Praca prezentuje XVII- i XVIII-wieczną francuską baśń literacką (conte de fées) w kontekście społeczności salonowej i kształtującej się koncepcji dzieciństwa oraz recepcję wydawniczą i krytyczną, przede wszystkim w formie przekładów i adaptacji, tekstów z tego gatunku (w szczególności baśni Perraulta, dAulnoy, Lhéritier de Villandon, Fénelona i Lep