Ho'oponopono. Wprowadzanie wewnętrznej harmonii Paweł Karwat

Recenzje książki: Ho'oponopono. Wprowadzanie wewnętrznej harmonii (4) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Ho'oponopono – dla ludzi o zdrowych nerwach Biorąc do ręki książkę Pawła Karwata, pierwsza myśl, jaka się nasuwa to: co to jest owo skomplikowane przy wymawianiu i pisaniu „ho'oponopono". Odpowiedzi na to pytanie udziela sam autor zarówno w nocie „Od autora", jak i w pierwszym rozdziale „Czym jest ho'oponopono". I jak pisze jest to „stara hawajska praktyka samouzdrawiająca", która pozwala człowiekowi „uwolnić się od stresu związanego z potępianiem samego siebie i innych za poniesione porażki", a u jej podstaw leży przekonanie, że „negatywne emocje, utrzymywane w ciele i umyśle, wywołują choroby". W związku z powyższym, jeśli Drogi Czytelniku poszukujesz leku na stres i życie w ciągłym napięciu, zerknij do „Ho'oponopono", może ono załagodzi szarą rzeczywistość i pozwoli uporać się z tym, co ciąży zarówno ciału, jak i umysłowi (a może nawet duszy?). Absurdalna gratka dla poszukiwaczy alternatywnych sposobów walki z codziennym stresem, jednocześnie jest pozycją uświadamiającą (powątpiewam) człowieka w kwestii działania jego organizmu w sferze fizycznej i psychicznej, ponieważ: „osoba stosująca ho'oponopono będzie musiała nauczyć się sztuki wglądu w samego siebie i w to, co dzieje się w jej wnętrzu, w sferze jej myśli i uczuć, ciała i energii". Należy pamiętać jednak o tym, że „nie wystarczy wypowiedzieć formułę, by stał się cud. Cud już się dzieje – to cud świadomości: cud bycia świadomym siebie i świata". W kwestii teoretycznej wszystkie założenia dotyczące ho'oponopono, brzmią idealistycznie, ciekawie, interesująco i rzekłabym nawet, że porywająco (nie można oszukiwać samego siebie, że kondycja współczesnego człowieka nie zależy między innymi od tego, jak radzi sobie z sytuacjami stresowymi, które spotykają go w pędzącej rzeczywistości na każdym kroku). Należałoby jednak sprawdzić wszystkie opisane przez Pawła Karwata techniki w praktyce, czego nie uczyniłam ze względu na: małą wiarę związaną z zamieszczonymi absurdami, własną alternatywną umiejętność radzenia sobie z sobą i otoczeniem oraz z powodu braku czasu. Nie będę, więc odnosić się do skuteczności ho'oponopono, ale postaram się pokazać, co w tej książce zasługuje na uwagę (absurdalnie pozytywną bądź negatywną). Po części wstępnej wyjaśniającej, jak działa ho'oponopono, na co wpływa, z czym się wiąże itd., zaczyna się część zasadnicza książki. Optymistycznie brzmi rozdział „Jesteś ok", zmierzający przede wszystkim do tego, by uświadomić odbiorcy personalnie (doceniam, że zaimki osobowe pisane są dużą literą; dowartościowujące): „W Tobie nie ma konfliktu, konflikt jest w Twoim ciele i umyśle." Gdyby ktoś pomyślał, że ciało jest jego, autor wyjaśnia: „Ale tak długo, jak długo sądzisz, że jesteś swoim ciałem i umysłem, masz wrażenie, że konflikt jest w Tobie – że jest z Tobą ciągle jakiś problem". Włączyła się czerwona, alarmowa lampka. Skoro człowiek to nie ciało i nie umysł to... chyba „ty", taki sens tej książki. I co budujące „Ty jesteś zawsze OK". Absurd woła o pomstę! I absurd goni absurd. „Nasz podstawowy – i zawodny – sposób na pozbywanie się konfliktów to myślenie" – logiczne. Ale co gorsza: „Ho'oponopono odcina myślenie, przestajesz się z nim identyfikować." Wieje zgrozą! Gdyż, jak: „zamierzasz myśleć, myśl realiami, a nie teoriami", ponieważ „zdrowe warunki są wtedy, gdy przepływ myśli, czyli myśli jest naturalny, tak jak przepływ energii". Istne szaleństwo w nie-myśleniu, beztrosce i wzbudzaniu miłości do swojego ja oraz wiele innych, którym może przyglądnąć się czytelnik o zdrowych nerwach i solidnym rozsądku. W książce Pawła Karwata niedorzeczność prześciga się z niedorzecznością, banał z banałem, np. „Naprawdę kogoś kochać to znać i akceptować to, kim naprawdę jest". I choć cenię sobie trafne, proste zdania, które prowadzą do czegoś głębszego, tak nie dostrzegam w tej publikacji głębi związanej z wprowadzaniem wewnętrznej harmonii, ponieważ dążenie do niej wraz z tekstem jest śmiechu warte. Zastrzegam, że moje spojrzenie jest zupełnie indywidualne. Zainteresowany, Drogi Czytelniku, spróbuj znaleźć tam coś, co Cię poruszy i pozwoli zrozumieć samego siebie, życzę Ci powodzenia! Na koniec coś, co rozbawia dodatkowo to kwestia stylistyczna, czyli ciągłe powtarzanie terminu „ho'oponopono" w różnych wariantach i na każdym kroku, co przypomina wbijanie młotkiem w umysł odbiorcy dość wesołej mieszanki samogłoski „o" przelatanej spółgłoskami. Ludziom rozsądnym i o zdrowych nerwach polecam jako rozrywkę. Ludziom zgnębiony nie jako lekarstwo, ale jako ho'oponopono'wą alternatywę absurdu opartą o zupełnie powierzchowną wiedzę psychologiczną, dotyczącą rozwiązywania konfliktów i poznawania samego siebie.

   Recenzja: Sztukater.pl ERUFAILE

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

2. Ho’oponopono!
   
   Czy możliwe jest osiągnięcie wewnętrznej harmonii we współczesnym świecie pełnym pośpiechu i nastawionym na szybkie rezultaty? Każdego dnia na naszej drodze pojawia się wiele przeszkód, które wywołują w nas narastającą frustrację. Skupiamy się na rzeczach nieistotnych, rozpamiętujemy przeszłość i przyszłość. Nie potrafimy stworzyć prawdziwych relacji. Nie jesteśmy obecni ani dla siebie, ani dla świata. Czy istnieje jakaś technika, dzięki której możemy to zmienić? Tak. Zwie się Ho’oponopono i piszę o niej Paweł Krawat.
   
   Ho’oponopono. Wprowadzenie wewnętrznej harmonii to książka o hawajskim rytuale, który pozwoli nam na bardziej świadome życie. Jego istotą jest akceptacja siebie i innych ludzi. Dopiero, kiedy zaczniemy przyjmować świat takim, jaki on jest, będziemy mogli odczuć harmonię. Ho’oponopono to sztuka dokonywania wglądu w swoje wnętrze: myśli, przekonania, uczucia, działania, ciało, energię, którego rezultatem jest osiągnięcie świadomości i uważności. Paweł Krawat pokazuje nam, jak pracować z samym sobą i rozwiązywać wewnętrzne konflikty. Dzięki książce dowiadujemy się także, jak istotna jest miłość do samego siebie i uczymy się o relacjach partnerskich. Autor przedstawia nam studium konfliktu i rozpoznawania problemów, aby ostatecznie przejść do zagadnienia akceptacji i bycia w chwili obecnej.
   
   Książka Ho’oponopono. Wprowadzenie wewnętrznej harmonii to ciekawa lektura. Jej wartością jest próba ukazania człowiekowi, że aby osiągnąć harmonię ze światem, niezbędne jest dotarcie do swoich myśli, emocji czy uczuć, ponieważ odcięci od własnego wewnętrznego źródła nigdy nie będziemy szczęśliwi. Może więc warto wprowadzić do swojego życia samouzdrawiające ho’oponopono?

   Recenzja: Magazyn Przestrzeń Joanna Niedziela

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

3. Ho'oponopono to najogólniej mówiąc hawajska metoda służąca samouzdrawianiu. Dawniej wykorzystywano ją do zaprowadzania harmonii w społecznościach lokalnych, obecnie stosowana jest w celu wyzbycia się negatywnych emocji, które zagnieździły się w ciele i umyśle człowieka, wywołując różnego rodzaju choroby. Za pomocą ho'oponopono Hawajczycy uzdrawiają nie tylko relacje z samym sobą, ale i z otaczającym światem. Praktykowanie hawajskiego rytuału umożliwia wyzwolenie się od poczucia winy, żalu, złości, gniewu, nienawiści, zazdrości i tym podobnych postaw, skierowanych wobec siebie lub innych. Paweł Karwat swoją publikację oparł na naukach Serge'a Kahili Kinga, znanego propagatora huny, którego książki chętnie są czytane na całym świecie przez osoby zainteresowane rozwojem duchowym.
   
   Najważniejszą zasadą ho'oponopono wydaje się być zasada akceptacji. Bez jej opanowania nie będziemy mogli pójść dalej. Dopiero wtedy, gdy zaakceptujemy siebie takim, jakim się jest (i zarazem świat takim, jaki jest), wejdziemy na drogę prowadzącą do wewnętrznej harmonii.
   
   Negatywne myśli, które człowiek pielęgnuje, nie potrafiąc się ich pozbyć, wytwarzają w ciele toksyny. Pozytywne myśli wytwarzają z kolei endorfiny. W procesie ho'oponopono uświadomienie sobie zakorzenionych w psychice lęków, otwiera drzwi do oczyszczenia. Tym samym mentalna blokada, utrudniająca swobodny przepływ energii zostaje zlikwidowana. Serge Kahili King przedstawia prostą metodę, prowadzącą do osiągnięcia duchowej równowagi, która składa się z trzech kroków: wyznanie, skrucha, wybaczenie. Najpierw należy otwarcie przyznać się do winy (lub też - w zależności od konkretnej sytuacji - stwierdzić, że ktoś zawinił wobec Ciebie). Skrucha jest następnym etapem, polegającym na zmianie sposobu myślenia i działania (niejednokrotnie bywa tak, że zostajemy zranieni, gdyż wymagamy od innych zbyt wiele; chcemy, aby byli perfekcyjni). Ostatni krok to przebaczenie/uwolnienie/oczyszczenie.
   
   Nie ma człowieka, który byłby całkowicie wolny od wewnętrznych konfliktów, co przekłada się na relacje międzyludzkie. Najwięcej konfliktów występuje w związkach damsko-męskich. Na ogół głównym powodem takiego stanu rzeczy jest to, że ludzie nie nauczyli się być samemu, nie nauczyli się dawać samym sobie miłości, przez to nie są przygotowani do bycia razem. Paweł Karwat twierdzi, że obecnie spotyka się coraz więcej tzw. związków pasożytniczych, które z rzeczywistym uczuciem niewiele mają wspólnego. Określa te związki wzajemnym uzależnieniem, będącym karykaturą miłości. Jeśli ktoś koniecznie potrzebuje partnera, żeby czuć się szczęśliwym, jest na drodze do stworzenia właśnie takiej relacji. Trzeba w pierwszej kolejności uwolnić się od własnych wewnętrznych konfliktów i odczuwać radość z bycia samemu, a dopiero później wchodzić w bliskie relacje z innymi osobami. Autor zauważa, że "[...]miłość, jaką może dać Ci partner, to za mało, byś czuł się naprawdę szczęśliwy. Szczęście powinno być w Tobie, zanim wstąpiłeś w związek, inaczej bowiem zostaniesz pasożytem miłości. Taki związek będzie skazany na ból[...]".
   
   W zasadzie nie mam poważniejszych uwag do publikacji Pawła Karwata, poza jedną. Choć od przeczytania książki minęło zaledwie kilka dni, niewiele konkretów potrafiłbym opowiedzieć o ho'oponopono, a jeśli nawet udałoby mi się w miarę poprawnie wywiązać z tego zadania, mój wywód z pewnością byłby chaotyczny. Treść książki jest niezbyt usystematyzowana, a ściślej mówiąc bardzo podobne informacje pojawiają się w wielu jej fragmentach. Na to wrażenie chaotyczności zapewne niemały wpływ ma również liczba rozdziałów (blisko trzydzieści), co przy tak niewielkiej książeczce jest stosunkowo rzadko spotykane. Niedawno miałem okazję zapoznać się ze zbliżoną tematycznie i objętościowo pozycją ("Trening Jaguara" Dagmary Gmitrzak), gdzie rozdziałów było mniej więcej dziesięć. Dzięki temu bez problemu można było przyswoić przedstawione wiadomości. Przy dużym rozdrobnieniu jest to znacznie utrudnione. Dobrym sposobem, żeby się w tym wszystkim nie pogubić i wynieść z książki jak najwięcej cennych wskazówek dla siebie, byłoby notowanie wybranych myśli w trakcie lektury.
   
   

   Recenzja: nowaczytelnia.pl Piotr Nowak

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

4. Aloha
   
   Ho`oponopo kojarzy się z Hawajami, uśmiechniętymi twarzami i wewnętrzną równowagą, której oznaką jest poczucie szczęścia i wszechobecna życzliwość. Czym jednak naprawdę jest ta stara hawajska praktyka duchowa i czy jest sposób, by jej zasady sprawdziły się również w europejskiej rzeczywistości? Czy dzięki ho`oponopo mamy szansę na pozbycie się frustracji będącej wynikową konfliktu, w jaki wchodzimy nie tylko z innymi, ale głównie z samym sobą?
   
   Na te pytania próbuje odpowiedzieć Paweł Karwat, autor książki Ho`oponopo. Wprowadzanie wewnętrznej harmonii. To lektura nie tylko dla tych, którzy zetknęli się już z tą hawajską praktyką, ale również dla tych, którzy chcą w znaczący sposób poprawić jakość swojego życia, którzy nie zgadzają się na zatruwanie organizmu brakiem serdeczności, na stres dnia codziennego, na robienie rzeczy wbrew sobie. Dzięki książce mają oni szansę otworzyć się na nowe możliwości i napełnić swoje serca miłością, przebaczeniem oraz pragnieniem niesienia pomocy. Nie jest to pozycja, która wyczerpuje temat, autor koncentruje się raczej na teoretycznych podstawach ho`oponopo, ale mimo tego zaciekawia i skłania do dalszego poszukiwania i pogłębiania wiedzy, a także do praktykowania tej metody na co dzień.
   
   Z kolejnych rozdziałów książki dowiadujemy się, czym tak naprawdę jest praktyka, z pomocą której możemy wprowadzić do swojego życia równowagę, i to nie tylko do swojego wnętrza, ale i do relacji na zewnątrz. Jak przekonuje Karwat, ho`oponopo może być stosowana przez wszystkich z korzyścią zarówno dla siebie, jak i dla bliskich. Podkreśla, że praktyka ta nie polega wyłącznie na wybaczaniu, nie ma również związku z sentymentami. To raczej sposób oczyszczenia relacji z innymi ludźmi oraz z samym sobą dzięki pozbyciu się negatywnych relacji.
   
   Autor wyjaśnia, dlaczego tak ważna jest praca z samym sobą i dostrzeżenie konfliktu istniejącego w naszych ciałach oraz umysłach. Podkreśla, że ho`oponopo nie jest nowym sposobem myślenia ani systemem myślowym, ale praktyką stosowania wglądu, świadomości w celu samouzdrowienia. By praktyka ta była skuteczna, konieczna jest uwaga, świadomość, czyli IKE, będąca kluczem otwierającym hunę.
   
   Z książki dowiemy się, na czym polega proces ho`oponopo – jak pisze autor, jest on bardzo prosty przypomina poranne przebudzenie się ze snu: marzenie senne kończy się, gdy nastaje świadomość; świat iluzji przestaje wpływać na śniącego, gdy ten się budzi. Konieczne będzie jednak przyjrzenie się temu, co myślimy i czujemy, bowiem bez tego nie zobaczymy efektów.
   
   Dzięki ho`oponopo możemy rozwiązać sytuacje konfliktowe, niezależnie od środowiska, w którym się one pojawiają. Dzięki tej praktyce mamy także możliwość usunięcia ograniczających nas przekonań i błędnych wzorców myślowych poprzez uświadomienie sobie ich istnienia i przyjęcie nowych myśli.
   
   Ho`oponopo nie jest rozwiązaniem wszystkich naszych problemów, ale dostarcza nam narzędzi, a także wewnętrznej siły, by stawić im czoła. Dlatego też książka Pawła Karwata powinna stanowić zaledwie wstęp do naszej przygody z praktyką, która niesie ze sobą spokój i harmonię. Mimo niewielkiej objętości, autorowi udało się przybliżyć ho`oponopo i zagadnienia z praktyką tą związane, rozbudzić ciekawość i sprawić, że z niecierpliwością czekamy na kolejną pozycję – tym razem bardziej praktyczną, warsztatową.

   Recenzja: granice.pl Justyna Gul

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

więcej recenzji

ukryj recenzje