwa tygodnie przed Bożym Narodzeniem. Harry Kvist listownie otrzymuje zlecenie na odzyskanie długu od człowieka o nazwisku Eloffson. Celem jest niejaki Zetterberg, który wspomnianemu Eloffsonowi winien jest ogromną sumę pieniędzy za samochód. Harry Kvist rozprawia się z dłużnikiem za pomocą pięści, a jakże, wszak jest byłym bokserem, który nigdy nie przegrał walki. Daje mu dwadzieścia cztery godziny na zgromadzenie brakującej kwoty i już w myślach oblicza swoją dolę. Kiedy dobę później melduje się przed domem Zetterberga, dowiaduje się, że dłużnik jest niewypłacalny, albowiem wyzionął ducha. Kvist obstawia tchórzliwe samobójstwo, okazuje się jednak, że Zetterberg został zamordowany, a bokser stał się podejrzany, jako osoba, która ostatnia widziała dłużnika żywego. Kvist zostaje aresztowany, za jedyną obronę mając prostytutkę Sonję, która ucięła z nim pogawędkę pierwszego wieczoru. Sonja rozpływa się jednak w powietrzu jak dym z cygara. Kvist, na którego korzyść zeznaje anonimowy świadek, zostaje wypuszczony na wolność i na własną rękę próbuje dowiedzieć się, kto stoi za zabójstwem Zetterberga. Zepsuta femme fatale Postać Doris, byłej aktorki, żony bogacza Steinera, jest po prostu doskonała. I równie doskonale wpisuje się w klimat powieści. Doris wydaje się typową znudzoną żoną, zblazowaną bogactwem i może nawet ciut znudzoną tym, że właściwie wszystko jej wolno. To kobieta z przeszłością, o której chętnie Harry’emu wspomina. Przyznaje się do pochodzenia z nizin społecznych i ciężkiej młodości, jakby to mogło zdefiniować jej poczucie człowieczeństwa. Doris jest uzależniona od alkoholu i narkotyków. Okręca sobie Kvista wokół małego palca, nadając mu chwilowy status utrzymanka. Kupuje mu koszule, zabiera na obiady do drogich restauracji, pozwala bokserowi prowadzić jej wymuskane auto. Relacja między nimi jest silnie nasycona erotyzmem, nie ma dla nich typowego układu klient – zleceniodawca. Jest jednak w żonie Steinera dużo goryczy. Dlaczego? Autor wszystko wyjaśnia na końcu książki. Bardzo noir Jestem przekonana, że Martin Holmen spędził naprawdę długie godziny na czytaniu materiałów źródłowych o tym, jak wyglądał Sztokholm podczas kryzysu w latach 30-tych. Jego opisy miasta, czy chociażby strojów modnych w tamtych czasach, są niezwykle sugestywne. Niemal można zobaczyć jak bieda trawiła miasto, można zajrzeć w smutne oczy chudych, brudnych prostytutek, albo podejrzeć młodych chłopców sprzedających się mężczyznom w parkach za marne grosze. Można poczuć sandałowy zapach pomady do włosów, której używa Kvist, zaciągnąć się cygarem. Poczuć wątpliwy aromat zakładu pogrzebowego, nad którym mieszka, przejść się z nim po niebezpiecznych zakamarkach. A to wszystko w chłodzie, od którego stopy boksera w dziurkowanych butach, zamarzają niemal na kość. Po lekturze „Klinczu” wiem, że Martin Holmen jest pisarzem wybitnym i naprawdę nie mogę doczekać się, aż znowu usiądę na fotelu z kawą w ręku i przeczytam pozostałe dwie części trylogii o Harry’m Kviście.

3. Recenzja: http://czytaczyk.blogspot.com/ Weronika Turska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Sztokholm, lata 30. XX wieku. Harry Kvist jest emerytowanym bokserem. Kiedyś odnosił wiele zawodowych sukcesów, teraz swoje umiejętności wykorzystuje w zgoła inny sposób. Jest kimś w rodzaju mało subtelnego windykatora, ściąga pieniądze od dłużników. Dzięki używaniu siły fizycznej okazuje się bardzo skuteczny w swojej nowej pracy. Obraca się w towarzystwie złodziejaszków, dziwek i alfonsów. Całe dnie spędza z butelką w dłoni. Tak właśnie wygląda jego teraźniejsze życie, jednak wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia staje się głównym podejrzanym w sprawie o morderstwo. Pech chciał, że Kwist odwiedził dłużnika – Zetterberga, który zostaje zamordowany jeszcze tej samej nocy. Żeby oczyścić się z zarzutów musi odnaleźć prostytutkę Sonię, która może potwierdzić jego alibi. Mężczyzna ponownie będzie musiał stanąć do walki, jednak tym razem stawka jest o wiele wyższa, niż do tej pory. Martin miał naprawdę dobry pomysł na wciągającą i intrygującą historię. Fabuła mimo kilku powtarzających się schematów, zawiera ciekawe i oryginalne smaczki. Jednak akcja jest dość ospała, wątek kryminalny przyćmiewają rozległe opisy. Autor nie oszczędza czytelnika zachowaniem jakiejkolwiek cenzury. Niezwykle obrazowo oraz bezprecedensowo opisuje sceny przemocy. Strony aż ociekają brutalnością, bezwzględnością i drastycznością. W treści pojawia się również sporo seksualnych przygód, bezwstydnych oraz nieprzyzwoitych, jak i z pewnością gorszących niejednego czytelnika. Jeżeli chodzi o głównego bohatera, to udało mu się wzbudzić moją sympatię, choć niekiedy mnie irytował. To absorbująca pozycja, owiana intensywnie mrocznym klimatem. Zdecydowanie dla osób łaknących mocnych wrażeń. Ze zniecierpliwieniem oczekuję na dalsze losy Harrego Kvista!

4. Recenzja: Kryminalnyswiat.blogspot.com Piotr Marciniak

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Moja przygoda z literaturą kryminalną rozpoczęła się od twórczości Agathy Christie. Ogromny wpływ na fascynację tym gatunkiem literackim miały także dzieła napisane przez autorów skandynawskich. Ze względu na ogromny sentyment do tego regionu często w swojej czytelniczej przygodzie sięgam po powieści nieznanych mi pisarzy, wywodzących się z tego obszaru geograficznego. W ten sposób odkryłem Martina Holména i jego powieść ,,Klincz’’ – pierwszą część trylogii z byłym bokserem Harrym Kvistem w roli głównej. Akcja powieści ,,Klincz’’ umiejscowiona jest w Sztokholmie w latach 30. XX wieku. Harry Kvist, były bokser, po przejściu na sportową emeryturę wykorzystuje nabyte umiejętności, ściągając pieniądze od dłużników. Mężczyzna żyje według niezmiennego rytmu. Dzień spędza na konsumpcji alkoholu, a wieczorami wykonuje nielegalne zlecenia. Podczas próby odzyskania środków często używa siły fizycznej, co zazwyczaj przynosi pożądany skutek. Pewnego dnia Harry zostaje oskarżony o morderstwo jednego z dłużników - Zetterberga. Kvist, co prawda pojawił się w mieszkaniu mężczyzny, ale nie dopuścił się zarzucanego mu czynu. Nasz bohater za wszelką cenę próbuje udowodnić swoją niewinność i rozpoczyna poszukiwania świadka, prostytutki Sonii, która może potwierdzić jego zeznania. Jego prywatne śledztwo mrocznymi ulicami Sztokholmu doprowadzi do zaskakującego finału. Kvist będzie zmuszony stoczyć jeszcze jedną ważną walkę w swoim życiu. Czy wyjdzie z tej konfrontacji zwycięsko? ,,Klincz’’ to z całą pewnością powieść, która nie przypadnie wszystkim do gustu. Główny bohater często wykracza poza przyjęte normy postępowania. Nie waha się korzystać ze swojego najmocniejszego oręża, czyli siły fizycznej. Holmén nie rezygnuje z drastycznych opisów stosowanych form przemocy i ukazuje bezwzględne zachowanie oprawców. Pisarz podszedł także bardzo swobodnie do sfery seksualnej. Kvist gustuje zarówno w kobietach, jak i mężczyznach. Nie skupia się na warstwie uczuciowej, a interesuje go tylko zaspokojenie własnych popędów. Seks w przypadkowych miejscach, z nieznanymi partnerami i szczegółowy opis poszczególnych czynności - osoby wrażliwe powinny być przygotowane na jazdę bez trzymanki! Holmén jest z wykształcenia historykiem i swoją wiedzę naukową wykorzystał przy pracy nad tą pozycją. Mimo że autor podkreślił w posłowiu, że wydarzenia przedstawione w ,,Klinczu’’ są fikcyjne, to obraz lat 30. ukazany przez pisarza wydaje się realistyczny. Przemierzając ulice Sztokholmu, Kvist napotyka na swojej drodze całe spektrum szwedzkiego społeczeństwa. Kryzys gospodarczy przyczynił się do pogłębienia ubóstwa. Obraz nędzy i braku perspektyw na zmianę tej sytuacji sprawia, że wiele osób nie radzi sobie z otaczającą ich rzeczywistością. Na uwagę zasługuje również szczegółowy opis topograficzny Sztokholmu. Czytelnik w toku lektury podróżuje z Kvistem po wielu zakamarkach tego mrocznego miasta, a narrator występuje w roli przewodnika, wskazując nazwę mijanej ulicy czy też opisując poszczególne miejsca charakterystyczne dla danego obszaru. Holmén wykonał niesamowity research i za to należą mu się wielkie brawa! Akcja powieści toczy się w dość wolnym tempie. Część scen wplecionych w fabułę sprawia, że książka momentami staje się nużąca. Moim zdaniem autor za bardzo skupił się na opisie świata przedstawionego, sprawiając, że wątek kryminalny zszedł na drugi plan. Na szczęście pomysł fabularny rekompensuje te słabsze fragmenty, które mogą przyczynić się do tego, że czytelnik odłoży książkę na półkę i nie będzie miał już ochoty na kontynuowanie historii Harrego Kvista. Jeśli macie ochotę na czarny kryminał szwedzki bez żadnych zahamowań, to z pewnością będziecie zadowoleni z dokonanego wyboru. ,,Klincz’’ to powieść napisana sprawnym językiem, z interesującą intrygą kryminalną, pełna mrocznych zaułków oraz szokujących obrazów. Polecam pierwszą część trylogii z Harrym Kvistem w roli głównej, mimo kilku uwag, o których wyżej wspominałem. Osobom wrażliwym na piękno powinienem odradzić lekturę tej powieści, ale właściwie piękno jest pojęciem subiektywnym, więc przekonajcie się sami, czy ,,Klincz’’ to wasza bajka.

5. Recenzja: Szwecjoblog.blogspot.com/ Natalia Kołaczek

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Harry’ego Kvista, bohatera powieści Klincz, można właściwie określić mianem antybohatera, który nie wzbudza sympatii czytelnika. Kvist to zmęczony życiem były bokser o słabnącej kondycji fizycznej, przez swoją biseksualną orientację seksualną stracił szansę na sportową karierę, odsiedział swoje w więzieniu, prawdopodobnie także przez to stracił kontakt z żoną i córką. Zajmuje się ściąganiem długów na prywatne zlecenia oraz szukaniem zaginionych dziewczyn, a w pracy nie przebiera w środkach. Kiedy jeden z dłużników zostaje zamordowany, wszystkie podejrzenia kierują się na Kvista. Harry musi znaleźć świadka, który może ujawnić, co wydarzyło się naprawdę, i próbuje rozwiązać zagadkę śmierci Zetterberga na własną rękę. Początkowo intrygująca i pociągająca wydawała mi się inność tej książki, nietypowa sceneria oraz zapadający w pamięć bohater. Podobał mi się specyficzny klimat, kojarzący się z filmami noir (z nimi kojarzy mi się też bardziej szwedzka, minimalistyczna okładka): jest tu femme fatale, są nocne obrazy brudnego miasta, szczegółowe opisy Sztokholmu lat 30., spowitego grudniowym chłodem, gdzie co krok mija się burdele, meliny, dilernie, dzielnice biedy, jak i domy karierowiczów. Wszechobecny jest dym papierosów i cygar, a autor nie szczędzi czytelnikowi opisów błota, krwi, potu, spermy i łez. Pełne detali były też opisy ubrań, bokserskich ciosów. Patrzę kontrolnie na mój zegarek marki Viking. Stoję w deszczu przed domem Zetterberga, w miejscu, gdzie najwytworniejsza ulica w mieście spotyka się z ciemnymi zaułkami. Tutaj, w kwartale domów wokół kościoła Świętej Klary, nocami rządzą handlarze walut, drobni złodziejaszkowie, alfonsi i dziwki. Wśród hoteli, biur bukmacherskich i nielegalnych barów oszuści z całego miasta czają się na prowincjuszy, którzy w swoich niedzielnych ubraniach, z zaczesanym na mokro przedziałkiem zjeżdżają do stolicy prze Dworzec Centralny. Godzinę później są oskubani do czysta jak zarżnięta gęś. Klincz różni się od dotychczas znanych mi kryminałów skandynawskich, w których bohaterowie dążą do przywrócenia stanu harmonii - czytelnik ma wrażenie, że w świecie Harry'ego Kvista sprawiedliwość jako taka nie istnieje. Chwilami można wręcz odnieść wrażenie, jakby szokowanie moralnością bohaterów stało się dla autora ważniejsze niż opowiedzenie historii samej w sobie. Historia zaś nie jest specjalnie oryginalna, jak na kryminał brakowało mi zaangażowania czytelnika w próbę rozwiązania zagadki. Oprócz głównego bohatera nie pojawia się wiele postaci drugoplanowych, stąd można spodziewać się, że wszyscy ci, którzy już są wymienieni z imienia lub nazwiska, muszą odegrać ważną rolę w zakończeniu. Historia poprowadzona jest także dość nierówno – z początku dzieje się bardzo dużo, w drugiej części akcja bardzo spowalnia, czytelnik w zasadzie może zdążyć „zapomnieć”, o co Kvistowi tak naprawdę chodziło, a kwestia zagadkowego morderstwa i niesłusznych podejrzeń na pewien czas schodzi na dalszy plan. Po pewnym czasie mogą irytować natrętne powtórzenia pewnych konstrukcji – opisy odgryzania końcówki cygara, kości „strzelających”, gdy tylko Kvist się prostuje, czy nawiązania do kiepskiej pamięci bohatera. Skandynawskie kryminały przeżyły już swój największy boom, ale wciąż należą do bardzo poczytnych książek. Klincz mogę polecić tym miłośnikom gatunku, którzy szukają czegoś wychodzącego poza znane im schemat, żeby na własnej skórze przekonali się czy może właśnie tego im brakowało. Moim zdaniem Klincz miał ogromny potencjał, który nie został do końca wykorzystany. Bohater, choć czasem wzbudza odrazę, niewątpliwie zostaje w pamięci - Harry Kvist wróci w następnych częściach trylogii.

6. Recenzja: miedzykropkami.blogspot.com Michał Skomorok

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   ,Czasem trzeba przyjąć kilka ciosów, poświęcić trochę krwi, żeby nauczyć się przeciwnika, żeby go rozochocić'' Dziś będzie kolejna opinia książki, która mimo intrygującego opisu i dobrej okładki, może wywołać fale zawiedzenia, ale niektórym może się i spodobać... ,,Dziwne, że niektóre wspomnienia natychmiast zrywają się i odlatują gdzieś w nieznane, a inne te ciężkie, człowiek taszczy ze sobą jak ciężary atlety'' Klincz to pierwszy tom trylogii o Harrym Kviście. Mężczyzna w przeszłości był słynnym i znanym bokserem, który nigdy nie przegrywał. Obecnie zajmuje się ściąganiem długów, upijaniem i igraszkami nie tylko z kobietami Jego życie wywraca się o 180 stopni, gdy w nocy ginie jego dłużnik, a on zostaje głównym oskarżonym. Od teraz zaczyna się nerwowe poszukiwanie jedynego świadka tej zbrodni... Harry znów obróci się wśród drobnych złodziei, dziwek i alfonsów. Czy boksera uda się oczyścić z zarzutów? Czy znajdzie tego świadka? Czy popadnie w jeszcze gorsze problemy, niż obecne? PIN IT ,,Biedak starzeje się szybciej, bogaty wcale'' W zasadzie... Okładka tej powieści podoba mi się. Krew, zamglenie już od początku wprowadza w tę atmosferę tajemniczości i grozy. Czcionka została świetnie dobrana do sytuacji przedstawionej na oprawie. Sam tytuł jest wypełniony czerwonym kolorem i do tego błyszczy. Oczy same do niego wędrują... Plusik za to, że... Autor ma świetny, młodzieżowy styl pisania i tym mnie kompletnie kupił. Sunąłem przez te litery i zdziwiłem się, że tak szybką ją skończyłem. Do tego akcja pełna brutalności, tajemniczości, igraszek i ogromnych niedomówień. Ale jednak... Eh, ta nieszczęsna Szwecja 😶 Holmén za dużo przejął się miejscem akcji. Dużo, dużo, bardzo dużo opisów Szwecji trochę zaćmiewa ten wątek kryminalny i tworzy z tego obyczajówkę... Ale nie ma co, chociaż na trochę poczułem się jak w państwie skandynawskim 😉 Kvist, Kvist, Kvist 😱 Już od początku polubiłem się bardzo z tym bohaterem. Mimo że pod wpływem sławy się zagubił, to jednak nadal wie co to walka o swoje, po pewnym względem honor. Drugą bohaterką jest Doris, która już od kiedy się pojawiła to wzbudzała w mnie negatywne odczucia. Irytująca, kłamliwa, płytka, ale sądzę, że właśnie autor chciał mieć taką postać. Wszystkie charaktery są bardzo realistycznie wymyślone, że wydają się wręcz namacalne. Jest to bardzo duży plus. Podsumowując 😊 Książka Martina Holména Klincz to powieść dobrze napisana, realistyczna, ale też posiada wady. Autor za bardzo wdał się w opisy miasta i brakowała mi tego efektu: WOW, CO ON ZROBIŁ? Myślę, że książka ma trochę niewykorzystany potencjał i autor mógł ją trochę dopieścić, wtedy byłaby niesamowita. Tak jak już wspomniałem osoby, które na co dzień czytają kryminały będą czuły zawiedzenie i niedosyt, ale dla niektórych może się spodobać. Jest to bardziej takie poczytadło. „Nocne ćmy najłatwiej jest złapać za dnia, kiedy leżą, śpią i nie słyszą, że ktoś nadchodzi”

7. Recenzja: https://zawszemamjakiesale.wordpress.com Elżbieta Pietluch

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   To był świat w zupełnie starym stylu Jest coś powabnego w literackich lub filmowych powrotach do wysłużonych gatunków – wie o tym każdy, kto choć raz w życiu uległ modzie retro obejmującej wiele obszarów kultury popularnej. Poszukiwacze niezwykłości, które wymykają się aktualnym trendom, chętnie myszkują w lamusie za rekwizytami nadającymi się do kulturowego recyklingu. Martin Holmén jest przykładem takiego szperacza i przetwórcy, bo jako pisarz ze zręcznością właściwą iluzjoniście wyciąga z magicznego kapelusza a to makietę Sztokholmu z lat 30. XX wieku, a to kulę śnieżną z pozytywką wygrywającą największe przeboje muzyki jazzowej, a to nylonowe pończoszki, na które pewnie rzuciłyby się damy naśladujące ikony przedwojennego kina. Specyficzna scenografia świadczy o tym, że szwedzki historyk nie oparł się pokusie imitowania klimatu tak charakterystycznego dla dawnych powieści spod znaku czarnego kryminału realistycznego. Coby gatunkowej tradycji stało się zadość, w świecie przedstawionym, osnutym atmosferą noir, przechadzamy się powoli, a czasem pędzimy na oślep przez oprószone śniegiem dzielnice Sztokholmu, które nie cieszą się dobrą sławą u przyzwoitych Szwedów. Ukazana w książce Holména historia to doskonały przykład na to, że retrokryminał nie zbiera kurzu na księgarnianych półkach. Dobra wiadomość dla retroentuzjastów jest zatem taka, że Klincz stanowi dopiero pierwszą część trylogii o Harrym Kviście. Harry Kvist jest typem faceta, któremu lepiej nie wchodzić w drogę, aby przypadkiem nie napytać sobie biedy. Często pojawia się w szynkach o szemranej opinii i robi interesy z typkami spod ciemnej gwiazdy. Jego obecność pod drzwiami nie wróży nic dobrego, bo jako detektyw i egzekutor długów potrafi spuścić solidny łomot nękanej ofierze. Jako były bokser wyznaje prawo pięści i nie ugnie się pod ciężarem oskarżeń rzucanych przez stróżów prawa, którzy ze względu na nietypowy splot okoliczności próbują go wrobić w morderstwo Zetterberga. Właściwa akcja rozgrywa się dopiero od momentu warunkowego zwolnienia Harry’ego z aresztu w celu dostarczenia funkcjonariuszom policji dowodów niewinności. Niemniej porównywanie głównej postaci do Chandlerowskiego antybohatera byłoby trochę na wyrost, bo klasykom gatunku do głowy by nie przyszło, żeby protagonistą uczynić mężczyznę o skłonnościach biseksualnych! Holmén wydaje się świadom odstępstwa od przyjętych konwencji, skoro nadprogramowe atrybuty Kvista przyczyniają się do ukazania społecznego wyobcowania bohatera. Niechęć do osób nieheteronormatywnych jest umotywowana w dodatku wprowadzeniem kontekstu historycznego (założenia polityki eksterminacyjnej Hitlera) w rozmowach komisarza Alvara Berglunda z Kvistem. O ile element innowacji okazał się dla mnie miłą niespodzianką, o tyle mięso fabularne, ku mojemu rozczarowaniu, okazało się nie być pełnokrwistym befsztykiem. W toku akcji łatwo bowiem stracić z pola widzenia przedmiot śledztwa, jako że intryga kryminalna rozmywa się w fabularnej mgle, w której migają reflektory obyczajowych smaczków. Na pewno z takiego obrotu sprawy zadowoleni będą czytelnicy o dandysowatych upodobaniach przedwojennych gentlemanów i wielbiciele ówczesnych gwiazd filmowych, do których zresztą porównuje się powieściowa femme fatale – Doris Steiner. Lekturę powieści kryminalnych (takich w sam raz do przeczytania w pociągu lub w kolejce do lekarza) możemy porównać do pałaszowania chipsów. Chipsy wciągają, ale nie dostarczają nam niezbędnych składników odżywczych, ani nie zapewniają długotrwałego poczucia sytości. Posługując się tym gastronomicznym porównaniem, skłonna jestem uznać, że literackie chipsy Holména zostały wyprodukowane według staroamerykańskiej receptury z ziemniaków wyhodowanych na ekologicznej plantacji, a więc przewyższają jakością większość książkowych fast foodów, z którymi zetknęłam się do tej pory.

8. Recenzja: http://tere-fere-kuku.blogspot.com/ Agnieszka Pacocha

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Klincz to termin, którym w sportach walki, najczęściej w boksie, określa się obustronne przytrzymywanie się przeciwników w walce, powstrzymujące obu od wykonania jakiegokolwiek ruch. Nieprzypadkowo słowo to zostało użyte jako tytuł. Główny bohater nie tylko jest byłym bokserem, ale i sytuacja w której się znajdzie, przypominać będzie ów bokserski impas. Harry Kvist jest człowiekiem do wynajęcia - najczęściej, za sprawą swojej solidnej postury, podejmuje się odzyskiwania zaległych pieniędzy lub pożyczonych rzeczy od naprawdę opornych dłużników. To właśnie to zajęcie wpędzi go w kłopoty, bowiem mężczyzna, do którego udaje się z wizytą, w kilka godzin potem zostaje znaleziony martwy, a Harry, jako ostatni człowiek, który widział go żywego, staje się głównym podejrzanym w śledztwie. Aby udowodnić swoją niewinność, musi znaleźć świadka, który potwierdzi jego wersję wydarzeń. Jak na złość, wszystkie ślady, jakie znajduje Harry, wydają się prowadzić donikąd... Bardzo podoba mi się jak autor prowadzi historię drugiego bohatera, tego mniej oczywistego, czyli Sztokholmu lat 30. ubiegłego wieku. Harry włóczy się po mieście, załatwia swoje szemrane interesy albo prowadzi swoje własne śledztwo, a w tle nieodmiennie ma miasto. Najczęściej jest to brudna ulica, przy której żyje biedota albo znajduje się jakaś speluna; biegają bezpańskie psy i mniej lub bardziej bezpańskie dzieci. Ludzie nie są ani piękni, ani sympatyczni. Jest ponuro, zimno do szpiku kości i nawet opady śniegu ani nadchodzące święta nie są w stanie zmienić tego wrażenia beznadziei, które ciągnie się po ulicach stolicy. Te przelotne momenty, gdy wraz z Harrym zaglądamy do wyższych sfer tylko pogłębiają to uczucie - może i przez chwilę jest się gdzie ogrzać i dobrze zjeść, ale degrengolada bogaczy dokłada się do tej dusznej atmosfery wszechobecnego zła i smutku. I naprawdę podziwiam autora za pracę jaką wykonał odtwarzając w swej książce Sztokholm tamtych lat. Chociaż nie jestem historykiem i nie mogę stwierdzić, na ile dokładny jest to portret, mnogość informacji o topografii miasta i o przedmiotach użytkowych, takich jak ciuchy czy choćby nawet żywność z owej epoki, wszystko to tylko doskonale przenosi czytelnika w czasie i brzmi jak najbardziej wiarygodnie. Bez wątpienia największym atutem kryminału Holmena jest jego główny bohater, czyli Harry. Człowiek o burzliwej przeszłości, w której wiele się działo, a o której nie chce rozmawiać z nikim, nie lubi nawet wracać myślami do wydarzeń sprzed lat. Wiemy o nim tylko tyle, że był bokserem, pływał przez jakiś czas jako marynarz na statku, posiadał również żonę i malutką córeczkę, jednak ich losy są dość niejasne. Jeszcze bardziej tajemnicze wydaje się być jego dzieciństwo, skrywające naprawdę bolesną tajemnicę. Harry szuka zapomnienia w nałogach - z upodobaniem sięga po alkohol, do którego z lubością pali cygara, ale jako mężczyzna o bujnym temperamencie, najlepszą ucieczkę od nawiedzających go demonów przeszłości znajduje w seksie. I tutaj Harry jest bardzo niewybredny, docenia bowiem uroki zarówno towarzystwa damskiego jak i męskiego. I warto zaznaczyć, że bohater daleki jest od wszelkich romantycznych uniesień, wszelkie interakcje jakie mają miejsce są czysto fizyczne, bardzo naturalistyczne, bardzo cielesne i często mają za zadanie ulżenie popędowi, najczęściej w kontakcie z drugim mężczyzną. Wątki homoseksualne nie przeszkadzają książce emanować testosteronem, wręcz przeciwnie, wszystko tutaj aż krzyczy, że to książka o twardym mężczyźnie, bezkompromisowa, przytłaczająca przemocą, ale jednocześnie dzięki temu hipnotyzująca. "Klincz" powinien przypaść do gustu każdemu miłośnikowi kryminałów noir, ze swoją gęstą atmosferą i wartką akcją, gdzie nietuzinkowy bohater nie zawsze gra czysto, a za tło jego przygód służą ponure, mroźne ulice Sztokholmu. To wszystko świetnie się tutaj zgrało z intrygą kryminalną, tworząc naprawdę dobrą rozrywkę. Dodatkowym atutem książki jest fakt, że jest ona pierwszą częścią trylogii, a to oznacza, że jeszcze dane mi będzie wrócić do przygód Harrego i do klimatycznego Sztokholmu w przededniu wybuchu II wojny światowej.

9. Recenzja: Blonderka.pl Agnieszka Rybska

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   ryminał typu noir, to trzeba zaznaczyć na tzw. dzień dobry. Jeśli lubisz klasyczne kryminały, ten może nie do końca Ci spasować, natomiast jeśli gustujesz właśnie w takich, w których rzeczywistość jest równie ważna jak intryga- to idealna pozycja dla Ciebie. Były bokser, niesłusznie oskarżony o morderstwo… jedyny świadek, prostytutka, znika! Jak rozwikłać tajemniczą zagadkę? Premierę książka miała 16 lutego 2018 r. Ja, dzięki uprzejmości EditioRed miałam możliwość zrecenzowania jej dla was. Autorem jest szwedzki nauczyciel historii – Martin Holmén. Naszym głównym bohaterem zostaje Kvist, były bokser, recydywista, a aktualnie facet od ściągania haraczy. Biseksualny, o czym dowiemy się już na początku książki, dzięki intensywnemu opisowi jego seksu z młodym chłopakiem. Miły typek, nie ma co… przekonacie się czytając całość. „Diabeł wcielony kiwa mi głową, jakby się witał”. Kvist, niestety zostaje aresztowany pod zarzutem morderstwa, którego nie dokonał, ale jak uwierzyć facetowi, który ma szemraną przeszłość, a teraźniejszość raczej, też nie jawi się w kolorowych barwach. Czy, aby na pewno nie przekroczył cienkiej granicy, jaką jest ludzkie życie? Nasz bohater postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i przeprowadzić śledztwo na własną rękę, aby oczyścić się z zarzutów… Czy to na pewno dobry pomysł? Z jego charakterem może wpakować się w jeszcze większe tarapaty… „Co wie jeden, tego nie wie nikt. Co wie dwóch, wiedzą gliny”. Poznamy również Doris, kochankę boksera. Będzie towarzyszyć nam ona przez dużą część książki, przybliżając ich życie codziennie. Nie jest to wątek poboczny, nie martwcie się, wszystko ma swój sens, gdy będziecie czytać coraz dalej historię ich niestandardowego związku i niestandardowego uczucia. Co może z tego wyniknąć? Ile jest się w stanie poświęcić dla miłości? I najważniejsze pytanie czy w takich okolicznościach jest szansa na prawdziwą miłość, czy jedynie na pożądanie lub jednostronny układ… „Jej ramiona oplatają moją szyję. Całuje mnie zachłannie. Sprężyny uginają się…Pościel jest zimna jak śmiertelny całun”. Pomysł na książkę ciekawy, fabuła interesująca, ale jak dla mnie zabrakło tego „czegoś”- dramatyzmu i emocji. Przeczytałam, ale nie porwała mnie. Wiem, że kryminały typu noir rządzą się swoimi prawami, wiec po prostu, jeśli takie lubisz, to zapewne będzie to świetna pozycja dla ciebie. Ja, czytałam pierwszy raz ten rodzaj i muszę stwierdzić, że jednak wolę klasyczne kryminały – więcej akcji, mniej opisów otoczenia. Niemniej jednak, zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie samem zdania na temat tej niestandardowej pozycji literackiej. „Nocne ćmy najłatwiej jest złapać za dnia, kiedy leżą, śpią i nie słyszą, że ktoś nadchodzi”. Moja ocena 5/10

10. Recenzja: marionetkaliteracka.wordpress.com/ Magdalena Krukowska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    CZARNY KRYMINAŁ. O TYM JAK WYGLĄDAŁY SZWEDZKIE REALIA LAT 30. XX WIEKU – MARTIN HOLMÉN „KLINCZ” Osiągnięcia, wysiłek i ciężka praca – a na końcu i tak dobrze wszystkim znany scenariusz. Dzisiaj ciężko o dobrą powieść kryminalną. Ciężko o coś zaskakującego, co spowodowałoby, że spadniemy z fotela i powiemy sobie: To jest naprawdę dobre! Czy książka Martina Holména pt. „Klincz” jest na tyle ciekawa i fascynująca, że pomimo jej rozmiarów nie można się od niej oderwać? Miał na koncie sporo sukcesów. Był niezłym bokserem, który obecnie obraca się w kręgu złodziejaszków, dziwek i alfonsów, w ciągu dnia pijąc, w nocy zaś ściągając długi. Jego świat jest kręty i zawiły, lecz komplikuje się coraz bardziej, gdy pewnej grudniowej nocy, na jednej z dzielnic Sztokholmu odwiedza dłużnika nazwiskiem Zetterberg. Tej samej nocy Zetterberg zostaje zamordowany, a on sam zostaje głównym podejrzanym. To Harry Kvist – jedna z bardziej specyficznych postaci literackich, z jakimi miałam styczność do tej pory. „To ta przeklęta późna jesień. Chłód i mrok przenikają ludziom pod skórę, powodując wewnętrzne szkody.” „Klincz” jest powieścią, którą nazwiemy czarnym kryminałem, powszechnie znanym jako kryminał noir. Jest to książka osadzona w realiach lat 30. XX wieku, z akcją umiejscowioną w Sztokholmie. Jej klimat jest osobliwy, a mnogość opisów licznych ciemnych zaułków, konstrukcja intryg oraz kreacja bohaterów sprawiają, iż powieść czyta się zaskakująco szybko. „Nie boję się noży, które lśnią w ciemnościach. Gładkie, ostre ostrza zostawiają czyste, ładne cięcia – pierwszy lepszy krawczyk potrafi je zszyć do kupy. Najbardziej się boję takich noży, które nie błyszczą. Tępe koziki oblepione brudem. Od czegoś takiego nawet mała ranka może okazać się śmiertelna. Im biedniejszy jest przeciwnik, tym bardziej niebezpieczny.” Książka ta ma niecałe 300 stron, lecz duża ilość opisów oraz według mnie prosty, lecz zarazem lekko zabarwiony poetyckim wydźwiękiem styl pisarski autora, nadają tej powieści kolorytu. Historia jest mroczna, zawikłana oraz ciekawa, lecz zarazem te wszystkie opisy, dzięki którym mamy bardzo dobrze rozwinięte tło obyczajowe, mogą być również dla wielu czytelników sporym minusem. Skandynawskie kryminały, nie tylko z gatunku noir, mają to do siebie, iż zawierają bardzo dużo szczegółów, zazwyczaj zbędnych, nazywanych przeze mnie zapychaczami fabuły. Widać to szczególnie u powieści Jo Nesbø, czy u Stiega Larssona. Widać to również w „Klinczu”, w którym jest wiele elementów niepotrzebnych, przez co miejscami akcja po prostu zwalnia. Relacje międzyludzkie ukazane są tutaj w sposób ciekawy, choć przyznam – mniej więcej w połowie powieści, przy jednym wątku nie zdołałam ukryć lekkiego zmieszania. Nie ujmuję tutaj jednak relacji w kontekście seksualnym, a raczej na podstawie luźnej wymiany zdań. „Wielkie stado wron zrywa się znienacka z kalenicy po drugiej stronie. Ich złowieszcze krakanie przypomina odgłosy krupu, który zabrał mojego brata bliźniaka i zostawił mnie całkiem samego na świecie.” Czy książka zaskakuje? Tak. Przede wszystkim powieść jest brutalna, dzieje się w czasach gdy Szwecja zmaga się z kryzysem gospodarczym, gdzie króluje bezprawie, a poza tym jest ona standardowym przykładem czarnego kryminału. Myślę, że osoby, gustujące w literaturze kryminalnej, która skupia się głównie na budowaniu napięcia, a nie jedynie na poszukiwaniu sprawcy, czy wartkiej akcji mogą być zadowolone z tej pozycji. Moja ocena: 6,5/10*

11. Recenzja: https://www.zaczytanapatka.blogspot.com Patrycja Stolarz

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Harry Kvist to typ spod ciemnej gwiazdy. W jego bokserskiej karierze przegrane można policzyć na palcach jednej ręki. Jego monotonny rytm dnia zaburza poważne oskarżenie jakie na niego spada. Wydaje się idealną osobą, która powinna ponieść karę i nadaje się na sprawcę morderstwa jednak decyduje się udowodnić swoją niewinność. Harry prawdziwą walkę o najwyższą stawkę dopiero ma przed sobą. Akcja powieści przenosi nas do Sztokholmu lat 30 ubiegłego wieku. Muszę przyznać, że okazało się to bardzo interesującym zabiegiem. Czasy ogromnej biedy i nędzy sprawiają, że ludzie chwytają się każdego zajęcia. Nadaje to niesamowitego klimatu powieści. Nastrój tajemniczości i grozy dominuje w znacznej części powieści. Łatwo sobie wyobrazić jak mogły wyglądać przedstawione w powieści wydarzenia. "Klincz" należy do gatunku kryminałów noir - czarnych kryminałów, kojarzących się z gangsterami, sensacją, brutalnością. Sądzę, że powieść idealnie pasuje do tego gatunku choć zabrakło mi sensacji i intrygującej akcji kryminalnej. Spelunki i rezydencje bogaczy są, mroczny klimat jest, twardy, zgorzkniały i bezwzględny bohater także a jednak czegoś mi tutaj zabrakło. Szarość, nędza i osoby z marginesu społecznego a wśród nich Harry. Powieść jest bardzo realistyczna i mroczna. Zabrakło mi w niej większego dynamizmu. Akcja toczy się powoli, nie ma żadnych szybszych jej zwrotów. Monotonia przez którą momentami bardzo się nudziłam. Jest jednak w niej coś takiego, że chce się ją czytać do samego końca. Powieść napisana jest prostym językiem. Uważam, że historia byłaby bardziej interesująca bez części nieco przydługich opisów. Podoba mi się kreacja bohatera, to ogromny atut tej powieści. Jeżeli lubicie kryminały typu noir to "Klincz" jest lekturą właśnie dla Was. Moja ocena: 8/10

12. Recenzja: Opętani Czytaniem URSZULA JANISZYN

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Wszyscy znamy, uwielbiamy i pasjonujemy się bez reszty kryminałami rodem ze Skandynawii. Zazwyczaj jednak ich fabuła skupia się na wydarzeniach rozgrywających tu i teraz, czasach nam współczesnych. Oto jednak pojawia się w naszym kraju powieść, która reprezentuje niezwykle odkrywczy dla nas nurt skandynawskiego kryminału retro. Książka ta nosi tytuł Klincz, zaś jej autorem jest szwedzki autor – Martin Holmén. Fabuła przenosi nas do przedwojennego Sztokholmu lat '30, gdzie poznajemy głównego bohatera tej historii - Harry'ego Kwista. Ten niegdyś podziwiany i cieszący się wielką popularnością bokser dziś zarabia na życie wymuszaniem należnych długów od tych, którzy zapomnieli je uregulować. Ten nie najpiękniejszy, ale w miarę spokojny tryb życia Kwista ulega nagłej zmianie, gdy po wizycie u jednego z dłużników, nazajutrz zostają odnalezione jego zwłoki, zaś sam Harry staje się głównym podejrzanym o morderstwo. W tej sytuacji staje on przed najważniejszą walką w swoim życiu, którego stawką jest poznanie prawdy o zagadkowej śmierci i oczyszczenie się z podejrzeń... Dzieło Martina Holména stanowi mocną w swym przekazie opowieść o zbrodni. Barwną za sprawą fascynującego obrazu najmroczniejszych i najbiedniejszych zaułków przedwojennego Sztokholmu, inteligentną na skutek misternej, zaplanowanej w najdrobniejszym szczególe i absolutnie nieprzewidywalnej intrygi, zaś mocną w formie swej bezpośredniości w postaci zawartych tu scen przemocy, ostrego seksu, czy też licznych przekleństw. Wszystko to łączy się w niezwykle spójną i bezkompromisową całość, która z pewnością zachwyci każdego fana kryminału retro. Niezwykle ciekawie jawi się nam tu postać głównego bohatera. To twardy, nieokrzesany i na pewno niedobry z charakteru człowiek, dla którego liczy się przede wszystkim on sam. Awanturnik, alkoholik i bandzior do wynajęcia, ale mimo tego budzi naszą sympatię, jak i też współczucie. Dzieje się to przede wszystkim wtedy, gdy odkrywamy coraz więcej kart z jego dramatycznej i gorzkiej przeszłości. To barwna i niejednowymiarowa postać, idealnie wpasowująca się w charakter tej książki i tych czasów. Duszą każdego kryminału retro jest bez wątpienia obraz dawnego świata. W tym przypadku aspekt ten prezentuje się niezwykle okazale, rozpościerając przed oczyma naszej wyobraźni niezwykle wyrazisty, szczegółowy i fascynujący obraz przedwojennej stolicy Szwecji. Piękne opisy całych dzielnic, ulic i architektury z jednej strony, z drugiej zaś nieco mniej urokliwych lokali, szemranych knajp, burdeli, melin i slumsów, które co prawda nie prezentują się już tak okazale, ale za to nad wyraz ciekawie. To również idealnie oddany charakter życia i mentalności ówczesnych mieszkańców Sztokholmu, tak po stronie elit, jak i najuboższych. Czytając tę powieść naprawdę możemy poznać realia przedwojennego życia. Klincz to bardzo dobry kryminał retro spod znaku powieści "noir", który zasługuje na jak największe uznanie. Przy jego lekturze uświadczymy bowiem nie tylko wartkiej akcji, ale również i wielu silnych emocji związanych chociażby z tym, jak może wyglądać życie człowieka, który kiedyś był wielki, a dziś upadł niemalże na samo dno. Nie pozostaje mi nic innego, aniżeli zachęcić wszystkich do sięgnięcia po tę powieść, tym bardziej, iż to dopiero pierwsza odsłona całego cyklu o przygodach Kwista.

13. Recenzja: Menopauza.pl

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Szukasz pasjonującego kryminału, który oderwie cię na kilka godzin od rzeczywistości? Chcesz miło spędzić wiosenne popołudnie w parku lub w ogrodzie? Powieść Klincz autorstwa Martina Holmena dostarczy ci wielu niezapomnianych wrażeń. Były bokser w roli windykatora Harry Kvist przez lata walczył na ringu, ale pomimo licznych sukcesów przerwał karierę boksera. Przekwalifikował się na specjalistę odpowiedzialnego za ściąganie długów. Harry uwielbia pić trunki wysokoprocentowe i spędzać czas w towarzystwie prostytutek. Kvist ma kontakt z ludźmi z półświatka. Pewnego dnia przychodzi mu ściągnąć dług od Zetterberga. Wkrótce potem zostają znalezione zwłoki dłużnika, a policja odpowiedzialnością za jego śmierć obarcza Kvista. Harry słynie bowiem z nadużywania siły podczas ściągania należności. Pomimo iż miał do czynienia z różnymi ludźmi, jeszcze nigdy nikogo nie zamordował. Kończyło się na siniakach i rozciętych wargach oraz łukach brwiowych. Tylko jedna osoba może potwierdzić, że w czasie morderstwa Harry był gdzie indziej. Czy jednak uda się odnaleźć prostytutkę Sonję, która da alibi byłemu bokserowi? Tymczasem Kvist chcąc odnaleźć Sonję, wpakuje się w jeszcze większe tarapaty. Teraz na włosku będzie wisiało życie mężczyzny. REKLAMA Komu Kvist nadepnie na odcisk? Sytuacja Harry`ego nie jest łatwa. To typ spod ciemnej gwiazdy, którego łatwo oskarżyć o morderstwo. Tym bardziej, że Kvist słynie z porywczości i agresji. Policja obwiniając go o śmierć dłużnika, może szybko zamknąć sprawę i pochwalić się sukcesem. Trudno dziwić się Kvistowi, że pragnie sam dowieść swojej niewinności. Niestety, w ten sposób ściąga na siebie problemy. Trafia bowiem na znacznie grubszą sprawę, której uczestnikom będzie zależało na tym, aby pewne rzeczy nigdy nie ujrzały światła dziennego. Sztokholm – miasto nędzarzy i pospolitych przestępców Akcja powieści Klincz toczy się w latach 30. XX wieku w Sztokholmie. Nie każdy wie, że stolica Szwecji była niegdyś miastem nędzarzy, którzy chcąc wyjść z ubóstwa, chwytali się każdego płatnego zajęcia. W powieści Klincz można wyczuć atmosferę grozy i mroku, który spowija uliczki Sztokholmu. Ten ciekawy zabieg czyni kryminał jeszcze bardziej pasjonującym i sprawia, że chcemy jak najszybciej rozwikłać zagadki wraz z Kvistem. Klincz to kryminał typu noir, który ocieka brutalnością, sensacją i porachunkami gangsterów.

14. Recenzja: W szponach literek martucha180

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Harry Kvist to był chłop jak dąb, Każdy jego sierpowy miał siłę stu bomb. Nigdy nie padł na dechy, Zwyciężał z uśmiechem, Bo Harry Kvist to był chłop jak dąb. (s. 254) To pierwsza zwrotka z trzech o bohaterze szwedzkiego kryminału noir Klincz Martin Holména, pierwszego tomu trylogii o Harrym Kviście. Prawie zawsze mam coś do roboty. Ludzie są zdesperowani i biedni, a gdzieś pomiędzy tym wszystkim zjawiam się ja ze swoją brzydką gębą i spuszczam im manto. (s. 28) O tak, główny bohater Harry Kvist umie spuszczać manto. W końcu był jednym z najlepszych szwedzkich bokserów, lecz… dziesięć lat i dziesięć kilogramów temu. Może nie jest w najlepszej kondycji, ale bić się umie. Obraca się w szemranym towarzystwie drobnych złodziejaszków, dziwek, alfonsów. W jego łóżku można spotkać nie tylko kobiety, także mężczyzn. Za dnia raczy się alkoholem, zaś nocami ściąga długi na zlecenia. I to właśnie w nocy 12 grudnia 1932 roku rozpoczął się jego koszmar, zawalił mu się świat. Gdy wychodził od dłużnika Gunnara Zetterberga, ten był jeszcze żywy. Jeszcze, bo wkrótce ktoś go zamordował, a Kvist trafił do więzienia. Nazywa się pan Harry Kvist i nie jest pan niewinnym pisklęciem, tylko czarnym ptaszyskiem z piekła rodem. (s. 49) Bohater nie jest grzecznym obywatelem Sztokholmu. Już kilka razy był aresztowany z różnych powodów, między innymi z paragrafu 18. Jednak były bokser nie ma zamiaru odsiedzieć czyjś wyrok za morderstwo. Na miejscu zdarzenia zwraca uwagę policjantom na pewne rzeczy, mimo że ma skute ręce i jest głównym podejrzanym. Trochę to absurdalne, lecz Kvist robi wszystko, by zostać uwolnionym od podejrzeń. Po opuszczeniu aresztu na własną rękę szuka świadka, który potwierdzi jego niewinność i oczyści z zarzutów, lecz ten zapadł się pod ziemię. Od tej pory zajmuje się nie tylko wymuszeniami, ale także działalnością detektywistyczną. Brutalna przemoc idzie w parze z inteligencją. Chyba jestem bliski jakiegoś odkrycia. Choć sam nie wiem jakiego. (s. 175) Bohater przemierza Sztokholm wzdłuż i wszerz. Odwiedza szemrane dzielnice stolicy Szwecji, zagląda do melin i slumsów, do mieszkań Szwedów. W międzyczasie uwiodła go Doris Steiner, podstarzała dawna aktorka, ale to dzięki niej Kvist ma szansę zajrzeć do ekskluzywnych nocnych klubów, wejść do luksusowych hoteli, zakosztować wykwintnych potraw w drogich restauracjach. Może się wydawać, że rozsmakował się w lepszym życiu i zapomniał o sprawie, ale to tylko pozory. Teraz nawet dyrektorom i wyższym urzędnikom coraz częściej zdarza się bez pożegnania wyjść przez okno. (s. 31) Martin Holmén jest nauczycielem języka szwedzkiego i historii w szkole średniej. Nic dziwnego, że akcję swojego kryminału osadził w czasach historycznych. Koniec roku 1932 to początek wielkiego kryzysu w Szwecji. Ludzie szukają pracy. Kobiety za kilka drobnych gotowe są na wiele. Seks jest tanim towarem, życie drogim. Obraz slumsów, postępującego ubożenia i nędzy Szwedów może przytłoczyć. W dodatku wszechogarniająca wilgoć, zimno, najpierw opady deszczu, a potem śniegu zamieniają miejski krajobraz zwłaszcza w biedniejszych dzielnicach w błotnistą breję, a potem w góry zasp. Brudne i zatłoczone miasto, ludzie w cienkich, starych, połatanych ubraniach, szerzące się robactwo i choroby, zimno w mieszkaniach, do tego brak jedzenia i pracy, rosnąca liczba samobójstw, a w tym wszystkim pełna blizn twarz byłego boksera to wszystko buduje niepowtarzalny, mroczny klimat. I ten kontrast, a właściwie przepaść między biedakami a szwedzką arystokracją. Autor swą wiedzę oparł na materiałach źródłowych – wie, o czym pisze. Opisane detale ludzkiej „egzystencji” nadają powieści wymiar realistyczny. Czytelnik przenosi się w czasie do grudnia 1932 roku i czuje powiew wielkiego kryzysu na własnych plecach, choć powieść jest fikcją literacką. Kvist im pokaże, do diabła. Próbować wrobić człowieka w morderstwo, kiedy jest niewinnym jak panna młoda. (s. 139) To główny bohater jest narratorem, który zaprosił do swego świata czytelnika. Zdradza mu nie tylko wydarzenia, ale i swoje wrażenia, emocje, ból, a nawet przyjemności. Były bokser jest homoseksualistą, a raczej biseksualistą. Autor nie stroni od opisów seksu, czasami bardzo szczegółowych i brutalnych. Tu erotyka jest dość zróżnicowana i mocna w swym przekazie. Choroby weneryczne, wszy łonowe, brud, mróz to uroki seksu w latach 30. XX wieku. „Co wie jeden, tego nie wie nikt. Co wie dwóch, wiedzą gliny”. (s. 241) Klincz to szwedzki kryminał pełen realizmu i brutalności, w którym ciosy padają z różnych stron i albo człowiek zdąży się uchylić, albo mocno dostanie. To zarówno kryminał noir, jak i kryminał retro z bardzo rozbudowaną warstwą obyczajową i wątkiem romantycznym, w którym akcja toczy się własnym tempem, a bohaterowie zostali umieszczeni w trudnych czasach, przez co oni sami są dość mroczni. Mocny, brutalny, twardy, smutny oraz wyjątkowo zimny – taki jest ten kryminał. Dla wybrańców.

15. Recenzja: http://czytaczyk.blogspot.com/ Weronika Turska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Sztokholm, lata 30. XX wieku. Harry Kvist jest emerytowanym bokserem. Kiedyś odnosił wiele zawodowych sukcesów, teraz swoje umiejętności wykorzystuje w zgoła inny sposób. Jest kimś w rodzaju mało subtelnego windykatora, ściąga pieniądze od dłużników. Dzięki używaniu siły fizycznej okazuje się bardzo skuteczny w swojej nowej pracy. Obraca się w towarzystwie złodziejaszków, dziwek i alfonsów. Całe dnie spędza z butelką w dłoni. Tak właśnie wygląda jego teraźniejsze życie, jednak wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia staje się głównym podejrzanym w sprawie o morderstwo. Pech chciał, że Kwist odwiedził dłużnika – Zetterberga, który zostaje zamordowany jeszcze tej samej nocy. Żeby oczyścić się z zarzutów musi odnaleźć prostytutkę Sonię, która może potwierdzić jego alibi. Mężczyzna ponownie będzie musiał stanąć do walki, jednak tym razem stawka jest o wiele wyższa, niż do tej pory. Martin miał naprawdę dobry pomysł na wciągającą i intrygującą historię. Fabuła mimo kilku powtarzających się schematów, zawiera ciekawe i oryginalne smaczki. Jednak akcja jest dość ospała, wątek kryminalny przyćmiewają rozległe opisy. Autor nie oszczędza czytelnika zachowaniem jakiejkolwiek cenzury. Niezwykle obrazowo oraz bezprecedensowo opisuje sceny przemocy. Strony aż ociekają brutalnością, bezwzględnością i drastycznością. W treści pojawia się również sporo seksualnych przygód, bezwstydnych oraz nieprzyzwoitych, jak i z pewnością gorszących niejednego czytelnika. Jeżeli chodzi o głównego bohatera, to udało mu się wzbudzić moją sympatię, choć niekiedy mnie irytował. To absorbująca pozycja, owiana intensywnie mrocznym klimatem. Zdecydowanie dla osób łaknących mocnych wrażeń. Ze zniecierpliwieniem oczekuję na dalsze losy Harrego Kvista!

16. Recenzja: granice.pl MonikaP

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Dawno temu Harry Kvist był niezłym bokserem. Miał na koncie sporo sukcesów. Jednak obecnie zajmuje się głównie piciem (w ciągu dnia) i ściąganiem długów (w nocy). Obraca się wśród drobnych złodziejaszków, dziwek i alfonsów, a w jego łóżku lądują zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Jego świat wali się nagle w gruzy, gdy którejś paskudnej, grudniowej nocy Kvist odwiedza dłużnika nazwiskiem Zetterberg. Tej samej nocy Zettenberg zostaje zamordowany, a Kvist staje się głównym podejrzanym. W poszukiwaniu jedynej osoby, która może oczyścić go z zarzutów, Harry zagląda do melin i slumsów, do eleganckich hoteli i ekskluzywnych nocnych klubów. Staje twarzą w twarz z mordercami i arystokratami. Znów musi stanąć do walki — ale tym razem stawka jest wysoka jak nigdy przedtem. Trzymasz w ręku pierwszy tom trylogii o Harrym Kviście. Akcja tej intrygującej, mrocznej powieści toczy się wśród ciemnych zaułków Sztokholmu lat 30. XX wieku, w czasach, gdy kryzys gospodarczy uderza w Szwecję z całą swoją siłą. To historia pełna brutalnej przemocy, bez niedomówień. Wątek tajemniczego morderstwa powoli snuje się wśród sugestywnych obrazów brudnego i zatłoczonego miasta, rządzącego się prawem bezprawia . Napięcie i groza będą Ci towarzyszyć od pierwszej do ostatniej strony tej opowieści... Oto najważniejsza walka życia. Mierz dobrze, uderzaj bez wahania!

17. Recenzja: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/ Marta Młodawska

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Bardzo lubię, kiedy akcja powieści toczy się w okresie międzywojennym. Tamte lata są dla mnie fascynujące, pełne kontrastów, uroku i takiego, jakby to ująć, kawałka świata, którego dotknę tylko dzięki książkom. Dlatego, z chęcią sięgnęłam po opowieść kryminalno-sensacyjną Klincz autorstwa Martina Holména. Autor przenosi nas do szwedzkiej rzeczywistości lat trzydziestych ubiegłego wieku. To okres, kiedy szaleje kryzys gospodarczy i rośnie przestępczość. Głównym bohaterem jest Harry Kvist. Były bokser, który niegdyś odnosił sukcesy, dziś jest niestroniącym od alkoholu ściągaczem długów. Jego codziennością są podrzędne knajpy i inne niebezpieczne miejsca o wątpliwej reputacji. Pracując jako człowiek ścigający dłużników Kvist poznaje najróżniejszych typów spod ciemnej gwiazdy. Pewnego dnia dowiaduje się, że niedawno odwiedzony przez niego dłużnik zostaje zamordowany, a on sam, staje się pierwszym podejrzanym o usunięcie mężczyzny z tego świata. Harry postanawia zrobić wszystko, by oczyścić się z zarzutów. Historia walki o jego dobre imię to interesująca podróż po najrozmaitszych miejscach Sztokholmu. I bynajmniej nie będą to najlepsze dzielnice i ekskluzywne restauracje. Klincz to interesująca opowieść o Sztokholmie spod ciemnej gwiazdy. O tym, jak w latach trzydziestych XX wieku wyglądało przestępcze życie i cały przestępczy świat, który rządził się swoimi prawami. Książka może nie jest wzorem opowieści trzymającej w napięciu. To raczej dobrze napisana historia o bandyckim świecie, która przeczytałam z dużą przyjemnością.

18. Recenzja: http://bookiecik.pl Dominika Rygiel

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Osadzając w roli głównego bohatera postać zaskakująco oryginalną i nietypową, z zawodu nauczyciel historii i języka szwedzkiego – Martin Holmén stworzył powieść, której lektura przyprawić może o zawrót głowy i skrajnie różne doznania. Klincz to pierwszy tom serii o Harrym Kviście, którego akcja rozgrywa się na ulicach Sztokholmu lat 30. XX wieku i który z wielu względów określić można mianem niekonwencjonalnego kryminału typu noir. Kvist to były bokser z wieloma sukcesami na koncie. Sportowa przeszłość jednak za nim, obecnie zaś mężczyzna trudni się ściąganiem długów, szarugę dnia powszedniego topiąc w morzu alkoholu. Uprzyjemnia ją sobie przygodnym seksem, uprawianym również z mężczyznami. Dodatkowo, Harry obraca się w dosyć szemranym towarzystwie. Obecność złodziei, kobiet lekkich obyczajów i ich sutenerów to dla niego codzienność. Choć rzeczywistość tę określić można mianem trefnej, mężczyzna czuje się w niej pewnie. Pewnej grudniowej nocy podejmuje się zlecenia, którego celem jest nastraszenie kolejnego dłużnika – Zetterberga. Harry przy użyciu siły zastrasza mężczyznę. Zbiegiem okoliczności, jeszcze tej samej nocy Zatterberg zostaje zamordowany, główne podejrzenie pada na Kvista. Jedyną osobą, która może oczyścić go z zarzutów, jest okoliczna prostytutka, z charakterystycznymi krzywymi nogami. Harry podejmuje się więc karkołomnego zadania, stawia sobie za cel odnalezienie dziewczyny, która pozwoliłaby oczyścić go z zarzutów… JEDNYM ZDANIEM Klimatyczny kryminał typu noir. Wyróżnia się wyjątkowo mrocznym tłem oraz nieszablonową postacią głównego bohatera. Warstwa fabularna niesie za sobą cień zawodu. Martin Holmén kreuje rzeczywistość wyjątkowo bezwzględną, brudną i zatęchłą. Sztokholmskie ulice z czasów kryzysu gospodarczego, pełne obskurnych zaułków, podejrzanych typów i śliskich interesów stanowią solidne tło dla rozgrywającej się akcji powieści. To idealnie skrojone zaplecze dla nieszablonowej postaci głównego bohatera, jakim niewątpliwie jest Harry Kvist. To osobowość zwichrowana i nieoczywista, ze wszech miar jednak charakterystyczna. Brutalny i porywczy w swych wyborach, ekscentryczny, zawsze jednak konsekwentny i nieustraszony, prze do przodu i odważnie staje do walki (głównie tej przy użyciu siły) z każdą przeciwnością losu. Jednocześnie nie pozwala sobie na chwile zwątpienia, wręcz przeciwnie – korzysta z każdej sposobności, by się rozerwać i ukoić swoje zszargane nerwy. Klincz wyróżnia się zatem mrocznym klimatem, którego fantastycznym dopełnieniem jest postać Harry’ego Kvista oraz postaci pobocznych, równie skalanych i zwichrowanych mentalnie, co główny bohater. Niestety w omawianej powieści zabrakło krzepkiej akcji. Pozbawiona chwytliwej intrygi fabuła prowadzona jest dosyć ospale i monotonnie. Szwed postawił na szczegółowy opis warstwy obyczajowej, zapominając o wyważeniu jej sowitą porcją dramaturgii. Choć samo zawiązanie akcji jest intrygujące, jej poprowadzenie pozostawia już spory cień niedosytu. Tym samym, głównie fanów typowych kryminałów, nastawionych na fabularne twisty oraz sprawne prowadzenie akcji, Klincz może znużyć i rozczarować.

19. Recenzja: Pocisk - kryminał literatura zbrodnia

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Zetknięcie świata sportów walki i zorganizowanej przestępczości to obiecujący temat dla opowieści w stylu noir. U Holmena znajdziemy brud, wyrazistego bohatera, a także umiejętnie oddany klimat świata zawodowego boksu i wojny gangów sprzed prawie wieku. Kryminał retro nie jest podgatunkiem, który polscy czytelnicy kojarzą z literaturą skandynawską. Spotkanie z tą powieścią może być więc miłym zaskoczeniem, tym bardziej że autor bardzo dobrze poradził sobie z przedstawieniem realiów Sztokholmu lat trzydziestych. Zresztą czegóż innego spodziewać się po historyku...

20. Recenzja: W szponach literek martucha180

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Harry Kvist to był chłop jak dąb, Każdy jego sierpowy miał siłę stu bomb. Nigdy nie padł na dechy, Zwyciężał z uśmiechem, Bo Harry Kvist to był chłop jak dąb. (s. 254) To pierwsza zwrotka z trzech o bohaterze szwedzkiego kryminału noir Klincz Martin Holména, pierwszego tomu trylogii o Harrym Kviście. Prawie zawsze mam coś do roboty. Ludzie są zdesperowani i biedni, a gdzieś pomiędzy tym wszystkim zjawiam się ja ze swoją brzydką gębą i spuszczam im manto. (s. 28) O tak, główny bohater Harry Kvist umie spuszczać manto. W końcu był jednym z najlepszych szwedzkich bokserów, lecz… dziesięć lat i dziesięć kilogramów temu. Może nie jest w najlepszej kondycji, ale bić się umie. Obraca się w szemranym towarzystwie drobnych złodziejaszków, dziwek, alfonsów. W jego łóżku można spotkać nie tylko kobiety, także mężczyzn. Za dnia raczy się alkoholem, zaś nocami ściąga długi na zlecenia. I to właśnie w nocy 12 grudnia 1932 roku rozpoczął się jego koszmar, zawalił mu się świat. Gdy wychodził od dłużnika Gunnara Zetterberga, ten był jeszcze żywy. Jeszcze, bo wkrótce ktoś go zamordował, a Kvist trafił do więzienia. Nazywa się pan Harry Kvist i nie jest pan niewinnym pisklęciem, tylko czarnym ptaszyskiem z piekła rodem. (s. 49) Bohater nie jest grzecznym obywatelem Sztokholmu. Już kilka razy był aresztowany z różnych powodów, między innymi z paragrafu 18. Jednak były bokser nie ma zamiaru odsiedzieć czyjś wyrok za morderstwo. Na miejscu zdarzenia zwraca uwagę policjantom na pewne rzeczy, mimo że ma skute ręce i jest głównym podejrzanym. Trochę to absurdalne, lecz Kvist robi wszystko, by zostać uwolnionym od podejrzeń. Po opuszczeniu aresztu na własną rękę szuka świadka, który potwierdzi jego niewinność i oczyści z zarzutów, lecz ten zapadł się pod ziemię. Od tej pory zajmuje się nie tylko wymuszeniami, ale także działalnością detektywistyczną. Brutalna przemoc idzie w parze z inteligencją. Chyba jestem bliski jakiegoś odkrycia. Choć sam nie wiem jakiego. (s. 175) Bohater przemierza Sztokholm wzdłuż i wszerz. Odwiedza szemrane dzielnice stolicy Szwecji, zagląda do melin i slumsów, do mieszkań Szwedów. W międzyczasie uwiodła go Doris Steiner, podstarzała dawna aktorka, ale to dzięki niej Kvist ma szansę zajrzeć do ekskluzywnych nocnych klubów, wejść do luksusowych hoteli, zakosztować wykwintnych potraw w drogich restauracjach. Może się wydawać, że rozsmakował się w lepszym życiu i zapomniał o sprawie, ale to tylko pozory. Teraz nawet dyrektorom i wyższym urzędnikom coraz częściej zdarza się bez pożegnania wyjść przez okno. (s. 31) Martin Holmén jest nauczycielem języka szwedzkiego i historii w szkole średniej. Nic dziwnego, że akcję swojego kryminału osadził w czasach historycznych. Koniec roku 1932 to początek wielkiego kryzysu w Szwecji. Ludzie szukają pracy. Kobiety za kilka drobnych gotowe są na wiele. Seks jest tanim towarem, życie drogim. Obraz slumsów, postępującego ubożenia i nędzy Szwedów może przytłoczyć. W dodatku wszechogarniająca wilgoć, zimno, najpierw opady deszczu, a potem śniegu zamieniają miejski krajobraz zwłaszcza w biedniejszych dzielnicach w błotnistą breję, a potem w góry zasp. Brudne i zatłoczone miasto, ludzie w cienkich, starych, połatanych ubraniach, szerzące się robactwo i choroby, zimno w mieszkaniach, do tego brak jedzenia i pracy, rosnąca liczba samobójstw, a w tym wszystkim pełna blizn twarz byłego boksera to wszystko buduje niepowtarzalny, mroczny klimat. I ten kontrast, a właściwie przepaść między biedakami a szwedzką arystokracją. Autor swą wiedzę oparł na materiałach źródłowych – wie, o czym pisze. Opisane detale ludzkiej „egzystencji” nadają powieści wymiar realistyczny. Czytelnik przenosi się w czasie do grudnia 1932 roku i czuje powiew wielkiego kryzysu na własnych plecach, choć powieść jest fikcją literacką. Kvist im pokaże, do diabła. Próbować wrobić człowieka w morderstwo, kiedy jest niewinnym jak panna młoda. (s. 139) To główny bohater jest narratorem, który zaprosił do swego świata czytelnika. Zdradza mu nie tylko wydarzenia, ale i swoje wrażenia, emocje, ból, a nawet przyjemności. Były bokser jest homoseksualistą, a raczej biseksualistą. Autor nie stroni od opisów seksu, czasami bardzo szczegółowych i brutalnych. Tu erotyka jest dość zróżnicowana i mocna w swym przekazie. Choroby weneryczne, wszy łonowe, brud, mróz to uroki seksu w latach 30. XX wieku. „Co wie jeden, tego nie wie nikt. Co wie dwóch, wiedzą gliny”. (s. 241) Klincz to szwedzki kryminał pełen realizmu i brutalności, w którym ciosy padają z różnych stron i albo człowiek zdąży się uchylić, albo mocno dostanie. To zarówno kryminał noir, jak i kryminał retro z bardzo rozbudowaną warstwą obyczajową i wątkiem romantycznym, w którym akcja toczy się własnym tempem, a bohaterowie zostali umieszczeni w trudnych czasach, przez co oni sami są dość mroczni. Mocny, brutalny, twardy, smutny oraz wyjątkowo zimny – taki jest ten kryminał. Dla wybrańców.

21. Recenzja: Lubimy Czytać

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    W „Klinczu”, który ukazał się również 27 lutego, wraz z głównym bohaterem Harrym Kvistem przenosimy się do mrocznego Sztokholmu lat 30. XX wieku. Właśnie tam były bokser zajmuje się ściąganiem długów. Robi to bez skrupułów, dla niego liczą się głównie pieniądze i dobra zabawa. Kvist bowiem nie stroni od alkoholu i przypadkowych kontaktów seksualnych zarówno z kobietami, jak i mężczyznami. To się jednak zmienia, kiedy pewnego dnia ktoś morduje jednego z jego wierzycieli, a wszystkie tropy prowadzą do Kvista. Czy uda mu się odnaleźć mordercę? Czy wygra tę najważniejszą w życiu walkę?

22. Recenzja: Kulturantki.pl Ewa Mikosz-Malara

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    „Klincz” Martin Holmen – pierwszy tom z Harry’m Kvistem Rzadko zdarzają się książki, w których lubię bohatera, a nie lubię fabuły lub na odwrót – akcja super, a bohater budzi mieszane uczucia. A jednak teraz na taki tytuł trafiłam! Harry Kvist z „Klincza” Martina Holmena na pewno nie zostanie moją ulubioną literacką postacią. Jednak biorąc pod uwagę treść, mroczną i brutalną, osoba o takim charakterze dobrze się wkomponowała. Kim w takim razie jest Harry? Przede wszystkim byłym bokserem, który lubi alkohol, nocami ściąga długi. Oczywiście w mało dyplomatyczny sposób. Harry uwielbia używać pięści, lubi być brutalny, nie przejmuje się tym, co myślą o nim inni. Nie przebiera w środkach, a w jego łóżku lądują i mężczyźni i kobiety. O ile Harry mnie do siebie nie przekonuje, o tyle wiele osób uznaje go za kogoś pociągającego. Podejrzany o morderstwo Życie Harry’ego płynęłoby dalej swoim torem, gdyby nie jeden wieczór, który czyni go podejrzanym o morderstwo. Jest noc, odwiedza kolejnego dłużnika, z którym obchodzi się mało delikatnie. Daje mu czas do następnego dnia, aby zebrał pieniądze. Przychodzi do jego domu o wyznaczonej porze, ale kiedy dociera na miejsce okazuje się, że Zetterberg nie żyje. Można podejrzewać, że popełnił samobójstwo, ale zdaje się, że ktoś mu w tym pomógł… Policja podejrzewa Harry’ego, a ten musi zrobić wszystko, by odnaleźć sprawcę, w przeciwnym razie może skończyć za kratkami. „Mały Johan unosi nóż nad głową. Słychać dwa mlaśnięcia jego kroków. Potem wydaje z siebie ryk. Jest za wolny, o wiele za wolny. Mój but zostaje w błocie, gdy robię krok do przodu. Owiniętym w płaszcz lewym ramieniem zasłaniam się przed nożem spadającym na moją głowę. Ostrze rozrywa gruby materiał. Zgięty pod wzniesionym ramieniem uderzam prawym prostym w jego przeponę. W poszukiwaniu wrażliwych organów zatopionych w zwałach tłuszczu cała moja pięść zagłębia się w jego zwisający brzuch.” Prowadząc własne śledztwo O ile już od pierwszych stron nie było zbyt jasno i wesoło, o tyle odkąd Harry prowadzi swoje własne śledztwo w mrocznych zaułkach, wśród prostytutek, narkomanów i innych typów spod ciemnej gwiazdy, robi się coraz bardziej niebezpiecznie i nieprzyjemnie. Książka jest propozycją dla osób lubiących takie klimaty. Osoby szukające czegoś wrażliwego, lekkiego, mogą być zawiedzione. Powiedziałabym, że „Klincz” jest typem męskiej literatury, bez owijania bawełnę, z dużą dawką fizycznej brutalności. Jest to pierwszy tytuł z Harrym Kvistem w roli głównej, dlatego na pewno jeszcze o nim usłyszymy.

więcej recenzji

ukryj recenzje