Ta ulubiona woń

   Utwór prozatorski: Ta ulubiona woń jest nowoczesną nowelą. Istotnym motywem dzieła okazuje się być pewien podmiot doznań olfaktorycznych. Szczególnie ważne w nowelce będą zapachowe i ogólnozmysłowe doznania głównego bohatera - narratora. A co jest, tytułową, ulubioną wonią postaci pierwszoplanowej? Tego czytelnik może próbować się dowiedzieć na drodze lektury.
  Oprócz szalenie wykształconej osoby mówiącej pojawia się w noweli ważny bohater, negatywny - siedemnastoletni lub liczący lat osiemnaście uliczny handlowiec, zatrudniony przez nieokreśloną bliżej perfumerię. Za zadanie wyznaczono mu wciskanie ludziom - przechodniom - produktów zapachowych, niekoniecznie wyśmienitej jakości. Oto wrażliwy, dorosły mężczyzna napotyka młodzieńca - i ten moment stanowi zawiązanie akcji noweli, to budzący zaciekawienie wstęp do wydarzeń dalej miejsce mających. Finalnie, arogancki, brutalny sprzedawca pokazuje elokwentnemu przybyszowi, gdzie jego miejsce; poniża jegomościa, degraduje straszliwie.   
  W tym tekście zaliczanym do rodzaju literackiego: epiki mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową - typu pamiętnikarskiego. Opisana została przygoda z jakiegoś, nie wiadomo którego, dnia listopadowego roku 2022, przybliżenie dokładniejszego czasu akcji nie jest możliwe. Jednym z miejsc akcji tutaj okazuje się część Starego Miasta Torunia. A w owej przestrzeni antropogenicznej pojawiają się zapachy żywności, choćby pierników i gorących gofrów z bitą śmietaną.
  Raczej momentem kulminacyjnym noweli będzie szczególne, pozbawione ogródek wyznanie narratora, skierowane do uszu młodego człowieka płci męskiej. To dzięki wskazanemu oznajmieniu może zostać zaznana przez głównego bohatera intrygująca przygoda, sesja, szybko jednak dobiegająca kresu. Zatem po wdrożeniu momentu kulminacyjnego jest już niejako z górki. Nowelka szybko się kończy. Zważyć należy, iż tekst jest nowelą, a zatem czymś nieco innym od opowiadania.
  Dzieło moje stanowi naturalistyczne oraz brutalne. Występują w tym utworze motywy degradacji fizycznej i psychicznej, interpersonalnego poniżania. Z kolei rozwiązanie akcji przychodzi z momentem zakończenia oryginalnego spotkania narratora z chłopcem. Nigdy już więcej pierwszoplanowy bohater ulicznego handlowca nie widział, niestety.     

Patryk Daniel Garkowski