Rzeźbiarka krwi

Medycyna, magia i maszyny w mrocznej silkpunkowej fantastyce inspirowanej Wietnamem.

Osiemnastoletnia Nhika jest sierotą, utrzymującą się ze sprzedaży homeopatycznych mikstur w przechodzącym industrialną rewolucję mieście Theumas. Ma też wyjątkową umiejętność - potrafi wnikać w ciała innych ludzi i wpływać na ich anatomię. Od dziecka uczono ją, jak uśmierzać ból i leczyć rany, jednak umie także niszczyć organy wewnętrzne. Dlatego na takich jak Nhika, nazywanych rzeźbiarzami krwi, trwa nieustanne polowanie.
Jej zdolności wzbudzają przerażenie, ale również mogą okazać się cenne. Nhika zostaje zaangażowana, by rozwiązać sprawę zabójstwa potentata theumańskiego przemysłu. Swych umiejętności ma użyć do uleczenia jedynego świadka tamtego zdarzenia, stojącego na progu życia i śmierci.

Emocjonująca i znakomicie napisana proza, w której śledztwo w sprawie morderstwa przeplata się z motywami nieprzeżytego żalu, dylematów etyki lekarskiej i utraconego dziedzictwa.
"Publishers Weekly"

Niezwykła fantastyka YA, w trakcie której będziesz sapać, krzyczeć, płakać i błagać o następną książkę.
Chloe Gong, autorka bestsellera "New York Timesa" These Violent Delights

Vanessa Le - Amerykanka wietnamskiego pochodzenia. Wychowywała się - podobnie jak bohaterka jej książki - w oderwaniu od rodzimej społeczności i kulturowych korzeni. Osadzona w fantastycznych realiach nawiązujących do Wietnamu Rzeźbiarka krwi to jej debiut. W kreowaniu magicznego świata autorce pomogło wykształcenie - ukończyła kierunek medyczny na Uniwersytecie Browna.

Dłoń Nhiki wystrzeliła, by chwycić Rzeźnika za twarz. Zetknęli się tylko na moment, zanim odskoczył, ale to wystarczyło. Zatoczył się do tyłu, krztusząc się i dławiąc z krwawiącym nosem. Zasłonił go sobie dłońmi i wpatrywał się w nią wybałuszonymi oczyma.
Rozerwała każde naczynie krwionośne w jego ciele, którego zdążyła dosięgnąć.
- Cholera, ona jest prawdziwa! - wywarczał, gdy na jego twarzy rozkwitł siniak w kształcie dłoni.
Nhika chciała wykorzystać okazję, żeby odpełznąć, ale jej plan się nie powiódł - inny Rzeźnik chwycił ją z łatwością i ukrytymi w rękawiczkach dłońmi unieruchomił jej ręce za plecami.
- I pomyśleć, że miałem ochotę wymigać się z tego wezwania - powiedział ten, który ją trzymał. Wyciągnął kawałek tkaniny, żeby związać nadgarstki dziewczyny; okręcał je, aż zaczęły piec.
Receptory bólowe uruchamiały się z powrotem jeden po drugim. Nhika wydatkowała wcześniej zbyt wiele energii. [...] Przez ciche dzwonienie w uszach przebijały się słowa Rzeźnika:
- Uwierzylibyście? Prawdziwa, żywa rzeźbiarka krwi. Jak myślicie, ile takich jeszcze zostało?
[fragment]