Wilk stepowy

1. Joanna S.,
   Data dodania: 2020-05-11 Ocena: 6    Opinia niepotwierdzona zakupem

   O tej książce słyszałam już dawno, ale jakoś bałam się za nią zabrać, a gdy w końcu sięgnęłam, mówię: "to o mnie, to o mnie!" Jakie to znajome, jakie to piękne i smutne! Książka trafiła do mnie we właściwym czasie. Bardzo podobała mi się początkowa atmosfera, utożsamiałam się z głównym bohaterem. Bardzo lubię gdy w popkulturze podejmowany jest temat jednostki i to w jaki sposób wpływają na nią niepokoje wojny. Jednak od początku nie spodobała mi się postać tancerki. Raziło mnie protekcjonalne traktowanie wilka, to totalnie nie współgrało z moją wizją tego zwierzęcia. Książkę oceniam jako dobrą, choć przeżyłam pewne drobne rozczarowania. To zasadniczo krytyczna analiza zachowań ortodoksyjnego niemieckiego mieszczaństwa lat dwudziestych XX wieku. Główny bohater Harry, chociaż typowy jego przedstawiciel mieni się pacyfistą i egzystencjalistą. Jego kochanka Hermina (skąd znamy ten zestaw imion?), wraz ze swoimi diabolicznymi przyjaciółmi przeprowadza Harry'ego na drugą stronę lustra. Przewrotna i nowatorska (jak na okres swojego powstania (1927) proza. Warta przeczytania choćby w celu weryfikacji zasadności przyznanego autorowi Nagrody Nobla. Książka o istocie z innego świata. O samotności i rozpaczy, o wyobcowaniu. Traktat o wilku stepowym, to najsmutniejszy, a zarazem najbliższy sercu tekst, który miałam okazję przeczytać może w ogóle w całym życiu. Bardzo ciekawa książka pozwalająca dotrzeć do głębi siebie. Porusza też uniwersalne problemy ludzkiej natury, konfliktów międzypokoleniowych, życia jako teatru oraz równowagi. A wszystko to opisane w taki sposób, że wydawało mi się, że jestem równie obłąkany, jak główny bohater. Wspaniale stworzony klimat. Dla mnie osobiście jedna z najlepszych książek wszech czasów. Głęboka, wielowarstwowa, dająca do myślenia jak bardzo ludzie zawsze są tacy sami. Chwilami przewrotna. Klimat epoki, a przemyślenia jakby dzisiejsze. #ZaszczepSięCzytaniem

2. Arkadiusz,
   Data dodania: 2020-05-07 Ocena: 6    Opinia niepotwierdzona zakupem

   Czytałem tę książkę jako 20-latek, w pierwszych latach studiów, w okresie poznawania zupełnie nowych ludzi z całej Polski. Od jednego z nich dowidziałem się, że istnieją książki, które po prostu trzeba przeczytać. Ta jest jedną z nich. Utożsamiałem się w tedy z Harrym mimo, że w cale nie czułem się wtedy samotny. Byłem zachwycony mogąc zgłębić się w świat jego przemyśleń. I o to właśnie chodzi. O to, żeby móc będąc lekarzem, księgowym czy kimkolwiek innym dać się wciągnąć w inny świat. Nawet jeśli tym przypadku balansujemy na granicy pseudointelektualnego bełkotu :)

3. Miła,
   Data dodania: 2020-04-24 Ocena: 6    Opinia niepotwierdzona zakupem

   Zawsze wychodziłam z założenia, że życie jest tak krótkie, a fantastycznych tytułów tak dużo, że nie warto czytać tej samej pozycji dwa razy. W tym jedynym przypadku jednak to nie działa. Książkę tę czytałam nie raz, nie dwa. Tkwi w niej coś tak magicznego, że za każdym razem, na każdym etapie życia podczas którego po nią sięgam, zmusza do innych refleksji. To moja ulubiona książka, jak na razie żadna nie jest w stanie jej dorównać. Dzięki tej książce wiele w sobie odkryłam. Na wiele spraw spojrzałam inaczej. Wiele rzeczy przemyślałam, jedne dowartościowałam, inne odrzuciłam. Ta książka ma w sobie tyle tajemniczości, a jednocześnie otwiera nam oczy na to co nas otacza - a raczej przytłacza. Wieczna pogoń, wyścig, materializm, konsumpcjonizm... Kiedy wiem, że potrzebuję przystopować, kiedy czuję się zmęczona - sięgam po nią. To jak kubeł zimnej wody. Dzięki tej książce spojrzałam na świat w innych barwach. Kiedy o tym zapomnę, niech ktoś mi przypomni, że pora sięgnąć po Hessego. #ZaszczepSięCzytaniem

więcej opinii

ukryj opinie