Panie Prezydencie, Monsieur le Président Monika Kostro, Krystyna Wróblewska-Pawlak, Teresa Giermak-Zielińska, Maria Szewczyk, Elwira Wyszyńska, Ruta Matuszak, Zbigniew Karaszewski, Beata Stelęgowska

Spis treści książki

Wstęp 11 Rozdział 1 Grzeczność jako pojęcie/termin w polskich, francuskich i anglo-amerykańskich ujęciach badawczych 19 1.1. Grzeczność jako zjawisko, pojęcie, termin 20 1.2. Grzeczność w rozumieniu potocznym 22 1.3. Grzeczność w naukach o języku 28 1.3.1. Grzeczność (językowa) w badaniach anglo- amerykańskich 29 1.3.1.1. Grzeczność jako strategia unikania konfliktu dzięki przestrzeganiu maksym konwersacyjnych 30 1.3.1.2. Grzeczność jako strategia unikania konfliktu dzięki stosowaniu ,,technik twarzy" 33 1.3.1.3. Grzeczność jako przedmiot społecznej negocjacji 40 1.3.1.4. Grzeczność jako wyrażanie pozycji społecznej 45 1.3.2. Francuskie prace badawcze na temat grzeczności (językowej) 47 1.3.3. Polskie definicje grzeczności (językowej) 51 1.4. Modele grzeczności językowej a badanie form adresatywnych (bilans) 56 Rozdział 2 System adresatywny w języku polskim i francuskim 67 2.1. System adresatywny i formy adresatywne - język polski 69 2.1.1. Formy adresatywne - pojęcie, terminy i definicje 69 2.1.2. Klasyfikacje form adresatywnych - system adresatywny języka polskiego 71 2.1.3. Socjolingwistyczny podział systemów adresatywnych. Zaimki i tytuły 79 2.2. System adresatywny i formy adresatywne - język francuski 84 2.2.1. Formy adresatywne - pojęcie, terminy i definicje 84 2.2.2. Klasyfikacje form adresatywnych - system adresatywny języka francuskiego 88 2.2.3. Socjolingwistyczny podział systemów adresatywnych. Zaimkowe (PFA) i rzeczownikowe (NFA) formy adresatywne 92 2.2.3.1. Pronominalne (zaimkowe) formy adresatywne (PFA) 92 2.2.3.2. Nominalne (rzeczownikowe) formy adresatywne (NFA) 96 2.3. Porównanie FA w języku polskim i francuskim 107 Rozdział 3 Formy adresatywne w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym - norma językowa a praktyka 113 3.1. Od socjolingwistyki do analizy dyskursu 113 3.2. Dyskurs polityczno-medialny jako odmiana dyskursu 115 3.2.1. Francuska analiza dyskursu 117 3.2.1.1. Dyskurs jako tekst i kontekst 117 3.2.1.2. Dyskurs jako interakcja: współnadawcy, interdyskurs 119 3.2.1.3. Dyskurs jako gatunek: metafory sceny i kontraktu 121 3.2.1.4. Dyskurs-w-interakcji według Catherine Kerbrat-Orecchioni 124 3.2.1.5. Dyskurs jako wywieranie wpływu według Ruth Amossy 126 3.2.1.6. Francuska analiza dyskursu, krytyczna analiza dyskursu, socjolingwistyka 127 3.2.2. Pojęcie dyskursu polityczno-medialnego 130 3.2.3. Dyskurs polityczny a język polityki 135 3.2.4. Cechy dyskursu polityczno-medialnego a użycie FA 137 3.3. Repertuar FA w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym 144 3.3.1. Interakcje między politykami 145 3.3.2. Interakcje między politykami a dziennikarzami 151 3.3.3. Interakcje między dziennikarzami 160 3.3.4. Interakcje między politykami i dziennikarzami a widzami/słuchaczami 163 3.4. Analiza FA jako narzędzie badania dyskursu (bilans) 167 Rozdział 4 Między TY a PAN/PANI. Regulowanie dystansu za pomocą form adresatywnych i jego znaczenie w dyskursie polityczno-medialnym 173 4.1. Formy adresatywne jako wykładniki dystansu między rozmówcami 174 4.1.1. Francuskie zaimkowe formy adresatywne TU i VOUS w perspektywie historycznej i we współczesnych użyciach 175 4.1.2. Polskie zaimkowe formy adresatywne TY i PAN/PANI w perspektywie historycznej i we współczesnych użyciach 177 4.1.3. Formy adresatywne przejściowe a skracanie dystansu w języku francuskim i polskim 180 4.2. Regulowanie dystansu za pomocą zaimków adresatywnych w polskim i francuskim dyskursie polityczno-medialnym 183 4.2.1. Od PAN/PANI do TY, od VOUS do TU - skracanie dystansu 183 4.2.1.1. Kontrolowane symetryczne użycie form bezdystansowych 184 4.2.1.1.1. Bezdystansowe FA jako środek ocieplania relacji dyplomatycznych 185 4.2.1.1.2. Bezdystansowe FA jako wyraz tożsamości politycznej 191 4.2.1.2. Kontrolowane asymetryczne użycie form bezdystansowych 193 4.2.1.3. (Pozornie) niekontrolowane użycie form bezdystansowych 195 4.2.2. Od TY do PAN/PANI, od TU do VOUS - wydłużanie dystansu 198 4.2.2.1. Sytuacyjne przejście od TY (TU) do PAN/PANI (VOUS) 199 4.2.2.2. Trwałe (?) przejście od TY (TU) do PAN/PANI (VOUS) 202 4.3. Podsumowanie 205 Rozdział 5 O męskiej kurtuazji a rebours. Formy adresatywne jako środek jawnej i ukrytej deprecjacji kobiet polityków 209 5.1. Formy adresatywne jako środek deprecjacji 210 5.2. Deprecjonujące użycie żeńskich FA w dyskursie politycznym 213 5.2.1. Deprecjacja poprzez użycie żeńskiej formy nazwiska 213 5.2.2. Deprecjacja poprzez użycie imienia 218 5.3. Asymetria FA ze względu na płeć polityka w dyskursie medialnym prasowym 229 5.4. Podsumowanie 232 Rozdział 6 Formy adresatywne a wizerunek kobiety polityka - debata prezydencka między Nicolasem Sarkozym a Ségolene Royal w 2007 r. 235 6.1. Telewizyjna debata prezydencka jako tworzenie (auto)wizerunku przez polityka 236 6.1.1. Wizerunek polityka w marketingu politycznym 238 6.1.2. Wizerunek polityka w analizie dyskursu 239 6.1.3. Debata przedwyborcza jako konfrontacja wizerunków kandydatów 241 6.2. Stosowanie form adresatywnych jako zabieg służący tworzeniu wizerunku własnego polityka i jego przeciwnika na przykładzie francuskiej debaty prezydenckiej z 2007 r. 244 6.2.1. Francuska debata prezydencka - jej kontekst i odbiór w ujęciach badawczych 245 6.2.2. Charakterystyka francuskiej debaty prezydenckiej jako wydarzenia medialnego 249 6.2.3. Repertuar form adresatywnych, ich częstotliwość i sposoby użycia we francuskiej debacie prezydenckiej a tworzenie wizerunku 251 Rozdział 7 Formy adresatywne jako środek retoryczny w polskich debatach przedwyborczych w latach 2005-2010 263 7.1. Polskie telewizyjne debaty przedwyborcze z punktu widzenia analizy dyskursu 264 7.2. Debaty Lech Kaczyński - Donald Tusk w 2005 r. 271 7.3. Debata Jarosław Kaczyński - Donald Tusk w 2007 r. 283 7.4. Debaty Jarosław Kaczyński - Bronisław Komorowski w 2010 r. 292 7.5. Podsumowanie 299 Rozdział 8 PREZYDENT czy IMIĘ + NAZWISKO? O symbolicznym nadawaniu i pozbawianiu władzy za pomocą tytułów 303 8.1. Jako prezydent będę... - ubieganie się o władzę 305 8.2. Prezydent elekt i ustępujący prezydent - przekazywanie władzy 314 8.3. P/rezydent - władza zakwestionowana 316 Zakończenie 323 Bibliografia 329 Résumé

pokaż cały spis treści

ukryj recenzje